Καλησπέρα Jon! Πώς είσαι;
Μια χαρά, ελπίζω κι εσύ το ίδιο!
Πώς νιώθεις που θα επισκεφθείτε ξανά τη χώρα μας για 2 ζωντανές εμφανίσεις;
Τις περιμένουμε με ανυπομονησία, όπως κάθε φορά που ερχόμαστε στην Ελλάδα. Το μόνο που με στενοχωρεί είναι πως θα έρθουμε, θα κάνουμε τα σόου και θα φύγουμε κατευθείαν. Πραγματικά θα ήθελα να έχουμε μερικές μέρες διαθέσιμες, να μπορούσαμε να μείνουμε. Μας αρέσει πολύ η Ελλάδα, οι άνθρωποι, το φαγητό. Έχω και μερικούς καλούς φίλους εκεί. Δεν πειράζει όμως, ανυπομονούμε να παίξουμε.
Σε σχέση με την προηγούμενή σας εμφάνιση πέρυσι, σίγουρα η setlist θα περιλαμβάνει αρκετό υλικό από το Incorruptible (2017) Να περιμένουμε και κάτι άλλο, πέραν αυτού;
Σίγουρα θα παίξουμε αρκετά κομμάτια από το Incorruptible. Ο δίσκος είχε επιτυχία και ο κόσμος τον δέχτηκε με αγάπη, οπότε υπάρχει και ενδιαφέρον για τα κομμάτια του. Υπολογίζω πως θα παίξουμε 7-8 τραγούδια, τα οποία είναι πολλά, αλλά ήταν ένα δυνατό άλμπουμ. Φυσικά θα παίξουμε και υλικό από τις πρώτες μας μέρες, που έχουμε να το παίξουμε καιρό. Θα είναι όμορφα πιστεύω.
Όπως είπες, το Incorruptible είναι ένα επιτυχημένο άλμπουμ. Προσωπικά το βρίσκω ίσως το καλύτερο μετά το Something Wicked This Way Comes (1998). Θα ήθελες να μας πεις πώς αποτιμήθηκε από τον κόσμο, τον τύπο κτλ., τώρα που έχουν πια περάσει κάποιοι μήνες από την κυκλοφορία του;
Η μέχρι τώρα αποτίμηση από όλους όσους το άκουσαν ήταν κάτι παραπάνω από θετική. Βρισκόμαστε σε διαρκή επαφή με το κοινό μας. Δεν κάναμε αρκετές συναυλίες με το που κυκλοφόρησε ο δίσκος, αλλά αυτά τα σόου που έχουμε κλείσει για τις αρχές του 2018 είναι απλά η αρχή πολλών πραγμάτων που έχουμε προγραμματίσει για τα επόμενα 2 χρόνια. Μετά τις συναυλίες του Ιανουαρίου, επιστρέφουμε στις Η.Π.Α. για συναυλίες τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, θα ξαναγυρίσουμε πριν το καλοκαίρι στην Ευρώπη, το φθινόπωρο κανονίζουμε ημερομηνίες για Νότια Αμερική, Ασία και Αυστραλία. Μέσα σε όλα αυτά, στις αρχές του 2019 σκεφτόμαστε να επανηχογραφήσουμε τους πρώτους μας δίσκους.
Αλλά, για να επανέλθω στην ερώτησή σου, κατά τη διάρκεια της περιοδείας θα έχουμε την πραγματική ευκαιρία να δούμε την ανταπόκριση του κόσμου στο καινούργιο υλικό. Μπορεί πάντα να βλέπεις τι γράφει ο τύπος ή τι λένε οι οπαδοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όμως στις συναυλίες φαίνεται η πραγματικότητα. Παίξαμε τα “Great Heathen Army” και “Seven Headed Whore” στα καλοκαιρινά φεστιβάλ, και παρόλο που ο κόσμος έδειξε πολύ θετικές αντιδράσεις, η αλήθεια είναι πως δεν είχε προλάβει να τα αφομοιώσει.
{youtube}Sneo7yuIYFo{/youtube}
Τώρα που θα βγούμε στον δρόμο, έχουν περάσει ήδη 6 μήνες από την κυκλοφορία του Incorruptible και θα έχουμε πεντακάθαρη εικόνα ποια κομμάτια αρέσουν στον κόσμο. Κι αν δεν αρέσει κάποιο τραγούδι, μετά από 3-4 εμφανίσεις θα το ξέρουμε και πολύ απλά θα το αντικαταστήσουμε με κάποιο άλλο. Θα έχουμε προβάρει πολλά κομμάτια, οπότε θα έχουμε την άνεση να είμαστε ευέλικτοι πάνω σε αυτό το θέμα, όπως κάνουμε άλλωστε συνήθως. Αν και πιστεύω πως τα κομμάτια του Incorruptible είναι τόσο δυνατά και πιασάρικα, που θα πάει μια χαρά το θέμα, αλλά ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις εκ των προτέρων αν δεν δοκιμάσεις, έτσι;
Στο Incorruptible είχατε ξανά κάποιες αλλαγές στο line-up: επέστρεψε ο Brent Smedley και είχατε και καινούριο κιθαρίστα, τον Jake Dreyer (ex-White Wizzard). ΟΚ, τον Brent τον έχουμε ξανακούσει και ξέραμε τις δυνατότητές του, αλλά προσωπικά εντυπωσιάστηκα από τον Jake, ο οποίος, παρά το ότι δεν πρόλαβε να συνεισφέρει πολλά στον δίσκο, είχε καταπληκτική απόδοση. Τι να περιμένουμε μελλοντικά από αυτόν;
