φωτογραφίες: Northern Scene (1,3,4), Έλενα Ρόκα (2)
Πώς θα περιέγραφες τον ήχο των TAMSYN; Ποιες είναι οι βασικότερες επιρροές σας;
Θεωρώ ότι είμαστε σε στάδιο που ψάχνουμε τη μουσική μας ταυτότητα, ακόμα δεν έχουμε αποκτήσει έναν ξεκάθαρα προσωπικό ήχο. Ξεκινήσαμε ως indie pop/rock μπάντα με blues επιρροές, τις οποίες σιγά-σιγά ξεπερνάμε και βάζουμε άλλα στοιχεία στον ήχο μας, όπως η dream pop. Οι κοινές επιρροές μας στροβιλίζουν γύρω από το βρετανικό indie και από μπάντες όπως οι Libertines, οι Oasis, οι Smiths και οι Arctic Monkeys. Από εκεί και πέρα όλοι έχουμε διαφορετικούς προσωπικούς αγαπημένους, όπως οι Radiohead και οι National για μένα.
Ζείτε όλοι σας στο Mάντσεστερ, μια πόλη με μεγάλη παράδοση στο rock. Πέρα από τους Oasis και τους Smiths που αναφέρεις, πώς έχει επιδράσει η αύρα της πόλης στη μουσική σας;
Η μουσική γεννήθηκε από την ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει τα συναισθήματά του, όπως και οι περισσότερες τέχνες. Αναπόφευκτα λοιπόν η «διάθεση» της πόλης έχει περάσει στον ήχο της μπάντας. Το Μάντσεστερ είναι μία πόλη μουντή αλλά ταυτόχρονα ζωντανή· βιομηχανική αλλά ταυτόχρονα πολιτισμική. Υποθέτω πως στη βάση της η μουσική εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του δημιουργού της, πάντως ποτέ δεν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την καλώς (για μένα) εννοούμενη μιζέρια, την οποία τόσο απλόχερα μας προσφέρει το Mάντσεστερ. Η μουσική του παράδοση είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά την επιρροή και την έμπνευση που μπορεί να σου προσφέρει.
Θέλω να πιστεύω ότι, αυτή τη στιγμή, η μουσική μας καταφέρνει πολλές φορές να ακροβατεί μεταξύ του θλιμμένου και του αισιόδοξου, όπως κάποτε έκαναν και οι Smiths, μέσω των καταθλιπτικών μα ταυτόχρονα γεμάτων χιούμορ στίχων του Morrissey και των εθιστικών κιθαριστικών συνθέσεων του Marr.
Για σένα τι σημαίνει η μουσική; Τι σε ώθησε στην ενασχόλησή σου μαζί της;
Η μουσική για μένα είναι διέξοδος. Σ' έναν κόσμο όπου νιώθω καθημερινά άβολα και αμήχανα, μου προσφέρει ασφάλεια, θαλπωρή, την αίσθηση ότι Ανήκω. Σοβαρά ασχολήθηκα με τη μουσική όταν κατάλαβα πόσο επηρέαζε τον συναισθηματικό μου κόσμο, από μικρό παιδί. Ακούγεται κλισέ και δήθεν, αλλά χωρίς τη μουσική (και τη λογοτεχνία, σε δεύτερο λόγο) είμαι κενός, ανίκανος να λειτουργήσω· άρρωστος. Θα ήμουν νεκρός αν δεν μπορούσα να παίξω μουσική έστω και στο δωμάτιό μου, με μια κιθάρα πάνω στο κρεβάτι.
Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Ελλάδα, αλλά αποφάσισες να ζήσεις στην Αγγλία. Τι διαφορές εντοπίζεις ανάμεσα στις δύο χώρες σε ό,τι αφορά την ενθάρρυνση της δημιουργικής έκφρασης (στη μουσική, αλλά και γενικότερα);
Έχοντας έρθει σε πρώτη επαφή με τη μουσική (και όχι μόνο) κουλτούρα της Αγγλίας από μικρός μέσω των γονιών μου –κυρίως της μητέρας μου, η οποία δούλευε στην Universal, με αποτέλεσμα να γνωρίσω από μικρός μεγάλες βρετανικές μπάντες όπως οι Beatles και οι Queen– ήξερα από την εφηβεία μου ότι ήθελα να ζήσω εδώ. Στην Αγγλία, αλλά και πιο ειδικά στο Μάντσεστερ, υπάρχουν αναρίθμητα μικρά και μεγάλα venues, σε κάθε γωνιά της πόλης. Υπάρχει τεράστια ενθάρρυνση όσον αφορά τη μουσική και πάμπολλες ευκαιρίες για νέους ανθρώπους να δοκιμάσουν σχήματα και είδη.
