Με δυο εμφανίσεις στο γνώριμο της, πλέον, Αν ξεκίνησε η συμπαθέστατη Κρίστη Στασινοπούλου το προηγούμενο Παρασκευοσάββατο την χειμερινή (τρόπος του λέγειν) σεζόν. Εμείς βρεθήκαμε στο Αν την Παρασκευή 3 Νοέμβρη (το οποίο Αν παρεπιπτόντως κάνει ένα άνοιγμα και σε ελαφρύτερα μουσικά σχήματα από αυτά που το είχαμε συνηθίσει στο παρελθόν) και ομολογουμένως η Κρίστη και το συγκρότημα της μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.
Η Κρίστη εμφανίστηκε στη σκηνή με τον Στάθη Καλυβιώτη στο πλάι της (ο οποίος είναι υπεύθυνος και για τις συνθέσεις των κομματιών της) και μια αρτιότατη μπάντα που ανέλαβε να παρουσιάσει επί σκηνής το μαγευτικό πάντρεμα της ηχητικής παράδοσης της Ελλάδας και της ανατολής με τις δυτικές ποπ και ροκ φόρμες που πρωτοσυναντήσαμε στους δυο δίσκους της, Ηχοτρόπια και Υφαντόκοσμος. Σε αυτό συνέβαλλε η ποικιλία των οργάνων (απολαύσαμε από φλογέρες μέχρι γκάιντες), η δυναμική ρυθμική βάση (δεν ήταν λίγες οι στιγμές που όλοι στην σκηνή έπαιρναν στα χέρια κάθε είδους κρουστά) αλλά πάνω απο όλα η καταπληκτική φωνή και παρουσία της Κρίστη.
Η φυσιολατρική διάθεση καθ' όλη την βραδιά ήταν έντονη -εκεί παραπέμπουν άλλωστε και στιχουργικά τα τραγούδια της Κρίστη. Μάλιστα δεν ξέχναγε να μας το υπενθυμίζει διαβάζοντας συχνά μεταξύ των κομματιών αποσπάσματα από το βιβλίο Προφητικά Φυτά του Christian Ratsh. Η όλη παρουσία της άλλωστε σε κάτι τέτοιο παραπέμπει, με τις ξωτικιένιες κινήσεις της και το απλό και γλυκό της στυλ. Επόμενο ήταν η όλη βραδιά να καταλήξει σε ένα πάρτυ, που όλοι όσοι ήταν στο Αν έγιναν μια παρέα με το συγκρότημα, μοιράζοντας ρόλους και όργανα και τραγουδώντας μέχρι πολύ αργά.
Στα αρνητικά σημεία να αναφέρουμε μόνο την σχετικά μικρή προσέλευση του κόσμου αλλά και τα τραπεζάκια που τουλάχιστον αισθητικά δεν αρμόζουν στο χώρο του club. Παρόλα αυτά η Κρίστη με το χαμόγελο και την παρουσία της δεν δυσκολεύτηκε να ζεστάνει τον χώρο (εντάξει, εκτός από 2-3 που κατα την παράδοση θορυβούσαν στο μπαρ) και να μας πάρει μαζί της σε ένα ταξίδι σε μαγευτικά τοπία μακριά από την βοή της πόλης,. Το sampler του Καλυβιώτη έδινε τις απαραίτητες επαφές με την σύγχρονη πραγματικότητα ενώ τα μπόνγκος και τα κρουστά παρέπεμπαν σε μια γνώριμη χίπικη διάθεση.
Ελπίζουμε ότι όταν ξαναδούμε την Κρίστη και την παρέα της αυτό να μπορούσε να συμβεί κοντά στη φύση, γύρω από μια μεγάλη φωτιά σε κάποιο από τα υπέροχα ελληνικά βουνά. Αλλά μια και αυτό φαντάζει ελαφρώς ανέφικτο, τουλάχιστον ας απολαύσουμε τις νοητές αποδράσεις από το τσιμεντένιο περιβάλλον μας και τις περιπλανήσεις μας στην όμορφη φύση, με οδηγό βέβαια τη μουσική.
