Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 3 ετών, η οικογένεια έχει γίνει η πρώτη σου προτεραιότητα. Πότε συνειδητοποίησες ότι έπρεπε να αλλάξει κάτι στον τρόπο ζωής σου; Σου λείπει ποτέ η προηγούμενη καθημερινότητα;
Γύρω στα 35, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι η ζωή του DJ είναι ευχάριστη, αλλά ταυτόχρονα πολύ μοναχική –ακόμα και όταν περιτριγυρίζεσαι από συνεργάτες σου ή ζώντας μέσα στα λούσα. Κάτι έλειπε. Η οικογένεια κατάφερε να γεμίσει εντελώς το κενό μου και αποδείχθηκε ακριβώς ό,τι έλειπε. Έχω υπάρξει πολύ τυχερός και είμαι ευτυχής που πήρα τη συγκεκριμένη απόφαση. Όσο για το αν μου λείπει κάτι, αν κρίνω από το minimal techno και το EDM τα οποία κυριαρχούν αυτή τη στιγμή, τότε όχι, δεν θα πάρω. Δεν είναι για μένα αυτά.
Φέτος, αφού ξεκίνησε σχολείο και ο τελευταίος μου γιος, ο Mylo, απόκτησα ξαφνικά περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Ένιωσα έτσι πως υπήρχε ένα κενό στη μουσική βιομηχανία και αποφάσισα να προσπαθήσω να το γεμίσω με το δικό μου στυλ. Κάποιοι απολαμβάνουν τη house, άλλοι την trance, ορισμένοι την techno. Εμένα απλά μου αρέσει η καλή μουσική, γι' αυτό και ξεκίνησα το From Heart Τo Techno αναζωογονημένος. Επέστρεψα θεωρώ με τον πιο προσωπικό μου δίσκο, που αντικατοπτρίζει τα μουσικά μου πάθη του παρελθόντος, μα και του μέλλοντος. Με ένα δραματικό, κινηματογραφικό και ταυτόχρονα μελωδικό ύφος.
Έχεις κυκλοφορήσει 8 δίσκους και κατέχεις ένα εκτενές βιογραφικό όσον αφορά το δημιουργικό κομμάτι. Τι σε κάνει να θες να δημιουργήσεις καινούργια μουσική, ακόμα και μετά από μια τόσο μεγάλη χρονική θητεία στον χώρο;
Απλά το πάθος μου για τη μουσική. Πάντα φαντάζομαι ότι γράφω μια ταινία με το αντίστοιχο soundtrack, χωρίς όμως διαλόγους ηθοποιών. Η μουσική με τις εικόνες θα πρέπει να μου βγάζει το ίδιο συναίσθημα που θα πετύχαινε και η εκδοχή που θα περιείχε τους διαλόγους. Αυτό σημαίνει για μένα μουσική η οποία εμπνέει. Μερικές φορές μπορεί να είναι γρήγορη ή ενεργητική και κάποιες άλλες συναισθηματική και μελωδική.
Περιοδεύεις ως DJ σε όλον το κόσμο τα τελευταία 25 χρόνια. Ποιες είναι οι χώρες στις οποίες απολαμβάνεις να παίζεις περισσότερο;
Η Νότια Αμερική πάντα προσφέρει καταπληκτικά events και clubs. Μια αξιομνημόνευτη βραδιά ήταν σε ένα πάρτι στο Medellin (Κολομβία), με παπαγάλους να πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας. Θυμάμαι επίσης να παίζω σε μια σπηλιά στη Δομινικανή Δημοκρατία, ήταν κάτι το εξωπραγματικό.
Δημιουργείς μουσική από την εποχή των 1990s, οπότε θα ήθελα να σε ρωτήσω, πόσο δύσκολο είναι να παρακολουθείς τις εξελίξεις και να τις ενσωματώνεις στον ήχο σου, εν έτει 2015;
Η ζωή είναι μια συνεχής πρόκληση. Μου αρέσει να εξελίσσω τον ήχο μου και αυτό, χάρη στην τωρινή τεχνολογία, είναι εύκολο και φθηνό. Δίνει επίσης την ευκαιρία σε όλους να αποτελέσουν έμπνευση και πρόκληση για τους υπόλοιπους στην εποχή τους.
Το 2015 σηματοδότησε μία ακόμα σημαντική στιγμή για εσένα, με την έκδοση του πρώτου σου βιβλίου. Πώς προέκυψε η ιδέα της συγγραφής και πώς σου φάνηκε η όλη διαδικασία;
Πάντοτε είχα τόσες πολλές ιστορίες να μοιραστώ από τα τόσα χρόνια στα οποία ταξιδεύω ως DJ, οι σύζυγοί μου συνέχεια μου έλεγαν ότι έπρεπε να γράψω βιβλίο. Ε, τελικά το έκανα!
