 |
Οι Σκωτσέζοι Cosmic Rough Riders έχουν μόλις τελειώσει το soundcheck και στα παρασκήνια των The Wedgewood Rooms, που τόσο ευγενικά με εξυπηρετούν τον τελευταίο καιρό στις συναυλιακές μου εξορμήσεις στην πόλη του Portsmouth, βρέθηκα με τον κοντούλη frontman του group Daniel Wylie και τον όχι και τόσο ομιλητικό, όπως αποδείχθηκε, κιθαρίστα Stephen Fleming
Ευγενικοί και άνετοι και αφού απάντησα σε ορισμένες αποροίες που είχαν για την Ελλάδα, την μουσική σκηνή της χώρας μας, και φυσικά για το Avopolis, με προέτρεψαν να πατήσω το rec κουμπί στο κασετοφωνάκι που είχε στρογγυλοκαθήσει ανάμεσά μας.
Avopolis: Μία πολύ μεγάλη μερίδα του μουσικού τύπου αλλά και πολλοί φίλοι της βρετανικής μουσικής σκηνής σας έχουν χαρακτηρίσει ως μία από τις σπουδαιότερες ανερχόμενες νέες μπάντες της Μεγάλης Βρετανίας. Πώς αισθάνεστε εσείς γι’αυτό; Πώς το αντιμετωπίζετε;
Daniel: Δεν θα έλεγα ότι έχουμε καθήσει κάτω και ότι έχουμε σκεφτεί και συνειδητοποιήσει ότι λένε για εμάς, απλά συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε. Δεν κοιτάμε τι κάνουν άλλες μπάντες, διότι πιστεύω ότι άμα κάνεις κάτι τέτοιο, και παρακολουθείς τι κάνουν οι άλλοι, σημαίνει ότι δεν είσαι ευχαριστημένος με αυτό που κάνεις εσύ ο ίδιος. Εμείς προσπαθούμε συνέχεια να ηχογραφούμε όσο το δυνατόν καλύτερα τραγούδια, και να παίζουμε όσο πιο καλά μπορούμε σε κάθε συναυλία. Κάθε βράδυ παίζουμε σαν να είναι η πρώτη μας και η τελευταία μας, και σαν να εξαρτάται η καριέρα μας και η ύπαρξή μας ως group από την απόδοσή μας στην συγκεκριμένη συναυλία. Προσπαθούμε να διατηρούμε έναν χαρακτήρα σε κάθε μας εμφάνιση. Είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε. Και μέχρι τώρα όλα πάνε καλά.
Αvopolis: Αναπολώντας τα χρόνια όταν ξεκινάγατε και όταν άρχισε να περνάει από το μυαλό σας να γίνετε επαγγελματίες μουσικοί, πώς ήταν τότε, και πόσο μακριά από την αφετηρία νομίζετε ότι έχετε απομακρυνθεί έως τώρα;
Daniel: Όλοι μας στο group είχαμε πολλές και διαφορετικές δουλειές, αλλά όλοι μέσα μας θέλαμε να γίνουμε μουσικοί. Πιστεύω ότι γενικά υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που θα ήθελαν να γίνουν μουσικοί, αλλά δυστυχώς αναγκάζονται και πιάνουν κανονικές δουλειές και γίνονται μέρος της καθημερινής συνηθισμένης κοινωνίας. Εγώ και ο Steve περάσαμε πάρα πολύ καιρό, κατά τον οποίο θα έπρεπε να είχαμε πιάσει μια κανονική δουλειά, αποφεύγοντας τους ανθρώπους των γραφείων ευρέσεως εργασίας, κρυμμένοι στο studio επειδή θέλαμε πραγματικά να γίνουμε μουσικοί.
