Το σαββατόβραδο που μας πέρασε μια από τις μεγαλύτερες rock μπάντες αυτής εδώ της χώρας έπαιζε ζωντανά στο An, λόγω της κυκλοφορίας του τελευταίου της δίσκου Superfreak. Και όπως αναμενόταν τα τεκταινόμενα ήταν εκρηκτικά... Το live ξεκινούσε με τα support των 1000 Mods και Vibratore Bizzaro. Και ενώ εγώ έφτανα στοn χώρο του An κατά τις 12 παρά, φοβούμενος μήπως είχα χάσει και την αρχή των Nightstalker, διαπίστωσα με έκπληξη πως δεν είχε καν ξεκινήσει το δεύτερο support.
Μετά από λίγο βγήκανε λοιπόν οι Vibratore Bizzaro. Από τα πρώτα τους τραγούδια καταλάβαινε κανείς πως είναι οπαδοί των hard rock κιθάρων αλλά και της grunge τραγουδοποιίας, ενώ για κάποιο περίεργο λόγο η φωνή του τραγουδιστή τους μου θύμισε τη χροιά του Daniel Johns των Silverchair, όταν αυτός ήταν ψυχωμένος πιτσιρικάς ακόμα. Η μπάντα πάντως έπαιξε κομμάτια από όλη την πορεία της και φάνηκε αρκετά ευδιάθετη στη σκηνή, ζεσταίνοντας αρκετά το κλίμα. Λίγο αφού τελειώσανε οι Vibratore Bizzaro και αρχίσανε να μαζεύουν τα όργανά τους, ο κόσμος άρχισε να προετοιμάζεται για μια εκρηκτική βραδιά – μιας και οι Nightstalker είναι γνωστοί για τις ιδιαιτέρως θερμές εμφανίσεις τους. Και δεν απογοήτευσαν ούτε αυτή τη φορά. Με το που κάνανε την εμφάνισή τους στη σκηνή επικράτησε πανικός, ενώ όταν φάνηκαν και τα κλασικά dreadlocks του Argy όλοι καταλάβαμε πως η ώρα να ροκάρουμε ασταμάτητα είχε επιτέλους έρθει.
Ρίχνοντας αναπόφευκτα το βάρος στο καινούργιο τους, πολύ καλό, δίσκο Superfreak, η μπάντα έπαιξε τους νέους της δυναμίτες “Baby”, “God Is Dead”, το ομώνυμο “Superfreak”, το “Heavy Mental” και αρκετά ακόμα τραγούδια. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως λείψανε και κλασικά τους, πολυαναμενόμενα κομμάτια όπως το “Use”, το “Just A Burn”, ή το “All Around”. Ο ήχος τους άψογος, οι κιθάρες σκάγανε στα τύμπανά σου σαν όλμοι, τα drums πυροβολούσαν προς πάσα κατεύθυνση, ενώ το μπάσο σε τύλιγε φιλήδονα δημιουργώντας ένα εκρηκτικό κοκτέιλ. Ο κόσμος από την άλλη ήταν προετοιμασμένος για ένα τέτοιο πάρτι με ασταμάτητο head banging, crowd surfing και όλους τους στίχους των τραγουδιών τραγουδισμένους στη διαπασών από το σύνολο σχεδόν των παρευρισκομένων. Οι οποίοι παρεμπιπτόντως είχαν πλέον κατακλύσει το Αn, γεμίζοντάς το τόσο ασφυκτικά όσο εγώ τουλάχιστον δεν το έχω ξαναδεί. Βοηθούσε βέβαια σε όλη αυτή τη γιορτινή ατμόσφαιρα και ο γεννημένος για frontman σε μπάντα Argy, καθώς αεικίνητος, εκφραστικότατος αλλά και ετοιμόλογος και γεμάτος χιούμορ, μετέφερε την ενέργειά του στο κοινό.
Για όσους αγαπούν τις δυνατές κιθάρες με stoner αισθητική, εύχομαι πραγματικά να δώσανε το παρών στο Αn το βράδυ του Σαββάτου. Εαν όχι τότε δεν έχασαν απλά μια καταπληκτική βραδιά rock ‘n’ roll κεφιού, αλλά και μια από τις καλύτερες ελληνικές μπάντες να κάνει ό,τι ξέρει καλύτερα: να ξεφαντώνει διονυσιακά υπό την υπόκρουση της υπέροχης μουσικής τους, ενώ ορδές ψυχωμένων οπαδών απολαμβάνουν την κάθε στιγμή αυτής τους της εμφάνισης. Πραγματικά μεγάλη βραδιά!
