Θα προβληθεί αλήθεια και το μικρού μήκους φιλμ Bestial Burden κατά τη διάρκεια της αυριανής σας εμφάνισης στο Plisskën;
Όχι δεν θα προβληθεί –δεν είναι ο σκοπός του αυτός, εξ αρχής. Το έφτιαξα για να εξερευνήσω με ένα διαφορετικό μέσο τα ίδια θέματα και ζητήματα τα οποία έθεσα με τη μουσική, τους στίχους και το artwork του άλμπουμ Bestial Burden.
Δεν υπήρξε επομένως κανένας συσχετισμός του φιλμ με την επιπρόσθετη προώθηση του δίσκου;
Το φιλμ έχει τη μοναδικότητα να εμπεριέχει ήχο, εικόνα και κίνηση, συνδυάζοντας έτσι σε έναν κοινό φορέα όλες σχεδόν τις εμπειρίες και δράσεις που προκύπτουν από την ακρόαση ενός δίσκου ή/και την παρακολούθηση μιας συναυλίας.
Θα μπορούσαμε να έχουμε μερικές πληροφορίες για το περίφημο εξώφυλλο και γενικότερα για το artwork του Bestial Burden; Είμαι άλλωστε σίγουρος ότι γνωρίζετε την αίσθηση που προκάλεσε...
Το εξώφυλλο απεικονίζει το σώμα μου καλυμμένο από όργανα διάφορων ζώων, τα οποία σε χονδρικές γραμμές αντιστοιχούν στις θέσεις που έχουν τα ανάλογα όργανα του ανθρωπίνου σώματος. Αυτό αντιστοιχεί ευθέως στη θεματική προβληματική του δίσκου, ότι τα φυσικά μας σώματα δεν είναι τίποτε άλλο από ένα σκεύος κρέατος: είναι εντελώς αποκομμένα από το συνειδητό του εγκεφάλου μας, συχνά μάλιστα βρίσκονται και σε αντιπαράθεση –είτε μεταξύ τους, είτε με τον ίδιο τον εγκέφαλο.
Όσο δυνατό και να είναι λοιπόν το μυαλό μας, τα σώματά μας προδίδουν αρρωσταίνοντας, γερνώντας, πεθαίνοντας. Είμαστε όμως, παράλληλα, τα μοναδικά ζώα με συνείδηση της θνητότητάς μας –κι αυτό ακριβώς μας κάνει ανθρώπους. Μας δίνει την αναγκαιότητα να δημιουργήσουμε μουσική, τέχνη, αρχιτεκτονική, τεχνολογία κ.ά.
Το ένθετο τώρα του άλμπουμ είναι ένα κολάζ που έκανα χρησιμοποιώντας φωτογραφίες από μία μεγάλη κύστη, οι οποίες λήφθησαν από μια ενδοσκοπική κάμερα στο εσωτερικό του σώματός μου, κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης. Η ίδια αυτή εγχείρηση ενέπνευσε κατά μεγάλο μέρος τις παραπάνω ιδέες.
Στις συναυλίες σας κινήστε ή βρίσκεστε εξ αρχής ανάμεσα στο κοινό. Τι προτιμάτε; Και ποιες είναι οι δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν από μια αντιμετώπιση πρόσωπο-με-πρόσωπο;
Προτιμώ να έχω τη δυνατότητα να ακολουθώ τα ένστικτά μου στο πώς συνδέομαι με το ακροατήριο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα αναμειχθώ με τους θεατές μιας συναυλίας, ότι θα κινηθώ μαζί τους ή απλά ότι θα έχω μια κατ' ευθείαν επαφή μέσω των ματιών. Προσαρμόζομαι στο διάστημα/χώρο της κάθε συναυλίας, στους ανθρώπους απέναντί μου, στον ήχο και στην ενέργεια που εκλύεται. Και γυρίζω την τελευταία πίσω.
Για τις ανάγκες της σύνθεσης "Primitive Struggle" χρησιμοποιήσατε κάποιο field recording που προϋπήρχε ή προχωρήσατε σε μια σκηνοθετημένη σκηνή, έτσι ώστε να πάρετε τον ήχο και το αποτέλεσμα που επιθυμούσατε;
Αυτό που ακούτε στο "Primitive Struggle" είναι ο ήχος που παρήχθη ενώ πνίγω με τα ίδια μου τα χέρια έναν άνθρωπο. Η καταγραφή έγινε με μια βιντεοκάμερα στο δωμάτιο ενός φίλου. Το βίντεο δεν χρησιμοποιήθηκε βέβαια ποτέ, απλά σάμπλαρα τους ήχους και τους έβαλα στο κομμάτι.
Ο William Bennett των Cut Hands έχει δηλώσει ότι η μουσική σας δεν αποτελεί μέρος μιας παράδοσης, αλλά μια «ολωσδιόλου προσωπική κατάθεση και έκφραση». Είναι μια ακέραια δήλωση και συμφωνώ 100%, παράλληλα όμως θα ήθελα να ακούσω ποιοι καλλιτέχνες έχουν επηρεάσει με το έργο και με τη σκέψη τους τη δουλειά σας...
Δεν θέλω να κοπιάρω ή να κατηγοριοποιηθώ κάτω από κάποιο είδος. Πάντα είχα την εντύπωση ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να κατανοούμε ότι η μουσική ενός ατόμου είναι τόσο προσωπική, ώστε θα ήταν αδύνατον να έχει παραχθεί από κάποιον άλλο. Αλλά φυσικά οι καλλιτέχνες δεν ζούμε μέσα σε θρυαλλίδα· είναι έτσι μεγάλος και μακρύς ο κατάλογος των ηχογραφήσεων που με έχουν επηρεάσει.
Μπάντες και καλλιτέχνες όπως οι Whitehouse, ο Anenzephalia, ο Con-Dom, οι SPK, οι Esplendor Geometrico, ο Throbbing Gristle, οι Haus Arafna και πολλοί ακόμα με ενέπνευσαν σε πρώτο στάδιο να ασχοληθώ με τη μουσική. Μερικές φορές βέβαια η επιρροή δεν έρχεται από τους ήχους, αλλά από τις ιδέες και την προσωπικότητα των ανθρώπων που τους κατασκευάζουν.
{youtube}zKJOPutzmH8{/youtube}