Θα μπορούσα να σου φέρω πολλά παραδείγματα, αλλά προτιμώ να χρησιμοποιήσω τη δύναμη των στοιχείων και των αριθμών. Πρόσφατα στη σχολή διάβασα μία έρευνα σχετικά με τις Δημιουργικές Βιομηχανίες (Creative Industries) της χώρας, που περιλαμβάνουν μουσική, θέατρο, κινηματογράφο κτλ. Σε πληροφορώ λοιπόν ότι αυτή η βιομηχανία αυξάνεται δύο φορές ταχύτερα απ’ όλες τις άλλες στη χώρα, έχοντας αξία πολλών δισεκατομμυρίων. Οι δουλειές στον συγκεκριμένο τομέα αυξάνονται επίσης δύο φορές περισσότερο από κάθε άλλον και ανέρχονται σε χιλιάδες τα τελευταία χρόνια.
Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν πόση βάση δίνουν στις τέχνες και πόσο συνεισφέρουν αυτές στην οικονομία της χώρας. Φαντάσου πως η κυβέρνηση ενέκρινε ένα πρόγραμμα που λέγεται UK Games Fund, προκειμένου να ενισχύσει οικονομικά εταιρίες βιντεοπαιχνιδιών, ώστε να στηρίζουν νέα ταλέντα και projects.
Είναι όντως εντυπωσιακό. Και μιλώντας για ευκαιρίες, μου δίνεις καλή πάσα για κάτι που σκόπευα να σε ρωτήσω. Η επιθυμία για αναγνώριση και καταξίωση συχνά παρεμποδίζει την αυθόρμητη έκφραση και οδηγεί κάποιους στην ασφάλεια των δοκιμασμένων συνταγών, ενώ για άλλους αποτελεί εφαλτήριο για σκληρή δουλειά, εμβάθυνση και ουσιαστική αφοσίωση στη δημιουργική διαδικασία. Θεωρείς υγιή τη φιλοδοξία στην τέχνη;
Θεωρώ υγιή τη φιλοδοξία σε οτιδήποτε κάνουμε στη ζωή. Αν δεν έχεις φιλοδοξίες και στόχους, είσαι καταδικασμένος στη μετριότητα. Η φιλοδοξία για επιτυχία, όμως, δεν πρέπει να αποτελεί αυτοσκοπό· γιατί ενέχει τον κίνδυνο το αποτέλεσμα να είναι μία δημιουργία ανειλικρινής. Ο συμβιβασμός μπορεί να υπάρχει –και έχω συμβιβαστεί μερικές φορές, προκειμένου να υπηρετηθεί η μεγαλύτερη εικόνα– αλλά δεν θα ήθελα να γίνω γνωστός μέσω μιας δουλειάς που δεν με εκφράζει. Δεν είμαι ακόμα στο σημείο απόλυτης ικανοποίησης όσον αφορά τη μουσική ταυτότητα των TAMSYN, όμως θα μοχθήσω να το καταφέρω. Και, αν αποτύχω, θα προσπαθήσω να παρουσιάσω το όραμά μου μέσω αμιγώς προσωπικής δουλειάς.
Εν κατακλείδι, προτιμώ να είμαι άγνωστος αλλά καλά με τον εαυτό μου παίζοντας τη μουσική την οποία αγαπώ, παρά γνωστός με κάτι που δεν με εκφράζει καθόλου.
Η προτελευταία σκέψη σου με πάει σε μια επίκαιρη συζήτηση: μπάντες vs σόλο. Η τάση δηλαδή τα τελευταία χρόνια θέλει τις μπάντες να αποδυναμώνονται και τους σόλο καλλιτέχνες να επικρατούν. Γιατί κατά τη γνώμη σου συμβαίνει αυτό; Τι χρειάζεται να διαθέτει ένα συγκρότημα εν έτει 2019 για να ξεχωρίσει;
Ο βασικός λόγος θεωρώ πως είναι οι δυνατότητες που μας προσφέρουν οι καιροί, καθώς και η προσβασιμότητα σε ιδέες, επιρροές και προγράμματα. Είναι πιο εύκολο από ποτέ για κάποιον να δουλέψει σόλο. Ο λόγος που αυτό λειτουργεί και στη βιομηχανία είναι η ταχύτητα με την οποία καταναλώνουμε πληροφορίες και, τελικά, ανθρώπους και πρόσωπα. Είναι λοιπόν πιο εύκολο για το κοινό να ταυτιστεί μ' ένα πρόσωπο και να φτιάξει έναν ήρωα, συγκριτικά με μια μπάντα.
