Εάν κάναμε αυτή την συζήτηση πριν λίγους μήνες, ίσως γινόταν σε ένα πιο αισιόδοξο πλαίσιο, μιας και οι απαγορεύσεις λόγω Covid μειώνονται σταδιακά και τα μεγάλα tour ήδη έχουν ξεκινήσει. Πως αισθάνεστε με αυτή την επιστροφή στην κανονικότητα, ως σχήμα; Όταν ξέσπασε η πανδημία, θυμάμαι ότι κάναμε το τελευταίο μας live στην Μόσχα. Μάλιστα ο tour manager μας, κόλλησε Covid, όσο είμασταν εκεί. Τότε δεν γνωρίζαμε τι ακριβώς είναι όλο αυτό, όμως γρήγορα καταλάβαμε ότι θα διαρκέσει κάποια χρόνια. Ευτυχώς, ως μουσικοί είχαμε το internet, μέσα από το οποίο διατηρήσαμε επαφή με το κοινό μας, έστω μέσω συναυλιών σε live streaming κτλ. Εάν δεν είχαμε το internet, θα ήταν όλα πολύ διαφορετικά. Δύο χρόνια είναι πολύς χαμένος χρόνος. Και πλέον, πρέπει να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να ξεκινήσουμε από εκεί που μείναμε. Και δυστυχώς, πλέον η κατάσταση δεν είναι καλή. Ο Covid είναι ακόμα εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο απλά κάνουμε πως δεν είναι.
Κάπως έτσι είναι και εδώ στην Ελλάδα. Οι απαγορεύσεις μειώνονται αλλά υπάρχουν ακόμα θάνατοι, σε σταθερή κλίμακα, καθημερινά. Οι μάσκες είναι υποχρεωτικές σε κάποιες περιπτώσεις, καθώς και τα πιστοποιητικά εμβολιασμού και νόσησης για τους εσωτερικούς χώρους. Εδώ δεν υπάρχουν καθόλου απαγορεύσεις, πλέον. Όλοι έχουν εμβολιαστεί και θεωρώ ότι σιγά σιγά θα μειωθούν και οι τόσοι πολλοί έλεγχοι για τις αεροπορικές πτήσεις.
Νομίζω, πως το προηγούμενο καλοκαίρι είχες επισκεφτεί και την χώρα μας, αν θυμάμαι καλά είχες πάει για διακοπές στις Κυκλάδες. Ναι, μάλιστα μου είχε κάνει εντύπωση εκείνη την περίοδο, πως στην χώρα μου είχαμε περισσότερες απαγορεύσεις σε σχέση με εσάς, ίσως λόγω του καιρού. Και μάλιστα, κρύωσα όταν ήμουν στην Ελλάδα και αγχώθηκα μήπως ήταν Covid και δεν μπορέσω να επιστρέψω στην χώρα μου.
Δεν θα ήταν και τόσο άσχημο να μείνεις άλλες 15 μέρες στην Σαντορίνη. (γέλια) Μπορώ να φανταστώ χιλιάδες χειρότερα μέρη που μπορεί να αποκλειστεί κάποιος.
Πέρασες καλά, τουλάχιστον, όσες μέρες δεν ήσουν άρρωστος. Ναι, πέρασα πολύ ήρεμα, καλός καιρός, καλό φαγητό, καλοί άνθρωποι. Στην Σαντορίνη ήταν λίγο παραπάνω τουριστικά από όσο νόμιζα, όμως στην Νάξο ήταν τέλεια.
