Κώστας Μουντάκης, ο μεγάλος δάσκαλος της κρητικής μουσικής. Αυτός είναι ο χαρακτηρισμός που συνήθως αποδίδεται στον σημαντικό λυράρη και τραγουδοποιό, 21 χρόνια μετά τον θάνατό του. Χαρακτηρισμός βαθύς και ουσιαστικός, που υπερβαίνει την ιδιότητα ενός απλού μουσικού ή ερμηνευτή, εκφράζοντας την ειλικρινή έγνοιά του για τη μουσική παράδοση του τόπου του, αλλά και τη συναίσθηση μιας ευθύνης: να διαχειριστεί αυτή την παράδοση με τον πρέποντα σεβασμό και να συμβάλλει στη μετάδοσή της στις επόμενες γενιές καλλιτεχνών.
Ποια θα μπορούσε λοιπόν να είναι η καλύτερη δικαίωση, ο μεγαλύτερος φόρος τιμής σε έναν δάσκαλο από τη συνύπαρξη των μαθητών του επί σκηνής σ’ ένα αφιέρωμα στον ίδιο; Μαθητές οι οποίοι, ως ώριμοι πια καλλιτέχνες, διαπρέπουν ως συνεχιστές της παράδοσης που διδάχθηκαν δίπλα στον Μουντάκη –μαθαίνοντας όχι απλά τα μυστικά της λύρας, αλλά και τις βαθύτερες πτυχές των έργων του. Ross Daly, Κέλλυ Θωμά, Γιώργος Κατσαμάς, Γιώργος Μανωλάκης, Μάνος Μουντάκης, Αντώνης Παπαδάκης, Γιάννης Παπατζανής, Νίκος Παραουλάκης, Μιλτιάδης Πασχαλίδης, Πάρις Περυσινάκης, Στέλιος Πετράκης, Γιάννης Ρομπογιαννάκης, Σπυριδούλα Τουτουδάκη, Βασίλης Σταυρακάκης, Ζαχαρίας Σπυριδάκης, και Γιάννης Χαρούλης ήταν οι κυριότεροι συντελεστές της παράστασης που είδαμε τη Δευτέρα το βράδυ στο Badminton.
Ο Ross Daly ανέλαβε την επιμέλεια του προγράμματος και τις ενορχηστρώσεις στο πρώτο μέρος του αφιερώματος, όπου κυριότερος ερμηνευτής ήταν ο Βασίλης Σταυρακάκης. Σ’ αυτό παρουσιάστηκαν μερικές από τις σημαντικότερες δημιουργίες του Μουντάκη, δοσμένες με τρόπο εξαιρετικό, με δεμένες ενορχηστρώσεις και με πολύ καλές εκτελέσεις μέσα από μια ποικιλία μουσικών οργάνων. Η επιμέλεια του δεύτερου μέρους ανήκε σε έναν νεότερο καλλιτέχνη, τον Πάρι Περυσινάκη, ο οποίος –με τη συνδρομή κι άλλων νέων καλλιτεχνών– επιχείρησε να συμπληρώσει την εικόνα του έργου του Μουντάκη. Αυτό το δεύτερο μέρος, πάντως, υπολειπόταν τελικά και σε ποιότητα αλλά και συνοχή του πρώτου, λόγω κυρίως της ασυνεννοησίας της ορχήστρας σε αρκετά σημεία και των γενικά μέτριων εκτελέσεων. Η συμμετοχή βέβαια του Γιάννη Χαρούλη και του Μιλτιάδη Πασχαλίδη ενθουσίασε το κοινό –έστω κι αν, λόγω ασθένειας που επηρέασε την ποιότητα της φωνής του, ο Πασχαλίδης περιορίστηκε σε ρόλο συνοδευτικό. Το γεγονός ανέδειξε τον Γιώργο Κατσαμά, ο οποίος κλήθηκε να τον αντικαταστήσει στις ερμηνείες κάποιων τραγουδιών.
Συνολικά πάντως το αφιέρωμα πέτυχε να παρουσιάσει τις σημαντικότερες δημιουργίες του Κρητικού τραγουδοποιού, δίνοντας στο κοινό μια αντιπροσωπευτική εικόνα και του έργου μα και της στάσης του απέναντι στη μουσική της ιδιαίτερής του πατρίδας. Στα διακριτά στιγμιότυπα της παράστασης η συγκινητική παρουσία και οι ερμηνείες του Μάνου Μουντάκη –γιου του αείμνηστου καλλιτέχνη– και ο παραδοσιακός χορός από την Ομάδα Έκφρασης Κρητικών Χορών Γιάννη & Γιώργου Μεγαλακάκη.
Ο ήχος ήταν αρκετά καλός, σε έναν χώρο που ενδείκνυται για μουσικές παραστάσεις εξαιτίας της αμφιθεατρικής δομής του και της εξαιρετικής ακουστικής του. Η παρουσία του κοινού μάλλον ξεπέρασε τις προσδοκίες αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος του θεάτρου, την ιδιαιτερότητα της μέρας (Δευτέρα) και τις καιρικές συνθήκες –γεγονός που αποδεικνύει την απήχηση που εξακολουθεί να έχει ο Μουντάκης.
Έτσι, παρά τις ατέλειες του δεύτερου μέρους και τις ατυχείς συγκυρίες, το αφιέρωμα είχε λόγο ύπαρξης. Όσοι βρέθηκαν στο Badminton έγιναν κοινωνοί της τέχνης και της ματιάς ενός σημαντικού καλλιτέχνη, δικαιώνοντας την απόφαση των συντελεστών αυτών των αφιερωματικών βραδιών να συμπεριλάβουν τον Κώστα Μουντάκη ανάμεσα στα σημαντικά πρόσωπα του ελληνικού τραγουδιού τα οποία τιμούν.
