Βραδιά ελληνικού hip hop είχε το μενού της Παρασκευής για τον γράφοντα και μερικούς ακόμα οπαδούς των ονομάτων που θα εμφανίζονταν στο φεστιβάλ του Rapstage στο An Club, οι οποίοι δυστυχώς δεν ήταν ιδιαίτερα πολλοί, πλην όμως αποδείχθηκαν αρκούντως ενεργητικοί και ενθουσιώδεις στις αντιδράσεις τους. Το line-up της διοργάνωσης είχε 7 ονόματα συνολικά και επομένως η αρχή έγινε από νωρίς. Τόσο νωρίς, ώστε το πρώτο όνομα της βραδιάς –τους People On Track– δυστυχώς δεν τους πρόλαβα. Πήρα ωστόσο το πρώτο τους single, το οποίο μοιράζανε δωρεάν στους παρευρισκόμενους, οπότε θα έχω την ευκαιρία να γνωριστώ μαζί τους, κατ’ οίκον πλέον.
Το συναυλιακό βράδυ άνοιξε για μένα με τον Sadomas. Ο ήχος και το συναίσθημα ήταν αυτό του ωμού hip hop των 1990s (εμφανές άλλωστε και από τη μπλούζα των Wu Tang Clan με την οποία είχε εμφανιστεί). Το ίδιο μοτίβο ακολουθούσε και το MCing, με φωνητικά επιθετικά, ακατέργαστα και με διάθεση τσαμπουκά. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα από τις ικανότητες του Sadomas στο μικρόφωνο αλλά σίγουρα σε έβαζε στο κλίμα και μόνο με τη διάθεση με την οποία είχε βγει κι έλεγε τα κομμάτια του. Αυτός πάντως που σε έβαζε εύκολα στο κλίμα ήταν ο DJ που τον συνόδευε, ο οποίος ήταν ιδιαιτέρως μερακλής και σκράτσαρε πάνω από τα instrumentals σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισης με πολύ καλό τρόπο (αν και το «τράβαγε» το θέμα λίγο από τα μαλλιά σε κάποιες περιστάσεις).
Συνέχεια με τον Ήρωα, του οποίου η εμφάνιση είχε τον σκοπό να παρουσιαστούν κομμάτια από το διπλό πρόσφατο άλμπουμ του Θέλω Να Μιλάς. Όπερ και εγένετο, με τραγούδια σαν το “Όλοι Είμαστε Ήρωες” (χωρίς βέβαια τον συμμετέχοντα σ’ αυτό Λόγο Απειλή) ή το “Χτυπάνε Τύμπανα”, στο οποίο, σ’ ένα guest-έκπληξη, ανέβηκε στη σκηνή και ο Άγνωστος Χειμώνας για να πει το δικό του κουπλέ. Στο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου, το οποίο ο Ήρωας αφιέρωσε στο ότι λίγες μέρες πριν έμεινε άνεργος, το κοινό πήρε κυριολεκτικά φωτιά με τον στίχο «δωσ’ μου φωτιά», ενώ κάτι παρόμοιο έγινε και στο “Ωστόσο”, με το δυναμικό in-your-face ραπάρισμα. Συνολικά, ο Ήρωας πραγματοποίησε μια πολύ καλή εμφάνιση, «πατώντας» εξαιρετικά πάνω στα beats και δημιουργώντας παροξυσμό σε ένα κοινό που γνώριζε σε ένα μεγάλο ποσοστό τους στίχους των τραγουδιών του, έτσι ώστε να τον συμπληρώνει σε κάθε στιγμή.
Αμέσως μετά είδαμε στη σκηνή μια σύμπραξη των Soul System (μια πιο οργανική παραλλαγή των Dagobah System δηλαδή) μαζί με τον RSN και τον Soulnek (ή αλλιώς τον Νεκτάριο από την αρχική και σαφώς πιο σοβαρή και καλλιτεχνικά αξιόλογη εκδοχή των Νέβμα και μετέπειτα των Ως Αιδώ). Με μπάσο και κιθάρα να δίνουν το παρών, το σκηνικό έμοιαζε εξ’ αρχής αρκετά funky και θα γινόταν ακόμα πιο ανεβαστικό με κομμάτια σαν τα “Χρειάζομαι Διάλειμμα”, “Τσάμπα Και Βερεσέ”, “Ατομικότητα” και “Μη Το Βάζεις Κάτω”. Όταν δε στη σκηνή ανέβηκε για να τους συνοδέψει και ο MC Yinka στο “Χρώματα”, το κέφι είχε ήδη ανέβει αισθητά ολοκληρώνοντας μια πολύ απολαυστική εμφάνιση.
