Το Pinball είναι η 6η προσωπική σου δουλειά. Με ποιους τρόπους θεωρείς ότι έχεις εξελιχθεί μουσικά μέσα από αυτή την πορεία;
Θεωρώ γενικά ότι έχω αναπτύξει αρκετά τη ρυθμική και την αρμονική μου γλώσσα. Πιο σημαντική όμως για αυτό το άλμπουμ είναι η μελωδία· νομίζω ότι το Pinball περιέχει τις πιο δυνατές μελωδίες που έχω γράψει μέχρι τώρα.
Στο teaser του δίσκου αναφέρεις ότι η σύλληψη και η ηχογράφησή του έγιναν σε απομονωμένες περιοχές της Νορβηγίας. Δουλεύεις πάντα σε τέτοιες ερημιές;
Όχι. Το έκανα όμως για το Pinball. Νομίζω ότι μια τέτοια απομόνωση μπορεί να σε κάνει πολύ δημιουργικό. Μέσα σ’ αυτή, το δωμάτιο της ηχογράφησης σου φαίνεται συμπαγές και το να βρίσκεσαι εκεί για ένα χρονικό διάστημα σε κάνει να μπαίνεις πιο πολύ μέσα στις δομές και στη ροή των πραγμάτων. Έτσι, ένα άλμπουμ αρχίζει και παίρνει τη μορφή του.
Έχεις γράψει μουσική για ντούο (με τον τρομπονίστα Darius Herskedal), για 13μελή ορχήστρα (στο Lion), με το Pinball να βρίσκεται –από αυτή την άποψη– κάπου στο μέσο. Πόσο χρειάζεται να αλλάξεις τη σκέψη σου ανάλογα με τον σχηματισμό της μπάντας; Και σε ποια συνθήκη θα έλεγες ότι αισθάνεσαι πιο ελεύθερος, πιο «ο εαυτός σου»;
Αισθάνομαι ωραία σε όλους τους σχηματισμούς. Και προσπαθώ να διατηρώ αυτή την ελευθερία σε όλα μου τα πρότζεκτ. Είναι πολύ σημαντικό για μένα. Φυσικά, είναι πολύ διαφορετικό να είσαι μπροστάρης μιας μπάντας με 13 ανθρώπους, από το να παίζεις σε ένα ντούο. Στην πρώτη περίπτωση χρειάζεται να έχεις περισσότερο έλεγχο: είναι δύσκολο να αφεθείς το ίδιο ελεύθερος.
Ο αυτοσχεδιασμός πώς αλληλεπιδρά με την πιο κλασική έννοια της σύνθεσης;
Υπάρχει αρκετός αυτοσχεδιασμός στη μουσική μου· προσπαθώ όμως πάντα να τον σκέφτομαι ως μέρος της σύνθεσης, ως τον τρόπο να πάω από το Α σημείο της στο Β. Με ενδιαφέρει επίσης να συμπεριλάβω εκείνη την ενέργεια που αναπτύσσεται όταν η μουσική στηρίζεται στον αυθορμητισμό του αυτοσχεδιασμού.
Επιστρέφοντας στο Pinball, αξίζει να σημειώσουμε ότι έχει λάβει αρκετές πεντάστερες κριτικές. Σε μία από αυτές, o John Fordham γράφει στον Guardian για μια ισορροπία μεταξύ «της φρενίτιδας και του αναστοχασμού». Θεωρείς κάτι τέτοιο σημαντικό για τη μουσική σου;
Απολύτως. Είναι το στοιχείο που το κάνει ενδιαφέρον για μένα: να υπάρχεις μέσα σε τέτοιες αντιθέσεις και να προσπαθείς να βρίσκεις την ισορροπία μεταξύ τους. Πρέπει, βέβαια, να γίνει με τρόπο σωστό και «μουσικό», δεν είναι εύκολο. Όταν πάντως κάποιος το κάνει καλά, μπορεί να γίνει μαγικό…
Αυτή η ισορροπία είναι κάτι που σε απασχόλησε πολύ στη διαδικασία σύνθεσης του Pinball ή προέκυψε πιο φυσικά, μιας και ο κορμός της μπάντας (σημ.: ο ίδιος, μαζί με τα δύο μέλη των Phronesis, Anton Eger & Ivo Neame, σε τύμπανα και πιάνο αντιστοίχως) είναι μαζί για αρκετά χρόνια;
Είναι κάτι που θέλω να πετύχω σε όλες τις δουλειές μου. Το βρίσκω πολύ θεμελιώδες για τη μουσική. Εξ ου και πιστεύω υπάρχει με αρκετή φυσικότητα μέσα στους δίσκους μου.
Ήδη προτού κλείσεις τα 30 έχεις χαρακτηριστεί ως ο «πιο σημαντικός Νορβηγός σαξοφωνίστας μετά τον Jan Garbarek». Ποια είναι η αντίδρασή σου απέναντι σε τέτοια εγκώμια;
Δεν με απασχολούν πολύ. Αποτελεί βέβαια μεγάλη τιμή να αναφέρεσαι μαζί με τον Jan Garbarek, ο οποίος είναι ένας από τους μεγάλους μου ήρωες.
Η πρόσφατη συνέντευξή σου στη Daily Telegraph κυκλοφόρησε με τον τίτλο: «Δεν έχω σκοπό να ακούγομαι Νορβηγός (I don’t mean to sound Norwegian)». Τι εννοούσες;
Ότι δεν σκέφτομαι με τέτοιους όρους. Νορβηγική, ευρωπαϊκή ή αμερικάνικη, για μένα δεν έχει σημασία, είναι απλά μουσική. Και πρέπει να σου πω ότι με έχει εμπνεύσει μουσική από όλα τα μέρη του κόσμου.
Προφανώς ο προνομιακός σου χώρος είναι η τζαζ, αλλά μπορεί κανείς να «ακούσει» στη μουσική σου και πράγματα έξω από τα όριά της –έχεις λ.χ. αναφερθεί ο ίδιος στην επιρροή μουσικών όπως ο Edvard Grieg, ο Frank Zappa, οι Queen ή οι Röyksopp. Πώς ενσωματώνονται όλα αυτά στο ένα μουσικό σώμα;
Καλή ερώτηση. Υποθέτω ότι ένας τρόπος είναι να ακολουθώ το ένστικτό μου και να μην ψειρίζω το τι στοιχεία θα συμπεριλάβω. Τότε αισθάνομαι ότι η διαδικασία γίνεται πιο φυσική. Πάντως, υπάρχουν και πολλές άλλες επιρροές, που ακόμα δεν έχουν ενσωματωθεί στη μουσική μου. Ίσως κάποια μέρα συμβεί κι αυτό…
Έρχεσαι στην Ελλάδα για το φετινό φεστιβάλ Jazz+Πράξεις. Θα είναι η πρώτη σου φορά εδώ; Και τι πρόκειται να μας παρουσιάσεις;
Ναι, θα είναι η πρώτη μου συναυλία στην Ελλάδα και πραγματικά ανυπομονώ! Τα περισσότερα κομμάτια που θα παίξουμε θα είναι από το Pinball, αλλά θα υπάρχουν και ορισμένα παλαιότερα.
* Η σύνθεση του κουαρτέτου που θα εμφανιστεί στις 12/6 στο Αίθριο του Παλιού Δημοτικού Νοσοκομείου Πατρών περιλαμβάνει τον ίδιο τον Neset στα σαξόφωνα, τον Anton Eger στα τύμπανα, τον Phil Donkin στο κοντραμπάσο και τον Heine Bugge στο ακορντεόν.
{youtube}NeQn1sj0uNw{/youtube}