Ναι, σίγουρα! Περιμένω πολλά από αυτόν. Όταν μπήκε στη μπάντα η παραγωγή του δίσκου είχε προχωρήσει αρκετά, οπότε το μόνο που πρόλαβε να συνεισφέρει ήταν κάποια σόλο, στα οποία η δουλειά που έκανε ήταν πράγματι φανταστική. Μου παρουσίασε μάλιστα και μερικά πολύ καλά riffs τα οποία δεν μπήκαν για τον λόγο που σου είπα, αλλά ελπίζω να τα δουλέψει κι άλλο και να μπουν στο επόμενο άλμπουμ. Η προσωπικότητά του ταιριάζει απόλυτα με τη μπάντα και περάσαμε όμορφα σε όσες συναυλίες παίξαμε από τότε που ήρθε. Το στυλ του σαν κιθαρίστας είναι αρκετά διαφορετικό από του Troy (Seele), αλλά έχουν την ίδια αίσθηση του χιούμορ και μοιάζουν και σαν προσωπικότητες…
Οπότε από χημεία, πάμε καλά…
Σκοτώνει!!! (σ.σ.: Wow, it’s killer… είπε) Βασικά είναι τέλεια! Δεν θα άλλαζα τίποτα… Φυσικά δεν υπήρχε κακή χημεία ούτε με τον Troy. Απλά είχε προσωπικά προβλήματα –έχει ένα αυτιστικό παιδί και χρειαζόταν να αφιερώσει χρόνο στην οικογένειά του. Ξέρεις, μένει περίπου 20 λεπτά μακριά από το σπίτι μου, οπότε βλεπόμαστε πολύ συχνά. Είναι ένας πολύ, πολύ αγαπημένος φίλος. Πραγματικός χρυσός! Εκτελεστικά, έχει αρκετά διαφορετικό στυλ από τον Jake, ο οποίος είναι περισσότερο metalhead, είναι νέος και έχει ταλέντο και τεράστιες προοπτικές εξέλιξης. Πραγματικά απολαμβάνω που είναι μαζί μας στο συγκρότημα.
Είπες πως κάποιες ιδέες του Jake θα τις χρησιμοποιήσετε στον επόμενο δίσκο. Να ρωτήσω αν έχετε αρχίσει να δουλεύετε πάνω σε αυτόν; 'Η είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Όχι, όχι! Είναι πολύ νωρίς. Βασικά δουλεύω πάνω σε νέο υλικό για τους Demons & Wizards, οπότε είναι πολύ νωρίς για καινούργιο Iced Earth. Απλά μου παρουσίασε κάποιες ιδέες που σκότωναν και του είπα αυθόρμητα «Ωωω μακάρι να είχαμε χρόνο να τις δουλεύαμε για να μπουν στον δίσκο»· όμως δεν προλαβαίναμε, οπότε θα χρησιμοποιηθούν στον επόμενο. Οπότε, εκτός από αυτές, δεν υπάρχει τίποτα άλλο έτοιμο.
Το αστείο είναι πως ήθελα να σε ρωτήσω πράγματα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τα οποία άρχισες να τα αναφέρεις μόνος σου. Οπότε για πάμε στο στρατόπεδο των Demons & Wizards. Τι νέα από εκεί;
Κοίτα, δουλεύουμε πάνω σε καινούργιο υλικό όπως σου είπα και δουλεύουμε τόσο, όσο μας επιτρέπει το πρόγραμμά μας. Ο Hansi (Kürsch) ξετρελάθηκε με το τελευταίο τραγούδι που του έστειλα και επεξεργάζεται κάποιες μελωδίες πάνω του, μιας και είναι περισσότερο σαν ένας σκελετός, παρά σαν ένα ολοκληρωμένο κομμάτι. Βασικά αυτό είναι που μου αρέσει πολύ στους Demons & Wizards: όχι μόνο ότι συνθέτω μουσική παρέα με έναν από τους καλύτερους φίλους μου, αλλά ότι είναι πιο χαλαρή η διαδικασία. Ο Hansi ασχολείται κυρίως με τις φωνητικές μελωδίες, εγώ τον βοηθάω κάποιες φορές στους στίχους εκτός από τη μουσική που γράφω, και γενικά δεν υπάρχει πολλή πίεση. Κάτι που κάνει τα πράγματα ευκολότερα για μένα, οπότε μπορώ να απολαμβάνω περισσότερο και τη διαδικασία.
Έχει κλείσει ημερομηνία για το δίσκο ή είναι ακόμα φλου τα πράγματα;
Όχι, δεν υπάρχει κανονισμένη ημερομηνία. Ούτε ο Hansi, ούτε εγώ θέλουμε να πιεστούμε. Υποθέτω όμως πως θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή μέσα στο 2018 ή στις αρχές του 2019, αλλά θα εξαρτηθεί από διάφορα πράγματα. Το πρόγραμμα των Iced Earth θα είναι πολύ φορτωμένο μέσα στη χρονιά και οι Blind Guardian δουλεύουν στο ορχηστρικό τους άλμπουμ. Είμαστε αφοσιωμένοι πως θα το κάνουμε, απλά δεν μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή πότε θα είναι απολύτως έτοιμο…
Ας επιστρέψουμε λίγο στις αλλαγές του line-up. Οι Iced Earth, από την αρχή της πορείας τους, είχαν αρκετές τέτοιες. Μιας και είσαι το «αφεντικό» της μπάντας, θα ήθελα να σε ρωτήσω τι προϋποθέσεις ή τι κριτήρια θα πρέπει να πληροί κάποιος για να καταφέρει να γίνει μέλος;
Ποτέ δεν περιμένω αλλαγές ή τουλάχιστον ελπίζω ότι, αν γίνουν, θα συμβούν μακροπρόθεσμα. Επίσης δεν ξέρω πόσοι ακόμα Iced Earth δίσκοι θα κυκλοφορήσουν, αν και δεν είμαι ακόμα έτοιμος να τα παρατήσω. Δώδεκα δίσκοι είναι αρκετοί και υποθέτω πως θα υπάρξουν 5-6 ακόμα, αν και ποτέ δεν ξέρεις… Όσο νιώθω ότι μπορώ να δώσω πράγματα σαν συνθέτης, θα συνεχίζω. Είμαι όμως σχεδόν 50 χρονών και του χρόνου θα κλείσουν 30 χρόνια από τότε που άλλαξα το όνομα της μπάντας από Purgatory σε Iced Earth. Πραγματικά είναι πολλά χρόνια δουλειάς όλα αυτά.
