Ποια η σχέση μας με την παραδοσιακή μουσική της ελληνικής υπαίθρου; Δεν ξέρω να σας πω ακριβώς, σκέφτομαι όμως πως, αν ισχύουν όλα εκείνα με τη μεταφορά πολιτισμού στο γενετικό μας υλικό, τότε το δημοτικό τραγούδι είναι πιθανώς γραμμένο στο γονίδιο αρκετών από εμάς. Δεν εξηγείται διαφορετικά η ανάταση που προκάλεσε, για μία ακόμη φορά, ο ήχος του κλαρίνου στους αστούς της Αττικής γης –όσους έσπευσαν να γιορτάσουν την εργατική Πρωτομαγιά στο ανθισμένο Terra Vibe, στη Μαλακάσα.
Ήρθαν από την Αθήνα, αλλά και από διάφορες περιοχές περιμετρικά της Μαλακάσας, γιατί αποτελεί γεγονός η εμφάνιση και μόνο ενός από τους σημαντικότερους παραδοσιακούς οργανοπαίχτες της ηπειρωτικής Ελλάδας, του Πετρολούκα Χαλκιά. Εκτός από τον γιο και τον εγγονό του –οι οποίοι συνεχίζουν τη μακρά πορεία της οικογένειας Χαλκιά στο κλαρίνο– στο πλάι του τραγούδησε ο (συμπατριώτης μου) Αντώνης Κυρίτσης και η Γιώτα Παππά. Χαλκιάς και Κυρίτσης εμφανίζονται σταθερά μαζί τα τελευταία χρόνια και αποτελούν πόλο έλξης στα μεγάλα καλοκαιρινά πανηγύρια της Ηπείρου και της Θεσσαλίας.
Ένα τέτοιο πανηγύρι στήθηκε και στο Terra Vibe, όπου οικογένειες και παρέες κάθε ηλικίας χάρηκαν μια ανέλπιστα όμορφη μέρα, την αναγεννημένη φύση και την καλή μουσική, σε ένα γλέντι που ξεκίνησε νωρίς το μεσημέρι και κράτησε μέχρι το βράδυ. «Στης Πάργας τον ανήφορο, κανέλα και γαρύφαλλο». Έτσι λέει το τραγούδι κι αν κάποιοι από τους παρευρισκόμενους δεν έχουν ανεβεί ποτέ τον ανήφορο της Πάργας, κι αν δεν έχουν επισκεφθεί καν αυτή την πανέμορφη πόλη της Βόρειας Ελλάδας, έδειχναν να αντιλαμβάνονται πλήρως τον στίχο, καθώς τα αρώματα της ελληνικής γης μεταφέρονται σαφώς μέσα σ’ αυτή τη μουσική, η προέλευση της οποίας χάνεται στα χρόνια.
Με παραξένεψε η ανταπόκριση των ανθρώπων στο δημοτικό τραγούδι, ιδίως των νέων. Σίγουρα ο κόσμος έχει αυξημένη ανάγκη συλλογικότητας σήμερα. Και ποιο αίσθημα συλλογικότητας εγείρει το δημοτικό τραγούδι; Η πρώτη Μαΐου είναι ένα σύμβολο διττό: Γιορτή της άνοιξης και ημέρα-σταθμός για τους εργαζόμενους του κόσμου. Δεν μπορώ λοιπόν να σκεφτώ καλύτερο τρόπο να υποδεχτεί κανείς την άνοιξη, από το να βρεθεί σε μια εξοχική τοποθεσία και ν’ απολαύσει τέτοια μουσική.
Ωστόσο, λίγες μέρες μόνο πριν τη φάρσα των εκλογών και με την εργασιακή ηθική σκληρά βιασμένη, η Πρωτομαγιά μοιάζει να έχει χάσει σχεδόν τον χαρακτηρισμό «εργατική». Κατέληξε να είναι απλώς μια αργία, για την οποία είμαστε και ευγνώμονες στα αφεντικά μας που την τηρούν ακόμα...
{youtube}nAO46CCyoU8{/youtube}
