Και ποιος δεν θυμάται το επαναστατικό The Office των Ricky Gervais και Stephen Merchant; Το δυναμικό δίδυμο της σύγχρονης κωμωδίας έπεσε σαν κομήτης στην τηλεοπτική πραγματικότητα, λίγο μετά το millennium, συνδυάζοντας την βαθιά ειρωνεία των ταινιών του Christopher Guest (Waiting for Guffman, Best in Show), τη διεισδυτική παρωδία των ψευδοντοκιμαντέρ όπως το This Is Spinal Tap και το λεπτό στοιχείο της βρετανικής αμηχανίας α λα Fawlty Towers, για να χτίσει ένα διαχρονικό σόου που παραμένει φρέσκο και κοφτερό. Η επιτυχία των δυο δημιουργών συνεχίστηκε με το The Extras αλλά, η τριλογία των mini sitcom τους δεν έληξε θριαμβευτικά, μιας και το Life's Too Short δεν βρήκε ακριβώς τον στόχο του. Παρά την στενή συνεργασία του Ricky Gervais με τον Stephen Merchant, η κοινή επαγγελματική τους πορεία σταμάτησε. Οι σόλο δουλειές των δυο φίλων δεν ανταγωνίστηκαν τις παλιότερες συνεργασίες τους.
Φυσικά, ο Ricky Gervais είναι αυτός που δίκαια καταξιώθηκε ως ο επιδραστικότερος κωμικός της τελευταίας εικοσαετίας. Πρόκειται για ένα από τα πιο αυθεντικά πηγαία ταλέντα που βγήκαν ποτέ στον χώρο της κωμωδίας, με ασυναγώνιστο timing, αμίμητο αυτοσχεδιασμό και καυστική πένα. Τα stand-up special, οι αδιανόητες παρουσιάσεις του στις τελετές βραβείων των Χρυσών Σφαιρών και κάποιες κινηματογραφικές επιτυχίες, σχεδόν εκτόξευσαν το άστρο του στη σφαίρα των Monty Python, του Peter Sellers και του Spike Milligan. Μετά από ένα εξαιρετικό spin off στο The Office με τίτλο Life on the Road, ο Gervais έβαλε όλη την εμπειρία, τις τεχνικές και τις εμμονές του, στο After Life, που επέστρεψε στο Netflix με τη δεύτερη σεζον του.
Ένας άνδρας που ζει σε μια ήσυχη επαρχιακή πόλη και δουλεύει στην τοπική εφημερίδα, δεν μπορεί να ξεπεράσει τον πρόωρο χαμό της γυναίκας του από καρκίνο. Η απώλεια τον έχει βυθίσει στην θλίψη και αντιμετωπίζει τα πάντα με αφιλτράριστο κυνισμό. Ο Ricky Gervais γράφει το σενάριο, σκηνοθετεί και ερμηνεύει τον βασικό ρόλο σε ένα ακόμη κρεσέντο τηλεοπτικού «auterισμού». Στο σενάριο υπάρχουν οι γνώριμες εμμονές του Gervais και ο σχολιασμός του στην επικαιρότητα: στις “woke” θεωρίες, τη μισανθρωπία, την καλοσύνη στα ζώα, τις καθημερινές προσβολές μεταξύ φίλων αλλά και τις αδιόρατες προσβολές στον χώρο εργασίας και την ανάγκη για πρόσκαιρη διασημότητα. Η σκηνοθεσία εστιάζει στους μικρούς μορφασμούς, το πνιχτό δάκρυ, την απελπισία που προκαλούν οι ανόητοι άνθρωποι στους γύρω τους, τα βλέμματα που προδίδουν κατανόηση και τις στιγμές που όλα φαίνονται μάταια γιατί απουσιάζει η αγάπη. Οι ερμηνείες ποντάρουν στη φυσιολογική συμπεριφορά. Οι ηθοποιοί κάνουν το διάλογο να φαίνεται αβίαστος, χωρίς γκάφες, χυδαιότητες και σωματικό χιούμορ. Από τα γραφικά φρικιά της μικρής πόλης και τους «τρελούς του χωριού», μέχρι τους μεροκαματιάρηδες με συμπόνια και καλοσύνη, όλοι ζητούν μια αγκαλιά στο τέλος της μέρας και έναν άνθρωπο να τους αγαπά γι’ αυτό που είναι. Η σειρά είναι ένα χειροποίητο συναισθηματικό οικοδόμημα, ικανό να σε τσακίσει στο κλάμα και να σε κάνει να γελάς νευρικά για ώρα.
Δεν ξέρω αν χρειάζεται τρίτη σεζόν το After Life. Συνήθως η συνταγή του Gervais είναι «δυο σεζόν των 6 επεισοδίων και ένα special». Απολαύστε, λοιπόν, το After Life μια βραδιά που θα έχετε ανάγκη ένα θέαμα ανθρώπινο, απλό σε μηνύματα αλλά πυκνό σε νοήματα, με την τρυφερότητα και τον νιχιλισμό να συνυπάρχουν σε ένα κοκτέιλ παλιάς κοπής, επηρεασμένο από την old school κωμική δραματουργία του BBC. Θα το αγαπήσετε με τα ελαττώματά του. Δεν υπάρχει άλλο είδος αγάπης, όπως μας λέει σοφά ο Gervais στην κατακλείδα αυτού του προσωπικού έργου.
Το After Life είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Netflix.
