Σύντομα αρχίζει για σένα μια μεγάλη περιοδεία με τους Sisters Οf Mercy, με αφετηρία την Ελλάδα (Θεσσαλονίκη 12/9, Αθήνα 13/9) και σταθμούς τη Σουηδία, τη Γερμανία και την Ολλανδία. Πώς νιώθεις γι' αυτό; Ποια είναι η σχέση σου με το ιστορικό συγκρότημα του Andrew Eldritch;
Είμαι πολύ χαρούμενη. Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη μας περιοδεία και θα είναι τιμή να παίξουμε σε τόσο υπέροχους χώρους, ανοίγοντας ένα τόσο θαυμαστό συγκρότημα, όπως οι Sisters Οf Mercy. Η μπάντα μου κι εγώ είμαστε αρκετά χαλαροί με την ιδέα της τουρνέ, αρέσει σε όλους μας πάρα πολύ. Είναι φανταστικό το πώς όλοι νιώθουμε άνετα με τον νομαδικό τρόπο ζωής που δημιουργεί.
Στα διεθνή μέσα σε περιγράφουν ως «death-gospel αντικομφορμίστρια», ενώ βλέπουν στη μουσική και στη συμπεριφορά σου ψήγματα από PJ Harvey, Cat Power και Emma Ruth Rundle. Πώς σου ακούγονται αλήθεια όλα αυτά; Ανακαλύπτεις καινούρια πράγματα για τον εαυτό σου μέσα από την έκθεση στις εμπειρίες και στις αναφορές των άλλων;
Όταν γράφω, έχω την τάση να μην ακούω μουσική: προσπαθώ να επικεντρωθώ στη δική μου δημιουργική διαδικασία. Κατά αυτόν τον τρόπο, δεν έχω ακούσει πολλή από τη μουσική με την οποία συγκρίνομαι. Είναι υπέροχο βέβαια ότι δημοσιογράφοι αισθάνονται ότι μπορούν να συγκρίνουν τα τραγούδια μου με εκείνα των καλλιτεχνών που θαυμάζω· αλλά νομίζω ότι αυτές οι συγκρίσεις συχνά γίνονται βιαστικά, προκειμένου να κάνουν τα πράγματα πιο εύκολα για τους αναγνώστες.
Μιλώντας για αναφορές, πώς επέλεξες αλήθεια να διασκευάσεις το "Jolene" της Dolly Parton; Ποιος έχει υπάρξει ο ρόλος της στη μουσική εμπειρία της A.A. Williams;
Όταν κάναμε το βιντεοκλίπ για το "Cold", έκανα μια εκδοχή του τραγουδιού στη διπλή ταχύτητα, για να μπορέσουμε να το γυρίσουμε σε αργή κίνηση. Αστειευόμασταν λοιπόν ότι η γρήγορη εκδοχή ακουγόταν κάπως σαν το "Jolene", κάτι το οποίο μου έδωσε την ιδέα να κάνω αυτήν τη διασκευή. Αγαπώ το πρωτότυπο. Στο ζευγάρωμα των τόσο μελαγχολικών στίχων με αυτήν την πραγματικά οικεία, και κάπως εύθυμη ενορχήστρωση, νομίζω ότι υπάρχει μια πραγματική τέχνη –η τέχνη του να γράφεις θλιμμένα τραγούδια που δεν ακούγονται ως τέτοια.
Ποια άλλα στοιχεία έχουν λειτουργήσει ως κύριοι οδηγοί για τη διαμόρφωση του ήχου σου;
Το μόνο πράγμα που έχω σκεφτεί κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας είναι οι φυσικές πρακτικές της ηχογράφησης. Ηχογραφώ όργανα που μπορώ να παίξω, με τον τρόπο που εγώ ξέρω. Ξεκίνησα να μαθαίνω μουσική όταν ήμουν αρκετά νέα. Και νομίζω ότι πάντα ήξερα ότι θα έφτιαχνα τη δική μου, αργά ή γρήγορα.
Σίγουρα υπάρχουν επιρροές κλασικής μουσικής στον ήχο μου, με κάποιον τρόπο. Δεν είναι μια σκόπιμη προσθήκη, απλά, έπειτα από τόσα χρόνια εξάσκησης και μελέτης, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα μπορούσε να μην καταλήξει ασυνείδητα ως ένα από τα στοιχεία του. Πιστεύω ότι, ρεαλιστικά, όταν δημιουργούμε, επηρεαζόμαστε από οτιδήποτε έχουμε ακούσει, πει ή κάνει ποτέ. Κι αυτό προσπαθώ να μην το σκέφτομαι τόσο πολύ.
