Οι Covenant υπάρχουν εδώ και 3 ολόκληρες δεκαετίες, μα παραμένουν ανήσυχοι όσο ποτέ. Τι τροφοδοτεί τη δημιουργικότητά σας; Και για πόσο καιρό να περιμένουμε πως θα παραμείνετε ενεργοί;
Eskil Simonsson: Θα είμαστε για πάντα οι Covenant, ακόμα και όταν πάψουμε να είμαστε εδώ. Η μπάντα μας δεν είναι στόχος, αλλά ένα μέσο μέσω του οποίου επεξεργαζόμαστε τις σκέψεις μας και εκφραζόμαστε –όπως όλοι, άλλωστε! Ποτέ δεν υπήρχε, βλέπεις, τόση πολύ νέα εμπνευσμένη μουσική, όπως τις τρέχουσες μέρες.
Πέρυσι κυκλοφορήσατε το τελευταίο σας άλμπουμ The Blinding Dark, το οποίο αποτελεί μια λίαν ανανεωτική κυκλοφορία. Πώς έχει ληφθεί από τους οπαδούς και τον Τύπο μέχρι τώρα; Και πόσο μακριά βλέπετε το φως μιας νέας ηχογράφησης;
E.S.: Μπορώ να πω ότι έλαβε εξαίρετη υποδοχή, από όλους. Προς μεγάλη έκπληξή μας, να προσθέσω! Δεν ήξερα τι να περιμένω, μιας και ακόμη και στα ενδότερα της μπάντας υπήρξε κριτική και αμφιβολία. Όπως θα έπρεπε πάντα να είναι! Είμαστε ευλογημένοι να έχουμε στις τάξεις μας τέτοια ποικιλία ταλέντων, αλλά και βούλησης τόσο ισχυρής, ώστε τη μέρα που όλοι θα συμφωνούμε, κάτι πρέπει να πηγαίνει πολύ λάθος! Το πρώτο μέρος της ευρωπαϊκής μας περιοδείας αποδείχθηκε επίσης εκπληκτικό, με το μισό του γερμανικού tour να είναι sold-out. Αγγίζει τη καρδιά μου να βλέπω τόσους ανθρώπους να ενδιαφέρονται για τη μουσική μας.
Ποιες είναι οι πιο αγαπημένες σας στιγμές στον νέο δίσκο, αλλά και τι θα δοκιμάζατε διαφορετικά, αν είχατε την ευκαιρία; Ένα κομμάτι που αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη, παρεπιμπτόντως, ήταν η διασκευή στο "A Rider On A White Horse". Αληθινό εξευμενισμένο σκοτάδι, όπως το περιγράφει το δελτίο τύπου...
Joakim Montelius: Το Blinding Dark πραγματεύεται ένα συναίσθημα και όλες τις στιγμές που συναντώνται για να σχηματίσουν μια εικόνα, σαν ολόγραμμα, όπου κάθε σημείο περιέχει ολόκληρη την εικόνα, αλλά από μία σκοπιά. Το σύνθημα είναι: «ζούμε σε σκοτεινούς, μπερδεμένους καιρούς» και νομίζω πως τα εξωτερικά γεγονότα στον κόσμο –ή, μάλλον, μια αντανάκλαση των εσωτερικών συναισθημάτων μας– είναι άρρηκτα συνυφασμένα. Ο έξω κόσμος επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίον αισθανόμαστε και τα συναισθήματά μας επηρεάζουν πώς βλέπουμε τον έξω κόσμο. Κάπως έτσι, όλα αναμειγνύονται. Αλλά το θέμα είναι να αγκαλιάσουμε το σκοτάδι, σε όλες τις μορφές του, και να βρούμε έναν τρόπο να περιηγηθούμε σε αυτό. Από εκεί και πέρα, ορισμένα μέρη του άλμπουμ προετοιμάστηκαν γρήγορα, ενώ ορισμένα τμήματα χρειάστηκαν μήνες μόνο για να τα σκεφτούμε. Δυστυχώς, για να διατηρήσεις τη φρεσκάδα και την κεκτημένη ταχύτητα, μερικές φορές απλά πρέπει να αντιληφθείς πότε πρέπει να σταματήσεις.
Ποια είναι τα σχόλιά σας σχετικά με την επιστροφή της Dependent Records; Μιας δισκογραφικής της οποίας οι Covenant αποτέλεσαν οργανικό μέλος από την αρχή...
E.S.: Ένα label μας βοηθά να επικεντρωθούμε στη μουσική και είμαι πολύ χαρούμενος για τις ειδικές εκδόσεις τις οποίες κάναμε, χάριν της κυκλοφορίας του The Blinding Dark. Ειδικά για την έκδοση 2CD με το βιβλίο των 48 σελίδων. Ο γραφίστας και μέλος της οικογένειας των Covenant, Tobias Green, όπως κι εγώ ο ίδιος, καθίσαμε πολλές μέρες προσπαθώντας να συνενώσουμε τα πάντα με το εκπληκτικό υλικό που λάβαμε από τους φωτογράφους μας. Είναι πραγματικά μια εργασία γεμάτη αγάπη και ποτέ στο παρελθόν δεν θέταμε τόση προσπάθεια στο να ταιριάξουμε το εικαστικό τμήμα με τη μουσική. Επίσης, μόνο οι φυσικές εκδόσεις περιέχουν το instrumental Psychonaut EP, το οποίο ηχογραφήθηκε ζωντανά σε ένα δάσος στη Σουηδία...
