Αφιερωμάτων συνέχεια το βράδυ της Δευτέρας και το μέγα γεγονός της συναυλίας «Εγώ δε ζω γονατιστός» ήταν η παρουσία του ίδιου του Κώστα Βίρβου στο θέατρο Badminton. Ο στιχουργός στον οποίο, σε έναν βαθμό, στηρίχθηκε το οικοδόμημα του λαϊκού τραγουδιού των δεκαετιών 1960 και 1970, αποθεώθηκε από το κοινό και κέρδισε, όπως μας είπε, καμιά δεκαριά επιπλέον χρόνια ζωής. Αυτά στο τέλος της βραδιάς, όταν ανέβηκε στη σκηνή μετά από ένα πρόγραμμα που με προβλημάτισε εκ νέου, καθώς αποτέλεσε μια ελαφρώς βελτιωμένη επανάληψη του περσινού αφιερώματος στον Χαράλαμπο Βασιλειάδη (Τσάντα).
Η συναυλία άνοιξε με το ηχογραφημένο καλωσόρισμα του ίδιου του στιχουργού, ενώ ακολούθησε σε playback το νέο τραγούδι "Κώστας Βίρβος" σε μουσική του Μιχάλη Κουμπιού και στίχους της Λίνας Δημοπούλου. Δεν βρήκα ενδιαφέρον σε αυτή τη σύνθεση, καθώς η μουσική πατά στα σίγουρα μονοπάτια του αργόσυρτου ζεϊμπέκικου, που τόσο «μαλάχθηκε» από όσους θέλησαν να κάνουν και λαϊκό τραγούδι από το 1990 και μετά. Αντίθετα, τα τραγούδια που ακολούθησαν ήταν εξαιρετικά, καθώς διαλέχτηκαν από την εποχή της μεγαλύτερης ακμής για το λαϊκό τραγούδι. Και οφείλω να αναγνωρίσω ότι, πλάι στα πασίγνωστα λαϊκά τα οποία μάθαμε με τη φωνή του Καζαντζίδη και του Μπιθικώτση, ακούστηκαν τη Δευτέρα και κάποιες συνθέσεις του Λεοντή και του Μαρκόπουλου, ρίχνοντας φως στη σημαντική συμβολή του Βίρβου στον συγκερασμό του λαϊκού τραγουδιού με το έντεχνο ρεύμα.
Σίγουρα η χαμηλή τιμή του εισιτηρίου βοήθησε στο να γεμίσει το Badminton, ωστόσο όσοι βρέθηκαν εκεί ήρθαν γιατί αγαπούν το λαϊκό τραγούδι, όπως θα μαρτυρούσαν οι αντιδράσεις τους: επευφημούσαν τους ερμηνευτές κατά την εμφάνισή τους, τους συνόδευαν τραγουδώντας, ήταν γενικά το δεκτικό κι ενθουσιώδες κοινό που κάθε διοργανωτής ονειρεύεται. Ο ενθουσιασμός του κόσμου είναι όμως και ένδειξη ότι το εγχείρημα πέτυχε; Φοβάμαι πως όχι... Γιατί τίποτε δεν μάθαμε για το έργο και τις συνεργασίες του Κώστα Βίρβου, εκτός από δυο λόγια του Λάκη Χαλκιά για τα πρώτα τραγούδια που του έδωσε και για τον δίσκο Θεσσαλικός Κύκλος με τον Μαρκόπουλο. Κι ίσως να έμεινε κάτι στον κόσμο από εκείνους τους χαριτωμένους, ψιθυριστούς διαλόγους που συνέπιπταν με αρκετά τραγούδια: «Κι αυτό του Βίρβου είναι;», «Βρε παιδί μου, τι έχει γράψει ο άνθρωπος...».
Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα αναμονής για εκείνο το «παρακάτω» το οποίο θα δικαιολογούσε τη χρήση της λέξης «αφιέρωμα», οι ερμηνευτές εναλλάσσονταν στη σκηνή και οι ενστάσεις μου φούντωναν. Γιατί, πλάι σε νέες γυναικείες παρουσίες με βραχεία ή μακρύτερη –αλλά σίγουρα αξιόλογη– θητεία στο ρεμπέτικο και στο σημερινό λαϊκό ύφος, όπως τη Σοφία Παπάζογλου, την Κατερίνα Τσιρίδου και τη Μαρία Σπυροπούλου, εμφανίστηκε κι ο Βασίλης Λέκκας να κάνει σαφές ότι, αν δεν έχεις επαφή με ένα μουσικό είδος, ενδέχεται να εκτεθείς ανεπανόρθωτα στο ακροατήριο, καθώς βρίσκεσαι έξω από τα νερά σου και το παιχνίδι είναι άνισο.
Από την άλλη, ο Μπάμπης Τσέρτος και ο Κώστας Μακεδόνας, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος και ο Δημήτρης Μπάσης αποτελούν μάλλον σίγουρη επιλογή σε τέτοιες βραδιές, η πλέον όμως ενδιαφέρουσα εμφάνιση ήταν εκείνη της Φωτεινής Βελεσσιώτου. Το κοινό της Δευτέρας ήταν βέβαια μέσης ηλικίας και η Βελεσσιώτου δεν έχει πολλούς fans ανάμεσά τους, έτσι οι ερωτήσεις περί της ταυτότητός της έδιναν κι έπαιρναν, ενώ το όνομα της Σωτηρίας Μπέλλου ακούστηκε πολλές φορές στους ψιθύρους της πλατείας, όσο εκείνη τραγουδούσε την "Περιπλανώμενη Ζωή". Το πιο ηχηρό χειροκρότημα κέρδισε, όπως και πέρυσι, ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο οποίος «κατέλαβε» τη σκηνή με την περίσσεια σκηνικής παρουσίας που διαθέτει, λαμβάνοντας τα vibes λατρείας που του έστελνε το κοινό.
Για όσους έχουν επαφή με το λαϊκό τραγούδι, το αφιέρωμα στον Κώστα Βίρβο θα ήταν λοιπόν μια όμορφη βραδιά, αλλά όχι ενδιαφέρουσα. Για μία ακόμη φορά έλειψαν νομίζω οι πολύτιμες πληροφορίες που, μαζί με τα τραγούδια, συνθέτουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της ζωής και του έργου του εκάστοτε τιμώμενου καλλιτέχνη. Τείνω να πιστέψω πια πως τα συγκεκριμένα αφιερώματα στο Badminton αναδεικνύουν πράγματι καλλιτέχνες, αλλά αυτοί είναι τελικά οι συμμετέχοντες ερμηνευτές και όχι τα σπουδαία ονόματα που φιγουράρουν στους τίτλους.
{youtube}LsGRbiEtL_M{/youtube}
