Οι λίγοι που μπορούσαμε να πάρουμε τα πόδια μας μετά τον μαραθώνιο της Μαλακάσας (και για να καταθέσω τη γνώμη μου, παρακολουθήσαμε μια μέτρια συναυλία με σπουδαίο πρώτο ημίωρο και υπέρ-φορμαρισμένο Gahan) κατηφορίσαμε στην Αβραμιώτου για τους Bokomolech, τους οποίους δεν είχα δει τους τελευταίους μήνες. Δεν ήμασταν και πάρα πολλοί όσοι πήραμε μια τέτοια απόφαση, με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα να είναι κατά κύριο λόγο χαλαρή και φιλική.
Γεγονός που δεν είναι απαραίτητα κακό, ακόμα κι αν προσωπικά (λόγω μεγάλης αδυναμίας προς το συγκρότημα) προτιμώ –ή έστω ονειρεύομαι– να τους βλέπω αγριεμένους κι έτοιμους να παίξουν με ένταση. Σε καμία περίπτωση δεν έγινε κάτι τέτοιο, τουλάχιστον όχι για συνεχόμενα τραγούδια. Απ’ την άλλη βέβαια όσα χάναμε απ’ την κλίμακα «αξέχαστης βραδιάς» τα κερδίσαμε στο ψυχαγωγικό κομμάτι, όπου οι Bokomolech δεν υστέρησαν καθόλου. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι πάει καιρός απ' την τελευταία φορά που αυτό το τόσο καλό συγκρότημα ανέβηκε στη σκηνή και σάρωσε τα πάντα.
Η εμφάνιση του Σαββάτου χαρακτηρίστηκε από μπόλικο καινούργιο υλικό (δεν είμαι σίγουρος ότι έχω μετρήσει σωστά, αλλά νομίζω ότι ήταν έξι τραγούδια), το οποίο επιβεβαίωσε όσα είχαμε σημειώσει όταν τους είδαμε να παίζουν νέα κομμάτια ως support των Afghan Whigs: ότι δηλαδή η μπάντα αναμένεται να αγριέψει αρκετά στο επόμενο δισκογραφικό της βήμα, με τις κιθάρες να έχουν τον πρώτο λόγο. Τα δείγματα είναι πάντως απολύτως θετικά, με ένα ειδικά κομμάτι να μας κάνει (σχεδόν) να ανυπομονούμε. Με κάθε επιφύλαξη, λέγεται “Guard The Doors” και μπορεί πολύ εύκολα να αποτελέσει ένα από τα καλύτερα που έγραψαν πότε –αυτό αν μη τι άλλο αποκόμισα ακούγοντάς το για πρώτη φόρα. Οι πληροφορίες λένε ότι θα μπουν στο στούντιο το φθινόπωρο, χωρίς όμως να έχει επιβεβαιωθεί ποιος θα είναι ο παραγωγός. Και, για όσους παρακολουθούν το συγκρότημα, αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Τα υπόλοιπα σπουδαία τους τραγούδια, όπως τα “Crazy Water”, “Talk About Fires” και “Sin River”, εμφανίστηκαν σταδιακά, με το τελευταίο να αποτελεί –όπως σχεδόν κάθε φορά– το highlight της εμφάνισής τους στο Six d.o.g.s. Συνολικά πάντως, το γεγονός ότι τα κομμάτια απ' το εξαιρετικό Mass Vulture, ακόμα και τώρα που πέρασε ο πρώτος ενθουσιασμός, φαντάζουν ισάξια των πρώτων ηχογραφήσεών τους (“Out Οf My System”, “6 Million Years”) δικαιώνει όσους ψέλλισαν διθυραμβικά σχόλια μετά την κυκλοφορία του.
Συνολικά, η βραδιά μπορεί να χαρακτηρίζεται άνευρη αλλά δεν έπαψε να είναι διασκεδαστική, χωρίς όμως να ξεχνάμε ότι οι Bokomolech μας «χρωστάνε» εκείνη τη σαρωτική εμφάνιση που περιμένουμε.
{youtube}-WpvG4z5mW4{/youtube}
