«Οι δημιουργοί του sludge metal», λέει η συνήθης περιγραφή των Eyehategod στον μουσικό τύπο. Αλλά εσείς μισείτε τον όρο «sludge», έτσι δεν είναι;
Θα είμαι ειλικρινής: δεν ξέρω ποια είναι η διαφορά μεταξύ του sludge, του doom, του stoner και πάει λέγοντας. Είναι απλά μουσική. Εντάξει, είναι βέβαια ωραίο να σε ξέρουν ως τον χτίστη ή τον δημιουργό κάποιου πράγματος, αλλά για μας είναι αστείο. Τίποτα περισσότερο από την ανάγκη να μπει ένα όνομα σε κάτι που στην πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετικό.
«Αν ο John Lee Hooker άκουγε Black Flag, σίγουρα θα ηχούσε σας τους Eyehategod», έχει πει ο Mike IX Williams σε μια αμερικάνικη συνέντευξη. Είναι γαμάτο, αλλά μας το εξηγείς λίγο παραπάνω;
Αν και πρόκειται για φράση του Mike, είναι βασικά απλή στην κατανόησή της: περισσότερο από κάθε sludge metal ταμπέλα, ο πιο ακριβής τρόπος για να περιγράψεις τον ήχο μας είναι ότι τα μπλουζ συναντούν το πανκ.
Τι σας αρέσει στον John Lee Hooker και τι στους Black Flag; Ποιο είναι το Eyehategod στοιχείο που αναγνωρίζετε στη μουσική τους ή γενικά στην καλλιτεχνική τους περσόνα;
Και οι δύο έφτιαξαν ωμή, βασική, αγνή μουσική, γεμάτη με πραγματικό συναίσθημα. Και ευτυχώς η σπίθα αυτή ανάβει και γι' άλλους ανθρώπους.
Θα έχετε μάλλον βαρεθεί να σας ρωτάνε για τον τίτλο του τελευταίου σας άλμπουμ, που είναι απλά Eyehategod. Γι' αυτό και θα σε ρωτήσω μόνο αν, μερικές φορές, το να λες λίγα, σημαίνει περισσότερα...
Βασικά, ναι, έτσι είναι. Μεσολάβησε άλλωστε τόσος καιρός μεταξύ του Eyehategod και της προηγούμενης στούντιο δουλειάς μας, ώστε δεν θέλαμε τίποτα περισσότερο από έναν απλό τίτλο.
Και πώς πάει αλήθεια η περιοδεία; Πού σας βρίσκω αυτή τη στιγμή; Να περιμένουμε γενικευμένο χάος και μπουκάλια στον αέρα για την επικείμενη αθηναϊκή σας εμφάνιση;
Μας πετυχαίνεις στη φάση που τελειώσαμε το πρώτο σκέλος της ευρωπαϊκής τουρνέ και είμαστε πίσω στις Η.Π.Α. για μερικές συναυλίες εδώ, πριν ξανάρθουμε Ευρώπη για έναν ακόμα μήνα εμφανίσεων. Τα πράγματα έχουν πάει τέλεια, μέχρι στιγμής! Όλα τα σόου ήταν εκρηκτικά και ανυπομονούμε για μια δεύτερη «δόση», μόλις επιστρέψουμε. Και σίγουρα ελπίζω για το απόλυτο χάος, όταν θα παίξουμε στην Αθήνα! Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε στα μέρη σας περάσαμε καταπληκτικά και το live μας έχει μείνει αξέχαστο. Χαιρόμαστε που θα φέρουμε και πάλι στην Ελλάδα το soundtrack για κάτι ανάλογο.
Εύκολα φαντάζεται κανείς πόσο οδυνηρό ήταν να χάσετε τον Joey LaCaze, τον Αύγουστο του '13. Πώς αντιμετωπίσατε τον θάνατό του; Και πόσο εύκολα έγινε η μετάβαση στον Aaron Hill, που ανέλαβε να καλύψει το κενό πίσω από τα ντραμς σας;
Το αντιμετωπίσαμε με τον μόνο τρόπο που μπορούσαμε. Θρηνήσαμε για τον φίλο και αδελφό μας και ορμήξαμε ξανά στο στούντιο για το μόνο πράγμα που ξέρουμε να κάνουμε, να παίζουμε μουσική. Κι έτσι προχωρήσαμε μπροστά. Δεν θα έλεγα τώρα πως η μετάβαση ήταν εύκολη, κάθε άλλο: κάτι τέτοιο θα φτήναινε τον χαμό του Joey. Έγινε όμως όσο ομαλά ήταν δυνατόν. Ο Aaron άλλωστε είναι ένας φοβερός ντράμερ και ταίριαξε γρήγορα μαζί μας. Και είναι και νεότερος από μας, κάτι που δείχνει σωστό, αν με καταλαβαίνεις.
Άλλαξε καθόλου ο θάνατος του Joey την προσωπική σου φιλοσοφία πάνω στη ζωή και στον θάνατο;
Για εμένα όχι, δεν άλλαξε κάτι. Γιατί δεν είναι ο πρώτος κοντινός μου άνθρωπος ο οποίος πεθαίνει. Το μόνο σίγουρο, όμως, είναι ότι μου λείπει.
Μιλώντας για άλλες δύσκολες στιγμές στην ιστορία της μπάντας, πού θα πρέπει να σταθούμε; Ήταν η περίοδος μεταξύ του Dopesick και του Confederacy Of Ruined Lifes ένα κομβικό σημείο;
Γάμησέ τα δικέ μου, η πορεία αυτής της μπάντας είναι γεμάτη πάνω/κάτω και κομβικά σημεία, ήδη από τις απαρχές της... Πήγαμε τόσες φορές από τα επιτεύγματα στην τραγωδία και τούμπαλιν. Ήταν λοιπόν ακόμα ένα τέτοιο σημείο η περίοδος μεταξύ των δύο αυτών δίσκων; Μάλλον ναι, θα σου απαντήσω –όμως όχι πολύ μετά είχαμε ακόμα ένα τέτοιο σημείο και μετά κι άλλο ένα, κι άλλο ένα.
Από την άποψη του 2015, πλέον, τι μένει ίδιο σε σύγκριση με το παρελθόν και τι είναι ολοκαίνουριο;
Σίγουρα αυτό που μένει ίδιο και απαράλλαχτο είναι ότι είμαστε ακόμα εδώ και παίζουμε μουσική –είναι ένα θαύμα από μόνο του! Και το ότι έχουμε ένα νέο μέλος στη σύνθεση, το οποίο προσθέτει διαφορετική χημεία στο γράψιμο τραγουδιών και στη συναυλιακή μας παρουσία, είναι το καινούριο πράγμα.
Και από μελλοντικά πλάνα; Τι έπεται για σας, εκτός από συναυλίες;
Ένας νέος δίσκος! Έχουμε ήδη γραμμένα μερικά κομμάτια και ελπίζουμε να μπορέσουμε να μπούμε στο στούντιο προς τα τέλη του '15.
{youtube}FUg5Im8jOWo{/youtube}
