Με τη στεντόρεια και χειμαρρώδη φωνή της σε πρώτο πλάνο, λάμπει κάθε Δευτέρα στη σκηνή του El Convento Del Arte ως ερμηνεύτρια, γυναίκα, μάνα, νοικοκυρά, femme fatale, αλλά και ως μόρτισσα, μπερμπάντισσα, γλεντζού...

Εμφατικό sold-out για τη νυν παρέα του Dirk Polak, ο οποίος έφερε στη Death Disco κάτι από το αυθεντικό post-punk πνεύμα της δεκαετίας του 1980, δίνοντας μία ακόμα εξαιρετική συναυλία στα μέρη μας...

Αρκετός κόσμος μαζεύτηκε στη Death Disco για τους post-punk βετεράνους και χάρη στον frontman Peter Slabbynck χόρεψε και πέρασε καλά. Ταυτόχρονα, όμως, έγινε φανερό πόσο παρωχημένο και ακίνδυνο ακούγεται πια αυτό που παίζουν...

Η αναλογική γοητεία του Φοίβου Δεληβοριά, η καλά δεμένη μπάντα που τον συνοδεύει και η φυσικότητα στην πρόζα έμειναν από καύσιμα τη στιγμή της εμφάνισης της Μαρίνας Σάττι, καθώς το δικό της πρόγραμμα απευθυνόταν σε εκείνους τους πολίτες του κόσμου στους οποίους κατά βάθος λείπει το χωριό...

Η καλύτερη εμφάνιση των Αμερικανών στην Ελλάδα, με τη μεγαλύτερη setlist που έχουν εκτελέσει επί σκηνής στη μέχρι τώρα καριέρα τους, αλλά και μία από τις καλύτερες συναυλίες (από την άποψη του ηχητικού αποτελέσματος) που έχουν πραγματοποιηθεί στη χώρα μας...

Κάπου χάθηκε η ευκαιρία να αποτελέσει η παράσταση ένα θέαμα υπερβατικό, όμως η Τσέλια Κοστέα απέδωσε μια εξαιρετική Τόσκα, με το κοινό να επευφημεί θερμώς στην άρια “Vissi D’Arte, Vissi D’Amore”...

Έφυγαν καταχειροκροτούμενοι από το γεμάτο Temple, παρουσιάζοντας έναν ευφυή, ανήσυχο και πολυδιάστατο ήχο, ο οποίος δεν θέλει να περιορίζεται στις τυπικές ροκ φόρμες, ακόμα κι αν σε στιγμές ντύνεται στα πλουμιστά χρώματα της ψυχεδέλειας...

Σε άψογη φόρμα, οι Αμερικανοί έπαιξαν με μανιασμένη ενέργεια, βάζοντας χωρίς δυσκολία φωτιά στο γεμάτο Fuzz, που τραγουδούσε κάθε στίχο, ακόμα και από το τελευταίο άλμπουμ...

Μπροστά στη φλεγόμενη αρένα του κατάμεστου Fuzz, απέδειξαν ότι παραμένουν οι Metallica του black metal, αλλά και μπάντα ικανή να εκπνέει ένα ιδιόμορφο κράμα δόξας και μεγαλείου...

Για μιάμιση ώρα, οι Γερμανοί εξαπέλυσαν μια συνεχόμενη σειρά από μεταλλικές ριπές, που έκαναν την πλατεία του κατάμεστου Piraeus 117 Academy να μη σταματήσει να χτυπιέται...