Νέο άλμπουμ, λοιπόν, ένα βιβλίο, μα και το δισκογραφικό σου label. Αλήθεια, πώς τα προλάβαινες όλα αυτά πέρυσι, βρίσκοντας παράλληλα και χρόνο για την οικογένειά σου;
Είμαι πολύ οργανωμένος και παραγωγικός άνθρωπος. Εάν αποφασίσω να κάνω κάτι, τότε απλά το κάνω, χωρίς να σπαταλώ χρόνο. Το βιβλίο το έγραψα στο iPhone, στη διάρκεια των πτήσεών μου και στον χρόνο αναμονής στα αεροδρόμια. Όπως είπα και πριν, είναι εύκολο για μένα τώρα που τα παιδιά βρίσκονται στο σχολείο για αρκετές ώρε –κι όταν δεν έχω έμπνευση, απλά χαλαρώνω με τη σύζυγό μου. Κρατάω ακόμα ψηλά το επίπεδο της ζωής μου και απολαμβάνω τον ελεύθερό μου χρόνο με την οικογένειά μου ή δημιουργώντας μουσική.
Οι θαμώνες των κλαμπ μιλούν για μια αλλαγή στη διάθεση και το όλο κλίμα της νυχτερινής ζωής στην Ίμπιζα τα τελευταία χρόνια. Μιας και έχεις μακρά εμπειρία από το νησί, ποια είναι η γνώμη σου για αυτή την υποτιθέμενη μετάλλαξη στο clubbing πνεύμα;
Υπάρχει μια δόση αλήθειας σε αυτό. Τα τελευταία χρόνια, όποτε έχω πάει σε κλαμπ ως πελάτης, παρατηρώ ότι το booth του DJ είναι πιο δημοφιλές από το υπόλοιπο μαγαζί, λες και όλοι είναι VIPs ξαφνικά! Προσωπικά απολαμβάνω περισσότερο την πίστα, μιας και θεωρώ ότι οι πριβέ ζώνες μοιάζουν πλέον σαν ταινίες γεμάτες γκάνγκστερ, παρά με κανονικά κλαμπ. Από ό,τι θυμάμαι, δεν ήταν αυτό το πραγματικό πνεύμα της Ίμπιζα. Κυρίαρχες ιδέες ήταν η ελευθερία, η μουσική, η διασκέδαση· όχι το να ποζάρεις σε κάποια VIP περιοχή.
Πρόσφατα γράφτηκε στον βρετανικό τύπο για τη ραγδαία μείωση του αριθμού των αγγλικών clubs, με στοιχεία που δείχνανε ότι την τελευταία δεκαετία το πλήθος τους έπεσε ουσιαστικά στο μισό. Αυτό συνέβη κατά τη γνώμη σου επειδή η dance σκηνή μετράει ημέρες ή υπάρχει κάποιος άλλος λόγος;
Δεν είναι μονάχα βρετανικό «προνόμιο» αυτό, εγώ προσωπικά το έχω δει και σε διαφορετικά μέρη. Πρόκειται για την περίφημη κρίση των clubs και είναι παγκόσμια ασθένεια. Είναι τόσα πολλά πλέον τα φεστιβάλ, τα open air και beach party. Όλα τους συμβάλλουν στο μαζικό κλείσιμο μαγαζιών.
Υπάρχουν DJs από τη σύγχρονη γενιά που σε έχουν επηρρεάσει ή σου έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον;
Όταν διοργανώναμε το φεστιβάλ Alchemy, πριν μερικά χρόνια, είχαμε κάνει έναν διαγωνισμό για μουσικούς παραγωγούς. Οι νικητές τότε ήταν οι Enrico Sangiuliano και Frankyeffe. Είχαν επίσης έρθει να παίξουν και ταλέντα της εποχής όπως οι Matteo Gatti και Alex Costa. Όλοι τους σήμερα είναι αρκετά γνωστά ονόματα, τους θεωρώ πολύ καλούς και τους αξίζει που έχουν αποκτήσει φήμη.
Το όνομά σου έχει συνδεθεί, για προφανείς λόγους, με την ηλεκτρονική γενικότερα και την techno μουσική ειδικότερα. Ποια άλλα είδη ή συγκροτήματα απολαμβάνεις από διαφορετικά ηχητικά φάσματα;
Μου αρέσει περισσότερο η ηλεκτρονική μουσική. Δεν είμαι ιδιαίτερος fan των συγκροτημάτων, όμως αν πρέπει να διαλέξω κάποιους από τα τελευταία χρόνια, τότε θα πω ότι εκτιμώ ιδιαίτερα τους Coldplay.
{youtube}suZiCdFfWyQ{/youtube}
