Το να μπορείς να διασκεδάζεις για ένα ολόκληρο τετράωρο χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα αποκτάει μέγιστη σημασία και αξία, εάν δεν αποτελεί απλά διαχρονικό αίτημα στη νυχτερινή ζωή μα και ανάγκη για ακόμα μεγαλύτερη εκτόνωση στις ημέρες της οικονομικής δυσπραγίας που διανύουμε. Ευτυχώς, προγράμματα όπως αυτό της Ηρώς στο TAS Stage –με τον επίκαιρο τίτλο Ψυχραιμία, τίτλο που θα φέρει και η επερχόμενη νέα δισκογραφική της δουλειά– προσφέρουν αυτήν την ουσιαστική και πολυποίκιλη διασκέδαση. Γιατί, πραγματικά, η βραδιά που παρακολουθήσαμε την Παρασκευή τα είχε όλα!
Από το χατζιδακικό ξεκίνημα με το “Άσπρο Περιστέρι”, τη “Μαριάνθη Των Ανέμων”, τη “Μαύρη Φορντ” και τον “Έναν Μύθο”, περάσαμε σε νεότερα κομμάτια όπως τα “Η Σουλτάνα Η Φωφώ”, “Μ’ Αγαπούσες”, “Σερενάτα”, “Σε Θέλω Εδώ”, “Βάλαμε Φωτιά Στα Φρένα”, “Ο Άδωνις”, “Πέρασε Ο Καιρός”, “Σ’ Όποιον Αρέσουμε”. Κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια των παραπάνω, έκανε την εμφάνισή του και ο Αργύρης Αγγέλου. Ο νεαρός ηθοποιός μοιράζεται σχεδόν ολόκληρο το πρόγραμμα με την Ηρώ και μάλιστα αποδεικνύεται πολύ καλός τραγουδιστής. Στην αρχή βέβαια υπήρξε λίγο σφιγμένος ερμηνευτικά, γρήγορα όμως εγκλιματίστηκε και συμμετείχε με αξιώσεις.
Όσο όμως κι αν το χιούμορ και οι έξυπνες ατάκες ανάμεσα στην Ηρώ και τον Αγγέλου –τα κείμενα ανήκον στον Γιώργο Καπουτζίδη– αποτελούν τις ιδανικότερες γέφυρες και ανάσες μεταξύ των τραγουδιών, η μεγαλύτερη έκπληξη της βραδιάς ακούει στο όνομα Μαρκέλλα Αργυροπούλου. Με την εμφάνισή της και τον συνδυασμό του “Μαλάμω” με το “Sexy MF” του Prince, έγινε αντιληπτό ότι ο ρόλος της στο πρόγραμμα δεν θα ήταν κάτι το συνηθισμένο. Έτσι, την απολαύσαμε σε ένα αυθεντικό drag show, όπου υποδύθηκε την cat woman υπό τους ήχους του “Face To Face” των Siouxsie & The Banshees, αλλά και τη Μελίνα Μερκούρη –με τη δικιά της φωνή να τραγουδάει “Ο Μήνας Έχει Δεκατρείς” και να καλεί “Τα Παιδιά Του Πειραιά”. Η μπουρλέσκ πλευρά του προγράμματος κορυφώθηκε δε με το “Σεξ” του Σταμάτη Κραουνάκη, και τους τρεις τους να δίνουν μία απολαυστική ερμηνεία επί σκηνής.
Μετά από όλα αυτά το λαϊκό μέρος δεν θα το χαρακτήριζες πολυαναμενόμενο, αποδείχθηκε όμως όχι μόνο ικανοποιητικό σε διάρκεια μα και εξίσου απολαυστικό. “Άσε Με Να Σ’ Αγαπάω”, “Αφιλότιμη”, “Σαν Απόκληρος Γυρίζω”, “Τι Σου ’Κανα Και Πίνεις”, “Τα Λόγια Είναι Περιττά”, “Μπορεί”, “Η Γκαρσόνα”, “Η Ρόζα Η Ναζιάρα”, “Δωσ’ Μου Τ’ Αθάνατο Νερό”, “Βρέχει Στη Φτωχογειτονιά”, “Να ’Χα Τη Δύναμη”, “Καλοκαίρια Και Χειμώνες”, “Η Μπαλάντα Του Κυρ Μέντιου”, “Αν Ήμουν Πλούσιος”, είναι κάποια από τα πολλά αγαπημένα τραγούδια που ακούστηκαν, ανεβάζοντας το κέφι στο κατακόρυφο. Με το ίδιο αμείωτο κέφι αλλά και με το γκροτέσκο στοιχείο να επιστρέφει δυναμικά –σε κανένα σημείο της παράστασης δεν έλειψε εντελώς– η βραδιά έκλεισε με τα “Κάνε Μου Λιγάκι Μμμ” και την “Παλιά Ντισκοτέκ”.
Στη δημιουργία της δυνατής ατμόσφαιρας βοήθησε όμως πολύ και ο χώρος του TAS Stage: καλαίσθητος, μοντέρνος και λειτουργικός. Αν και όχι ιδιαίτερα μεγάλος, είναι έτσι αξιοποιημένος ώστε να υπάρχει άνεση ανάμεσα στα τραπέζια. Και επειδή τα καλά πρέπει να λέγονται, επιτέλους να ένας χώρος που σέβεται απόλυτα τους θαμώνες συνδυάζοντας την ουσία με πρακτικά στοιχεία τα οποία πολλές φορές παραβλέπονται –όχι μόνο στις μεγάλες πίστες, αλλά και στις μουσικές σκηνές. Ίσως έπρεπε να προκύψει η κρίση για να αρχίσουν να συνειδητοποιούν και οι επιχειρηματίες ότι η ποιότητα πρέπει να παρέχεται σε όλους τους τομείς, πράγμα που το TAS Stage προσφέρει και με το παραπάνω.
Για να επιστρέψω στα μουσικά, φυσικά και ακούστηκαν και οι πολύ όμορφες electro-pop επιτυχίες της ίδιας της Ηρώς, η οποία μαζί με τον κόσμο τραγούδησε “Έτσι Είναι Οι Σχέσεις”, “Κοίτα Με Αντέχω”, “Έτσι Είμαι Εγώ”, “Απογείωση”, “Αγάπη Μου”, “Θέλω Να Με Κρατάς” αλλά και κάποια καινούργια τραγούδια που φάνηκαν πολύ ενδιαφέροντα. Πραγματικά της αξίζει μια δυναμική επιστροφή στο προσκήνιο, μιας και πρόκειται για αξιόλογη δημιουργό αλλά και σημαντική ερμηνεύτρια: το έδειξε και με το παραπάνω στο “Παράπονο (Ξενιτιά)” του Ara Dinkjian αλλά και στο “Γιατί Φοβάσαι”. Εν προκειμένω, μιλάμε και για μια καλλιτέχνιδα που ξέρει να στήνει εξαιρετικά μουσικά προγράμματα. Αν και η σαιζόν βρίσκεται ακόμα στην αρχή της, έχω ήδη την εντύπωση ότι λίγα εφάμιλλα θα εμφανιστούν φέτος στη νυχτερινή Αθήνα.
