Οδός Πειραιώς, ώρα 10 το βράδυ της Παρασκευής. Κοιτώντας μέσα από τη τζαμένια πόρτα του Bios καταλάβαινες πως ο χώρος ήταν έτοιμος να φιλοξενήσει μια ποπ/ροκ συναυλία. Η στημένη ντραμς δέσποζε στο κέντρο της σκηνής, η οποία φωτιζόταν με όμορφα χρώματα σε αντίθεση με τις τηλεοράσεις, που διηγούνταν ασπρόμαυρες, μα εξίσου όμορφες ιστορίες. Πρωταγωνιστές της βραδιάς οι Liarbirds, οι οποίοι περίμεναν υπομονετικά την άφιξη ενός ικανοποιητικού κοινού για να ξεκινήσουν τη ζωντανή τους εμφάνιση. Ο κόσμος δεν φάνηκε συνεπής στο άτυπο ραντεβού του με το συγκρότημα και η συναυλία ξεκίνησε έτσι με καθυστέρηση μίας ώρας (περίπου), σε έναν μισογεμάτο χώρο.
Οι Liarbirds είναι ένα ιδιαίτερο και πολύ ενδιαφέρον μουσικό σχήμα, που αγκαλιάζει πολλά παρακλάδια της ποπ μέσα από μια παλαιική μα σε καμία περίπτωση αναχρονιστική ματιά. Μουσικές που άνθισαν 50 χρόνια πριν, αλλά κι αυτές των δύο προηγούμενων δεκαετιών, υφαίνουν την αισθητική τους, με τις επιπλέον πινελιές της μπάντας να δημιουργούν μια ηλιόλουστη και γλυκόπιοτη ποπ. Το συγκρότημα ήταν πολύ δεμένο –είναι μαζί άλλωστε τα τελευταία 9 χρόνια– και μας παρουσίασε τραγούδια από την πρόσφατη, πρώτη του δουλειά, Allegedly, μαζί με κάποια παλιότερα κομμάτια. Τραγούδια όπως τα “Estuary In Me”, “Chewing Gum” και “I Got Lifted” ακούστηκαν πολύ πιο δυναμικά από ότι στο άλμπουμ και κατάφεραν να ξεσηκώσουν τον κόσμο, με τα ντεσιμπελόμετρα να πιάνουν κόκκινο από την ένταση των χειροκροτημάτων και των φωνών επευφημίας.
Η μπάντα αποτελείται από 5 –ισότιμα καθώς φαίνεται– μέλη, αφού κανείς δεν πρωταγωνιστεί σε βαθμό τέτοιο, ώστε να θεωρηθεί (φαινομενικά έστω) ηγέτης. Συνεπώς μιλάμε για μια ομάδα καλοστημένη και σωστά προετοιμασμένη. Η rhythm section έβγαλε επιτυχημένα όλη τη βρώμικη δουλειά, με τα ντραμς να παραμένουν σταθερά και καλομετρημένα και το μπάσο να τα γεμίζει με έναν εξαιρετικά πλούσιο ήχο. Οι δύο τραγουδιστές διαθέτουν πολύ καλές φωνές και, παρά το διαφορετικό ερμηνευτικό στυλ τους, έδεναν πολύ καλά σε όσες διφωνίες πραγματοποίησαν. Τα πλήκτρα αποτελούν ακόμα ένα βασικό συστατικό της φόρμουλας των Liarbirds, με τις νότες και τους ήχους τους να προσθέτουν επιπλέον πόντους στο αποτέλεσμα, κυμαινόμενα από διαθέσεις χαλαρές, μέχρι μικρά acid ταξίδια. Το ίδιο συνέβαινε και με τις δύο πολύ δραστήριες κιθάρες: τα μοτίβα τους κινούνταν ανάμεσα στη dream pop και το surf, το indie και το garage rock, ενώ όλα παρουσιάζονταν ως κτήμα των Liarbirds, πλήρως αφομoιωμένα και προσαρμοσμένα στον προσωπικό τους ήχο. Εξίσου και οι σειρές των ακόρντων, οι οποίες δεν ήταν «μία από τα ίδια», δείχνοντας για ακόμη μια φορά ότι ποπ δεν είναι μόνο οι ευκολοχώνευτες «φασολάδες» που πολλές μπάντες μας σερβίρουν χωρίς δισταγμό.
Οι Liarbirds, εν τέλει, παρουσίασαν κάτι πολύ ενδιαφέρον και απέδειξαν ότι διαθέτουν κομμάτια με πυγμή, τα οποία αξίζουν μια θέση περίοπτη στην εγχώρια, και όχι μόνο, σκηνή. Με μόνο αστερίσκο κάποια σημεία της playlist που μας «έριχναν» κάπως απότομα, την Παρασκευή στο Bios παρακολουθήσαμε μια συναυλία η οποία μας άφησε ένα χαμόγελο στο στόμα, μια γλυκιά μελωδία στα αυτιά και την προσδοκία για ακόμα καλύτερα πράγματα στο μέλλον.
{youtube}DbW26xWROIg{/youtube}