Όταν, για παράδειγμα, πρωτοήρθε ο Stu Block στη μπάντα (2011), μιλήσαμε πολύ ανοιχτά γι’ αυτό το θέμα. Δεν είπαμε πως «ΟΚ, θα κάνουμε 2 ακόμα δίσκους και μετά τέλος». Όσο κρατάει η μαγεία, θα συνεχίζουμε. Όταν το τέλος θα είναι κοντά, θα κάνουμε κάτι ιδιαίτερο και θα αποχαιρετήσουμε. Αλλά, μέχρι τότε, όταν κάποιος έρχεται στη μπάντα, θα πρέπει να έχει οπωσδήποτε την ικανότητα να αντέχει σε αρκετή πίεση. Θα πρέπει να είναι αρκετά δυνατός ώστε να αντέχει τα πολλά ταξίδια, αλλά και τον φόρτο εργασίας. Θα πρέπει επίσης να είναι άτομο με καλή συμπεριφορά ως προς τους υπόλοιπους και σίγουρα θα πρέπει να είναι δημιουργικός. Δεν θέλω κάποιον στην μπάντα που να κάνει ότι τα ξέρει όλα ή να θέλει να γίνονται όλα με τον δικό του τρόπο. Σε τέτοια περίπτωση, θα πρέπει να αρχίσει το δικό του γκρουπ...
Κάθε καινούργιο μέλος πρέπει λοιπόν να συνειδητοποιεί πως έρχεται σε κάτι που έχει υπόσταση εδώ και πολλά χρόνια, που σημαίνει ότι η λειτουργία των πραγμάτων γίνεται ήδη με συγκεκριμένο τρόπο. Επίσης, θα πρέπει να μοιράζεται το κοινό όραμα και όχι η μπάντα να μοιράζεται το προσωπικό του πλάνο. Και φυσικά δεν ξέρεις και πώς θα ανταπεξέλθει ο καθένας σε όλα τούτα, γι’ αυτό και προτιμώ μουσικούς «ψημένους» σε παρόμοιες συνθήκες. Ξέρεις, ο Stu ήταν στους Into Eternity και οι τύποι έλιωναν στη δουλειά: έκαναν πολλές περιοδείες, ταξίδευαν συνεχώς, είχαν ανοίξει επίσης συναυλίες δικιές μας. Οπότε ήξερα πως μπορούσε να ανταπεξέλθει επιτυχώς στις απαιτήσεις των Iced Earth. Λίγο-πολύ κοιτάω τα παραπάνω που σου ανέφερα, ειδικά μετά από τόσα χρόνια και έχοντας έρθει αντιμέτωπος με διάφορα «δράματα»…
{youtube}TubsfrXpSxI{/youtube}
Το κομμάτι “Brothers” από τον τελευταίο δίσκο αναφέρεται στην αδελφική σχέση που υπάρχει μεταξύ εσένα και του Stu. Στην κριτική που είχα κάνει για τον δίσκο, έγραψα πως δεν θα μπορούσε να βρεθεί πιο κατάλληλο άτομο για τη θέση του τραγουδιστή. Θα ήθελα τη γνώμη σου πάνω σε αυτό...
Ειλικρινά, ο Stu είναι ένας καταπληκτικός τραγουδιστής, αλλά ακόμα περισσότερο είναι μια πραγματική ευλογία να τον έχω και φίλο. Το τελευταίο μετράει πολύ για εμένα, χωρίς να υποβαθμίζω βέβαια την αξία του σαν τραγουδιστή, μην παρεξηγηθώ. Αφού ήρθε ο Stu στη μπάντα και με τον καιρό προέκυψε ένα ισχυρό δέσιμο μεταξύ μας, με τη μουσική να έρχεται επιπρόσθετα σε αυτό. Μοιραζόμαστε την αγάπη για τον τρόπο ζωής που κάνουμε, αλλά και για την ελευθερία. Γιατί είναι μια μορφή ελευθερίας, να βρίσκεσαι σε μια heavy metal μπάντα που περιοδεύει σε όλον τον κόσμο. Με το Stu, αλλά και με τα υπόλοιπα παιδιά, νιώθουμε λοιπόν και μοιραζόμαστε το ίδιο πράγμα κι αυτό συσφίγγει τις μεταξύ μας σχέσεις. Αλλά και στο μουσικό κομμάτι, έχοντας τον Stu να μπορεί να κάνει όλα αυτά τα πράγματα με τη φωνή του, είναι σίγουρα ο ιδανικότερος τραγουδιστής για τους Iced Earth. Προσωπικά, πάντως, το τονίζω, νιώθω πρώτα τυχερός που είναι στη ζωή μου σαν φίλος και έπειτα σαν τραγουδιστής των Iced Earth.