Όλοι όμως αντιμετωπίσαμε προβλήματα και πιέσεις από το περιβάλλον μας να πιάσουμε κανονικές δουλειές, διότι οι περισσότεροι πιστεύαν ότι δεν θα ήταν δυνατόν να ζήσουμε από την μουσική. Θέλαμε να είμασταν «φυσιολογικοί»…
Stephen: Αλλά δεν είμαστε! Είμαστε τρελλοί!
Αvopolis: Για ένα νέο group όμως όσο εσείς, όσο τρελλοί και αν είσαστε, η μουσική βιομηχανία μπορεί να είναι ιδιαίτερη σκληρή και δύσκολη. Υπάρχουν πολλά πρόσφατα παραδείγματα πολύ επιτυχημένων groups όπως οι Dodgy και οι Echobelly, τα οποία μέσα σε ελάχιστα χρόνια βρέθηκαν χωρίς λεφτά, χωρίς εταιρία και με πολλά προβλήματα να προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους από την αρχή. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση για την κατάσταση της μουσικής βιομηχανίας της Μεγάλης Βρετανίας;
Daniel: Γενικότερα πιστεύω ότι πάρα πολλοί λίγοι από τους ανθρώπους στις δισκογραφικές εταιρίες πραγματικά ενδιαφέρονται για την μουσική. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα λεφτά. Μην με παρεξηγήσεις όμως, πιστεύω ότι σίγουρα υπάρχουν κάποιοι, λίγοι όμως, καλοί άνθρωποι που ενδιαφέρονται για την μουσική και που αγαπάνε αυτό που κάνουν, γι’αυτό και αναμείχθηκαν με αυτή τη βιομηχανία εξ’αρχής. Οι περισσότεροι όμως δεν ενδιαφέρονται και δεν θα τους έκανε καμμία διαφορα αν από την μουσική βιομηχανία, εξαφανιζόταν η μουσική. Η επιχείρηση είναι αυτό για το οποίο ενδιαφέρονται.
 |
Αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Παρ’όλο το γεγονός ότι είμαστε σε μία καλή εταιρία, την Poptones, όπου οι άνθρωποί της πραγματικά ενδιαφέρονται για την μουσική, ως επιχείρηση σκοπός της είναι να κερδίζει χρήματα. Εμείς από την άλλη μπορεί να μην ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε με την μουσική για να κερδίσουμε χρήματα, και ούτε βρισκόμαστε εδώ αυτή την στιγμή για αυτά, όμως πάρα πολλές φορές διερωτώμαστε γιατί να βγάζουν από εμάς όλοι αυτοί οι μπάσταρδοι τόσα πολλά λεφτά, και να μην βγάζουμε εμείς; Fuck them man! Άμα αυτοί θέλουν να γεμίσουν τα πορτοφόλια τους, και εμείς θέλουμε επίσης!
Αvopolis: Αυτό είναι υγιές πιστεύω...
Daniel: Έτσι νομίζω. Αλλά τα χρήματα δεν είναι το σημαντικό. Το πιο σημαντικό όταν είσαι σε μία μπάντα είναι να ηχοραφείς ωραία τραγούδια και να είσαι σε μία καλή εταιρία, το οποίο το έχουμε πετύχει, μία εταιρία που οι αποφάσεις δεν βασίζονται μόνο από ποια και πόσα singles θα πάνε στο Νο 1 του chart, αλλά στο να κυκλοφορεί προς τα έξω καλή μουσική.
