Ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω την πρώτη φορά που άκουσα τον Sivert Høyem, κάπου στο λύκειο, με τους Madrugada, φυσικά. Η δυναμική τους στο ελληνικό κοινό αυξήθηκε ραγδαίως ανά τα χρόνια και διαρκεί μέχρι σήμερα. Τον απολαμβάνουμε συχνά στην Ελλάδα είτε μόνο τους είτε με τους Madrugada, μετά από την επίσημη επανένωσή τους το 2018. Αναφέρει συχνά αυτήν την αμοιβαία σχέση με το ελληνικό κοινό, όπως και τώρα. Με αφορμή το πολυαναμενόμενο νέο άλμπουμ του, είχα την τιμή και τη χαρά να συνομιλήσω με αυτόν τον χαρισματικό τραγουδοποιό και frontman και μάλιστα την ημέρα των 48ων γενεθλίων του. Ήταν σαφής: Θέλει να συνεχίσει να γράφει μουσική, να περιοδεύει και να απολαμβάνει αυτό που ξέρει, γιατί αυτό του δίνει ζωή. Του εύχομαι χρόνια πολλά και όμορφες δημιουργίες!
*Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε αρχικά στο Avopolis στις 24 Ιανουαρίου 2024.
Είσαι έτοιμος να κυκλοφορήσεις το νέο σου άλμπουμ που ονομάζεται “On the Island”. Πότε είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι είσαι έτοιμος να δημοσιεύσεις κάτι καινούριο;
Το συγκεκριμένο άλμπουμ μου ήρθε ως ιδέα αμέσως μετά από το άλμπουμ των Madrugada. Ίσως να μην είναι το καλύτερο παράδειγμα σχετικά με αυτό που με ρωτάς, αφού το συγκεκριμένο ετοιμαζόταν για 2,5 χρόνια… Ήξερα ήδη το concept αυτής της δουλειάς και απλώς το ακολούθησα. Στην ουσία, μέσα από αυτά τα κομμάτια ήθελα να συλλάβω την αίσθηση της αμεσότητας του στούντιο και της σύνδεσης με τους μουσικούς. Ένα άλμπουμ είναι μια συμπυκνωμένη στιγμή στον χρόνο.
Τι σε ενέπνευσε για να γράψεις αυτά τα τραγούδια;
Όπως σου είπα, ήξερα το concept του δίσκου προτού ηχογραφηθεί και αυτό μου συμβαίνει σπάνια. Εντωμεταξύ, πήγαμε στο Nixon, για να το ηχογραφήσουμε, κοντά στο σπίτι μου και τη φύση, οπότε υπήρξαν και άλλα ερεθίσματα που με επηρέασαν και το ευχαριστήθηκα πραγματικά! Όσον αφορά τους στίχους, τώρα δε μιλάνε μόνο για μένα και τα συναισθήματά μου αλλά και για ιστορίες και για την παρατήρηση των ανθρώπων. Είναι διαφορετικό σε σχέση με ό,τι έχω κάνει ως τώρα. Πάντως συνήθως δε σκέφτομαι τόσο τα πράγματα αλλά ακολουθώ την έμπνευσή μου.
Ποια είναι τα σχέδια σου για το νέο άλμπουμ;
Θέλω να περιοδεύσω για αρκετό καιρό. Είμαι μουσικός και αυτό θέλω να κάνω. Έχουμε διοργανώσει μια μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία και θα παίξουμε για πολύ καιρό. Σχετικά με το μέλλον, έγραψα στην πανδημία και άλλα κομμάτια και θέλω να δράσω γρηγορότερα σε σχέση με αυτό το άλμπουμ που πήρε 2,5 χρόνια.