Μου άρεσε πολύ αυτό που είπες, πως πρώτα η φιλία και μετά η μουσική. Ασχολείσαι τόσα χρόνια με τη μουσική, περιοδεύεις, κάνεις δίσκους κτλ. Και προφανώς, για να το κάνεις με τέτοιον ζήλο και για τόσο μεγάλη περίοδο, είναι κάτι που αγαπάς πάρα πολύ. Οπότε αυτό που είπες για τη φιλία αυτομάτως δείχνει αξιακά πολύ πόσο μετράει για εσένα. Έχω κάνει αρκετές συνεντεύξεις και δεν θυμάμαι άλλον να δίνει τόσο έμφαση σε αυτό. Είναι πιστεύεις ένα από τα πράγματα πέραν της μουσικής που μπορούν να περάσουν στον κόσμο και να εκτιμήσουν σε έναν καλλιτέχνη, δηλαδή η ειλικρίνεια, η αυθεντικότητα και οι αξίες;
Πιστεύω πως ο κόσμος μπορεί να καταλάβει ορισμένα πράγματα και αυτός νομίζω είναι κι ένας από τους λόγους που έχουμε τόσο αφοσιωμένους οπαδούς. Κατά τη διάρκεια των χρόνων έκανα πολλούς καλούς φίλους μέσα στη μουσική βιομηχανία, αλλά και μέσα από τη μπάντα. Επίσης με κάποιους δεν κατάφερα ποτέ να έρθω κοντά και δεν νομίζω πως θα τα καταφέρω ποτέ, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα.
Βασικά το όλο θέμα δεν έχει να κάνει με το ταλέντο –υπάρχουν τόνοι ταλέντου εκεί έξω και εκατομμύρια ταλαντούχοι μουσικοί. Με τον Stu, για παράδειγμα, έχεις όλο το πακέτο. Έχεις έναν απίθανο τραγουδιστή στη μπάντα και έναν μοναδικό άνθρωπο και προσωπικότητα. Είμαστε λοιπόν σαν οικογένεια. Αν πάμε πίσω στις πρώτες μέρες της μπάντας, με τον Gene (σ.σ.: Adams, τραγουδιστής στο ντεμπούτο τους) ήμασταν επίσης σαν αδέρφια, κι αυτό δεν άλλαξε ποτέ. Μάλιστα πρόσφατα έχουμε ξαναέρθει πολύ κοντά. Από μουσικής πλευράς υπήρχε διαφωνία, οπότε έπρεπε να πάρω τη δύσκολη απόφαση να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Και το γεγονός ότι η προσωπικότητά του ήταν απέριττη, έκανε το πρόβλημα μεγαλύτερο. Αν πάμε στον Stu, εκείνο που μας έφερε κοντά είναι η μουσική ικανότητα, αλλά αυτό που μας κράτησε κοντά είναι οι στενοί φιλικοί δεσμοί. Και είναι σημαντικό ότι οι δεσμοί μας πηγαίνουν παραπέρα από τη μπάντα. Γουστάρουμε ο ένας την παρέα του άλλου και περνάμε χρόνο μαζί, οπότε αν καταφέρνουμε να διασκεδάζουμε φτιάχνοντας και παίζοντας μουσική, είναι ό,τι καλύτερο (σ.σ.: fuckin' great είπε...).
Και θέλω να το τονίσω αυτό: το καλύτερο πράγμα που έχει συμβεί στους Iced Earth, είναι ο ερχομός του Stu! Και είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχουν συμβεί και στον Jon Schaffer. Παρόμοια περίπτωση είναι κι αυτή με τον Troy (σ.σ.: Seele, κιθάρα). Είναι εκτός μπάντας αυτή τη στιγμή, αλλά ήταν πολύ στενός μου φίλος 10 χρόνια πριν μπει στους Iced Earth, ήταν φίλος μου 10 χρόνια που βρισκόταν εδώ και θα είναι φίλος μου για πάντα. Οπότε υπάρχουν πράγματα που πάνε πιο πέρα κι από τη μουσική κι από το γκρουπ...
Πριν την κυκλοφορία του Incorruptible, είχες δηλώσει πως θα είναι ένας κλασικός Iced Earth δίσκος και είχες αυτοπεποίθηση γι' αυτό που δήλωνες. Τι ήταν εκείνο που σε έκανε να το πιστεύεις τόσο; Και, τελικά, τι κάνει έναν δίσκο επιτυχημένο;
Βασικά μπορώ να πω αρκετά νωρίς, όταν ακόμα γράφω το καινούργιο υλικό σε demo φάση, ότι, αν αρχίσω να νιώθω «ανατριχίλες», τότε ναι, τα τραγούδια βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση. Αυτό είναι το απόλυτο κριτήριό μου! Έχουμε κάνει μια μεγάλη διαδρομή μέχρι σήμερα και πάντα ένιωθα τέτοιες ανατριχίλες πριν τα καλύτερά μας άλμπουμ. Και ήξερα αυτομάτως, ακόμα κι αν δεν είχα όλα τα κομμάτια ολοκληρωμένα, πως έχουμε κάτι πολύ καλό στα χέρια μας. Ένιωσα λοιπόν ακριβώς το ίδιο πράγμα όταν έγραφα το Incorruptible κι αυτό με ώθησε να κάνω τη συγκεκριμένη δήλωση.
Βέβαια, αν είναι να γίνει κλασικός δίσκος γενικά, δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα το αποφασίσω, αλλά οι οπαδοί, μετά από κάποια χρόνια. Αν πάρουμε για παράδειγμα το προηγούμενο άλμπουμ Plagues Οf Babylon (2014), δεν είχα νιώσει όπως στο Incorruptible κατά τη συγγραφή και την ηχογράφησή του. Κι αυτό γιατί ήταν ένα «εξαναγκασμένο» άλμπουμ, το οποίο έπρεπε να γίνει μεταξύ δύο γιγαντιαίων παγκόσμιων περιοδειών. Ήταν μια δύσκολη περίοδος για τη μπάντα, μιας και έπρεπε να ολοκληρώσουμε τον δίσκο μέσα σε 3 μήνες, ακριβώς μετά την περιοδεία, χωρίς να υπάρχει ίχνος χρόνου για ξεκούραση. Παρόλα αυτά δεν ήταν κακός δίσκος, αλλά δεν είναι και ο πιο δυνατός μας.