Δεν θεωρώ πάντως ότι τα συγκροτήματα θα χάσουν εντελώς τη δύναμή τους. Τουλάχιστον όχι στο άμεσο μέλλον, γιατί ακόμα υπάρχει η ανάγκη να ανήκεις σε μία ομάδα, σε μία παρέα.
Πιστεύω πως ένα σχήμα, αν θέλει να είναι βιώσιμο και επιτυχημένο στο σήμερα, θα πρέπει να αποτελείται από ισχυρές προσωπικότητες με ταλέντο. Βλέπουμε πως οι indie μπάντες που καταφέρνουν να έχουν επιτυχία αυτή τη στιγμή δεν στηρίζονται μόνο στον frontman, άντε και στον βασικό κιθαρίστα: αντίθετα, τα περισσότερα μέλη συνεισφέρουν στο αποτέλεσμα. Υπάρχουν και εξαιρέσεις βέβαια, καταλήγουν όμως να αποτελούν ουσιαστικά ένα σόλο σχήμα στο οποίο ο κόσμος λατρεύει τον έναν, που τραβάει και το υπόλοιπο γκρουπ.
Πες μου 3 δίσκους τους οποίους αγαπάς και που θα πρότεινες σε κάποιον που θέλει να μάθει για τους TAMSYN...
The Queen Is Dead - The Smiths
High Violet - The National
Teen Dream - Beach House, από το οποίο απέχουμε βέβαια το περισσότερο αλλά σκοπεύω να αποτελέσει τη μεγαλύτερη επιρροή στη στροφή του ήχου μας. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα γίνουμε dream pop μπάντα.
Θα παίξετε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό σε λίγες ημέρες. Τι διαφορές περιμένεις να έχει το live σε σχέση με εκείνα που κάνετε σε βρετανικό έδαφος;
Καταρχάς, θα είναι η πρώτη μας συναυλία στην οποία θα μιλάω ελληνικά στο κοινό, το οποίο, ενώ ακούγεται παράξενο, δείχνει την δύναμη της συνήθειας. Κατά δεύτερον, θα είναι μία πολύ προσωπική συναυλία, με πολλά γνωστά άτομα. Επίσης θα είναι το μεγαλύτερό μας live σε διάρκεια, μέχρι στιγμής.
Τέλος, θα είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε με νοικιασμένα όργανα. Ακούγεται ασήμαντο, όμως για μένα είναι ένα άβολο συναίσθημα. Σκοπεύω πάντως να το ξεπεράσω μέσω της ιδιαιτερότητας του live, για το οποίο είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι.
Κλείνοντας, θα ήθελα να μου πεις για τα σχέδια των TAMSYN για το άμεσο μέλλον (δισκογραφικά και συναυλιακά), αλλά και λίγα λόγια για το όραμα της μπάντας σε πιο μακροπρόθεσμη βάση...
Η συναυλία της Αθήνας αποτελεί το κέντρο μιας μικρής περιοδείας, θα πλαισιωθεί δηλαδή από έναν αριθμό συναυλιών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ταυτόχρονα, κοιτάμε την πιθανότητα να κάνουμε κάποιες ακόμα συναυλίες εκτός Γηραιάς Αλβιόνας. Δισκογραφικά, έχουμε ήδη ηχογραφήσει το επόμενο single μας το οποίο βρίσκεται στο τελικό στάδιο (mixing, mastering). Σκοπεύουμε να το κυκλοφορήσουμε μέσα Φεβρουαρίου. Τέλος, στοχεύουμε στην τακτική κυκλοφορία περισσότερων singles μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, καθώς και στο 3ο μας ΕΡ με το κλείσιμο της χρονιάς. Ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι βέβαια να καταφέρουμε να κάνουμε αυτό το εγχείρημα τη βασική και μόνη μας δουλειά, ώστε να αφοσιωθούμε αποκλειστικά στη μουσική και να εδραιωθούμε στη βιομηχανία.
Σας εύχομαι να το πετύχετε. Σε ευχαριστώ για τη συζήτηση!
Κι εγώ ευχαριστώ!
{youtube}kwSQo8xhEKA{/youtube}
