Κατ' αρχήν, χαίρομαι που έχω την ευκαιρία να μιλήσω με κάποιον που ήταν μέρος του τελευταίου line-up των Ministry, προτού το συγκρότημα διαλύσει κατά τα τέλη της περασμένης δεκαετίας. Είχα μάλιστα την τύχη να σας δω στο Hellfest, κατά τη διάρκεια της περιοδείας που κάνατε για το The Last Sucker (2007), οπότε, σε πρώτη φάση, θα ήθελα να συγκρίνω τη ζωντανή σας παρουσία με το παρόν στάτους της μπάντας. Για την ακρίβεια, όταν σας είδα, παίζατε πίσω από κάγκελα, ωσάν ολόκληρη η μπάντα να βρισκόταν μέσα σε κλουβί. Παρουσιάζετε το ίδιο σόου γωνία στην τρέχουσα περιοδεία σας;
Όχι, τέρμα πια οι φράχτες! Ευχαριστώ τον Θεό, για το καλό των προσώπων μας! Έστω κι αν το φανταχτερό σκηνικό που λες φάνταζε αρκετά cool, συχνά κατέληγε να πέφτει κυριολεκτικά στα πρόσωπά μας. Χαίρομαι πολύ λοιπόν που δεν θα έχουμε φράχτες, αυτή τη φορά.
Ήταν κάτι ενδιαφέρον, για να είμαι ειλικρινής. Δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο...
Ναι, ήταν πράγματι ένα cool σκηνικό. Ο λόγος για τον οποίον εισήχθησαν οι φράχτες το 2008, ήταν ότι η μπάντα τους χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της περιοδείας για το The Mind Is A Terrible Thing To Taste, πίσω στα τέλη της δεκαετίας του 1980-αρχές της δεκαετίας του 1990. Οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να ζητούν να δουν ξανά κάτι παρόμοιο, γι' αυτό και το επιχειρήσαμε πάλι. Αλλά είχαμε πολλά προβλήματα: μερικές φορές έπεφταν προς τη σκηνή, ειδικά όταν ο κόσμος πηδούσε πάνω τους. Έκοψα τα χείλη μου τόσες πολλές φορές, σε σημείο που είχα ουλές μετέπειτα.
Κουβαλούσατε το ίδιο σκηνικό κατά τη διάρκεια όλης της περιοδείας;
Ναι, φυσικά!
Θα μπορούσε ο λόγος για ένα πιο απλοϊκό σκηνικό περιβάλλον να σχετίζεται και με το υφιστάμενο κόστος παραγωγής; Φαντάζομαι πως το να μετακινείτε όλα αυτά τα υλικά από έναν προορισμό στον επόμενο, θα έκανε το booking δυσκολότερο –τόσο για τη μπάντα, όσο και για τους υποψήφιους promoters...
Σίγουρα. Έχει να κάνει με την αποκλιμάκωση ορισμένων στοιχείων, τα οποία συνεπάγονται σημαντικό κόστος παραγωγής. Μας είναι πολύ ακριβό να κλείνουμε όλο αυτό το σκηνικό και να περιοδεύουμε με το φορτηγό μας από πόλη σε πόλη. Το 2008 είχαμε δύο tour buses κι ένα όχημα με 18 τροχούς για όλον τον εξοπλισμό μας. Αλλά κάθε χρόνο η κατάσταση γίνεται όλο και πιο σκληρή για περιοδεύουσες μπάντες, λόγω του κόστους. Οπότε τα πράγματα αποκλιμακώνονται, ως αποτέλεσμα. Τώρα, πάντως, έχουμε πολλές συναυλίες στις οποίες πετάμε για να φτάσουμε στον προορισμό –και ο εξοπλισμός συνήθως είναι εκεί και μας περιμένει, μαζί με οποιοδήποτε backline από τον promoter. Αλλά, ξέρεις, έχουμε όλα μας τα visuals, κάτι που δεν έχει αλλάξει. Και η προσέγγιση επίσης της μπάντας, παραμένει η ίδια.
