Το ντοκιμαντέρ της Γκρατσιέλλας Κανέλλου για την ελληνική αγγλόφωνη rock σκηνή -μέσα από μια ενδοσκόπηση και με κεντρικό άξονα τους Raining Pleasure- επιτέλους κυκλοφόρησε. Με την κυκλοφορία του ήρθε και το release party στο Gagarin, με πρωταγωνιστές τους Raining Pleasure επί σκηνής και με τη συμμετοχή -σε ένα μαραθώνιο μουσικής- άλλων πέντε ελληνικών σχημάτων που ασχολούνται με αυτό που όλοι λέμε... ελληνικό αγγλόφωνο rock. Σε ένα κατάμεστο Gagarin (για δεύτερη φορά μέσα σε τρεις μέρες) με ανθρώπους της μουσικής, πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ, μέλη από συγκροτήματα, αλλά και πολύ κόσμο που αγαπά τη μουσική...
My Wet Calvin
O Άρης ήταν ντυμένος Θεός, ο Λεωνίδας ντυμένος σαν «εξωαποδώ»... Με μια all star μπάντα να τους συμπληρώνει, οι My Wet Calvin κατάφεραν να ξεκινήσουν τη βραδιά με τον πιο δυνατό τρόπο. Με τον «Αργεντινό Θεό Μαραντόνα», Γιάννη Ματσούκα (ex Serpentine, νυν Monovine – συγκρατείστε αυτό το όνομα) να διαλύει τα ντραμς, την «Αιγύπτια Θεά» Μόνικα να παραδίδει μαθήματα σαξοφώνου, τον «Άγγελο» Martin από τη Σουηδία να δίνει άλλη διάσταση στο βιολί και την «Αρχαία Ελληνίδα Θεά», Κατερίνα (ex Closer) στο μπάσο, με το φαντασμαγορικό τους show -κονφετί έπεφταν από τον εξώστη- δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα Παράδεισου.. ή Κόλασης; Πιο ηλεκτρισμένοι από ποτέ (μήπως τελικά δεν παίζετε electro pop;), η εντύπωση που άφησαν μόνο θετική ήταν.
Playlist:
Xs Underwear
Sweet'n'Sour
Bright
Good Boy, Bad Boy
Bess Mcneal
Tangerine Girl
Laps
The Model Spy
Με πόζα και πρόζα copy / paste από Smiths και Morrissey, με το ανάλαφρο και γεμάτη χάρη set τους, οι The Model Spy κατάφεραν να κλέψουν τις εντυπώσεις, οδηγώντας μας στην ονειρική περίοδο της Sarah Records στα τέλη του ’80 και στο γλυκό mood των Belle and Sebastian στις αρχές των '90s. Με σκηνική παρουσία που μόνο απαρατήρητη δεν περνάει, φρέσκες ιδέες, πιασάρικες μελωδίες και κλίμα για να ερωτευτείς, ξεσήκωναν συνεχώς τους παρευρισκόμενους. Το μισάωρο που ήταν στη σκηνή, ακούσαμε κομμάτια από το ΕP τους όπως τα “Assassin Romantique”, “Depressed Economist”, “She Moves In The Movies”, το “Elle” ως εισαγωγή του οποίου χρησιμοποιήθηκε το “Sleep the Clock around” των Belle and Sebastian και την δυνατή διασκευή στο “Sensitive” των The Field Mice. Ακαταμάχητοι, ζωηροί και χαρούμενοι δίνουν άλλη διάσταση στην pop.
Mary’s Flower Superhead
Οι Θεσσαλονικείς Mary’s Flower Superhead, με τα τρία βασικά συστατικά του ροκ (μπάσο-κιθάρα-τύμπανα) παρουσιάστηκαν έτοιμοι για το πρώτο τους live στην Αθήνα. Με τραγούδια δυναμίτες όπως το “Tokyo”, ενέργεια, ζωηράδα, δυναμισμό, punk αισθητική και fun διάθεση, κατάφεραν με τον καλύτερο τρόπο να συνεχίσουν την δυνατή βραδιά. Το μισάωρο που έπαιξαν απέδειξαν πως το όλο hype που έχει δημιουργηθεί γύρω τους δεν είναι τυχαίο, και ότι με ακόμα περισσότερη δουλειά και προσπάθεια θα μπορέσουν να εξελιχθούν σε καλύτερο συγκρότημα.
Abbie Gale
Τα παιδιά από την Πάτρα, με τον καλύτερο ελληνικό δίσκο για φέτος στις αποσκευές τους κατά τον γράφοντα, παρουσιάστηκαν πιο δεμένοι και δυνατοί από οποιοδήποτε live που τους έχω παρακολουθήσει (και δεν είναι λίγα τα... οκτώ). Τα πέντε άτομα πάνω στη σκηνή ακούγονταν λες και ήταν τουλάχιστον διπλάσια, ο ήχος τους ήταν γεμάτος και η κρυστάλλινη φωνή της Evira σε συνέπαιρνε κρατώντας έξοχα τους τόνους. Με την εκτελεστική τους δεινότητα να αγγίζει το τέλειο, κατάφεραν να κρατήσουν τον κόσμο -καθ’ όλη τη διάρκεια του set τους- σε κατάσταση ενθουσιασμού. Γεμάτoι ζωντάνια, με new wave και pop διάθεση, μας χάρισαν στιγμές έντασης και κάθαρσης με κομμάτια όπως τα “Lovesong”, “Sometimes”, “Clown”, “Gone”, “Heliotrope Portrait”, “Danko” από το πρόσφατο "2", καθώς και μια τελείως κιθαριστική εκτέλεση του αγαπημένου “Mom” από το Family Life.
Wanna Be James?
Ξεκούρδιστες κιθάρες, ακατανόητη φασαρία, τσιρίδες αντί για φωνές, ελάχιστο δέσιμο πάνω στη σκηνή. Ήταν η ώρα που άρχισε να αδειάζει το Gagarin.
Raining Pleasure
Οι πρωταγωνιστές της βραδιάς, έστω και με την αποχώρηση του κόσμου. Τι να πει κανείς για τους Raining Pleasure; Και να μην σου αρέσουν, οφείλεις να παραδεχθείς πως είναι πολύ μπροστά από οποιαδήποτε μπάντα στην χώρα μας. Είχα να τους δω πολύ καιρό και μου έκανε εντύπωση η παρουσία τους. Ο Vassilikos χρησιμοποιεί σαν έδρα το Essen της Γερμανίας και αυτό φαίνεται πως δεν τους έχει επηρεάσει καθόλου. Έπαιξαν καινούρια κομμάτια από το ολόφρεσκο "Who’s Gonna Tell Juliet?" όπως το ομώνυμο και τα “You Are Not Young Anymore”, “Love Was Just A Girl”, δεν παρέλειψαν να παίξουν και το “Capricorn” μεταξύ άλλων και μας καληνύχτισαν με το “Approaching of the Hour”. Οι απόλυτοι βασιλιάδες, ωριμότεροι και πιο γκαζωμένοι από ποτέ. Και είναι από την Πάτρα. Όχι από τον Καναδά, το Λονδίνο ή δεν ξέρω εγώ από πού αλλού.. Έτσι το λέω για να μην ξεχνιόμαστε.
the approaching of the hour
the hour is hours
...how came the hour is ours?
how came?
- Πληροφορίες
- Κατηγορία: ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ - ΕΛΛΗΝΙΚΑ