Τώρα, όμως, είχαμε χρόνο να ξεκουραστούμε, φρόντισα επίσης κάποια προβλήματα στον λαιμό μου, χτίσαμε το «στρατηγείο» μας (σ.σ.: το στούντιο της μπάντας), ο Stu κατάφερε κι αυτός να ξεκουραστεί –γιατί για έναν τραγουδιστή τα συνεχή σόου είναι εξαντλητικά. Επίσης είχε χρόνο να ηρεμήσει σαν άνθρωπος, γιατί σκέψου πως, όταν κάναμε την μίξη του Plagues Οf Babylon, την τελευταία μάλιστα μέρα, η μητέρα του πέθανε μετά από μάχη με τον καρκίνο· και μετά από 3-4 βδομάδες έπρεπε να βγούμε σε μια περιοδεία που διαρκούσε 8 μήνες! Δεν προλαβαίνεις μέσα σε ένα τέτοιο χρονικό διάστημα να ηρεμήσεις, να αντιμετωπίσεις και να συνειδητοποιήσεις τι έχει συμβεί. Τώρα, δεν είχαμε όλα αυτά να συμβαίνουν και είναι ένας από τους λόγους που έκαναν το Incorruptible να βγει ένας τόσο δυνατός δίσκος. Όλα ήταν πιο ήρεμα και δεν είχαμε ούτε το management να μας πιέζει. Είμαστε και άνθρωποι, στην τελική…
Είναι δύσκολες καταστάσεις όλες αυτές, όσο δυνατός και να είσαι, στην τελική είσαι άνθρωπος με αντοχές, οι οποίες δεν είναι απεριόριστες…
Ακριβώς! Σκέψου ότι όταν έγραφα τα Framing Armageddon (2007) και The Crucible Οf Man (2008), έχασα τον αδερφό μου, τον πατέρα μου και την αδερφή μου, μέσα σε έναν χρόνο! Ήταν πολύ σκληρή περίοδος για εμένα... Το Framing Armageddon ήταν ήδη σκοτεινός σαν δίσκος και ο καλύτερος μεταξύ των δύο, αλλά ήταν μια περίοδος που πήρα κάποιες αποφάσεις, που, υπό κανονικές συνθήκες, δεν θα τις έπαιρνα. Ο Matt Barlow έκανε καταπληκτική δουλειά τότε, όπως και όλοι στο συγκρότημα, αλλά το «φταίξιμο» ήταν δικό μου. Έπρεπε να κάνω μια παύση. Να συνειδητοποιήσω τι έχει συμβεί, να ηρεμήσω και μετά να επιστρέψω με τη μπάντα, κάνοντας πιο σωστές επιλογές. Δεν το έκανα και βρέθηκα να δουλεύω κάτω από συνθήκες μεγάλης πίεσης και στρες.
Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό που οι Iced Earth είναι πλέον πιο ανεξάρτητοι, έχουν το δικό τους στούντιο και μπορούν να δουλεύουν σε άλλον ρυθμό. Και δεν πρόκειται να επαναλάβω ούτε εγώ, ούτε κι οι υπόλοιποι τα ίδια λάθη. Δουλεύουμε πλέον –και θα δουλεύουμε και στο μέλλον– κάτω από συνθήκες κανονικότητας, με στόχο να επιτύχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα και για τη μπάντα, αλλά και για τους οπαδούς μας. Και πιστεύω πως είναι επίσης σημαντικό να επαναηχογραφήσουμε τους πρώτους μας δίσκους και να έχουμε έτσι τα δικαιώματά τους στα χέρια μας. Μπορούν να φέρουν κάποιο κέρδος και ευημερία στη μπάντα.
Εννοώ ότι αυτοί οι δίσκοι, στην original μορφή τους, δεν φέρνουν σχεδόν τίποτα στη μπάντα, ούτε στον Stu, ούτε στα υπόλοιπα τωρινά μέλη, γιατί δεν συμμετείχαν στις ηχογραφήσεις τους. Με τις επανηχογραφήσεις, όμως, τα παιδιά θα έχουν κάποια έσοδα από εκείνους και αυτό είναι κάτι καλό για όλους. Το παλιό μοντέλο που λειτουργούσαμε κι εμείς και πολλές μπάντες, είναι σαν σκλαβιά. Τελείωσε λοιπόν για εμάς! Είχαμε υπογράψει συμβόλαια, τα τηρήσαμε στο ακέραιο, αλλά πλέον χαράξαμε μια νέα πορεία και μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα με τον δικό μας τρόπο, δράττοντας την ευκαιρία να κερδίσουμε κάτι που θα έπρεπε να έχουμε κερδίσει χρόνια πριν…
Οπότε ποια είναι τα πλάνα σας, τώρα που έληξε και το συμβόλαιο με τη Century Media;
Βασικά δεν έχουμε ακριβώς πλάνα. Έχουμε πολλές ιδέες, αλλά δεν θα βιαστούμε να βρούμε κάτι καινούργιο μέσα στον επόμενο έναν με ενάμιση χρόνο, ως τη στιγμή δηλαδή που θα αρχίσουμε να εστιάζουμε στον επόμενό μας δίσκο. Η μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει πολύ και δεν θέλω να δουλέψω πάλι με τον τρόπο που το έκανα μέχρι τώρα. Δε θέλω να έχουν έλεγχο στα masters και στο τι θα κάνουμε σαν μπάντα. Θα ήθελα περισσότερο να συνεργαστώ με μια εταιρεία σε επίπεδο διανομής. Οι Iced Earth κι εγώ θα έχουμε το δικό μας label, το οποίο δεν θα ασχολείται με το να υπογράφει άλλες μπάντες, μα θα ασχολείται με το να κυκλοφορήσει τις δουλειές μας και τα προσωπικά μου project.