Από τη στιγμή που δοκιμάσατε κάτι παλαιότερο για χάρη αυτού του άλμπουμ, πώς και δεν παρουσιάζετε το Psalm 69: The Way Τo Succeed Αnd Τhe Way Τo Suck Eggs (1992) στην ολότητά του; Έχουν περάσει 25 χρόνια από τότε που βγήκε, οπότε είχε νόημα να κάνατε κάτι επετειακό...
Το σκεφτήκαμε. Αν και είναι μια ερώτηση που μόνο ο Al Jourgensen θα μπορούσε να απαντήσει. Παίζουμε υλικό από τον δίσκο ούτως ή άλλως, οπότε είχαμε την ιδέα να κάνουμε κάτι επετειακό –όπως το να παρουσιάζουμε όλο το άλμπουμ ζωντανά. Δεν είναι αυτό που τελικά θα κάνουμε, σίγουρα όμως σχεδιάζουμε να παίξουμε τραγούδια του.
Και ποια η κατάσταση με τις περιοδείες σας στις Η.Π.Α.; Ποια είναι τα σχέδιά σας γύρω από αυτό το θέμα;
Έπειτα από την τρέχουσα ευρωπαϊκή περιοδεία (τελειώνει τον Ιούνιο), συνεχίζουμε στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία κατά τα τέλη του Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη. Και ελπίζουμε να έχουμε νέο δίσκο έτοιμο το φθινόπωρο...
Αυτό ήταν το επόμενο πράγμα που ήθελα να ρωτήσω...
Ναι. Και έχουν γίνει κάποιες συζητήσεις για μια περιοδεία στις Η.Π.Α., κατά τον Οκτώβριο ή Νοέμβριο. Αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί τίποτα ακόμα, ούτε έχουμε κλείσει κάτι. Αυτά διαπραγματευόμαστε, την παρούσα στιγμή.
Πώς και δεν κυκλοφορήσατε δίσκο νωρίτερα; Έχουν περάσει 4 χρόνια από όταν βγήκε το From Beer To Eternity...
Μετά από αυτό το άλμπουμ αποφασίσαμε να κάνουμε διάλειμμα για 1 χρόνο. Πραγματοποιήσαμε μια παγκόσμια περιοδεία το 2015, πέρσι επισκεφθήκαμε την Ευρώπη και μια σειρά από φεστιβάλ στις Η.Π.Α. και στο Μεξικό –το τελευταίο ήταν το Knotfest (στο Μεξικό) τον περασμένο Οκτώβριο. Και στη συνέχεια, μπήκαμε στο στούντιο. Και ήμασταν εκεί για τους τελευταίους 4 ή 5 μήνες. Οπότε, έχει ως επί το πλείστον να κάνει με τον χρονικό προγραμματισμό μας.
Και ο Al έγραψε το άλμπουμ των Surgical Meth Machine, εντωμεταξύ. Πώς προέκυψε αυτό;
Ήταν κάτι που ήθελε να κάνει εδώ και κάποιον καιρό, ήδη μιλούσε για το project πριν από 2 χρόνια, το 2015. Τότε άρχισε και να εργάζεται σε αυτό.
Κουράζεται να επικεντρώνεται σε ένα μόνο πράγμα, για πάρα πολύ καιρό;
Ναι, οπωσδήποτε. Το μυαλό του δεν είναι ποτέ σε κατάσταση ηρεμίας. Πάντα σκέφτεται το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνει, κάτι το διαφορετικό... Έτσι προέκυψαν άλλωστε και οι Revolting Cocks. Έχουμε μιλήσει ήδη για να κάνουμε ένα ακόμα άλμπουμ με εκείνους και υπάρχουν ήδη μερικές ιδέες έτοιμες.
Πώς κατέρρευσε αλήθεια αυτή η μπάντα;
Λοιπόν, αυτή η σύνθεση διαλύθηκε απλά όπως συμβαίνει συχνά με τα συγκροτήματα και τα μέλη τους. Oι Revolting Cocks ήταν πάντα ένα είδος side project για τον Al. Και υπό αυτό ακριβώς το πλαίσιο έχουμε μιλήσει για να κάνουμε άλλον έναν δίσκο με το συγκεκριμένο όνομα. Έχω μερικές ιδέες, τις έχω παίξει στον Al και ελπίζω να έχουμε τον χρόνο γι' αυτές, γιατί οι Ministry θα είναι αρκετά απασχολημένοι το 2018. Ελπίζω όμως ότι, κάποια στιγμή ενδιάμεσα, θα είμαστε σε θέση να ηχογραφήσουμε και για το συγκεκριμένο project.
