Το Χιλιομόδι είναι ημιορεινό χωριό του Δήμου Κορινθίων, σε απόσταση 21 χιλιομέτρων από την Κόρινθο, το οποίο αριθμεί 1699 κατοίκους. Είναι ένα μέρος που λίγοι που δεν διατηρούν βιώματα «κάτω απ' τ' αυλάκι» θα γνώριζαν, αν δεν είχε ξεπεταχτεί από αυτό στα μέσα των '00s μια μπάντα η οποία με το σπαθί της θα κέρδιζε τα ηνία της ελληνικής stoner σκηνής και θα έκανε πάνω από 1000 Αθηναίους να φωνάζουν ρυθμικά τ' όνομά του.
«Χι-λιο-μό-δια», «Χι-λιο-μό-δια» αντηχούσε λοιπόν το νούμερο 117 της Πειραιώς το βράδυ του Σαββάτου, εν αναμονή της πρώτης συγχορδίας των 1000mods, η οποία άργησε κάπως εξαιτίας μιας χαμένης πτήσης από τη Θεσσαλονίκη. Όταν φτάνει πάντως η ώρα της, εκεί γύρω στις δέκα και μισή, το Piraeus Academy σείεται ολόκληρο, δικαιώνοντας όλα τα προγνωστικά που είχε θέσει το ξεπούλημα των εισιτηρίων από νωρίς το απόγευμα: τις προσδοκίες για ένα σαρωτικό live, με μια δυναμική την οποία μόνο το δυναμικό νεανικό κοινό που διψάει για αυθεντική ροκ (σε όποιο ιδίωμα) μπορεί να υποσχεθεί και να υπηρετήσει.
Με την πολύτιμη συνδρομή των Wish Upon A Star, τα Χιλιομόδια ξεκινούν να ξετυλίγουν τον μίτο της δισκογραφίας τους, που ξεκίνησε με πολύ κόπο από το σχεδόν home made ΕΡ Blank Reality (2007), περνώντας στο εμβληματικό ντεμπούτο Super Van Vacation (2011) και φτάνοντας από εκεί στο σήμερα και στο πιο πρόσφατο άλμπουμ τους Repeated Exposure To… (2016). Μια μουσική διαδρομή δεκαετίας, της οποίας η ποιότητα δικαίως έχρισε τους 1000mods ως τη ρεαλιστκή ελπίδα της ελληνικής stoner rock σκηνής, που ουκ ολίγες φορές τα τελευταία χρόνια άγγιξε τα όρια της γραφικότητας και της στείρας νοσταλγίας.
Με όλη τη φόρα που τους εφοδίασε η πρόσφατη περιοδεία τους στους τόπους όπου γεννήθηκε το μουσικό ιδίωμα που υπηρετούν –την Αμερική– οι 1000mods πάτησαν γερά στη σκηνή, έπαιξαν κιθάρες που γλυκοκλείνουν το μάτι στους Kyuss και ευχαριστούσαν το κοινό κάθε δυο τραγούδια. Αφιερώσανε το "She" σε όλα τα κορίτσια της συναυλιακής παρέας και πήραν κεφάλια στο encore τους με το "Vidage".
Είναι από τα live εκείνα που δεν έχεις αυτί για τεχνικές ή τυχόν ατέλειες, γιατί το κοινωνικο-μουσικό αποτύπωμά τους είναι τέτοιο, ώστε δεν μπορεί να αγνοηθεί. Πώς να περάσει δηλαδή απαρατήρητο ένα βράδυ που σημαντική μερίδα της ενήλικης νεολαίας της πόλης συρρέει από παντού για να προσκυνήσει τις κιθάρες των αμερικανικών ερήμων και την επανάσταση χωρίς αιτία, αρθρωμένα από μισή ντουζίνα Πελοποννήσιους μουσικούς, που ταιριάζουν το ίδιο στην παραλία Καραθώνα τον Αύγουστο και στο Saint Vitus της Νέας Υόρκης; Που βάζουν φωτιά στο λιμάνι των Ξύλινων Σπαθιών και δίνουν ελληνικό χρώμα στη διεθνή αναβίωση της metal ψυχεδέλειας των 1970s;
Live σαν κι αυτό του Σαββάτου στο Piraeus 117 Academy, δίνουν κάθε δικαίωμα στους Έλληνες στονεράδες να πίνουν νερό στο όνομα των 1000mods και να γουστάρουν Χιλιομόδια «μέχρι να σβήσει ο ήλιος».
{youtube}i_jPE4R4q80{/youtube}