Ο οποίος MC Yinka θα ακολουθούσε στη σειρά εμφανίσεως έτσι κι αλλιώς. Παρέα του είχε στα πικάπ τον J Melik και φρόντισε να διατηρήσει τη διάθεση ανεβασμένη, παρόλο που το κοινό είχε αρχίσει να πέφτει από άποψη διάθεσης. Όμως ο πάντα εξωστρεφής Yinka κατάφερε με τα τερτίπια του και με τα αυθόρμητα freestyles του να τους ξαναβάλει όλους στο παιχνίδι. Εισαγωγή έκανε με ακυκλοφόρητο καινούργιο κομμάτι, ενώ δεν αργήσανε να κάνουν την εμφάνισή τους και αγαπημένες στιγμές από την Αλάνα όπως τα “Έξοδος”, “Χαιρετισμός”, “Ποτέ Δε Ξενερώνουμε” και “Πάνω Από Το Νέφος”. Ο ήχος ήταν με διαφορά ο καλύτερος μέχρι εκείνο το σημείο της βραδιάς ενώ και ο Yinka επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά πως, πέρα από ικανός MC, είναι ένας ακόμα πιο ικανός performer γενικότερα, βάζοντας τον κόσμο στο παιχνίδι πέρα από τις συνθήκες που μπορεί να έχουν διαμορφωθεί πριν από αυτόν.
Στο τέλος της βραδιάς συναντήσαμε τον Ταυτισμένο Λάθος, έναν από τους καλύτερους MC αυτή τη στιγμή στην ελληνική σκηνή –μέλος της παρέας τόσο των Ψυχόδραμα07 όσο και της B-Muzik. Εισαγωγή με το ιντερλούδιο από το “Αγαπητέ Μου Ακροατή”, με τη φωνή του Δώρο Θεού να ακούγεται από τα ηχεία, ενώ το πρώτο κανονικό κομμάτι ήταν το “Λίγα Λόγια Από Εμάς, Για Εμάς”, το οποίο κι έβαλε τον κόσμο στο κλίμα για τα καλά από την αρχή του σετ. Κατόπιν, την πλειοψηφία αυτού κατέλαβαν επιλογές από τον τελευταίο του δίσκο Ήταν Περίεργη Κατάσταση, όπως τα “Γυρνάω Γης Σφαίρα”, “Συναισθήματα” (με το μανιασμένο rapping και τη drum ‘n’ bass αισθητική) και “Επιστροφή Στο Μέλλον”, χωρίς όμως να λείψουν και παλιότερα κομμάτια όπως το “Καλημέρα”.
Ζωντανά αποτελεί εμπειρία να παρακολουθείς τον Ταυτισμένο Λάθος να φτύνει τις λέξεις με τόση άνεση και στυλ ακόμα και όταν οι ρυθμοί χτυπάνε κόκκινα, δίχως να χάνει ούτε συλλαβή. Αυτές του οι ικανότητες βέβαια δεν θα χρειαζόντουσαν στο “Ξέρω Πια Πόσο Διαρκεί”, το οποίο κι έκλεισε την εμφάνισή του στο Rapstage Festival, όντας το πιο γνώριμο τραγούδι του. Παρόλο που το συγκεκριμένο δεν απαιτεί κάποια ιδιαίτερη τεχνική, ξέρει να δημιουργεί εικόνες και συναισθήματα –κάτι που αποτελεί άλλωστε και την ουσία της μουσικής. Έτσι, ο Ταφ Λαθος πραγματοποίησε μια άρτια εμφάνιση και δικαίως βρέθηκε στο τελευταίο slot της βραδιάς στο An Club.
Μπορεί, όπως είπα και αρχικά, ο κόσμος να μην ήταν πολύς στο εξαρχειώτικο club την Παρασκευή, σίγουρα πάντως αποζημιώθηκε πλήρως από το συναυλιακό βράδυ στο σύνολό του.