Να περιμένουμε μια «rock» κατεύθυνση;
Οι ιδέες πάνω στις οποίες έχω δουλέψει, είναι... ΟΚ, οι Revolting Cocks ήταν πάντα πιο χιουμοριστικοί, λίγο περισσότερο rock σε βάσεις από τους Ministry. Αλλά σίγουρα προσπαθώ να φέρω περισσότερες επιρροές από τη δεκαετία του 1970 . Πάνω σε κάτι τέτοιο δουλεύω αυτές τις μέρες.
Κάτι περισσότερο trippy, από μία άποψη;
Ακριβώς. Αυτά είναι τα πράγματα που προσπαθώ να φέρω στο τραπέζι για το νέο άλμπουμ των Revolting Cocks.
Νομίζεις ότι το να παίζει κανείς τα ίδια πράγματα θα ήταν βαρετό όχι μόνο για τον ακροατή, αλλά και για τον ίδιο τον μουσικό;
Σίγουρα. Πρέπει άλλωστε να υπολογίσεις ότι, από τη στιγμή που θα κυκλοφορήσουμε δίσκο και θα βγούμε σε περιοδεία, είμαστε σε μια θέση στην οποία έχουμε ήδη αυτά τα τραγούδια έτοιμα, περίπου έναν χρόνο πριν. Δουλεύοντάς τα, γράφοντάς τα, αναπτύσσοντάς τα και ηχογραφώντας τα. Έτσι, από τη στιγμή που το υλικό αυτό είναι καινούργιο σε κάποιον, είναι ήδη παλιό για μας! (γέλια)
Πιστεύεις ότι, συνυπάρχοντας σε μια μπάντα σαν τους Revolting Cocks, σε φέρνει πιο κοντά στις ρίζες σου με τους Society 1 και τον τρόπο με τον οποίον μπήκες στην industrial σκηνή;
Ναι, υπάρχει μια σύνδεση με εκείνη την εποχή. Οι πρώιμες ρίζες μου, ωστόσο, όσον αφορά το να παίζω σε ακροατήρια, ήταν περισσότερο σε ένα είδος thrash metal μπάντας...
Ναι, νομίζω ότι υπήρξε και κάποια επανέκδοση του υλικού αυτού, πριν από λίγο καιρό;
Ναι, ήταν μια μπάντα που λεγόταν Tactics, thrash metal από το Λος Άντζελες. Αλλά πιο πριν μετείχα σε μια άλλη μπάντα, για την οποία κανείς δεν ξέρει καθόλου. Ήμασταν απλά ένα τοπικό συγκρότημα, ηλικίας 18 ή 19 ετών... Ήταν κι αυτό ένα βαρύ συγκρότημα, ακόμα όμως όχι thrash metal –υποθέτω ότι ακουγόμασταν περισσότερο σαν power metal. Από εκεί λοιπόν μεταπήδησα στους Tactics, που ήταν μια πιο άμεση thrash metal μπάντα. Ακόμα ωστόσο κι εκείνη την εποχή ήμουν επηρεασμένος από τους Ministry, καθώς ξεκίνησα να τους ακούω στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Και όταν βρέθηκα σε εκείνα τα πρώιμα thrash συγκροτήματα... Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον χώρισαν οι δρόμοι μας. Ήθελα δηλαδή να συνεχίσω περισσότερο σε αυτήν την κατεύθυνση και οι Tactics δεν ήταν μπάντα κατάλληλη για κάτι τέτοιο.
Αλλά οι Ministry έχουν το thrash στοιχείο, οπότε είναι ένας συνδυασμός και των δύο...
Ακριβώς. Όσον αφορά τους Revolting Cocks, πάντως, όταν ήμουν παιδί μεγάλωσα με μουσική της δεκαετίας του 1970 –οπότε αυτή, μάλλον, αποτελεί τη μεγαλύτερη πρώιμη επιρροή μου. Σκοπεύω λοιπόν να φέρω περισσότερα rock στοιχεία στους Revolting Cocks και περισσότερα metal στους Ministry, αντίστοιχα.
