Σας περιγράφουν συχνά ως «μυστηριώδες τρίο». Τι βρίσκεται πίσω από την κουρτίνα των De Ambassade ; Είναι ένα παιχνίδι σκιάς για να ιντριγκάρετε το κοινό ή ένας τρόπος έκφρασης ; Πιστεύουμε ότι έχει να κάνει με το ότι «ρίξαμε» τα τραγούδια μνας στην αρένα του διαδίκτυο χωρίς να πούμε σε κανέναν ποιος βρίσκεται πίσω από αυτά, και αυτό δημιούργησε κάποιου είδους στρες σε ανθρώπους θέλουν να τα ξέρουν όλα. Δεν είναι όμως όλα τόσο σημαντικά. Πρέπει απλώς να απολαμβάνουμε τη μουσική.
Μιλώντας για μουσική πώς θα περιγράφατε τον ήχο σας; Ποιες είναι οι κυριότερες επιρροές σας; Τι σας εμπνέει περισσότερο; Ακούμε όλα τα είδη μουσικής, οπότε δεν υπάρχει κάποια επιρροή που να κυριαρχεί. Από τη Musique Concrete του Piere Henry μέχρι τις δουλειές της Hildur Guðnadóttirκι από εκεί στις παλιές πανκ κασέτες των ‘80s – πραγματικά δεν έχει καμία σημασία. Αρκεί να είναι κάτι που μας συγκινεί.
Η μουσική και ο ήχος σας περιγράφονται επίσης συχνά ως δυστοπία. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό; Έχετε πράγματι κάποιο δυστοπικό όραμα όταν γράφετε; Και σε ποιον βαθμό έχει να κάνει με τους καιρούς που ζούμε ; Μιλώντας για δυστοπία οδηγούμαστε στο νέο LP που πρόκειται να κυκλοφορήσουμε. Εκεί συνεχίσαμε να προσπαθούμε να κρατήσουμε έναν καθρέφτη μπροστά από την ανθρωπότητα. Σε ό, τι αφορά τα social media, για παράδειγμα, και τις επικίνδυνες παρενέργειές τους – συζητήσεις που γίνονται όλο και πιο θορυβώδεις, όλο και πιο επιθετικές, αλγόριθμοί που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ακόμα και στις πολιτικέ εκλογές. Είναι σαν να αφήνουμε απλώς τις μηχανές να αποφασίζουν για εμάς.
Έχετε δηλώσει ότι προτιμάτε τον αναλογικό εξοπλισμό από τα ψηφιακά μουσικά εργαλεία και ότι δεν είστε μεγάλοι οπαδοί της σύγχρονης τεχνολογίας. Πιστεύετε ότι η τεχνολογία παρακάνει τα πράγματα εύκολα μερικές φορές ; Και πόσο εύκολο είναι να περιορίσεις τον ρόλο της εν έτει 2022; Οι άνθρωποι είμαστε όλοι σκλάβοι της άνεσης και της καλοπέρασης. Συνδύασε το αυτό με το κοινωνικό κύρος που κατατρύχει την εποχή μας και θα έχεις αμέσως – αμέσως εταιρείες που χτίζουν μουσικά συστήματα όπου το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πατήσεις ένα κουμπί και να έχεις έτοιμο το τραγούδι. Πρέπει να το πολεμήσουμε αυτό, να μείνουμε πιστοί σε μερικά keyboards, έναν μίκτη και ένα μικρόφωνο. Αν περιορίσουμε τις επιλογές μας, γινόμαστε αμέσως πιο δημιουργικοί.
Τι μουσική ακούτε αυτόν τον καιρό; Τι γνώμη έχετε για τις ποπ τάσεις της μουσικής βιομηχανίας και ποιο μέλλον υπάρχει για τον cult ήχο και τα προϊόντα του;
Στο πικάπ μας αυτή τη στιγμή παίζει το Arcadia OST του Adrian Utley των Portishead και του Will Gregory των Goldfrapp. Όσο για τα cult μουσικά είδη, θα είναι πάντα εκεί, όσο υπάρχουν και τα mainstream απέναντί τους. Έτσι, άλλωστε, γεννιούνται οι υποκουλτούρες.
Θα παίξετε στην Ελλάδα, στη σκηνή της Death Disco τη Μεγάλη Παρασκευή, μια πολύ σημαντική, σκοτεινή και φορτισμένη ημέρα για την ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία – κάτι σαν το βαθύ σκοτάδι πριν την ανάσταση. Ακούγοντας τη μουσικής σας θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για το τέλειο curation. Tι ρόλο παίζει ο συμβολισμός στη ζωή σας;
Δεν είμαστε και πολύ της θρησκείας, και η μόνη «πνευματιστική» συνήθεια που έχουμε είναι να ανάβουμε αρωματικά κεριά. Βαρετό ε;
Αν κάποιος σας ζητούσε να πακετάρετε μόνο τα βασικά για να περάσετε έναν χρόνο σε μια απομονωμένη τοποθεσία γράφοντας το album των ονείρων σας ποια θα ήταν αυτά; Και ποια θα ήταν αυτή η τοποθεσία;
Θα παίρναμε το Korg MP500, ένα μικρό recorder και μια τεράστια σακούλα πατατάκια Lays. Αλλά στο τέλος, ίσως τα καλύτερα τραγούδια μας να έβγαιναν όχι τόσο σε ένα απομονωμένο μέρος, όσο κάπου περικυκλωμένοι από ουρανοξύστες και τους ήχους της πόλης.
