Φωτογραφίες: Σμαρώ Μπότσα
Μετά από αρκετό χρονικό διάστημα στο εξωτερικό, ένα από τα πλέον αγαπητά εναλλακτικά σχήματα της Αθήνας επέστρεψε συναυλιακά στην πόλη, φέρνοντας ως το Gagarin μερικές από τις πλούσιες εμπειρίες που αποκόμισε στα ταξίδια του. Και μάλιστα με την αρχική –και χαρισματική– του τραγουδίστρια, την Etten... Ελάχιστα λεπτά μετά τις 21:00, οι πόρτες ανοίξανε για να υποδεχθούν τους 100 πρώτους τυχερούς, οι οποίοι λάβανε σαν δώρο το 7ιντσο των Film, Berlin. Βέβαια, τελικώς οι φίλοι του σχήματος ξεπέρασαν κατά πολύ το συγκεκριμένο νούμερο στην πορεία της βραδιάς, αφού το Gagarin γέμισε τουλάχιστον κατά το ήμισυ. Καθόλου άσχημα δηλαδή, για τέτοιου είδους συναυλία. Τα 80 περίπου λεπτά αναμονής δεν φάνηκαν τελικά τόσα πολλά μέχρι ν’ ανέβει στη σκηνή, ξυπόλυτη, η Nalyssa Green, με τα τρία υπόλοιπα παιδιά που συμπλήρωναν το κουαρτέτο της. Επειδή ορισμένοι αναγνώστες ενδεχομένως να μην γνωρίζουν, να προσθέσω εδώ ότι η Nalyssa Green αποτελεί γνώριμη φιγούρα της εναλλακτικής Αθήνας, αφού την έχουμε ήδη απολαύσει σε σχήματα όπως οι Lumiere Brother, Nefeli Walking Undercover, Gloire Cartoon και Film, ενώ αυτήν την περίοδο συμμετέχει και σαν session μουσικός στο σχήμα του Leon. Στα περίπου 40 λεπτά της εμφάνισής της, η Green και η μπάντα της παρουσίασαν ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον σετ, με τα μισά τραγούδια να προέρχονται από το ντεμπούτο τους Barock (διατίθεται για δωρεάν download από το site τους), συνοδευόμενα επίσης από τρία ακυκλοφόρητα καθώς και μια ενδιαφέρουσα διασκευή στο “Rid Of Me” της PJ Harvey. Παρά την έκδηλη αμηχανία της κατά τα άλλα γλυκύτατης ερμηνευτικά Green, το κοινό έδειξε να ικανοποιήθηκε με το παραπάνω. Η Green έδειξε ότι αποτελεί ενδιαφέρουσα περίπτωση τραγουδοποιού και επιτυχώς πήρε το βάπτισμα του πυρός τη νύχτα της Παρασκευής –αφού για πρώτη φορά εκτέθηκε μπροστά σε τόσο πολυάριθμο κοινό. Είκοσι περίπου λεπτά μετά την εμφάνισή της, οι τέσσερις Film ήταν έτοιμοι να δονήσουν και την Αθήνα –μετά τις συναυλίες τους στη μακρινή Ισλανδία τον Οκτώβριο. Πραγματοποίησαν εντυπωσιακή είσοδο, φορώντας όλοι τους μια περίεργη στολή, κάτι ανάμεσα σε αστροναύτη και ανθρακωρύχο (μ’ έναν φακό στο μέτωπο), ερμηνεύοντας το ατμοσφαιρικό και παγωμένο “SSS!” από το δεύτερό τους άλμπουμ Angel B. Πολύ έξυπνο concept για την έναρξη της εμφάνισής τους, αφού η ονειρώδης, σχεδόν απόκοσμη, υφή του τραγουδιού ταίριαξε απόλυτα με τη μεταμφίεσή τους. Στη συνέχεια, και αφού πρώτα αποχωρίστηκαν τις στολές τους, συνέχισαν με ολοφάνερη ενεργητική διάθεση με το “This Is A Lovesong(?)” (από το ντεμπούτο τους). Η δε Etten έδειχνε σε εξαιρετική φόρμα, την οποία και διατήρησε μέχρι το τέλος του δίωρου σετ, αποδεικνύοντας τις ξεχωριστές της δυνατότητες σαν performer. Δεν άργησε να έρθει βέβαια και η ώρα του Persona, από το οποίο επέλεξαν να παρουσιάσουν πρώτα τη «βιομηχανική» pop του “TMWTS” –με την Τζαβάρα να παραδίδει, κυριολεκτικά, σεμινάριο σκηνικής παρουσίας. Άνετη, με στεντόρεια φωνή, έντονη θεατρικότητα και απόλυτα προσηλωμένη σε κάθε τραγούδι, η Τζαβάρα δεν έχασε γενικά καθόλου επαφή με το κοινό στις απαραίτητες σύντομες παύσεις ανάμεσα στα κομμάτια, ενώ ανταπέδωσε ουκ ολίγα πειράγματα σε μερίδα αυτού. Δεν θα πρέπει όμως ν’ αδικηθούν και τα τρία βασικά μέλη των Film, που έδωσαν ο καθένας από το πόστο του το 100%. Μετά το “TMWTS” η βραδιά απογειώνεται, με τους headliners να ερμηνεύουν κατά σειρά τα εξαιρετικά “Angel B”, “Berlin”, “The Slip” και “Alarm”, παρασύροντας το κοινό. Λίγο αργότερα ακολουθεί σε άπταιστα ισλανδικά το “Harmur Fuglsins”, ενώ ο Δημήτρης Μπόρσης χάρισε (όπου χρειάστηκε) ιδανικά τη φωνή του (“Happy”, “Filter”, “The Machinist”, “Prince”), «κλέβοντας» για λίγο την αίγλη από την Etten. Λίγο πριν το τέλος, μας παρακίνησαν να λικνιστούμε στον ενεργητικό ρυθμό του “Stop Stop”, ενώ ανταποκρίθηκαν θετικά στο κάλεσμά μας για encore –παίζοντας για ένα επιπλέον τέταρτο, κι αφήνοντας τους πάντες ευχαριστημένους. Συνοψίζοντας, την περασμένη Παρασκευή στο Gagarin οι Film με την Etten μας έδωσαν μια εκπληκτική βραδιά, η οποία έδειξε ότι ορισμένα ελληνικά συγκροτήματα δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα αντίστοιχα αγγλικά ή αμερικάνικα. Μονάχα, ίσως, την εθνικότητά τους… 