Τι γίνεται με το επερχόμενο άλμπουμ των Ministry; Βλέπεις να υπάρχει κάποια ανάλογη ποικιλία στο στυλ;
Ναι. Και νομίζω ότι το κοινό θα εκπλαγεί. Οι τελευταίοι δίσκοι ήταν πολύ γρήγοροι, ενώ αυτός είναι σίγουρα πιο ατμοσφαιρικός. Έχει περισσότερα στρώματα. κατά μία έννοια, και πολύ καλύτερη παραγωγή, νομίζω. Οι λίγοι άνθρωποι που τον έχουν ακούσει μας έχουν ήδη πει ότι τους φαίνεται σαν ένας συνδυασμός του Dark Side Of The Spoon (1999), του Filth Pig (1996) και του Psalm 69 (1992). Λες και όλα τα προαναφερθέντα αναμείχθηκαν μαζί.
Η πρόσφατη τριλογία των Ministry αναβίωσε το όνομα της μπάντας, μιας και οι εν λόγω δίσκοι έμοιαζαν ως κάτι πραγματικά φρέσκο. Προβλέπεις να συμβαίνει κάτι παρόμοιο με τον επερχόμενο;
Το πιστεύω. Νομίζω ειλικρινά ότι, παρά το πόσο περήφανος νιώθω για το From Beer To Eternity, αυτός ο δίσκος θα υπολογίζεται ξεχωριστά, καθώς φέρει ένα διαφορετικό είδος ατμόσφαιρας. Για μένα, ένα τραγούδι μπορεί να είναι εξίσου βαρύ, είτε είναι αργό, είτε γρήγορο. Δεν χρειάζεται να τρέχει με 1000 μίλια ανά ώρα για να ακούγεται βαρύ. Έχει λοιπόν κάποια κομμάτια που είναι σκοτεινά και βαριά, αλλά και αργά ταυτόχρονα. Δημιουργεί ένα είδος διάθεσης που δεν έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια.
Τι θεωρείς πιο δύσκολο; Το να είσαι επιδραστικός ή το να γράφεις ολοκληρωμένα τραγούδια; Επειδή οι Ministry κατέχουν και τις δύο ιδιότητες, στην ουσία...
Αυτή είναι μια πονηρή ερώτηση...
Δεν είναι τέτοια η πρόθεσή μου! (γέλια)
Ναι, καταλαβαίνω... Κοιτά, πραγματικά εξαρτάται, κάθε άνθρωπος που θα ρωτήσεις θα μοιραστεί διαφορετική άποψη. Εξαρτάται λοιπόν περισσότερο από το ποιον ρωτάς, παρά από το συγκρότημα στο οποίο αναφέρεσαι. Για μένα, είναι πιο σημαντικό να γράφεις καλά τραγούδια. Θα εκτιμούσα περισσότερες γνώμες για τις ικανότητές μου στην τραγουδοποιία, παρά το αν άσκησα επιρροή σε κάποιον.
Αυτό είναι κάτι που λείπει από την τρέχουσα σκηνή. Δεν ακούω πολλά «τραγούδια», ικανά να σε ωθούν να τραγουδήσεις στίχους και ρεφρέν...
Το είχαμε κατά νου, με μία έννοια. Φτιάξαμε το νέο άλμπουμ σύμφωνα με τον old school ακροαστικό τρόπο, αυτόν που σε ωθούσε δηλαδή να ακούσεις έναν δίσκο από την αρχή ως το τέλος –δεν γράψαμε απλά μερικά τραγούδια για να τα βάλουμε μαζί: κάθε κομμάτι ρέει στο επόμενο, ήταν μια συνειδητή προσπάθεια εκ μέρους μας αυτή. Θέλαμε να επιστρέψουμε στις εποχές που οι άνθρωποι άκουγαν έναν ολόκληρο δίσκο, όπως κάναμε και οι ίδιοι όταν ήμασταν νέοι. Επικεντρωνόμασταν σε άλμπουμ τότε, όχι μόνο σε singles. Έτσι, μπορείς να πεις ότι είναι μια άλλη πτυχή που το διαχωρίζει από τα υπόλοιπα, μιας και σίγουρα διαθέτει ροή.
