Το Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ, ή αλλιώς «Legalize Protestival», άνοιξε για όγδοη φορά τις φιλόξενες πύλες του με ένα διήμερο εκδηλώσεων. Αυτή τη χρονιά δεν βρισκόταν κάτω από το άσυλο ενός Πανεπιστημίου, αλλά στον τεράστιο χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού.
Όλοι όσοι έχουν παρακολουθήσει τα συγκεκριμένα φεστιβάλ, ξέρουν περί τίνος πρόκειται, τον λόγο που γίνονται και (περίπου) τι να περιμένουν. Αίτημα για αποποινικοποίηση της κάνναβης, ελευθερία λόγου και πνεύματος, αντιπολεμικά συνθήματα και ύμνος στην αιώνια εφηβεία είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του Legalize, όλα τυλιγμένα σε μια φιέστα μετά μουσικής, η οποία διαρκεί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Το μουσικό κομμάτι της φετινής διοργάνωσης ήταν αρκετά πλούσιο και πολυσυλλεκτικό και απαρτιζόταν κυρίως από νέα και πρωτοεμφανιζόμενα συγκροτήματα, που εκπροσωπούσαν αρκετά είδη. Παρ’ ότι δεν καταφέραμε να παρακολουθήσουμε το φεστιβάλ μέχρι τη λήξη του, μπορούμε να σας μεταφέρουμε το γενικότερο κλίμα που μας άφησε. Αρχικά, λοιπόν, στη live stage, μάθαμε ότι η Άννα Γούλα δεν εμφανίστηκε με τους Αέρα Πατέρα, που δυστυχώς έπαιξαν μπροστά σε ελάχιστο κοινό. Είδαμε όμως τη Sista Jammaroots (Μαρία Περδίκη) με τους Oscilators –την πρώτη reggae/dub εγχώρια μπάντα με γυναικεία φωνητικά– να διασκευάζουν το “Mad About You” των Hooverphonic και το “More Than Ever People” των Levitation. Ήταν πάντως λίγο υποτονικοί σε σχέση με αυτό που θα περίμενες από μια reggae μπάντα.
Ο κόσμος ήταν ακόμα λιγοστός, κι αυτό αποτελεί ένα γενικότερο σχόλιο, μιας και σε έναν τόσο αχανή χώρο κανένα δρώμενο δεν μπορούσε να έχει ικανοποιητικά μεγάλο κοινό. Με άγουρο πανκ ενθουσιασμό ανέβηκαν κατόπιν στη σκηνή οι Persina Ksina Stafylia. Με πολιτικά σχόλια μέσα από τα τραγούδια τους, με εμφανείς ska αναφορές αλλά και επιρροές από Μωρά Στη Φωτιά, έδειξαν μεν ότι θέλουν αρκετή δουλειά ακόμα, από ενέργεια όμως άλλο τίποτα! Από το πουθενά εμφανίστηκαν στη συνέχεια οι Batala σε κάποια άλλη γωνιά του χώρου και οι αρκετοί τυχεροί που τους πήραν μυρωδιά μαγεύτηκαν από το βραζιλιάνικο batucada τους: με τα κρουστά τους έπαιξαν ασταμάτητα για ώρα, άψογα συγχρονισμένοι. Λίγο αργότερα την εμφάνιση τους έκαναν και οι Baildsa –από τις καλύτερες παρουσίες του φεστιβάλ– με χιούμορ και φοβερή επικοινωνία με τον κόσμο. Με κρουστά, τύμπανα και τρομπέτες παρουσίασαν το Balkan/funk μίγμα τους, ύφος το οποίο έχει πολλή πέραση τελευταία, ενώ διασκεύασαν επίσης το “Sex Machine” και το “For Real” των Τούρκων Athena (ίσως κάποιοι να τους θυμάστε από τη Eurovision). Ακολούθησαν οι Vlastur, παίζοντας ένα ψυχεδελικό dub μόνο με φωνητικά και χωρίς τραγουδιστή.
Ανάμεσα στα stages εντωμεταξύ είχαν στηθεί άπειρα μικρά ή μεγάλα stands (μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι), πουλώντας ό,τι μπορούσε να θελήσει ο σωστός επισκέπτης του φεστιβάλ: από χειροποίητα φαγητά και γλυκά, κοκτέιλ με υβίσκο, πολύχρωμα μπιχλιμπίδια για τις μικρές νέο-χίπισσες, λάδια για μασάζ, μέχρι και παραδοσιακά προϊόντα. Οι σκηνές στήνονταν σε όλα τα σημεία του χώρου για αυτούς που ετοιμάζονταν για ένα διήμερο camping εντός πόλεως, οι ζογκλέρ άρχισαν να παίζουν με τις αλυσίδες με φωτιές, οι γνωστές «αναθυμιάσεις» σε ζάλιζαν όπου κι αν βρισκόσουν, τα σκουπίδια δυστυχώς έκαναν στοίβες. Μετά από λίγη ώρα αισθανόσουν σαν να περπατάς σε κάποιο σύγχρονο κοινόβιο.
Στη σαφώς μικρότερη σε μέγεθος –σχεδόν αυτοσχέδια– αλλά όχι σε προσέλευση dance σκηνή, πλήθος DJs και παραγωγών παρέλασαν από τα decks. Από ambient και IDM ήχους στην αρχή με τον Max Million, τον «ακτιβιστή» Fishimself με τον Χαράλαμπο Συμιανάκη, ως την ατόφια electronica και τα κοφτά beats των Abend και Numark, η dance σκηνή σε βύθιζε άνετα σε καλοκαιρινό trance.
Πέρα από την αφορμή της οργάνωσης του 8ου Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ, τη «χίπικη» φιλοσοφία που μπορεί να μην ταιριάζει στη hipster και indie (μονο)μανία των τελευταίων χρόνων, αλλά και την αισθητική περασμένων εποχών σε πολλούς τομείς, όσοι επισκέφτηκαν το φετινό Protestival με καθαρό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις πέρασαν καλά. Και προετοιμάστηκαν κατάλληλα για τα χαλαρά βράδια του καλοκαιριού που έρχεται…
{youtube}XK8m7r3V44M{/youtube}
