Βράδυ Κυριακής μετά από μια ηλιόλουστη ημέρα στο αθηναϊκό κέντρο, από εκείνες που περνάνε σε μια δίνη φίλων, ωραίας παρέας και αγαλλίασης που σε βρίσκουν σε αυτή τη χώρα, σε αυτή τη γωνιά του κόσμου. Σε αυτή τη χώρα την τόσο πλούσια σε πολλά, μεταξύ αυτών και στη μουσική. Στο Fuzz Live Music Club παρουσιάζεται για πρώτη φορά ο δίσκος μιας μπάντας που απέδειξε πριν δυο χρόνια -όταν και κυκλοφόρησε επίσημα- ότι ένα μέρος αυτής της μουσικής, και δη παραδοσιακής, μπορεί ακόμα -στα σωστά χέρια- να ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο και να τον κερδίσει, ακόμα κι αν η πηγή της είναι κάποιο πανηγύρι σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό της Θράκης.
O λόγος, φυσικά, για την Εβρίτικη Ζυγιά και το Ορμένιον, αυτό το εξαιρετικό πάντρεμα της θρακιώτικης παραδοσιακής μουσικής που εκπροσωπεί εδώ και χρόνια η μπάντα στην ιδιαίτερη πατρίδα της, με τα αναλογικά synthesizers στο label της Teranga Beat που με την κυκλοφορία του πριν δύο χρόνια έλαβε διθυραμβικές κριτικές από τον μουσικό Τύπο, περιλήφθηκε σε (σχεδόν) όλες τις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς και ταξίδεψε τον ήχο της Θράκης πέρα από τα ελληνικά σύνορα, καθώς δεν πέρασε απαρατήρητο από τα ραντάρ των μουσικοκριτικών του εξωτερικού και έγκριτων εντύπων, όπως το Wire Magazine. H live παρουσίαση του δίσκου, που είχε επ' αόριστον αναβληθεί ελέω πανδημίας, ήταν μια υπόσχεση που είχε δώσει η μπάντα στο νέο αθηναϊκό κοινό της και ήρθε η ώρα να τηρήσει με τον καλύτερο τρόπο, το βράδυ της Κυριακής 10 Απριλίου στο Fuzz Live Music Club, ικανοποιώντας στο έπακρο όσους είχαν ήδη γνωρίσει και αγαπήσει το Ορμένιον , μέσα από τα βινύλιά τους, αλλά και πείθοντας και τους πιο δύσπιστους που βρέθηκαν ίσως τυχαία εκεί για τη σαρωτική δυναμική της παραδοσιακής μουσικής στο σήμερα.
Με το που ανέβηκε στη σκηνή η Εβρίτικη Ζυγιά, μετά το ενδιαφέρον support act των People of the Wind, ένα τρίο με σαξόφωνο και νταούλι, με συμμετοχές από τη Γαλλία, τη Νέα Ζηλανδία και την Ελλάδα που εκπροσωπεί τη λαϊκή μακεδονική και βαλκανική παράδοση, με το πρώτο χτύπημα των παραδοσιακών κρουστών άνοιξε ο δρόμος για μια μαγική βραδιά, ξέχειλη από τη διονυσιακή έκσταση της θρακιώτικης μουσικής και την ακαταμάχητη ενέργειά της.
Γκάιντα και λοιπά παραδοσιακά πνευστά, θρακιώτικη λύρα, νταούλι, και synths ήταν η συνταγή της θριαμβευτικής εισόδου της Θράκης στο αθηναϊκό κέντρο με την μπάντα σε εξαιρετική φόρμα να προσαρμόζει ευφυώς τον ήχο της στις live ανάγκες της παρουσίασης του Ορμένιον, σε έναν χώρο όπως το Fuzz Live Music Club. Η άρτια απόδοση και επαγγελματισμός, σε συνδυασμό με την αυθόρμητη ενέργεια που εκλυόταν από τα παραδοσιακά όργανα έφτανε σε στιγμές, όπως οι "5 Νύχτες", ο "Καρσιλαμάς" και φυσικά το ομώνυμο "Ορμένιον" στην έκσταση μιας εκρηκτικής μυσταγωγίας οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια σε ένα εξαιρετικό και σπάνιο συναυλιακό αποτέλεσμα, από αυτά που δεν έχεις την τύχη να βλέπεις συχνά και γι' αυτόν τον ακριβώς τον λόγο απολαμβάνεις μέχρι το τελευταίο τους δευτερόλεπτο.
Η ηρεμία και η κομψότητα με την οποία τα μέλη της μπάντας (νέα παιδιά όλοι τους, όχι ότι έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία αλλά διατηρεί κι αυτό το στοιχείο μια κάποια σημειολγογία) υπηρέτησαν αυτόν τον τόσο ιδιαίτερο, αρχέγονο ήχο, χωρίς ωστόσο να χάσουν ίντσα από τη δυναμική του και παρασύροντας με σιγουριά το κοινό τους σε αυτό το ταξίδι στην άκρη του Έβρου ήταν το twist σε μια κατά τα άλλα προδιαγεγραμμένη ιστορία επιτυχίας. Είναι ακριβώς αυτές οι μπάντες, αυτοί οι μουσικοί που έχει ανάγκη αυτή η χώρα, αυτή η γωνιά κόσμου, μπάντες που ξέρουν να θυμούνται και να ψάχνουν, αλλά και να καταφέρνουν να φέρνουν τις μνήμες και τα ευρήματα αυτούσια στο σήμερα, μιλώντας σε ένα κοινό που σε μεγάλο βαθμό ίσως να έχει (αναγκαστεί να) ξεχάσει προ πολλού. Μπάντες όπως η Εβρίτικη Ζυγιά είναι συνώνυμο της ψυχαγωγίας -παιδεύουν και μαγεύουν, διηγούνται ιστορίες και λαϊκούς θρύλους και ζωγραφίζουν ολόκληρους χωροχρόνους με τη μουσική τους. Την επόμενη φορά που θα τους απαντήσετε, είτε στα απόμερα χωριά που έχουν την έδρα τους είτε στις φεστιβαλικές σκηνές που σίγουρα αξίζουν και τους περιμένουν, απλά μην τους χάσετε.
