Βράδυ Σαββάτου αφιερωμένο στους stoner και μη φίλους, όπως είχαν δηλώσει οι ίδιοι οι Nightstalker. Οι οποίοι, σεβόμενοι το πιστό κοινό που τους ακολουθεί χρόνια τώρα, έκαναν για ακόμα μία φορά το (live) καθήκον τους, στο γνωστό πειραιώτικο στέκι.
Η βραδιά ξεκίνησε με τους Audiobreed, οι οποίοι εμφανίστηκαν στη σκηνή του PassPort γύρω στις 10. Από τη νέα σοδειά εγχώριων συγκροτημάτων του σκληρού ήχου, επέδειξαν αρκετές επιρροές από Sepultura, Rage Against The Machine και System Of A Down. Υψηλά ντεσιμπέλ, πολύ καλός frontman, ένταση και δυναμική προθέρμανση για τη συνέχεια, με τη σκυτάλη να παραλαμβάνεται από τους Drunk Motherfuckers. Δικαιολογημένο το όνομά τους, καθώς παρουσίασαν τραγούδια-ύμνους στις «ευνοϊκές» επιπτώσεις του αλκοόλ, σε συνδυασμό βέβαια με βαριές stoner κιθάρες και με πιασιάρικα riffs.
Όσοι έχουν βρεθεί σε live των Nightstalker ξέρουν ότι δεν πρόκειται να μην ενθουσιαστούν. Και φέτος, με το καινούργιο και πολύ καλό Dead Rock Commandos, το συγκρότημα δείχνει να βρίσκεται σε μεγάλη φόρμα, κάτι που ήθελαν να μοιραστούν με τον κόσμο τους. Λίγο μετά την έναρξη του σετ, όλοι είχαμε παρασυρθεί στο σχεδόν διονυσιακό τους stoner rock. Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο Argy είναι φτιαγμένος από τη στόφα των ροκ σταρ, κάτι που δεν έχει ποτέ αφήσει να αμφισβητηθεί –όσο κλισέ κι αν ακούγονται τέτοιες φράσεις. Δεν σταμάτησε λοιπόν να κουνιέται όπως μόνο εκείνος ξέρει επί σκηνής, να βρίσκεται σε επικοινωνία με το κοινό, το οποίο έδειχνε διαρκώς πόσο τον λατρεύει, και γενικά να παραδίδει μαθήματα rock attitude.
Ακούσαμε όλα όσα θέλαμε να ακούσουμε από το νέο άλμπουμ, τα πολύ καλά “Go Get Some” και το ομώνυμο, το “Soma” και το “One Million Broken Promises”, αλλά ήταν όταν τη σκυτάλη πήραν τα παλιά και αγαπημένα που η ατμόσφαιρα στο PassPort άρχισε να θυμίζει πάρτυ –τραγούδια δηλαδή όπως το “Use”, το “Line”, το “Just A Burn” ή και το “Superfreak”. Οι Nightstalker έκλεισαν με δύο encore και στο άκουσμα των “Trigger Happy”, “Baby God Is Dead” και φυσικά του “Keep Knockin'” έγινε χαμός, όπως ήταν αναμενόμενο. Όποιος έχει τύχει να τους δει live, μπορεί να καταλάβει το ενεργητικό νόημα της λέξης «χαμός» στη δική τους περίπτωση.
Είναι δύσκολο να κατατάξεις τους Nightstalker σε ένα μόνο είδος. Η αγάπη τους για τον αμερικάνικο stoner/sludge ήχο αποτελεί μία μόνο πτυχή ενός πολυσυλλεκτικού προφίλ. Το οποίο και κρατάνε αναλλοίωτο μέσα στα χρόνια, πάντα ανανεώνοντας την εμπιστοσύνη του κοινού. Και για άλλη μια φορά απέδειξαν το Σάββατο γιατί είναι ένα από τα πιο αγαπημένα αγγλόφωνα συγκροτήματα. Γιατί, χωρίς περιττή βαβούρα, παίζουν σκληρό, σέξι, βρώμικο, αληθινό ροκ εν ρολ. Αυτό ακριβώς που πρέπει και που περιμένουμε από εκείνους, δηλαδή.
:
{youtube}eiMXWyHE8pc{/youtube}