Αν δεν απατώμαι, τα μέλη των Covenant είναι διάσπαρτα σε διάφορες χώρες. Πόσο δύσκολη καταλήγει η μουσική ενασχόληση εξ αποστάσεως, αλλά και τι εμπόδια αντιμετωπίζετε όσον αφορά τις ζωντανές εμφανίσεις;
J.M.: Η απόσταση δεν αποτελεί πρόβλημα, αντιθέτως συμβάλλει. Ο καθένας μας βασικά συνεισφέρει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο του. Ο Andreas Catjar μπορεί να καταπιαστεί με πολλά όργανα με μια ροπή προς πειραματισμό, οπότε αν προσέξετε τυχόν παράξενους ακουστικούς θορύβους, είναι πιθανώς δικό του έργο. Ο Daniel Jonasson εντρυφεί σε κιτς 1980s drum machines και κωδικοποιητές φωνής. Εγώ, πάλι, έχω την τάση να ασχολούμαι με σκοτεινούς ηλεκτρονικούς θορύβους, beats, αλλά και με το μεγαλύτερο μέρος των στίχων. Ο δε Daniel Myer είναι ένα είδος electro μάγου, με την οπτική του σε κάθε τομέα όπου είναι εφικτό. Ο Eskil Simonsson, φυσικά, είναι ο «Kapellmeister» μας και ο βασικός τραγουδιστής. Γράφει και το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής, ενώ επιμελείται και την τελική παραγωγή.
Οι Covenant έχουν καθιερωθεί ως «κλασικοί» στη συνείδηση του κοινού για τη σμίλευση ύμνων που άντεξαν στη δοκιμασία του χρόνου. Υπάρχει κάτι που δεν έχετε ακόμη επιτεύξει ως μουσικοί;
E.S.: Η Αφρική! Μας αρέσει να ταξιδεύουμε και είμαι τόσο ευγνώμων για το ότι η μουσική μάς έχει μεταφέρει σε περισσότερες από 40 χώρες. Φέτος θα επισκεφθούμε τη Μάλτα για πρώτη φορά, αλλά και την Αφρική για ένα φεστιβάλ που πραγματοποιείται στο Ντακάρ. Επόμενος στόχος μας, οι συναυλίες των Covenant να μετρούν επισκέψεις σε 50 συνολικά χώρες!
Η Death Disco έχει γίνει εγχώριο σημείο αναφοράς για τη darkwave μουσική, δεδομένου ότι φιλοξενεί πολλές εκδηλώσεις σχετικές με τη σκηνή. Αυτό συνέβαλε στη διαμόρφωση μιας ατμόσφαιρας ζεστής, σε αντίθεση με τις εμπειρίες που προσφέρονται σε μεγαλύτερα clubs ή φεστιβάλ. Εσείς, όμως, τι χώρους προτιμάτε ως συγκρότημα;;
E.S.: Αγαπάμε τις συναυλίες σε κλαμπ, όπως και την ένταση του να γίνεσαι ένα με το ακροατήριο, τη στιγμή που κορυφώνεται το πάθους. Αλλά οι συμμετοχές σε μεγάλα στάδια μας καθιστούν εφικτό να έχουμε τα μεγάλα light shows που συνήθως ονειρευόμαστε. Θα θέλαμε να έχουμε ακόμη περισσότερα και πιο φωτεινά στροβοσκόπια από τον οποιονδήποτε. Τόσο φωτεινά, όσο και ισχυρά!
Η τελευταία ερώτηση ενδέχεται να ακουστεί παράξενη. Θυμάμαι υπήρξαν κάποια νομικά θέματα με τη νορβηγική black metal μπάντα που επίσης ονομαζόταν Covenant, μερικά χρόνια πίσω. Τελικά άλλαξαν το όνομά τους και τώρα είναι γνωστοί ως «The Kovenant». Πιστεύετε ότι ένα όνομα αποτελεί μείζον ζήτημα; Αν δεν απατώμαι, υφίστανται 33 μπάντες που λέγονται Tormentor (εκτός κι αν κάνω λάθος και υπάρχουν περισσότερες, χαχα!)...
E.S.: Νομίζω ότι το Kovenant δείχνει καλύτερο και μετανιώνω που δεν αλλάξαμε το όνομά μας πρώτοι! Αλλά όχι, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα για εμάς τους ίδιους. Απλά όταν και οι δύο μπάντες περιόδευαν στη Γερμανία κατά το ίδιο διάστημα (κοντά στο 2000), οπαδοί της synth και metal μουσικής έμοιαζαν μπερδεμένοι και καμιά φορά κατέληγαν στις λάθος συναυλίες. Έχουμε όμως συναντήσει τη metal μπάντα από κοντά, στους οποίους μάλιστα άρεσε το show μας –έστω και αν ό,τι κάνουμε καταλήγει ουσιαστικά κάτι ως πολύ διαφορετικό.
{youtube}XcfRkItTgDo{/youtube}