Avopolis: Προτού υπογράψετε όμως στην Poptones, πόσο εύκολο ήταν να βγείτε προς τα έξω, να πλησιάσετε τις δισκογραφικές εταιρίες; Είχε ενδιαφερθεί κάποια άλλη να σας εντάξει στο δυναμικό της;
Daniel: Υπήρχαν αρκετές εταιρίες που είχαν ενδιαφερθεί και μας πρόσφεραν συμβόλαια να υπογράψουμε. Η BMG και η RCA Records, μας είχαν πλησιάσει επίσημα, καθώς και υπήρχε και ένας άνθρωπος της EMI που ενδιαφερόταν, όμως ξέρεις, είχαμε ήδη καταφέρει να κυκλοφορήσουμε δύο albums μόνοι μας, δεν ανησυχούμε και δεν βιαζόμασταν και τόσο. Ο Steven και εγώ θα είμασταν πολύ χαρούμενοι με το μέναμε στο studio και να κυκλοφορούσαμε πάλι μόνοι μας και άλλους δίσκους κάθε έξι με εννιά μήνες και με αυτό τον τρόπο προοδευτικά να φτάναμε στο album νούμερο εφτά.
 |
Όταν όμως μας πλησίασε ο Alan McGee και μας πρόσφερε ένα συμβόλαιο, μας έδωσε την ευκαιρία να πηδήξουμε εύκολα από το βήμα νούμερο δύο στο εφτά αμέσως χωρίς να χρειαστεί να το κάνουμε με τον δύσκολο τρόπο. Μας έδωσε ακόμα την ευκαιρία να παίξουμε ζωντάνα σε όλο τον κόσμο, κάτι που αμφιβάλλω αν κάναμε ποτέ. Θα είχαμε βέβαια πλάνα να παίξουμε ζωντανά, αλλά στο τέλος θα βαριόμασταν και θα προσπαθούσαμε να αποφύγουμε την σκληρή ζωή του tour μπαίνοντας και πάλι μέσα στο studio, εκεί όπου όλη η μαγεία της δημιουργίας πραγματικά υπάρχει. Θα δημιουργούσαμε το τρίτο album με την ελπίδα ότι θα καταφέρναμε να βρούμε χρήματα για να περάσουμε στο τέταρτο.
Όταν όμως, κάποιος άλλος έρχεται και σου λέει ότι μπορείς να καταφέρεις ακόμα περισσότερα πράγματα, και να εμφανιστείς όπου επιθυμείς και να κυκλοφορείς τα albums σου όποτε θες, αλλάζεις γνώμη.Υπάρχουν βέβαια και ορισμένα αρνητικά της τωρινής κατάστασης αφού δεν μπορούμε να περνάμε όσο χρόνο θέλουμε στο studio και να ηχογραφούμε δίσκους. Υπό ιδανικές συνθήκες, θα ήθελα να είχαμε την δυνατότητα να κυκλοφορούμε ένα album κάθε χρόνο, αλλά όπως φαίνεται δεν θα μπορούμε πριν περάσουν δύο χρόνια ανάμεσα στα δύο albums, το οποίο είναι κρίμα. Υπάρχουν τόσα πολλά τραγούδια έτοιμα για ηχογράφηση, ένα τεράστιο υλικό έτοιμων κομματιών και ιδεών, όχι για ένα, αλλά για τέσσερα τριπλά albums, αλλά ποια εταιρία θα κυκλοφορήσει τέτοια albums; Τι λοιπόν κάνεις όλα αυτά τα τραγούδια; Τα περισσότερα από αυτά δεν θα βγουν ποτέ στο φως, κανείς δεν θα τα ακούσει εκτός και αν μπορούμε να κάνουμε αυτό που επιθυμούμε.
Αvopolis: Αυτή η φιλοδοξία σας που μου ανέφερες, το να μπορείτε να κυκλοφορείτε νέα albums τόσο συχνά, είναι κάτι που προέρχεται από τα group της δεκαετίας του 60, τα οποία ξέρω ότι θαυμάζετε;
Daniel: Ναι! Ξέρεις αγοράσα όλη την δισκογραφία των Byrds στις re-mastered επανεκδόσεις. Σε κάθε album υπάρχει η ημερομηνία της πρώτης κυκλοφορίας, και πρόσεξα ότι το μεγαλύτερο κενό μεταξύ δύο albums ήταν μόλις οχτώ μήνες, ενώ σε κάποια περίπτωση υπήρχαν δύο albums με μόνο τέσσερις μήνες απόσταση μεταξύ τους! Το οποίο είναι φανταστικό!
