Τι σε τράβηξε στο ντοκιμαντέρ που ενέπνευσε το όνομα του νέου σου project, Skilled Mechanics;
Ήταν ένα σπουδαίο ντοκιμαντέρ, με θέμα την κατασκοπεία. Το βρήκα απλά τόσο σκοτεινό και κυνικό, να ονομάζονται αυτοί οι δολοφόνοι με τους οποίους καταπιανόταν «Επιδέξιοι Μηχανικοί» (skilled mechanics)
Το project βασίζεται πολύ σε συνεργασίες. Έτσι το σχεδίασες, ή προέκυψε στην πορεία;
Όταν ξεκίνησε, ήμουν μόνο εγώ και ο DJ Milo. Έφτιαξα 5 τραγούδια μαζί του, αλλά στη συνέχεια άρχισα να σκέφτομαι ότι δεν ταίριαζε στους Skilled Mechanics να φτιαχτεί ένα ολόκληρο άλμπουμ αποκλειστικά από τους δυο μας. Θέλησα λοιπόν να εμπλέξω και τον ντράμερ μου –τον Luke Harris– και το όλο πράγμα μετακινήθηκε τότε προς μια διαφορετική πορεία. Δεν σχεδιάζω άλλωστε ποτέ, κινούμαι απλώς με ό,τι συμβαίνει κάθε φορά. Μερικά πάντως κομμάτια είναι πολύ παλιά, το "I'm Not Going" για παράδειγμα γράφτηκε πριν 6 χρόνια.
Θα αλλάξεις και το σόου, στα πλαίσια των Skilled Mechanics; Να περιμένουμε μια διαφορετική εμπειρία από την τελευταία, στις επικείμενες εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη;
Θα αλλάξει, ναι, αλλά όχι λόγω του project: κάθε σόου που κάνω το αλλάζω, κάθε ένα είναι και κάτι το διαφορετικό. Οπότε να περιμένετε κάτι το οποίο δεν έχετε ξαναδεί. Αυτή τη φορά π.χ. δεν θα υπάρχουν καθόλου γυναικεία φωνητικά, θα τραγουδήσει ο Luke και θα κάνω και ο ίδιος κάμποσα φωνητικά. Θα έχουν λοιπόν μια αλλιώτικη αίσθηση οι συναυλίες.
Στο άλμπουμ έκανες και δύο διασκευές, οι οποίες προξένησαν έκπληξη σε αρκετούς fans. Πρώτα-πρώτα, στο "Porpoise Head" των Porno For Pyros, σχεδόν 20 χρόνια μετά τη διάλυση αυτής της μπάντας...
Δεν θα συμφωνήσω στα της έκπληξης. Νομίζω ότι όσοι ξέρουν πραγματικά καλά τη μουσική μου δεν θα ένιωσαν κάτι τέτοιο, ακριβώς γιατί γνωρίζουν πως κάθε φορά κάνω ό,τι νιώσω πως είναι σωστό. Το "Porpoise Head" πάντα μου άρεσε και απλά ένιωσα ότι τώρα είχε φτάσει ο σωστός χρόνος για να το διασκευάσω, ως "Diving Away".
Και υπάρχει και μια ιστορία, σχετικά με σένα και τους Porno For Pyros, από εκείνα τα χρόνια, έτσι δεν είναι;
Περιοδεύσαμε μαζί στην Αυστραλία, το 1996. Η κόρη μου Mazy, η οποία ήταν τότε 4 χρονών, ήταν μαζί μου και είχε τυλίξει τον τραγουδιστή των Porno For Pyros, Perry Farrell, γύρω από το μικρό της δαχτυλάκι. Μας πήγε μάλιστα και βόλτα στη Sealand και έτσι βρεθήκαμε να βάζουμε μαζί το παιδικό της καροτσάκι μέσα στο αυστραλιανό μετρό. Πόσοι διάσημοι καλλιτέχνες θα έκαναν κάτι τόσο όμορφο; Είναι μια πράξη που νομίζω πως μιλάει από μόνη της για το ποιον του. Έχω λοιπόν μεγάλη αγάπη για τον Perry, ίσως κι αυτός να είναι ένας λόγος που θέλησα να διασκευάσω ένα από τα τραγούδια του.
Κι έπειτα, το "Bother" των Slipknot. Το έφερε ο Luke Harris στο project ή είσαι κι εσύ fan τους;
Έχω γνωριστεί βασικά με έναν από τους Slipknot, τους οποίους θεωρώ μια χαρά παιδιά. Όμως πράγματι, ήταν κυρίως η εμμονή του Luke με το συγκεκριμένο κομμάτι –το άκουγε διαρκώς όσο περιοδεύαμε. Εγώ πάλι ήθελα να δω πώς ηχούσε μπροστά στο μικρόφωνο, του ζήτησα λοιπόν να μου πει ένα πολύ αγαπητό του τραγούδι κι εκείνος διάλεξε το "Bother".
Πρόσφατα, μίλησες ανοιχτά για τα χρόνια στα οποία μεγάλωσες στο Μπρίστολ και δήλωσες μάλιστα πως «ό,τι προβλήματα έχω τώρα, οφείλονται στην παιδική μου ηλικία». Αυτή η προθυμία σου να συζητήσεις για το παρελθόν, όπως εκφράζεται και από τη γλαφυρή στιχουργία του "Boy", είναι σημάδι ότι έχεις πλέον κάνει την ειρήνη σου με εκείνες τις σκοτεινές αναμνήσεις;
Ξέρεις, δεν τις θεωρώ «σκοτεινές» αυτές τις αναμνήσεις. Είχα μια καλή ζωή, μια αρκετά ευτυχισμένη ζωή. Οπότε δεν είχα ποτέ κάποιο πρόβλημα με το παρελθόν, ίσα-ίσα, θεωρώ ότι έχω υπάρξει αρκετά τυχερός. Φαίνεται ίσως αντιφατικό, καθώς όλοι γνωρίζουν πως η μητέρα μου αυτοκτόνησε όταν ήμουν 4 χρονών και τον πατέρα μου τον βρήκα τυχαία στον τηλεφωνικό κατάλογο, όταν έφτασα στα 12 –ρώτησα τη θεία μου δηλαδή «ποιος είναι αυτός;» και μου απάντησε «ο μπαμπάς σου». Παρ' όλα αυτά, μεγάλωσα καλά. Άλλωστε ό,τι θέμα έχει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος στη ζωή του, δεν προέρχεται κυρίως από το πώς μεγάλωσε;
Πόσο λοιπόν σε ώθησε η ζωή αυτή να φτιάξεις δίσκους, οι οποίοι έγραψαν ιστορία; Θα υπήρχε το Maxinqaye, αν είχες μεγαλώσει διαφορετικά;
Γενικά μιλώντας, αν είχα μεγαλώσει διαφορετικά, αν δεν είχαν συμβεί όσα συνέβησαν, μάλλον δεν θα βρισκόμουν τώρα εδώ. Αλλά νιώθω ότι εκείνοι οι δίσκοι φτιάχτηκαν περισσότερο επειδή ο χρόνος ήταν σωστός για κάτι τέτοιο. Τώρα, είναι διαφορετικοί οι καιροί. Σήμερα δεν θα είχε κανένα νόημα να φτιαχτεί ένας δίσκος σαν το Maxinquaye.
{youtube}2xANN5UdRTg{/youtube}