Για ποια πράγματα θυμάσαι τον εαυτό σου να ανησυχεί μήπως χάσει τον έλεγχο; Μπορεί εν τέλει ένας άνθρωπος να ζήσει μια ζωή «σε τάξη»;
Πάντα θα υπάρχει ο αυθορμητισμός, η ανθρώπινη φύση και πράγματα που δεν μπορούν να ποσοτικοποιηθούν, όσο τακτοποιημένα κι αν πιστεύεις ότι είναι. Δεν πιστεύω λοιπόν ότι είναι ποτέ δυνατό να έχει κανείς τον απόλυτο έλεγχο της ζωής του, όσο κι αν θα μου άρεσε να πιστεύω το αντίθετο.
Το πρώτο σου EP A.A. Williams ήδη επανακυκλοφορεί, ενώ βρίσκεσαι προ των πυλών της περιοδείας στην Ευρώπη για την οποία μας μίλησες. Τι θα ακολουθήσει; Τι έχει αποκαλύψει όλη αυτή η διαδικασία για την πορεία σου, αλλά και τα κίνητρα που την προωθούν ως τώρα;
Μετά το τέλος της περιοδείας με τους Sisters Of Mercy, η μπάντα μου κι εγώ ξαναβγαίνουμε στον δρόμο με τους Cult Of Luna και τους Brutus Before Christmas. Εάν όλα πάνε καλά, σύντομα θα υπάρχουν κάποια σόου στο ημερολόγιό μας και για την επόμενη χρονιά!
Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό κίνητρό μου είναι να παίζω αυτά τα τραγούδια μπροστά σε ανθρώπους που θα ήθελαν να τα ακούσουν, όσο το δυνατόν περισσότερο. Η υποδοχή του EP είναι καταπληκτική, οπότε θα είναι πολύ ωραίο να μοιραστώ τη ζωντανή εμπειρία με όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο.
Περί τίνος πρόκειται το A.A. Williams; Πώς ήταν η διαδικασία παραγωγής του για εσένα και τα άτομα που συνεισέφεραν στη δημιουργία του; Εάν έπρεπε να διαλέξεις ένα από τα τραγούδια του για να συστηθείς και να σαγηνεύσεις κάποιον στο μουσικό σου σύμπαν, ποιο θα ήταν αυτό;
Ποτέ δεν σκέφτηκα το EP ως κάποιο συγκεκριμένο πράγμα. Τα τραγούδια γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν γρήγορα –νομίζω ότι αντιπροσωπεύουν μια πρώτη εξερεύνηση του ήχου μου. Στιχουργικά είναι όλα βασισμένα σε προσωπικές εμπειρίες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οπότε υποθέτω ότι το EP λειτουργεί και σαν μια εισαγωγή σε εμένα: είναι ένα μικρό πορτραίτο του ποια είμαι ως καλλιτέχνης.
Ηχογράφησα τον δίσκο κι έκανα την παραγωγή του στο σπίτι, έπαιξα μάλιστα όλα τα όργανα μόνη μου, εκτός από το μπάσο και τα τύμπανα. Ήταν μια φανταστική στροφή στις γνώσεις μου.
Νομίζω ωστόσο ότι θα διάλεγα το "Control" για να συστηθώ. Περιλαμβάνει όλα τα βασικά στοιχεία της μουσικής μου: τις ελαφριές, τις βαριές, τις ενορχηστρωτικές, αλλά και τις στιχουργικές μου ιδέες.
Πώς προσέγγισες τη Holy Roar Records; Για την ακρίβεια, στο site της αναφέρεται ότι δεν δέχεται καν demos πλέον, καθώς έχει ήδη προγραμματισμένες κυκλοφορίες έως και για έναν χρόνο μπροστά. Πώς ήταν λοιπόν η διαδικασία «ανάμειξής» σου με ένα label τόσο ευρύ και πολυάσχολο;
Πλησίασα τη Holy Roar γιατί άκουγα τους καλλιτέχνες της για χρόνια. Το τόλμησα και θα είμαι για πάντα ευγνώμων που απάντησαν σε εκείνο το e-mail! Αν και τα demos μου ήταν πιο «ελαφριά» από τις περισσότερες μπάντες τους, πίστευα ότι θα υπάρχουν αρκετά κοινά στοιχεία ανάμεσα σε αυτό που έκανα και στην τρέχουσα δραστηριότητά τους, ώστε να ενδιαφερθούν για τη μουσική μου.
{youtube}UWR22IQ_lf0{/youtube}