Ας επιστρέψουμε στην διετία της καραντίνας. Πολλοί από εμάς, βρήκαν στην μουσική το προσωπικό τους δωμάτιο πανικού, ακούγοντας μουσική πιο προσεκτικά από παλιότερα, αφού είχαν περισσότερο χρόνο. Άλλαξε η δική σου σχέση με την μουσική, σαν ακροατής, μέσα σε αυτή την δύσκολη περίοδο; Δεν μπορώ να πω ότι άλλαξε. Γενικά ακούω μουσική όταν είμαι χαρούμενος. Δεν είμαι από τους χαρακτήρες που αντιμετωπίζουν το άγχος και την νευρικότητα τους, μέσω της μουσικής. Δεν είναι για μένα θεραπευτική μέθοδος, ακούγοντας την. Το γνωρίζω ότι για πολλούς ανθρώπους, λειτουργεί έτσι, όμως δεν συμβαίνει το ίδιο με εμένα. Ακούω μουσική πάντα όταν έχω καλή διάθεση, με φίλους σε κάποιο μπαρ, περνώντας καλά. Το lockdown με έκανε σίγουρα πιο δημιουργικό, βρήκα χρόνο να γράψω περισσότερο, ασχολήθηκα με το να βελτιώσω το home studio που έχω, διαδικασία που μου πήρε 6-7 μήνες και λειτούργησε σαν ψυχοθεραπεία για μένα. Όταν ήμουν παιδί, άκουγα μουσική όλες τις ώρες της μέρας, αλλά μεγαλώνοντας δεν έχω την ίδια σχέση με την μουσική. Ακόμα μπορώ και την απολαμβάνω, όμως πλέον πρέπει η στιγμή να είναι ιδανική.
Το Obsidian ήταν ο ιδανικός δίσκος για να περιγράψει το σύνολο της καριέρας σας. 16 album, που πολλά από αυτά σκιαγράφησαν τον όρο gothic metal, με διαφορετικούς τρόπους. Ποια κυκλοφορία, πιστεύεις ότι σας κράτησε δυνατούς, σας έδωσε boost να προχωρήσετε ακόμα περισσότερο; Το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Είναι μια δύσκολη ερώτηση, που δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά. Οι Paradise Lost είναι σαν μια πλατφόρμα που συνεχώς κινείται, δεν έχει σταματήσει ποτέ να προχωράει, οπότε και η αποτίμηση είναι δύσκολη. Προφανώς, πλέον με το internet μπορείς γρήγορα να λάβεις feedback αν κάτι αρέσει ή όχι. Δεν πιστεύω ότι υπήρξε ποτέ περίπτωση να μισήσουν κάτι που έχουμε κυκλοφορήσει, γιατί ό,τι συνθέσαμε άρεσε και σε εμάς. Θεωρώ ότι έχουμε πάνω κάτω το ίδιο γούστο με τους fans μας (γέλια). Μπορεί να είμαστε πλέον πιο ηλικιωμένοι, όμως μουσικά δεν έχουμε ξεφύγει πολύ από αυτό που κάναμε πάντα. Αυτό που μας ενδιέφερε από όταν ξεκινήσαμε το group, ήταν να αρέσει πρώτα σε εμάς το αποτέλεσμα και όχι μια γρήγορη επιτυχία. Δεν πετυχαίναμε πάντα να αρέσει το υλικό μας σε όλους αλλά τουλάχιστον είμασταν ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και ευτυχώς πολλοί μας ακολούθησαν.
Τσέκαρα το setlist στις συναυλίες που κάνατε στην χώρα σας και χωρίς να θέλω να κάνω κάποιο spoiler, θεωρώ ότι προσπαθείτε να έχετε τους πάντες ευχαριστημένους. Παλιά κομμάτια, καινούργια κομμάτια, λιγότερο γνωστά τραγούδια, κάποιες επιτυχίες σας είναι ξεκάθαρα επιλογές που προκύπτουν με κάποια μεθοδολογία και όχι τυχαία. Θεωρείς ότι αυτή η διαδικασία που έχετε πλέον για να φτιάχνετε επιτυχημένες setlist για τις ζωντανές εμφανίσεις σας, σας παιδεύει; Ναι αρκετά, μπορώ να πω. Φτιάξαμε μια setlist για το live at the Mill, η οποία λειτούργησε πολύ καλά, είχαμε θετικά σχόλια και την κρατήσαμε για τις συναυλίες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επίσης ταυτόχρονα πρέπει να προωθήσουμε και τον νέο δίσκο, οπότε θα παίξουμε τουλάχιστον 4 τραγούδια από το Obsidian. Θα προσθέσουμε και κάποια τραγούδια που έχουμε καιρό να τα παίξουμε ζωντανά. Αλλά καταλαβαίνεις ότι όταν κάνεις πολλές random επιλογές, κάποιες φορές δεν λειτουργούν όπως υπολόγιζες και αυτό δεν έχει κανένα νόημα όταν θες να διασκεδάσεις τον κόσμο που έχεις μπροστά σου. Θεωρώ θα κάνουμε κάποιες λίγες αλλαγές πριν έρθουμε στην Ελλάδα.