Ας υποθέσουμε πως έχουμε μια συναυλία των Ministry και βλέπεις το κοινό να τσεκάρει τα τηλέφωνά του ή να βαριέται. Και τότε παίζετε το "Ν.W.Ο." και όλοι τρελαίνονται. Δεν είναι λίγο απογοητευτικό; Είναι κάτι που δεν μου αρέσει, αλλά θέλω να δω πως φαίνεται και σε έναν μουσικό...
Ναι και όχι για μένα, για να είμαι ειλικρινής. Νομίζω ότι όλοι που σήμερα πηγαίνουν σε συναυλίες, τις απολαμβάνουν διαφορετικά από ό,τι κάναμε εμείς, καθώς μεγαλώναμε: τσεκάρουν τα τηλέφωνά τους ή γνωρίζουν μόνο τα δημοφιλή πράγματα, όταν εμείς παίρναμε τον χρόνο μας για να ακούσουμε ένα ολόκληρο άλμπουμ. Ξέραμε κάθε λεπτομέρεια για τη μπάντα, όπως και κάθε τραγούδι. Τώρα, νομίζω ότι η προσοχή των ανθρώπων εκτείνεται, έτσι θέλουν απλά μια γρήγορη δόση. Είναι απογοητευτικό; Ναι, μπορεί να είναι απογοητευτικό... Γιατί θέλεις οι άνθρωποι να βιώσουν ότι είναι πραγματικά εκεί και ότι βλέπουν τη μπάντα ζωντανά. Είναι το ένα πράγμα που μπορεί να είναι απογοητευτικό κατά καιρούς.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα με το downloading, κατά τη γνώμη μου, το οποίο αφορά κυρίως τις νεαρότερες ηλικίες. Κατεβάζουν μια τεράστια ποικιλία επιλογών και στο τέλος δεν αφομοιώνουν κάτι...
Ναι, είναι αλήθεια, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ακόμη και όταν προγραμματίζουμε κάποιο meet & greet, θα εμφανιστεί κόσμος που ίσως τους κάνουμε κάποια ερώτηση, για να διαπιστώσουμε ότι δεν έχουν ιδέα για το συγκρότημα. Αυτό συνέβαινε πάντα, βέβαια, αλλά το βλέπουμε σήμερα πιο συχνά από ποτέ.
Επιστρέφοντας στο νέο άλμπουμ, έχετε στο μυαλό σας να κάνετε κάτι πιο ξεχωριστό αυτή τη φορά, ίσως με τη μορφή μιας περιορισμένης έκδοσης;
Πιθανώς... Έχουμε μερικές διαφορετικές ιδέες. Η μπάντα συζητά με το management αυτή τη στιγμή, για το πώς ο κόσμος θα μπορούσε να ενδιαφερθεί λίγο περισσότερο, με εναλλακτικούς τρόπους. Οπότε, ναι, μπορεί να έχουμε κάτι διαφορετικό για τον συγκεκριμένο δίσκο.
Μου άρεσε πραγματικά το 3D εξώφυλλο που κάνατε για το The Last Sucker...
Ναι, ήταν τρομερό! Μου άρεσε που όλο το artwork έβγαινε προς τα έξω.
Γιατί διαλύσατε το συγκρότημα κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου;
Ήταν καθαρά ζήτημα υγείας: ο Al δεν αισθανόταν καλά και χρειάστηκε να κάνει μια παύση. Κατέληξε βλέπεις στο νοσοκομείο μετά από εκείνη την περιοδεία, αιμορραγώντας και λιποθυμώντας... Ήταν και ο κύριος λόγος γι' αυτόν να διαλύσει το συγκρότημα. Του ήταν βέβαια κάτι πολύ δύσκολο. Κάναμε την περιοδεία που είχαμε κλείσει, φυσικά, αλλά είχαμε προσφορές για να επισκεφτούμε περισσότερα μέρη. Οι γιατροί, όμως, του είπαν ότι δεν ήταν σε θέση να συνεχίσει.