Αvopolis: Παραγωγικότατες εποχές...
Daniel: Ναι! Είναι καταπληκτικό αυτό που συνέβαινε τότε! Αλλά οι εποχές έχουν αλλάξει τώρα, και πρέπει κάθε group να προμοτάρει το album του, πρέπει να πάει στην Αμερική, στην Ιαπωνία, να γυρίσει την Ευρώπη, φεύγει πολύτιμος χρόνος. Χωρίς να το καταλάβεις έχει περάσει ένα ολόκληρο έτος. Και μετά συνειδητοποιείς ότι πρέπει να κάνεις και πάλι το γύρω του κόσμου από την αρχή. Πραγματικά, προτιμάμε να γράφουμε νέα τραγούδια, και σύντομα πιστεύω θα καταφέρουμε να μπούμε στο studio για να ηχογραφήσουμε το νέο μας album. Είμαι σίγουρος ότι πριν από το τέλος του χρόνου θα είναι έτοιμο και ότι στις αρχές του επόμενου θα είμαστε σε θέση να κυκλοφορήσουμε ένα νέο single.
Avopolis: Έχω ακούσει ή διαβάσει πολλές απόψεις όσων έχουν ακούσει το album σας για την Poptones, “Enjoy the Melodic Sunshine”, και σχεδόν όλοι ανέφεραν ότι έχετε επηρρεαστεί πάρα πολύ από συγκροτήματα της δεκαετίας του ‘60 αλλά και groups όπως οι Teenage Fanclub. Πόσο σωστές και επιτυχημένες θεωρείτε ότι είναι αυτές οι αναφορές;
Daniel: Όσ’αναφορά τα groups των 60’s δεν θα διαφωνούσα. Όμως για τους Teenage Fanclub δεν νομίζω. Μας αρέσουν βέβαια, αλλά δεν έχουμε επηρρεαστεί από αυτούς. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες βέβαια, διότι και εμείς και αυτοί έχουμε επηρρεαστεί από τα ίδια groups του παρελθόντος. Εάν οι Teenage Fanclub δεν υπήρχαν ποτέ, οι Cosmic Rough Riders θα είχαν ακριβώς τον ίδιο ήχο όπως και τώρα. Δεν μας επηρρέασαν καθόλου. Μην με παρεξηγείς όμως. Είναι ένα σπουδαίο group και τους λατρεύουμε. Θα σου πω ένα group που μας επηρρέασε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Οι R.E.M.. Πιο πολύ από κάθε άλλο group στην πραγματικότητα. Για μένα προσωπικά είναι η σπουδαιότερη μπάντα στον κόσμο τα τελευταία δέκα χρόνια. Μπορείς να ακούσεις στοιχεία των REM σε ολόκληρο το album. Είναι απίστευτοι. Αν καταφέρνουν να βγάζουν τόσο σπουδαίο albums συνέχεια, καταλαβαίνεις αμέσως την τεράστια αξία τους.
Αvopolis: Κατά κάποιον τρόπο θα λέγατε δηλαδή ότι οι REM είναι τα ειδωλά σας;
Steve: Ναι σίγουρα!
