Μία από τις πιο πολυαναμενόμενες μουσικές παραστάσεις του καλοκαιριού θα πρέπει να θεωρείται αυτή του Ólafur Arnalds, καθώς η σύγχρονη κλασική μουσική με ηλεκτρονικά στοιχεία και η υποβλητική ατμόσφαιρα του αρχαίου θεάτρου, δημιουργούν έναν αχτύπητο, συναυλιακό συνδυασμό. Ο Ισλανδός καλλιτέχνης δείχνει ορεξάτος να επιστρέψει στις ζωντανές εμφανίσεις και να παρουσιάσει στην Αθήνα τον τελευταίο του και πιο προσωπικό δίσκο της καριέρας του, Some Kind of Peace, μέσα από τον οποίο έμαθε να αποδέχεται πως κάποια πράγματα στη ζωή δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε, μία συνειδητοποίηση λυτρωτική για τον ίδιο.
Ο πιο πρόσφατος δίσκος σου ονομάζεται Some Kind of Peace. Τι είδους γαλήνη προσπαθούσες να βρεις; Τα κατάφερες; Το Some Kind Of Peace είναι ο πιο προσωπικός μου δίσκος μέχρι σήμερα. Ήταν έντονα εμπνευσμένος από κάτι που είπε ένας φίλος μου κατά τη διάρκεια ενός δείπνου, το γεγονός ότι η ζωή συμβαίνει, το μόνο που μπορούμε να ελέγξουμε είναι πώς αντιδρούμε σε αυτό. Είχα ήδη αρχίσει να δουλεύω πάνω σε κάποια νέα μουσική, αλλά όταν μου είπε αυτά, όλα έκαναν κλικ. Τα τελευταία χρόνια παλεύω με το γεγονός ότι υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή μου που είναι πέρα από τον έλεγχό μου. Αυτά μπορεί να είναι ασήμαντα ή κομβικά σημεία της ζωής μου, όπως η αγάπη ή οι παγκόσμιες πανδημίες. Υπάρχει ένα είδος γαλήνης στο να παραδεχτείς ότι δεν έχεις τον πλήρη έλεγχο.
Αυτός ο δίσκος είναι επίσης έντονα αυτοβιογραφικός και βαθιά προσωπικός, όπως είπες. Προσπάθησες να ψάξεις βαθύτερα στον εαυτό σου δημιουργώντας αυτόν τον δίσκο; Έμαθες κάτι καινούργιο για εσένα μέσα από αυτή τη διαδικασία; Αυτό είναι το πρώτο άλμπουμ για το οποίο δεν έστησα κάποια μεγάλη ιδέα ή concept για να δώσει κάποιο επιπλέον περιεχόμενο στην ορχηστρική μου μουσική. Ένιωσα ότι ήταν καιρός να γράψω για τη ζωή μου και να προσπαθήσω να είμαι όσο πιο ειλικρινής και ανοιχτός μπορώ. Αλλά ήταν επίσης μια πρόκληση να προσπαθήσω να βάλω τη δική μου προσωπική φωνή στη μουσική που έχει συνηθίσει να είναι "άφωνη". Ίσως το πιο πολύτιμο πράγμα που έμαθα από αυτή τη διαδικασία είναι ότι μπορώ πραγματικά να το κάνω αυτό -και ότι αν και είναι κάπως τρομακτικό να είμαι τόσο ευάλωτος είναι επίσης εξαιρετικά ικανοποιητικό.
Ο δίσκος αυτός σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής για σένα; Ανυπομονείς για διαφορετικά μονοπάτια ηχητικού πειραματισμού; Σκέφτομαι αυτό το δίσκο ως μία είδους συνέχεια του τελευταίου μου, re:member. Έτσι, κατά μία έννοια είναι ένα είδος κλεισίματος. Αλλά υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του όλου κύκλου ζωής του δίσκου που ακόμη συνεχίζει, όπως το να παρουσιάσω ζωντανά αυτή τη μουσική για τους ανθρώπους. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος της διαδικασίας για μένα, μια ευκαιρία να αφήσω τα τραγούδια να αναπνεύσουν και να εξελιχθούν. Οπότε, δεν τελείωσα ακόμα!
Τι περιμένεις περισσότερο στον κόσμο μετά την Covid; Είμαι περίεργος να δω πώς θα καταφέρουμε να ξαναφτιάξουμε τον κόσμο. Είμαι σίγουρα αισιόδοξος, αλλά θα είναι μια διαφορετική κοινωνία στην οποία θα επιστρέψουμε κι αν κάνουμε σωστά τη δουλειά μας, αν έχουμε μάθει κάτι, θα είναι καλύτερα από πριν. Και να επιστρέψω σε αυτό που είπα πριν για τον έλεγχο, ή την έλλειψή του. Νομίζω ότι η ανθρωπότητα έχει μάθει ένα πολύτιμο μάθημα σε αυτό το κομμάτι.
Ποιος νομίζεις ότι είναι ο ρόλος ενός καλλιτέχνη σε αυτούς τους ιστορικούς καιρούς που ζούμε; Πιστεύω ότι η μουσική και η τέχνη γενικότερα είναι πιο σημαντικές σε τέτοιες στιγμές. Φυσικά είναι λίγο ειρωνικό το πώς αυτοί οι καιροί προκάλεσαν επίσης την κατάρρευση της βιομηχανίας της ζωντανής μουσικής, αλλά γεννιόμαστε για να δημιουργήσουμε, οπότε αυτό δεν θα σταματήσει ποτέ. Η μουσική σε αυτούς τους καιρούς μας θυμίζει την κοινοτική και ανθρώπινη σύνδεση. Βρίσκουμε παρηγοριά σε αυτό και μας βοηθά να γιατρευτούμε.
Πώς σου φαίνεται που θα δώσεις ξανά συναυλίες; Και πώς αισθάνεσαι ειδικότερα που θα δώσεις μια από τις πρώτες σου μετα-Covid παραστάσεις σε ένα τόσο ιστορικό μέρος όπως το αρχαίο θέατρο του Ωδείου Ηρώδου Αττικού; Δε βλέπω την ώρα. Όπως είπα πριν, είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος της συνθετικής διαδικασίας για μένα. Οι ηχογραφήσεις είναι απλά στιγμιότυπα του πώς είναι τα τραγούδια εκείνη τη στιγμή. Όταν τα εκτελούμε ζωντανά, συνεχίζουν να εξελίσσονται και να αλλάζουν με εκπληκτικούς τρόπους. Παίρνουν τη δική τους ζωή. Το να έχουμε την πρώτη μας παράσταση σε ένα ιστορικό μέρος όπως το Ηρώδειο είναι απίστευτο. Το να γίνεσαι μέρος του ιστορικού των παραστάσεων σε αυτή τη σκηνή είναι πολύ τιμητικό.
Ο Ólafur Arnalds θα εμφανιστεί ζωντανά στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού την Πέμπτη 15 Ιουλίου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών κι Επιδαύρου. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
