Φωτογραφίες: Γιάννης «Πίκπας» Ιωάννου
>
To hip hop και οι ήχοι του αστικού περιβάλλοντος είχαν την τιμητική τους θέση, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, στη σκηνή που στήθηκε στη Κλαυθμώνος για την πρώτη μέρα της Γιορτής της Μουσικής. Η Noiz Productions, βετεράνος στη διοργάνωση live πλέον, με τη συνεργασία του «δικού μας» free press Platform, έστησαν στην πλατεία Κλαυθμώνος το απόλυτο urban σκηνικό, όπου οι ήχοι του hip hop, του beatboxing και του fusion funk ήρθαν να ανακατευτούν σε ένα χαρμάνι εικόνων κάτω από τον ασυνήθιστα καυτό για την εποχή ήλιο. Η αλήθεια είναι πως οι θερμοκρασίες του Σαββάτου ήταν ανάλογες ενός καύσωνα και το να είσαι από τις 5 το απόγευμα στο πόδι δεν ήταν και ό,τι καλύτερο… Ωστόσο, ιδιαίτερα τα πρωτοεμφανιζόμενα σχήματα που εμφανίστηκαν νωρίς (μεταξύ 17.00 και 19.00) δεν έδειξαν να πτοήθηκαν ούτε από το 35αρι της θερμοκρασίας, ούτε από το παρθενικό της εμφάνισής τους σε ένα τόσο μεγάλο για τα δεδομένα τους stage. Tην αρχή έκαναν οι Name-N-Thing και οι Dagobah System, οι οποίοι ζέσταναν αρκετά τον, ομολογουμένως, λίγο κόσμο που είχε αρχίσει να μαζεύεται, χωρίς όμως να τα χάσουν. Η ευκαιρία να παρουσιαστεί μέρος της δουλειάς τους δεν χάθηκε και ο κόσμος έδειξε να ανταποκρίνεται με θέρμη στη σκηνική τους παρουσία. Οι Ladose, ένα σχήμα που αποτελείται από αρκετά παιδιά με βάση τους την επαρχία, και ο Εξωκοσμικός (cult μορφή του ελληνικού hip hop freestyle με συμμετοχές και διάκριση σε battles) ακολούθησαν στη συνέχεια και το κοινό έδειξε και πάλι να εκτιμάει ιδιαίτερα την παρουσία των πρώτων και τις καυστικές ατάκες-γραμμές του δεύτερου. Kαθώς ο ήλιος έφτανε σε κατώτερα σημεία στην άκρη του ορίζοντα, ήρθε η σειρά του hip hop της συμπρωτεύουσας να εκπροσωπηθεί… Το project της Φιλικής Εταιρείας, αν και μόνο με τη συμμετοχή του Sifu Versus και του Iso XL και τη συνδρομή του βετεράνου turntablist DJ Sparky (ο οποίος μετρά παραπάνω των 20 χρόνων ιστορίας στον χώρο του ελληνικού hip hop, συμβάλλοντας τα μέγιστα στη διάδοσή του) «τα έσπασε» για τα καλά. «Καλαμαριά represent», που λέμε κι εμείς…
Το δεύτερο μισό του live εγκαινιάστηκε από έναν καλλιτέχνη με μεγάλη αναγνωρισιμότητα, ο οποίος έχει πετύχει τη γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα στον ήχο του αιχμηρού hip hop με την πιο mainstream αισθητική, δίνοντας παράλληλα ιδιαίτερη βαρύτητα στο στίχο. O Stereo Mike ανέβηκε στη σκηνή, και η διασκευή στο “Φεύγω” της Χάρις Αλεξίου ήταν η αφορμή για θερμά χειροκροτήματα. Τον ακολούθησε το γνωστό group Νέα Τάξη Πραγμάτων από το όμορφο νησί της Σύρου, με χιουμοριστικά στιχάκια και διάθεση σαρκασμού. Την εμφάνιση των Νέα Τάξη Πραγμάτων ακολούθησε ο πρωτοεμφανιζόμενος Jerome aka The Source με άλλους δύο καλλιτέχνες