Αvopolis: Έχετε καταφέρει μέχρι τώρα να γνωρίσετε τους REM; Ή άλλους καλλιτέχνες που εκτιμάτε;Daniel: Δυστυχώς δεν έχουμε καταφέρει να τους γνωρίσουμε ακόμα. Μας έστειλαν ένα e-mail όμως λέγοντας ότι λατρεύουν το album! O Alan McGee τους έδωσε αντίτυπα, και τους άρεσε τόσο πολύ που μας ανέφεραν σε πολλές συνεντεύξεις, ξέρεις όταν ρωτάνε «τι ακούτε αυτή την περίοδο» πάντα έλεγαν ότι λατρεύουν το album των Cosmic Rough Riders. Steve: Yeah!!!!!Daniel: O Paul WellerCourtney Love επίσης! Και οι The Strokes μας λατρεύουν! Γνωρίσαμε τους The Strokes στα festivals, και μας παρακολούθησαν και μας λάτρεψαν! Συγκεκριμένα είπαν ότι τους κάναμε να ανατριχιάσουν, τόσο καλοί είμασταν! Το αστείο είναι ότι μας ρώτησαν εάν θέλουμε να ερθούν αυτοί ως support group μας στην Βρετανική περιοδεία, και είμασταν, «κοίτα φίλε, ξέρεις κάτι; Είσαστε πολύ πιο αποδεκτοί στον μουσικό τύπο της χώρας μας εσείς παρά εμείς! Πολύς κόσμος θα έβλεπε εσας και μετά όταν παίζαμε εμείς το club θα είχε αδείασει!» Το διασκεδάσαμε πραγματικά μαζί τους, σπουδαία παιδιά...
 |
Γενικότερα, υπάρχουν δεκάδες άνθρωποι της μουσικής που τους αρέσει πολύ αυτο που κάνουμε. Οι Black Crows είναι fans, περιοδεύσαμε και μαζί τους, οι Ocean Colour Scene, o Tim Burgess των Charlatans μας λατρεύει, τα παιδιά των Ash… Θα μπορούσα να συνεχίσω για ώρα. Φαίνεται ότι έχουμε εξελειχθεί στο αγαπημένο group πολλών groups, διότι αναγνωρίζουν ότι είμαστε πολύ καλοί τραγουδοποιοί.Avopolis: Ναι, ως τραγουδοποιοί είστε πραγματικά πάρα πολύ καλοί. Πως όμως γράφετε τα τραγούδια; Εννοώ, επικεντρώνεστε πρώτα στην μουσική και μετά στους στίχους, το αντίστροφο, ή εξελίσσονται και τα δύο ταυτόχρονα;
Daniel: Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι κάθομαι μόνος μου στο σπίτι και στο μυαλό μου πλάθω μία αρμονία, και μία φωνητική μελωδία, και μετά πιάνω την κιθάρα αμέσως την οποία έχω συνδεδεμένη με ένα μικρό studio, και ηχογραφώ την ιδέα που είχα, παίζοντας την μελωδία και τραγουδώντας oτιδήποτε μου έρχεται εκείνη την στιγμή στο μυαλό, συνήθως άσχετα και ανούσια στιχάκια. Μετά, σιγά σιγά ακούω τι ηχογραφήθηκε και χτίζω γύρω από την βασική ιδέα το υπόλοιπο μουσικό τμήμα. Μερικές φορές οι στίχοι έρχονται σχετικά εύκολα. Όμως τις περισσότερες φορές αποτελούν ένα πραγματικό εφιάλτη. Συνηθίζω όμως να γράφω και να κρατάω ορισμένες στιχουργικές ιδέες στον υπολογιστή μου, και πολλές φορές γυρνάω πίσω σε αυτές και προσπαθώ να κολλήσω κάποιους από αυτούς πάνω στην μελωδία που έχω δημιουργήσει. Αλλά είναι ένας εφιάλτης όπως σου είπα.
Αvopolis: Ας περάσουμε σε κάτι άλλο, που έχει να κάνει με την γεωγραφική σας προέλευση. Κατάγεστε από την Γλασκώβη, μία πόλη με μία ιδιαίτερη μουσική σκηνή ας πούμε, ή καλύτερα μία πόλη η οποία βγάζει πάρα πολλά καλά groups. Πιστεύετε τελικά ότι υπάρχει μία σκηνή; Εσείς ανήκετε σε αυτήν;
Daniel: Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια συγκεκριμένη σκηνή στη Γλασκώβη. Υπάρχουν βέβαια πάρα πολλά groups τα οποία όμως ζηλεύουν το ένα το άλλο. Είναι πάρα πολύ συχνό το φαινόμενο να υπάρχουν δύο groups της Γλασκώβης τα οποία να τα χωρίζει ένα άσβεστο μίσος λόγω ζήλιας. Εμείς όμως δεν είμαστε έτσι. Δεν μας ενδιαφέρει τι κάνουν τα υπόλοιπα groups.