Αισθάνομαι πολλές φορές ότι να αποκαλεί κάποιος έναν μουσικό θλιμμένο επειδή γράφει κομμάτια με μινόρε συγχορδίες ή σκοτεινούς στίχους, είναι μια επιφανειακή προσέγγιση. Εσύ νιώθεις ότι η μουσική σου είναι λυπημένη;
Όχι απαραίτητα. Βέβαια, η μελαγχολία μου αρέσει γενικά στην τέχνη και έχω περάσει καταθλιπτικές περιόδους στη ζωή μου που αυτό φαντάζομαι είναι εμφανές και στα τραγούδια μου. Όμως το γούστο μου περιλαμβάνει πασίγνωστα χορευτικά pop κομμάτια, εκρηκτικά rock κομμάτια, παραδοσιακή βρετανική και ιρλανδική μουσική…
Ποιοι καλλιτέχνες σε έχουν επηρεάσει;
Σίγουρα, μεγάλη επιρροή για μένα έχει υπάρξει ο Leonard Cohen. Μεγάλωσα ακούγοντάς τον από τους γονείς μου και θυμάμαι να συμβαίνει κάτι μέσα μου από όταν τον πρωτοάκουσα και ήμουν μικρός. Δημιούργησε ένα σύμπαν ποιητικό και εκλεπτυσμένο. Νομίζω πως η επιρροή από τον Cohen φαίνεται πολύ στα κομμάτια μου, εννοώντας και τον στίχο, παρόλο που δεν έχουν το βεληνεκές το δικό του και τη μουσική, ειδικά αν φανταστείς τα τραγούδια πιο αργόσυρτα. Επίσης, ξεχωρίζω τον Jeff Buckley, που άνοιξε πολλές διαφορετικές πόρτες για τους επόμενους, τραγουδώντας με αισθησιακό, εκστατικό τρόπο και κάνοντας κάτι τελείως διαφορετικό από το grunge και το alternative rock της εποχής. Ήταν ένας από τους πιο επιδραστικούς καλλιτέχνες των τελευταίων 30 ετών.
Με αφορμή την αναφορά σου για τον Leonard Cohen, φαντάζομαι ότι θα γνωρίζεις την εξαιρετική σχέση που είχε με την Ελλάδα, όπως έχεις και εσύ.
Ναι, ξέρω για τη σχέση του με την Ύδρα. Αγαπώ και εγώ την Ελλάδα. Θέλω να έρχομαι συνέχεια. Νιώθω σαν να είμαι στο σπίτι μου και αυτήν την περίοδο προσπαθούμε να κλείσουμε κάποια live εκεί την άνοιξη. Παρ’ όλα αυτά, μερικές φορές με τρομάζει το πόσο έχει μπει η μουσική μου στις ζωές των ανθρώπων και δεν έχω κάποια εξήγηση για όλο αυτό.
Υπάρχει μια συγκινητική στιγμή που θυμάσαι από τις συναυλίες σου στην Ελλάδα;
Η στιγμή στο Ηρώδειο! Ήταν πολύ ξεχωριστά αυτά τα live για μένα και είμαι υπερήφανος για αυτό που καταφέραμε! Ίσως τότε να μην το καταλάβαινα και πολύ γιατί είχα τον νου μου στο να στηθούν όλα άψογα. Επίσης, το περασμένο καλοκαίρι που παίξαμε με τους Madrugada, δεν μπορώ να ξεχάσω τη βροχή που άρχισε να πέφτει την ώρα που παίζαμε το "Majesty". Η βροχή στην Ελλάδα δεν είναι τόσο συνηθισμένο φαινόμενο όσο στη Νορβηγία και μας έκανε εντύπωση το πόσο άρεσε στους Έλληνες!
Υπάρχει κάποιο άλλο μέρος που σου αρέσει να παίζεις;
Πουθενά δεν είναι το ίδιο με την Ελλάδα! Από κει και πέρα, υπάρχουν μέρη που μου αρέσει πολύ να παίζω εκεί γιατί το κοινό είναι πολύ ζεστό και σεβαστικό. Τέτοια μέρη είναι η Ανατολική Ευρώπη που την ανακαλύψαμε λίγο με τους Madrugada, η Πολωνία, τα Βαλκάνια και το Άμστερνταμ.
Έχεις ένα κομμάτι στο καινούριο άλμπουμ που λέγεται “In the Beginning”. Εγώ θα ήθελα να πάμε λίγο στη δική σου αρχή με τους Madrugada και να σε ρωτήσω αν η ανταπόκριση ήταν καλή την πρώτη περίοδο του συγκροτήματος.
Είχαμε δεχθεί πολλή θετική ανταπόκριση από τον κόσμο και τους κριτικούς όταν πρωτοεμφανιστήκαμε στη Νορβηγία. Νομίζω ότι επηρεάσαμε τη δική μας γενιά και βάλαμε τη δική μας σφραγίδα στα πράγματα. Σταδιακά, η αγάπη του κόσμου άρχισε να ξεφεύγει από τα όρια της Σκανδιναβίας και θυμάμαι ακόμα το πρώτο μας live στο Βερολίνο που ήταν sold out! Ήμασταν ακόμα άπειροι και η εμπειρία της πρώτης φοράς ήταν υπέροχη. Η πρώτη φορά δεν μπορεί ποτέ να επαναληφθεί.
