To γεμάτο Oddity Club γέμισε με χαρά όχι μόνο τα μέλη των Sworr. (όπως φάνηκε και από τα μόνιμα χαμόγελα τους) αλλά και όσους αφουγκράζονται μια δύσκολη συναυλιακή περίοδο, με πολλά πάνω και κάτω, αφού την μεγάλη θέληση του κοινού για ζωντανή μουσική περιορίζουν οι νέες οικονομικές συνθήκες. Ευτυχώς, το ελληνικό κοινό φαίνεται εκπαιδευμένο σε αυτή την πιεσμένη κατάσταση, στηρίζοντας τις προσπάθειες που βασίζονται στην ειλικρίνεια και την καλαισθησία. Οι Sworr. εισπράττουν το μερίδιο που αντιστοιχεί στην δουλειά τους, ένα υπέροχο πρώτο και ένα αντάξιο του, δεύτερο album.
Το Honest album ήταν η αφορμή για το live αυτό και καθόρισε το setlist της βραδιάς, αφού ακούσαμε και τα 10 τραγούδια που το αποτελούν. Αυτές οι συνθέσεις, αν και βρίσκονται πιο κοντά στο r’n’b, άρα και στον ρυθμό κερδίζουν τελικά τις εντυπώσεις με τις κρυμμένες alt μελωδίες που δημιουργούν είτε τα φωνητικά, είτε τα synths. Εκεί ακριβώς θριαμβεύουν οι Sworr. με την καίρια επιλογή τους να παρουσιάζονται ως μια full «alt pop» μπάντα. Ο οργανικός ήχος που προκύπτει από την κιθάρα, το λιτό drumming και κυρίως την εύθραυστη φωνή του Robin, δίνει έναν διαφορετικό παλμό σε σχέση με την λαϊκή indie pop που υπάρχει εκεί έξω και τις downtempo περιπτώσεις που βασίζονται μόνο στον συνδυασμό φωνητικών και beats.
To βασικό beat του "Tryin" εκκίνησε τον χορό και το ζεστό κλίμα, που είχε ήδη δημιουργήσει ο Dj Drips Zacheer με το set του, απογειώθηκε. Το light show ήταν εξαιρετικό, από τα καλύτερα που έχω δει να ετοιμαστούν για ελληνικά group και εάν δεν υπήρχαν οι έντονα ενοχλητικές συνομιλίες στο πίσω μέρος του club από “περαστικούς” θαμώνες, οι Sworr. θα είχαν λάβει την απόλυτη προσήλωση ενός κοινού που πάλευε ανάμεσα σε διαφορετικά vibes να διασκεδάσει, να χορέψει, να συντονισθεί πλήρως με την μουσική. Εάν έπρεπε να επιλέξω μια σύνθεση για να περιγράψει την παραπάνω διαπίστωση, νομίζω ότι η εκτέλεση του "27" εσωκλείει σε κάθε δευτερόλεπτο της αυτή την «μάχη». Όταν ένα club τραγουδάει τους στίχους του τελευταίου σου single και video (αναφέρομαι στο υπέροχο "Bored") τότε είναι εύκολα αντιληπτό ότι μιλάμε για το χτίσιμο μιας νέας σχέσης στην ελληνική σκηνή. Η ολοκλήρωση της βραδιάς με το "Fluorescence Pt.2" (εάν θυμάμαι καλά) και τον Θανάση στο λιτό, κιθαριστικό solo, βρίσκει κοινό και μπάντα σε μια κατάσταση πλήρους ενθουσιασμού.
Πλέον, εύχομαι στους Sworr., να αυξήσουν τα live σαν και αυτό, ώστε να μυηθεί στην πρόταση τους ακόμα περισσότερος κόσμος, που δεν έτυχε να τους γνωρίσει. Κυρίως μέσα από τις συνεχόμενες εμφανίσεις, σκοπός του group πρέπει να είναι να ξεκλειδώσει ο πιο εσωστρεφής Robin και να αρχίζει να παίζει με το κοινό ως frontman μιας μπάντας που διασκεδάζει το κοινό. Μικρές αναγκαίες διαφοροποιήσεις και βελτιώσεις που θα τους φέρουν άμεσα ή μετά από λίγα χρόνια σε μεγάλες περιοδείες στο εξωτερικό. Έχουν όλο το πακέτο, αυτό είναι βέβαιο.