για μια μη προγραμματισμένη εμφάνιση-αστραπή, για δυο-τρία κομμάτια. Δεν μας χάλασε.. Μετά τις εννιά, ήρθε, η κατά τη γνώμη μου καλύτερη στιγμή της βραδιάς. Οι θρυλικοί Razastarr - που μετρούν μια πολυετή και συνεπή πορεία στα εγχώρια hip hop δρώμενα - βγήκαν με σύνθεση live μπάντας, φέρνοντας κατά νου μια ελληνική εκδοχή των Roots. Αδιαμφισβήτητα, τα κομμάτια “Κανένας Πόνος Δεν Είναι Αρκετός” και “Τα Πιο Όμορφα Όνειρα Είναι Ανώνυμα” ταξίδεψαν, στις νέες τους εκτελέσεις, όποιον παλιότερο παραβρέθηκε χθες στη Κλαυθμώνος στις εποχές όταν ο Βύρωνας και το Θέατρο Βράχων (με τα ανεπανάληπτα hip hop lives του) ήταν το μόνιμο μέρος συνάντησης όσων ακούγανε ή σχετίζονταν κάπως με αυτό που ονομάζεται «ελληνικό hip hop». Θαυμάσια παρουσία πέραν κάθε αμφιβολίας… Τους ακολούθησαν οι Ορθολογιστές, νέο σχήμα από την Αθήνα, οι οποίοι κατάφεραν να ανάψουν φωτιά στη σκηνή με ένα show που συνοδεύονταν από breakdancers και από πολύ καλές φιγούρες. Τη σκυτάλη πήρε κατόπιν ένα από τα νέα σχήματα του Βύρωνα, οι Corona Virus, οι οποίοι, συντονισμένοι στα (υψηλά) hip hop standards της Νέας Υόρκης, απέδειξαν ότι διόλου άδικα έχουν στο ενεργητικό τους ένα από τα καλύτερα hip hop albums της φετινής χρονιάς. Λίγο πριν την τελική παρουσία των “Σκοτεινή Πλευρά” (όπως είναι γνωστή η τριάδα Γέλως-DJ Bedman-Εισβολέας), το human beatboxing - η παραγωγή δηλαδή μουσικής με αποκλειστικά τη χρήση του στόματος και των φωνητικών χορδών - από τους Word Of Mouth και το funk-fusion hip hop του project του MC Yinka και των Urbanix (και αυτό με τη συνοδεία live μπάντας), έδωσαν μια ευχάριστη νότα ιντερλουδίου στην όλη ροή της βραδιάς. Το event έκλεισαν οι Γέλως, με τη guest εμφάνιση του Εισβολέα, αποδεικνύοντας γιατί το Αγνωστοφοβία παραμένει ένας δίσκος με μεγάλη απήχηση στους κόλπους των Eλλήνων hip hop heads. O Eισβολέας δε δείχνει να είναι η πλέον πολυαγαπημένη μορφή του ελληνικού hip hop και ο Γέλως παραμένει ένας MC με μεγάλη τεχνική κατάρτιση στο μικρόφωνο. Κάπου εδώ η κούραση μου ήταν αρκετή και ήταν η ώρα για τον δρόμο του γυρισμού… Η σκέψη που με ψιλοτάλανιζε, γιατί να μην παίζουν πιο συχνά hip hop συναυλίες σε υπαίθριους χώρους και γιατί να περιμένουμε μια μέρα τον χρόνο προκειμένου να μαζευτεί ολόκληρο το εγχώριο hip hop μαζί… και αυτό τελικά μισό! Ουφ.. Ελλάδα… Να αναφέρουμε, κλείνοντας, ότι η βραδιά, από τη σκοπιά της σειράς εμφάνισης των καλλιτεχνών, δεν ακολούθησε το επίσημο πρόγραμμα της Γιορτής της Μουσικής 2008. Για λόγους που είτε συνδέονται με την ακύρωση ορισμένων σχημάτων (Phase3, Αντινομία), είτε λόγους ευρύτερης συνοχής του live. Συνεπώς, δεν μπερδευτήκατε όσοι παραβρεθήκατε την προηγούμενη Πέμπτη στην, καυτή από τον ήλιο και τους ήχους του hip hop, Πλατεία Κλαυθμώνος... 