Πριν λίγα χρόνια, είχες κάνει ένα tweet που μου είχε φανεί πολύ αστείο. Ήταν Γενάρης και είχες γράψει, δηκτικά “Now that we're on the brink of World War 3, is 'Veganuary' still happening?”. (γέλια) Δεν θα έκανα τέτοια ανάρτηση σήμερα, αυτό είναι σίγουρο.
Κανείς μας, Nick. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τις εξελίξεις πριν λίγα χρόνια, αυτό είναι αυτονόητο. Το έγραψες εντελώς αθώα. Δεν είχαμε απολύτως καμία ιδέα τι θα συμβεί. Κάναμε tour σε αυτές τις περιοχές και είναι σοκαριστικό αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία. Πάντα την πληρώνουν οι αδύναμοι και είναι φρικιαστικός ο πόλεμος, όποτε και αν συμβαίνει αυτός. Νιώθουμε εντελώς αδύναμοι μπροστά σε κάτι τέτοιο, δεν γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε και τι να πούμε. Δεν υπάρχουν λόγια ικανά να περιγράψουν τι νιώθουμε. Σίγουρα δεν θα κάναμε σήμερα κάποιο αστείο για το ίδιο θέμα.
Οι μουσικοί που κάνετε τόσα εκτενή tour θεωρείστε ως κάτοικοι του κόσμου και αυτά που έχετε να καταθέσετε είναι πάντα πολύ σημαντικά, γι’ αυτό και σε ρώτησα. Είμαστε απλά άνθρωποι, που επιστρέφουμε και κοιμόμαστε σε κάποιο άλλο μέρος της Γης. Είμαστε όλοι το ίδιο, όποιες πεποιθήσεις και να έχουμε, σε όποιο κράτος και να μένουμε. Δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο να επιτεθείς σε κάποιον άλλο. Το γεγονός ότι σκοτώνονται άνθρωποι που δεν συμμετέχουν σε όλο αυτό, είναι κάτι τρομακτικό.
Ελπίζουμε και ευχόμαστε να σταματήσει άμεσα. Θα αφήσει σημαντικές συνέπειες όμως και φαίνεται ότι το κόστος ζωής θα αυξηθεί τρομερά. Ίσως η μουσική, τα προϊόντα μουσικής, οι συναυλίες στο άμεσο μέλλον γίνουν είδη πολυτελείας και θα ήθελα τα σχόλια σου για την νέα πραγματικότητα στην μουσική βιομηχανία. Όπως είπα και πριν, ευτυχώς έχουμε το internet, οπότε λογικά θα συνεχίσουμε να έχουμε πρόσβαση στο κοινό μας και αυτοί με εμάς. Είναι μια νέα κατάσταση και οι περιοδείες, που θεωρούνται η ραχοκοκαλιά μιας μπάντας που επιθυμεί να κάνει καριέρα, ήδη βάλλονται από τους περιορισμούς λόγω Covid. Για μια νέα μπάντα είναι σχεδόν ακατόρθωτο, εάν για εμάς είναι ήδη δύσκολο.
Προσωπικά δεν χρειάζομαι να πειστώ για να έρθω στο live σας τον Απρίλιο. Άλλωστε έχω παρακολουθήσει τις περισσότερες εμφανίσεις σας στην Αθήνα και λογικά θα συνεχίσω να το κάνω και τα επόμενα χρόνια. Εάν πρέπει να πείσω έναν νεότερο, να έρθει στην συναυλία σας, τι θα με συμβούλευες να του πω; (γέλια) Πολύ καλή ερώτηση. Πες του να έρθει μαζί σου γιατί πρέπει να σέβεται τους μεγαλύτερους. (γέλια)
Θα τον γραπώσω από το σβέρκο λοιπόν. (γέλια) Άσε τα λόγια και μπες μες στο αμάξι.
Σε ευχαριστώ πολύ για την συζήτηση αυτή. Τα λέμε σε λίγες μέρες. Εγώ σε ευχαριστώ Alex. Χάρηκα που τα είπαμε και τα λέμε στην Ελλάδα.
https://www.fuzzclub.gr/event/paradise-lost/
https://highpriority.gr/upcoming-shows/paradiselost2020/