Κάτι σαν τη Blackened Recordings των Metallica;
Ακριβώς αυτό το concept είναι που έχουμε στο μυαλό μας! Να μπορούμε να κρατάμε στα χέρια μας όσα περισσότερα πράγματα μπορούμε και να χρησιμοποιούμε ένα υφιστάμενο δίκτυο για τη διανομή. Η μουσική βιομηχανία πέφτει 20-25% κάθε χρονιά, από το 2008 και μετά. Οπότε δεν θέλω να βιαστώ να κάνω κάποια κίνηση ακόμα, παρά μόνο όταν θα είμαστε κοντά στο να αρχίσουμε να ετοιμάζουμε τον επόμενο δίσκο, ώστε να εξετάσουμε τις επιλογές που θα έχουμε διαθέσιμες εκείνη τη στιγμή. Όποιες κι αν είναι αυτές, σίγουρα δεν θα μοιάζουν με τις αντίστοιχες που είχαμε μέχρι τώρα…
Το δικό σας στούντιο και το να τρέχετε τη δική σας εταιρεία σίγουρα θα σας δίνει κάποιους βαθμούς ελευθερίας. Θα σας δίνει και τη δυνατότητα να αφιερωθείτε περισσότερο στη μουσική, μιας και δεν θα έχετε κάποιον πάνω από το κεφάλι σας; Ή τελικά μπορεί να αποδειχτεί πολύ απαιτητικό, αποσπώντας σας χρόνο από το μουσικό κομμάτι, αφού όλα θα πρέπει να περνάνε από τα δικά σας χέρια;
Αναμφίβολα θα απαιτείται να αφιερώσουμε πολύ χρόνο, αλλά είναι κάτι που κάνουμε ήδη. Ακόμα και όταν η μπάντα δεν βρίσκεται σε περιοδεία, υπάρχουν άπειρα πράγματα που πρέπει να γίνουν. Περνώ ατελείωτες ώρες στο τηλέφωνο κάθε μέρα και δεν ασχολούμαι καθόλου με την κιθάρα μου, γιατί πρέπει να φροντίσω έναν σωρό άλλα πράγματα, έτσι ώστε να τρέξει το «τέρας» που λέγεται Iced Earth. Σίγουρα εκείνο που έχουμε στο μυαλό μας θα δημιουργήσει επιπρόσθετη δουλειά και γι' αυτό θα προσλάβουμε ανθρώπους που θα έχουν αρμοδιότητες πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα, αλλά είναι ακόμα νωρίς και όλα αυτά βρίσκονται υπό διεργασία. Μόνο και μόνο το γεγονός πως θα έχουμε λιγότερη πίεση από εξωτερικούς παράγοντες, πάντως, θα μας δώσει άλλη αίσθηση ελευθερίας και διαφορετική ώθηση. Θα υπάρχει πίεση βέβαια, μα θα είναι διαφορετική.
Θα είσαστε αφεντικά του εαυτού σας…
Ακριβώς, είναι ιδανικά ο στόχος μας! Γι’ αυτό το πράγμα έχουμε ήδη αρχίσει να δουλεύουμε εδώ και κάμποσο διάστημα. Ως τώρα, καθόμαστε και παρακολουθούμε τι συμβαίνει στη μουσική βιομηχανία. Όλα αυτά τα χρόνια, τα στελέχη των δισκογραφικών που ήταν σε θέση να παίρνουν αποφάσεις για άλλους, συμπεριφέρονταν αλαζονικά: είναι υπεύθυνοι για τη χρεωκοπία του όλου συστήματος. Και δεν σου κρύβω πως, μερικές φορές, απολαμβάνω το πώς βαίνουν τα πράγματα πλέον εις βάρος τους. Τέτοιοι άνθρωποι δεν δημιούργησαν τίποτα! Και δεν αναφέρομαι προσωπικά σε κάποιους, γιατί δεν είναι όλοι τους κακοί χαρακτήρες –περισσότερο φταίει το μοντέλο και το πώς λειτουργούσε, ειδικά εδώ στις Η.Π.Α. Ήταν τόσο σκληρό κι αδίστακτο απέναντι στον καλλιτέχνη... Οπότε, το να βλέπω πως όλοι αυτοί πλέον στριμώχνονται, με κάνει να κάθομαι πίσω και να αναφωνώ, κάρμα! Κι αυτό γιατί κανείς τους δεν έγραψε τραγούδια, δεν συμμετείχε στην παραγωγή κανενός δίσκου και δεν περιόδευσε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όταν και γέλασα πολύ, πίσω στα μέσα των 1990s, όταν η Century Media έφτιαξε το δικό της επίσημο fan club. Τότε τους ρωτούσα «πραγματικά τώρα, πιστεύετε πως υπάρχουν άνθρωποι που να είναι οπαδοί της εταιρείας»; Τους προειδοποίησα ότι δεν θα περπατήσει πολύ κάτι τέτοιο και, όντως, μετά από 6 μήνες το θέμα τελείωσε. Ο κόσμος ενδιαφέρεται για τις μπάντες και όχι για τις εταιρείες. ΟΚ, μπορεί να πουν «μπράβο στη Century Media που υπέγραψε την τάδε μπάντα», αλλά δεν θα αγοράσουν χιλιάδες t-shirts που θα γράφουν I love Century Media! Θα αγοράσουν ένα άλμπουμ για το συγκρότημα, τα κομμάτια ή το artwork. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την εταιρεία, καθ'αυτή. Διαχρονικά, η μουσική βιομηχανία δεν συμπεριφέρθηκε σωστά. Σίγουρα θα ξέρεις αμέτρητες ιστορίες από μπάντες ή καλλιτέχνες οι οποίοι βλάφθηκαν πραγματικά από το συγκεκριμένο σύστημα. Αυτός είναι κι ο λόγος που θέλω οι Iced Earth να έχουν τη δική τους ετικέτα. Δεν θέλω κάποιος τρίτος να έχει έλεγχο στην προσωπική μου δημιουργικότητα.