Την ίδια περίοδο, ο Paul Raven ήταν μέρος του line-up. Πως ήταν η εμπειρία να δουλεύετε μαζί; Έχεις κάποιες αναμνήσεις από αυτά τα sessions;
Ασφαλώς! Είχα συνεργαστεί με τον Paul Raven και με την προηγούμενη μπάντα μου, τους Society 1. Στην πραγματικότητα, έπαιξε το μπάσο στο πρώτο μας άλμπουμ.
Αλήθεια; Δεν το γνώριζα...
Ναι, έτσι συναντηθήκαμε για πρώτη φορά. Και βοήθησε πολύ στο να μπω στους Revolting Cocks και στους Ministry. Ήταν ένα εκπληκτικό άτομο και ένας πολύ καλός μου φίλος. Θυμάμαι να δουλεύουμε μαζί στο στούντιο κατά την εποχή του Last Sucker. Ήταν πραγματική διασκέδαση. Σπουδαίος τύπος.
Επιστρέφοντας στις προηγούμενες δουλειές σας, οι Ministry είχαν κάποια metal συστατικά εδώ κι εκεί, ήδη από τις πρώιμες μέρες. Έχετε σκεφτεί ποτέ να ξαναγράψετε μέρος του 1980s υλικού σας, αλλά με την παρούσα μορφή της μπάντας; Δεν μιλάω για remixes, μα για εκ νέου ηχογραφημένες εκδοχές...
Ξέρεις, είναι κάτι που έχουμε συζητήσει ανά διαστήματα. Ο Al, δηλαδή, το έχει αναφέρει μερικές φορές. Αλλά τίποτα σχετικό δεν έχει προγραμματιστεί.
Μιλώντας για τον Al και τα προβλήματα υγείας του, μερικοί άνθρωποι εκπλήσσονται που τον βλέπουν ακόμα στη σκηνή. Νομίζεις ότι η μουσική είναι αυτό που τον κρατά ενεργό και ζωντανό; Προφανώς δεν μπορεί να καθίσει απλά στο σπίτι...
Έτσι πιστεύω. Έχει πάντα στο μυαλό του το επόμενο πράγμα που πρέπει να σχεδιάσει. Αλλά οφείλεται επίσης στο ότι είναι εν μέρει ...κατσαρίδα!
Οι άνθρωποι έλεγαν κάτι παρόμοιο και για τον Lemmy, αλλά δυστυχώς δεν ήταν αλήθεια. Είναι σοκαριστικό το ότι δεν είναι πλέον μαζί μας...
Ναι, ήταν φίλος κοντινός του Al, ήταν κάτι πολύ λυπηρό και ατυχές. Όλοι μας αισθανθήκαμε μια συντριβή από τον χαμό του Lemmy. Ήταν ένας από εμάς και κανείς δεν θέλει να βλέπει έναν συνάδελφο μουσικό να φεύγει...
Από τη στιγμή που μπήκες στους Ministry, ποιο μέλος θα χαρακτήριζες βασικό για τη δομή της μπάντας; Και ποιοι ήταν οι πιο ευχάριστοι, από όσους συνεργάστηκες;
Σίγουρα οι Mike Scaccia και Paul Raven. Μου λείπουν πραγματικά αυτά τα παιδιά και εύχομαι να ήταν ακόμα εδώ. Και ο Al, φυσικά. Αλλά η μπάντα που έχουμε τώρα είναι πολύ σταθερή και πιστεύω ότι το συγκεκριμένο line-up θα διαρκέσει για καιρό.
Τελευταία ερώτηση. Οι Ministry επισκέπτονται την Ελλάδα για πρώτη φορά, τόσο την Αθήνα (1 Ιουνίου), όσο και τη Θεσσαλονίκη (2 Ιουνίου). Μερικοί σας περιμένουν να έρθετε από τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Ποιες είναι οι δικές σας προσδοκίες και τι να αναμένουμε σε γενικές γραμμές από το σόου; Επιπλέον, θα ήθελες να αποκαλύψεις κάτι για τη setlist;
Δεν μπορώ να αποκαλύψω τη setlist! Πάντως ανυπομονούμε να επισκεφτούμε την Ελλάδα, θα είναι πράγματι για πρώτη φορά. Ο κόσμος απλά οφείλει να περιμένει μια επίθεση στις αισθήσεις του. Ανυπομονούμε να φτάσουμε εκεί.
{youtube}K-jR-9o0cew{/youtube}
