Φωτογραφίες: Δάφνη Ανέστη>
Για μένα προσωπικά το να παραβρεθώ σε ένα live των Ζωντανών Νεκρών μου δημιούργησε μια χωροχρονικού τύπου αλλοίωση, νομίζοντας ότι δεν έχει περάσει μια στιγμή από την εποχή που ο Πρώτος Τόμος βγήκε, δέκα χρόνια πριν. Με ανάμικτα λοιπόν συναισθήματα περιέργειας, χιούμορ, αλλά και ευκαιρίας εξαγωγής συμπερασμάτων σχετικά με τα περίφημα live της μπάντας, βρέθηκα από νωρίς έξω από το An, ώστε να κρίνω ιδίοις όμμασι αν ισχύει το cult τσιτάτο το οποίο ακόμα στοιχειώνει το ελληνικό hip hop: «Η Φάση Είναι ΖΝ!».
Έξω από το Αn είχε μαζευτεί κόσμος αρκετά πριν την έναρξη της συναυλίας. Αν ήσουν κοινωνιολόγος πραγματικά θα ήσουν ανίκανος ως προς το να εξάγεις μια ασφαλή εκτίμηση σχετικά με το προφίλ του μέσου ακροατή των Ζωντανών Νεκρών. Μια μεγάλη ψαλίδα ήταν ανοιχτή ανάμεσα σε προέφηβους (13-14 ετών) μετά της συνοδείας των...γονιών τους(!), μέχρι φανατικούς οπαδούς του group (οι οποίοι ακούνε όμως μόνο ΖΝ και όχι πολύ hip hop), καθώς και τύπους που ήρθαν για να «γελάσουν» καθώς δεν είχαν μάλλον να κάνουν τίποτα άλλο το βράδυ της Παρασκευής (διέκρινα δε ανάμεσα τους και πολλούς εκπροσώπους της ελληνικής hip hop σκηνής). Μετά τις 22:30 το An γέμισε ασφυκτικά με τον κόσμο να εισέρχεται ακόμη και λίγο πριν την είσοδο του group στη σκηνή. Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη (κραυγές φώναζαν ρυθμικά «Ζήτα Νι!, Ζήτα Νι!») και αποπνικτική, ενδεικτική της ατμόσφαιρας ενός live των Ζωντανών Νεκρών. Και εδώ θέτω τη προβληματική μου σχετικά με το τι ακούει το ελληνικό hip hop κοινό, αν αναλογιστεί κανείς ότι (στο ίδιο club) έχω παραστεί σε συναυλίες θρυλικών σχημάτων – Kool Keith, Cali Agents, Jurassic 5 και πάει...ραπάροντας, χωρίς την ίδια ανταπόκριση (για να μην αναφερθώ στους Dalek και μας πάρουνε όλοι με τις ντομάτες!!). Στις 23:00 όλα ήταν έτοιμα για να ανατιναχτεί το μέρος. Ο DJ The Boy συνόδευσε με ακρίβεια τη σκηνική παρουσία των πέντε Ζωντανών Νεκρών, με τους Μηδενιστή, Τάκι Τσαν και Καταχθόνιο να υπερέχουν σε όρεξη και κουπλέ έναντι του Υποχθόνιου και του Χαρμάνη. Κλασικά κομμάτια όπως το “Ήρθαν οι MC’s”, “Έντεχνο Tου Δρόμου Στυλ”, καθώς και κομμάτια από τις πρώτες προσωπικές δουλειές του Μηδενιστή και του σόλο δίσκου του Τάκι Τσαν έκαναν το κοινό να ουρλιάζει, ακολουθώντας τους στίχους σε κάθε κουπλέ. Ακούστηκε μάλιστα και το περιώνυμο (και άκρως αμφιλεγόμενο) “Σούζη”, με το χαρακτηριστικό σεξιστικό του περιεχόμενο. Την παρουσία των Ζωντανών Νεκρών πλαισίωσε επίσης το crew του Μηδενιστή (King Style), με κομμάτια από τον τελευταίο του δίσκο, 50-50. Άφησα το Αn Club με ανάμικτα συναισθήματα και σαφή κούραση από την ατμόσφαιρα του χώρου. Μήπως τελικά η φάση είναι όντως ΖΝ;