Έχεις αναφέρει σε πολλές συνεντεύξεις πως ήταν η αδερφή σου αυτή που σε έβαλε μέσα στη φάση της ροκ μουσικής, απ' όταν ήσουν ακόμα παιδί. Θα ήθελα να μου πεις ποια ήταν η γνώμη της για τα άλμπουμ των Iced Earth. Σου είχε πει ποτέ, αυτός ο δίσκος ήταν καταπληκτικός ή τι χαζομάρα ήταν αυτή που κυκλοφορήσατε;
Μπααα! Ξέρεις, δεν ήταν ποτέ της metalhead, οπότε δεν είχα ποτέ κάποιο τέτοιο σχόλιο πάνω στη μουσική της μπάντας. Ήταν περήφανη βέβαια για εμένα, αλλά η μουσική των Iced Earth ήταν πολύ heavy για τα γούστα της. Όταν ήταν μικρή της άρεσαν οι Black Sabbath, οι Deep Purple, οι Led Zeppelin κι άλλα συγκροτήματα κλασικού ροκ, αλλά αργότερα το γύρισε στη ντίσκο, την οποία εγώ σιχαινόμουν. Οπότε είχαμε στη συνέχεια αρκετές διαφορές ως προς τα γούστα μας. Αν και ξεκινήσαμε από την ίδια σελίδα στο βιβλίο της μουσικής όταν ήμασταν παιδιά, αργότερα δεν βρεθήκαμε ποτέ στην ίδια σελίδα. Εγώ προτιμούσα τα πιο heavy κι ακραία ακούσματα, ενώ η Jennifer τα πιο εμπορικά και χορευτικά. Εν τω μεταξύ ήμασταν πραγματικά εκτεθειμένοι στη μουσική από μικρά παιδιά, μιας και η μητέρα μας δούλευε στην RCA…
Την ξέρω την ιστορία! Ζηλεύω που είχατε τόσους δίσκους στο σπίτι…
Και το καταπληκτικό ήταν πως τους παίρναμε και τζάμπα! (γέλια) Η μητέρα μου έφερνε στο σπίτι δίσκους που προορίζονταν για προώθηση, οπότε είχαμε πολύ υλικό να ακούμε. Η αγαπημένη της μπάντα ήταν οι Herman's Hermits, οπότε μικρό παιδί τους άκουγα πολύ συχνά, αλλά σύντομα ένιωσα έλξη από πιο heavy μουσική. Για να γυρίσουμε στην αδερφή μου, όταν άρχισα να γράφω τα πρώτα Purgatory κομμάτια, ήταν πολύ heavy και ακραία η μουσική μου γι’ αυτήν, αλλά ένιωθε περήφανη για εμένα.
Σκεφτόμουν να σε ρωτήσω για τις μουσικές σου επιρροές, αλλά θα αρχίσεις να μου λες για τον ήρωά σου τον Steve Harris και τους Iron Maiden και δεν θα είχε πολύ ενδιαφέρον να ξαναλές τα ίδια (γέλια). Πάμε να κάνουμε το θέμα λιγότερο κλισέ. Την ταινία School of Rock, την ξέρεις έτσι;
Φυσικά!
Σκέψου ότι ήσουν εσύ ο Jack Black, στοn ρόλο του δασκάλου στην ταινία. Ποια θα ήταν τα πρώτα 5 κομμάτια που θα μάθαινες στα παιδιά και θα προβάρατε για να τα παίξετε ζωντανά;
ΟK! Ουάου! (παύση) Πρώτα απ’ όλα, όχι γιατί είναι το αγαπημένο μου, αλλά επειδή είναι ένα από τα κομμάτια που ίσως τα παιδιά μπορούν και πρέπει να μαθαίνουν σε πρώιμο στάδιο, θα έλεγα το “Iron Man” των Black Sabbath. Από Judas Priest είναι ένα σωρό που θα μπορούσα να διαλέξω, επειδή όμως είναι και παιδιά, το “You've Got Another Thing Comin'”. To “Hell’s Bells” από AC/DC, το “School's Out For Summer” του Alice Cooper και ίσως το “Cities On Flame With Rock Αnd Roll” των Blue Öyster Cult, που είναι ίσως το αγαπημένο μου από αυτούς, μα φοβάμαι πως είναι λίγο δύσκολο για τα παιδιά. Oh boy! (σ.σ.: αμετάφραστο)
Τι άλλο; Από Maiden τι να τους βάλουμε για να είναι απλό; Το “Running Free” θα πω. Είναι παιδιά που μόλις ξεκινούν να ασχολούνται με τη μουσική, δεν θες να τους βάλεις κάτι σαν το “Hallowed Be Τhy Name” ή το “To Tame Α Land”! (γέλια) Το αστείο με το School of Rock, είναι πως υπάρχει μια αλυσίδα τέτοιων σχολείων στις Η.Π.Α. που μαθαίνουν μουσική στα παιδιά. Η κόρη της κοπέλας μου πηγαίνει σε ένα τέτοιο στη βόρεια Ιντιάνα και κάθε 3-4 μήνες κάνουν κάποιες συναυλίες και tributes σε γκρουπ ή μουσικούς. Δυστυχώς στο επόμενο που θα παίξουν θα βρίσκομαι σε περιοδεία και θα παίξουν κομμάτια από μουσικούς που κατάγονται από την Ιντιάνα. Οπότε θα παίξουν Michael Jackson, Van Halen – μιας και ο David Lee Roth κατάγεται από εδώ– και, μεταξύ άλλων, θα παίξουν κι ένα κομμάτι του ...Jon Schaffer! (γέλια)
Πλάκα μου κάνεις! Ποιο θα παίξουν;
Το “Disciples Of The Lie”! (γέλια) Τις προάλλες, η κόρη της κοπέλας μου, μου σύστησε και τον ντράμερ που θα το παίξει. Τον ρώτησα «Όλα καλά με το κομμάτι;». Με κοίταζε σαστισμένος… (γέλια). Πραγματικά, όλη αυτή η φάση είναι καταπληκτική. Νιώθω μεγάλη τιμή που αποφάσισαν να παίξουν ένα κομμάτι μου.