Όμως τα περισσότερα groups είναι ευτυχισμένα αυτή τη περίοδο. Και υπάρχουν πολλά καλά groups που γνωρίζουν ότι κάνουν κάτι καλό και ότι αξίζουν. Και είναι πολλά συγκροτήματα της πατρίδας μας που εκτιμούμε. Οι Primal Scream είναι μια εξαιρετική Σκωτσέζικη μπάντα. Οι Teenage FanclubTravis. O Fran Healy είναι ένας καταπληκτικός αξιαγάπητος άνθρωπος. Σέβομαι πολύ και τους Texas, παρά το ότι δεν μου αρέσουν και ιδιαίτερα. Οι Belle & Sebastian, οι ΒΜΧ Bandits, οι Delgados, είναι τόσα πολλά τα groups που θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ ώρα ακόμα. Υπάρχει καλή μουσική στην πόλη, αλλά σκηνή δεν νομίζω. Δεν υπάρχει κάτι σαν το CBGB ή κάτι άλλο παρόμοιο, δεν υπάρχει το κατάλληλο κλίμα. Υπάρχουν όμως πολλοί χώροι για συναυλίες, οπότε τα groups έχουν την δυνατότητα να εμφανιστούν και να παίξουν ζωντανά σχετικά εύκολα.
Συνήθως όταν πας σε μία συναυλία αυτή την εποχή στη Γλασκώβη, οι περισσότεροι στο κοινό είναι μέλη άλλων groups. Ο ψηλός μπροστά είναι στους Snow Patrol, η κοπελιά δίπλα είναι στους Delgados, και ο τυπος πίσω είναι στους Bandits. Ίσως όλοι οι κάτοικοι της πόλης να είναι μέλη σε κάποιο συγκρότημα τελικά!
Αvopolis: Ανέφερες νωρίτερα ότι σύντομα θα μπείτε στο studio. Πόσο δύσκολη θεωρείς ότι θα είναι η ηχογράφηση του follow up σε ένα τόσο επιτυχημένο εμπορικά και καλλιτεχνβικά album σαν το “Enjoy The Melodic Sunshine”;
Daniel: Δύσκολο; Δεν θα είναι καθόλου δύσκολο! Το αντίθετο, θα είναι πάρα πολύ ευχάριστο. Το επόμενο album θα είναι ένα λογικό βήμα μπροστά.
Αvopolis: Υπάρχει πιθανότητα για κάποια αλλαγή κατεύθυνσης;
Daniel: Όχι, δεν νομίζω ότι θα υπάρξει κάποια σημαντική αλλαγή πλεύσης στη μουσική. Πιστεύω ότι η προσπάθεια μας θα επικεντρωθεί στο να φτιάξουμε έναν ακόμα καλύτερο ήχο, και να αναπτύξουμε ορισμένες ήδη υπάρχουσες ιδέες. Για να είμαι ειλικρινής θα είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος αν το επόμενο album περιέχει τραγούδια το ίδιο καλά όσο τα αντίστοιχα του “Enjoy The Melodic Sunshine”, διότι πιστεύω ότι πρόκειται για ένα πραγματικό κλασσικό album. Είναι ένα σχεδόν αχτύπητο album. Αλλά υπάρχουν οι προϋποθέσεις να το ξεπεράσουμε.
