Ίσως να μην τον πέτυχα στην καλύτερή του ημέρα, ίσως πάλι να μην είχε κάτι το ξεχωριστό να πει, πάντως η συνέντευξη που έκανα με τον τραγουδιστή των Ikara Colt Mark Resente ήταν απ’ τις πιο κοινότυπες της μέχρι σήμερα «καριέρας» μου. Ρίξτε το φταίξιμο αν θέλετε στις ερωτήσεις μου, αλλά μετά από κάθε μια απ’ αυτές που του απεύθυνα, ήξερα ήδη τις απαντήσεις, οι οποίες και χωρίς καμία έκπληξη, ήταν αυτές που μου έδωσε. Ακόμη κι έτσι, μπορείτε να τις διαβάσετε παρακάτω:
- Πόσο διάστημα είστε μαζί σαν μπάντα; Συμμετείχατε παλιότερα σε άλλα συγκροτήματα;
- Είμαστε μαζί τριάμιση με τέσσερα χρόνια, γνωριστήκαμε στο σχολείο και είχαμε τις ίδιες απόψεις για τη μουσική. Αγαπούσαμε και μισούσαμε τα ίδια συγκροτήματα, λατρεύαμε για παράδειγμα τους Joy Division και τους Sonic Youth, κι αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι δικό μας, αλλάζοντας όλα όσα μας ενοχλούσαν στη μουσική των κακών συγκροτημάτων και κάνοντας κάποια κομμάτια της ροκ μουσικής μεγαλύτερα και καλύτερα.
- Θα αισθανόσουν άνετα αν χαρακτήριζαν τη μπάντα σας «πανκ γκρουπ»; Έχεις κάποια καλύτερη περιγραφή να δώσεις εσύ για το συγκρότημα;
- Ναι, μου ακούγεται μια χαρά! Ακόμη καλύτερο θα ήταν ίσως το «ροκ εν ρολ που κάνει τη διαφορά»!
- Το όνομα του γκρουπ, όπως και ο τίτλος του κομματιού σας “Sink Venice” από το πρώτο σας άλμπουμ είναι θα λέγαμε αρκετά βίαια. Χρησιμοποιείτε αυτού του είδους τις εικόνες για να δώσετε μια ιδέα στους άλλους της μουσικής σας;
- Όχι, καθόλου, σαν άτομα είμαστε απόλυτα κατά της βίας. Πρόκειται απλά για μια μεταφορά που προσπαθεί να αντικατοπτρίσει τους καιρούς στους οποίους ζούμε.
- Ο τίτλος του κομματιού σας “Pop Group” είναι φόρος τιμής στο φανταστικό συγκρότημα απ’ τη δεκαετία του ’80;
- Όχι, δεν το γράψαμε με εκείνους στο μυαλό, αν και μας αρέσουν μουσικά.
- Θεωρείς ότι μια μπάντα σαν τη δική σας είναι απαραίτητη για να πορευτεί υγειώς η ροκ μουσική;
- Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να προσφέρουμε στους ακροατές κάτι διαφορετικό, να του δώσουμε κάτι που να αξίζει να το ακούσει και να μην ακολουθούμε απλά τις γραμμές που έχουν διαμορφώσει αυτοί που υπήρξαν πριν από εμάς.
- Υπάρχουν άλλα συγκροτήματα αυτή τη στιγμή που να πιστεύετε ότι βρίσκονται κοντά σ’ αυτό που κάνετε εσείς; Οι Idlewild ίσως με τους οποίους και περιοδεύσατε ή οι Hell Is For Heroes;
- Σίγουρα υπάρχουν συγκροτήματα που μας αρέσουν, όπως οι Liars, οι Eighties Matchbox B-Line Disaster ή οι Yeah Yeah Yeahs. Οι Idlewild είναι αρκετά διαφορετικοί από εμάς, είναι περισσότερο εμπορικοί, ενώ οι Hell Is For Heroes παίζουν άλλο στυλ μουσικής, αν και εξίσου δυνατό και οργισμένο.
- Πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν οι μελωδίες στη μουσική σας;
- Είναι δύσκολο να απαντήσω γιατί θεωρούμε το κάθε κομμάτι μας σαν μια ενότητα, η οποία οφείλει να έχει κάποιες αρετές. Δεν αναλύουμε τίποτε εξαντλητικά, γιατί πιστεύουμε ότι με τον τρόπο αυτό αφαιρείς τη μαγεία απ’ τα πράγματα. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν παραθέτουμε τους στίχους, ο κόσμος μπορεί να παίρνει απ’ αυτούς ότι του αρέσει και να μένει και μια δόση μυστηρίου γύρω απ’ αυτό που θέλουμε να πούμε.
- Πόσο έντονες είναι οι συναυλίες σας; Τι μπορεί να περιμένει κάποιος απ’ αυτές; Κάποια στιγμή παρά λίγο να σας δούμε και στην Αθήνα...
- Οι εμφανίσεις μας είναι μια πολύ έντονη εμπειρία, και πολύ θορυβώδης! Δεν κάνουμε ποτέ ανκόρ και παίζουμε λιγότερο από μια ώρα. Νομίζω ότι θα τα πούμε σύντομα στη χώρα σου.
Πριν τελειώσουμε, τον συμβούλεψα να ξανασκεφτεί λιγάκι αυτή την πρακτική του συγκροτήματός του, όπως όφειλα εξάλλου...