Όταν αποφασίσατε να κάνετε την επανένωση με τους Madrugada, σκεφτήκατε για τυχόν ρίσκα που είχε αυτή η κίνηση;
Ναι, ήμουν προβληματισμένος. Οι Madrugada αγαπήθηκαν πολύ από τον κόσμο και το φινάλε μας ήταν πολύ τραγικό, με τον χαμό του Robert. Σκεφτόμασταν συνέχεια πώς θα το έπαιρνε ο κόσμος αλλά πλέον νιώθουμε ευγνώμονες. Παρ’ όλο που πλέον είμαστε κάτι άλλο, η μουσική ακόμα συνεπαίρνει τον κόσμο και αυτό σημαίνει πολλά για εμάς. Πάντως το πρώτο και το τελευταίο μας άλμπουμ είναι τα αγαπημένα μου!
Έχεις κάποια αγαπημένα κομμάτια από τους Madrugada, τις παλιότερες δουλειές σου αλλά και την ολοκαίνουρια;
Ξεχωρίζω το “Value of Deception” γιατί είναι πολύ απλό και καθόλου φλύαρο. Επιπλέον, ξεχωρίζω το “Sleepwalking Man” και το “Prisoner of the Road”. Θα ήθελα να γράψω και άλλα κομμάτια σαν αυτό αλλά δεν είμαι σίγουρος πως μπορώ. Από τα καινούρια μου αρέσει πολύ το “Now You See Me Now You Don’t” γιατί μου αρέσει πολύ το πώς παίζεται live.
Πώς μπορεί ένας μουσικός ή μια μπάντα να «αντέξει» στον χρόνο;
Πιστεύω ότι ο στόχος πρέπει να είναι απλά το να γράφεις καλά τραγούδια, να έχεις δημιουργικές ιδέες και να μην απομακρύνεσαι από αυτές. Να ευχαριστιέσαι την όλη διαδικασία και να ακολουθείς την αισθητική που θέλεις μένοντας πιστός στις δικές σου επιθυμίες.
Υπάρχουν ακόμα όνειρα που δεν έχεις φθάσει στη μουσική σου πορεία;
Ω Θεέ μου! Δε θέλω να φαίνεται σαν να μην είμαι ευγνώμων αλλά αλήθεια νιώθω ότι υπάρχουν ακόμα πολλά που θέλω να κάνω. Δεν κοιτάζω πολύ πίσω, χαίρομαι πολύ για όσα κατάφερα και με τους Madrugada και μόνος μου, αλλά παίρνω την ευθύνη και πηγαίνω παρακάτω. Θέλω να γράφω τραγούδια και να παίζω live. Ειδικά, τα τελευταία χρόνια απολαμβάνω ακόμα περισσότερο τα live και δεν αγχώνομαι. Σήμερα γίνομαι 48 ετών και αυτό θέλω να συνεχίσω να κάνω και τα επόμενα χρόνια!
Πριν κλείσουμε θέλω να μου πεις τι σημαίνει για σένα η μουσική ως ακροατής.
Επειδή είμαι επαγγελματίας για πολλά χρόνια, σίγουρα δεν είναι το ίδιο όπως παλιά. Ξεκινάω να αναλύω διάφορα, επειδή γνωρίζω το πώς είναι η άλλη πλευρά. Π.χ. πήγα να δω την PJ Harvey το φθινόπωρο και ανέλυα στο κεφάλι μου τα πάντα, τη σκηνή, τον ήχο, τα φώτα κτλ. Συμβαίνει αυθόρμητα αυτό. Βέβαια, όταν ακούω κάτι που μου αρέσει, πέφτω πάνω του με τα μούτρα και το ερωτεύομαι, το ακούω ασταμάτητα. Ο Father John Misty είναι ο τελευταίος καλλιτέχνης που έφαγα κόλλημα. Νομίζω πάντως ότι η μουσική σε «χτυπάει» περισσότερο στα νεανικά σου χρόνια, όταν ακόμα διαμορφώνεις τον εαυτό σου στη δεκαετία των 20 και συναντάς πολλά πράγματα για πρώτη φορά.
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε αρχικά στο Avopolis στις 24 Ιανουαρίου 2024. Το νέο άλμπουμ του Sivert Høyem On An Island κυκλοφορεί από την Cobalt Music. O Sivert Hoyem εμφανίζεται το Σάββατο 27 Απριλίου στο FLOYD. Περισσότερα εδώ.
Διαβάστε επίσης
Sivert Høyem - On an Island (album review)