Πριν κλείσουμε θα ήθελα να σου κάνω μια τελευταία ερώτηση. Σχετικά με τα πλάνα σας για τις επανηχογραφήσεις των πρώτων σας δίσκων, θα ήθελες να μας δώσεις περισσότερες λεπτομέρειες πάνω σε αυτό το project;
Θα ξεκινήσουμε να ασχολούμαστε στις αρχές του 2019 και ελπίζω να μείνουμε εντός χρονοδιαγράμματος, μιας και θα εξαρτηθεί από το τι επιλογές για περιοδεία θα έχουμε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Για παράδειγμα, αν μας γίνει μια πρόταση να ανοίξουμε για τους Iron Maiden ή τον Ozzy Osbourne, προφανώς και δεν θα την απορρίψουμε επειδή έχουμε κανονίσει να ξεκινήσουμε επανηχογραφήσεις. Ελπίζω πάντως κάπου μεταξύ Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου του 2019 να ξεκινήσουμε.
Δεν ξέρω ακόμα με ποιον δίσκο θα ξεκινήσουμε, αλλά οι πιο πιθανοί υποψήφιοι είναι τα Night Οf Τhe Stormrider (1991) και Burnt Offerings (1995). Για να μην παρεξηγηθώ, αγαπώ πολύ τις αυθεντικές κυκλοφορίες, αλλά με τα μέσα και τις δυνατότητες που έχει πλέον η μπάντα, μπορούμε να κάνουμε κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Μπορούμε να πάμε τα κομμάτια σε άλλο επίπεδο, χωρίς όμως να θέλω επ' ουδενί οι καινούργιες εκτελέσεις να υποκαταστήσουν τις αυθεντικές. Δεν το θέλω αυτό! Από την άλλη πλευρά έχω αρκετές κασέτες με ιδέες, riffs και κομμάτια από τα sessions κάθε δίσκου που δεν συμπεριλήφθησαν τελικά σε εκείνα και θα μπορούσαν τώρα να ολοκληρωθούν και να κυκλοφορήσουν σαν bonus tracks.
Ξέρεις, τότε δεν είχαμε το budget που θα μας επέτρεπε να δουλέψουμε στο στούντιο πάνω σε όλα τα κομμάτια που είχαμε προβάρει ή συνθέσει. Οπότε δεν ήθελα να ξοδέψω χρόνο και χρήμα από ό,τι είχαμε στη διάθεσή μας, σε κομμάτια που τελικά μάλλον δεν θα έμπαιναν στον δίσκο. Αυτά που κυκλοφορούσαν στο album ήταν και αυτά που ηχογραφούσαμε: δεν υπάρχουν ακυκλοφόρητα κομμάτια από εκείνες τις μέρες. Υπάρχουν όμως πολλά κομμάτια και ιδέες σε επίπεδο προ-παραγωγής. Οπότε υπολογίζω πως θα έχουμε κάνα-δυο τραγούδια από κάθε περίοδο, τα οποία θα καθίσουμε να τα δουλέψουμε έτσι ώστε να προκύψει κάτι καλό. Λογικά θα κυκλοφορούμε ένα τέτοιο άλμπουμ κάθε δεύτερη χρονιά…
Δεν έχω κάποια άλλη ερώτηση, Jon. Μπορείς να κλείσεις την κουβέντα μας όπως εσύ επιθυμείς…
Όταν κλείναμε τις ημερομηνίες για την Ευρώπη και αναφέρθηκε η Ελλάδα, είπα αμέσως πως πρέπει να έρθουμε στη χώρα σας. Πάντα μας αρέσει να ερχόμαστε εκεί, γιατί ξέρουμε πως θα εισπράξουμε πολλή αγάπη και μας αρέσει επίσης να τελειώνουμε μια περιοδεία ή ένα σκέλος στην Ελλάδα. Επιστρέφουμε μετά σπίτια μας με πολύ ενέργεια και θετική αύρα. Αγαπώ τους ανθρώπους εκεί, την κουλτούρα σας και την ψυχή σας και ανυπομονώ να έρθουμε πάλι!
Την προηγούμενη μάλιστα φορά που ήρθαμε στην Ελλάδα περάσαμε καταπληκτικά. Είχαμε και μερικές μέρες ελεύθερες πριν και μετά τα σόου και περάσαμε καταπληκτικά, ειδικά στη Θεσσαλονίκη. Είχα μάλιστα μια από τις πιο όμορφες εμπειρίες της ζωής μου, όταν κάποιοι θαυμάσιοι άνθρωποι μας πήγαν να επισκεφθούμε τον τάφο του βασιλιά Φιλίππου και το μουσείο εκεί. Ήταν απίστευτο αυτό που ένιωσα μόλις αντίκρυσα τον αρχαιολογικό χώρο! Δεν έχω ξανανιώσει κάτι τόσο δυνατό! Αν δεν έχεις πάει, πρέπει μια φορά στη ζωή σου να τον επισκεφθείς. Εν τω μεταξύ η επίσκεψή μου εκεί είχε πάνω μου τόσο βαθιά επίδραση, που αποφάσισα να κάνω σίγουρα σε επόμενο δίσκο μας κάτι ο οποίο σκεφτόμουν για πολλά χρόνια, να γράψω ένα Iced Earth τραγούδι για τον Μέγα Αλέξανδρο…
Αυτό μας τιμά σαν Έλληνες και μάλιστα ξανά μετά το Alive Ιn Athens…
Βασικά εσείς σαν λαός τιμάτε εμάς, τιμάτε τους Iced Earth. Υπάρχει ένας ισχυρός δεσμός μεταξύ των Ελλήνων και των Iced Earth, πράγμα που το εκτιμώ ιδιαιτέρως και σημαίνει πολλά για εμένα…
{youtube}AoOQOG3z6w4{/youtube}
