Φωτογραφίες: Νίκος Z
Οι μόνες «ταμπέλες» που έχουν ακόμα κάποιο νόημα στη μουσική είναι ίσως όσες έχουν να κάνουν με τον τόπο προέλευσής της. Ως ένας τρόπος δηλαδή να προσανατολιστούμε μουσικά, να οριοθετήσουμε έναν ήχο. Στην περίπτωση πάντως της φωνητικής παράστασης «Είναι τρέλα το a capella», τα όρια απλά δεν υπάρχουν!
Πέμπτη βράδυ στο παρά λίγο γεμάτο θέατρο του πολυχώρου Aθηναϊς, οι 7 μουσικοί-βοκαλίστες ξεκίνησαν ένα ταξίδι στη μουσική το οποίο έρχεται... από παντού! Οι Σανάδες με τους Word OfMouth έπαιξαν –μόνο με τις φωνές τους– μουσική από την Αθήνα του 1950 και του 1960, από τη Νέα Ορλεάνη, από τη Βουλγαρία, τη Θράκη, την Κρήτη, την Αλβανία, το Μεξικό, τη Γαλλία, έπαιξαν ένα spiritual, ένα τσιγγάνικο από τη Μακεδονία, ένα της Τσανακλίδου και επίσης… έπαιξαν και λίγο μπάσκετ! Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν είναι... Σε κάτι λιγότερο από δύο ώρες, ακούσαμε μουσική απ’ όλο τον πλανήτη. Περάσαμε από τον Dr. John στη Llorona (δανεισμένη από την ατμοσφαιρική version της Lila Downs), περάσαμε από τη Δράμα και τη Θράκη, ακούσαμε ένα σπαρακτικό ριζίτικο αλλά κι ένα κεφάτο “Γυφτάκι” (από το Μαμά Γερνάω της Τάνιας Τσανακλίδου). Γελάσαμε με τον συνδυασμό beatboxing, παντομίμας και lip sync στο υστερικό “Kiss” του Prince. Πήγαμε στην Πόλη για τον “Καϊξή” και επιστρέψαμε για το μεγάλο φινάλε, με τη «σούπερ σταρ» να τραγουδά Απόστολο Καλδάρα! Τα κάθε σχήμα έχει τη δική του πορεία, οι Σανάδες στις φωνητικές ακροβασίες και οι Word Of Mouth στο hip hop. Στο a capella όμως έχουν γίνει ένα και έχουν καταφέρει να στήσουν ένα δικό τους σύμπαν. Όταν το beatboxing ακούγεται τόσο φυσικό και αβίαστο πάνω σε ένα θρακιώτικο παραδοσιακό τραγούδι, ε τότε κάτι συμβαίνει εδώ. Κάτι πολύ καλό. Η παράσταση «Είναι τρέλα το A Capella» θα βρίσκεται στην Αθηναϊδα για μερικές Πέμπτες ακόμα... Εμείς το συνιστούμε ανεπιφύλακτα και περιμένουμε τη συνέχεια του –ήδη πετυχημένου– πειράματος. 