Παρ’όλα αυτά δεν πρόκειται να ασκήσω κάποια πίεση σε μένα και στο υπόλοιπο group, ούτε να αγχωθούμε. Θα μπουμε στο studio και θα μας βγει. Αυτό που θα κάνουμε είναι να ηχογραφήσουμε γύρω στα είκοσι τραγούδια, αλλά δεν πρόκειται να τα κυκλοφορήσουμε εάν δεν είμαστε σίγουροι για την απόλυτη ποιότητα τους. Δεν θέλουμε τίποτα σκάρτο στο νέο album. Έχουμε πραγματικά συνειδητοποιήσει ότι έχουμε ήδη κυκλοφορήσει ένα πραγματικά σπουδαίο album, και δεν θέλουμε να χαλάσουμε την τόσο θετική εντύπωση που έχουμε δημιουργήσει στους fans. Αυτό που θέλουμε μέσα μας και αν το πετύχουμε θα είμαστε πολύ χαρούμενοι, είναι να μπορέσουμε να βγάλουμε ένα album ισάξιο με το προηγούμενο, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι έχουμε τις δυνατότητες και να το ξεπεράσουμε. Το κλίμα μεταξύ των πέντε μας είναι τόσο καλό που πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, εκτός βέβαια και αν γίνει κάτι και σκοτώθούμε μεταξύ μας!
 |
Σοβάρα τώρα, οι σχέσεις μας και ο ρυθμός με τον οποίο δουλεύουμε είναι καταπληκτικά. Θα μπορούσαμε να βγάζουμε νέο υλικό κάθε χρόνο σε τριπλά albums, κάτι που βέβαια δεν γίνεται όμως. Παρ’όλα αυτά τα τραγούδια που δεν καταφέρνουν να μπουν στα albums, μπαίνουν στα singles, και έτσι οι άνθρωποι που συλλέγουν singles θα έχουν στα χέρια τους καλό υλικό. Δεν πιστεύω στο να βάζουμε μέτρια τραγούδια ως b-sides, γιατί όσοι αγοράζουν τα singles, τα αγοράζουν για τα b-sides! Τα Α-sides τα έχουν ήδη στο album! Ας βάλουμε λοιπόν καλά τραγούδια ως b-sides. Και εκεί στο b-side έιναι μια καλή και σημαντική θέση για ένα τραγούδι όσο και οπουδήποτε αλλού., διότι όπου και αν κυκλοφορήσει οι ακροατές έχουν την δυνατότητα να το αγοράσουν, να το ακούσουν και να μας κρίνουν. Πρέπει να υπάρχει η ίδια ποιότητα τραγουδιών παντού, έτσι ώστε να είναι οι fans ευχαριστημένοι, αλλά και εμείς. Θα ένιωθα ιδιαίτερα άσχημα αν δεν το κάναμε. Έχουμε ήδη βάλει 11 τραγούδια στα b-sides των singles που έχουμε κυκλοφορήσει στην Poptones. Ορισμένα είναι παλαιότερες ηχογραφήσεις αλλά αυτό το κάναμε γιατί οι fans το ζήτησαν αφού είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρει κάποιος τις πρώτες μας ηχογραφήσεις, καθώς και δύο ακουστικές εκτελέσεις κάποιων τραγουδιών. Γενικά όμως έχουμε 11 τραγούδια που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα ξεχωριστό album, ίσως όχι στο ίδιο ακριβώς επίπεδο με τα κανονικά albums, αλλά όμως πάρα πολύ κοντά.
Αvopolis: Ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά για την κουβέντα! Θέλετε μήπως να προσθέσετε κάτι;
Daniel: Ναι! Αγοράστε το album μας γιατί είναι καταπληκτικό! Προαγοράστε το επόμενο γιατί και αυτό θα είναι εξίσου σπουδαίο! Και εάν κάποια στιγμή η Poptones αποφασίσει να κυκλοφορήσει μία συλλογή με b-sides, προαγοράστε και αυτήν γιατί θα είναι το ίδιο εντυπωσιακή!
