Αλλάζουν ελαφρώς ηχητική πλεύση οι Όρκες από τον βορειοδυτικό Ειρηνικό στον φετινό τους δίσκο, καθώς δίπλα στο γνώριμο ντουέτο των Benoît Pioulard & Rafael Anton Irisarri προστέθηκε ο Martyn Heyne των Efterklang –χωρίς τον οποίον, μαθαίνουμε, το Yearling δεν υπήρχε περίπτωση να ηχεί όπως το ακούμε. Με την πολύτιμη βοήθεια της Morr Music εντοπίσαμε τους Αμερικανούς μουσικούς για μια συζήτηση, καθώς όμως πέσαμε στην περίοδο μιας καταστροφικής κλοπής στο στούντιο του Irisarri, τα είπαμε τελικά μόνο με τον Pioulard (κατά κόσμον Tom Meluch)...
Κυκλοφορήσατε το δεύτερο άλμπουμ σας, Yearling, τον Απρίλη. Πλέον πρέπει λοιπόν να έχετε μια καλή ιδέα για το πώς τα έχει πάει. Είστε ικανοποιημένοι;
Έχει αντιμετωπιστεί θετικά από τον μουσικό τύπο και το έχουν ακούσει κάποιοι άνθρωποι. Νομίζω πως αυτό είναι κάτι τις περισσότερο από ό,τι μπορούν να σου πουν για τους δίσκους τους οι πιο πολλοί απ' όσους φτιάχνουν μουσική σήμερα. Προσωπικά δηλώνω πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα, μα και ευγνώμων προς τη Morr Music για τη συνεχή της υποστήριξη.
Γι' αυτόν τον δίσκο δουλέψατε παρέα με τον Martyn Heyne των Efterklang (κιθάρα/πιάνο) και τον Michael Lerner των Telekinesis (ντραμς). Είναι φίλοι σας; Ή επιλέχθηκαν ως συνεργάτες με βάση το πώς θέλατε να ηχεί το Yearling;
Ο Martyn ήταν βασικά φίλος ενός φίλου που είχαμε γνωρίσει στο Βερολίνο το 2012. Αλλά στην πορεία των ηχογραφήσεων έγινε κάτι πολύ παραπάνω: ένας συνοδοιπόρος μας, αλλά και μια αναντικατάστατη πηγή απίστευτου τεχνικού ταλέντου: δίχως αυτόν, δεν υπήρχε περίπτωση να ακούγατε το Yearling όπως είναι τώρα. Όσο για τον Michael, ζει στο Σιάτλ και είναι ιδιοκτήτης ενός στούντιο, οπότε γνωρίζεται με τον Rafael –οι δυο τους έχουν περάσει κάποιο διάστημα τζαμάροντας και ηχογραφώντας παρέα. Τυχαίνει βέβαια να μιλάμε για έναν καταπληκτικό ντράμερ.
Δείχνετε ν' αγαπάτε ιδιαιτέρως κάποιες ηχητικές υφές και συγχορδίες, μέσω των οποίων οδηγείστε σε πλούσιες ατμόσφαιρες. Είναι κάτι που φέρατε στους Orcas από τις προσωπικές σας καριέρες;
Ξέρεις, κάποιοι άνθρωποι έχουν πει για τους δίσκους μας ότι μοιάζουν σαν άλμπουμ του Benoît Pioulard, απλά με καλύτερη παραγωγή! Ωστόσο, ακόμα κι ένα τέτοιο κοπλιμέντο νιώθω πως κάπως αδικεί την απεραντοσύνη που φέρνει ο Rafael στο τραπέζι. Η δική μου διασύνδεση με την προσωπική μου δουλειά φαίνεται υποθέτω στον τρόπο με τον οποίον έγραψα τους στίχους και τις μουσικές βάσεις των πιο δομημένων τραγουδιών στο Yearling. Από εκεί και πέρα, βρίσκω να μου ανοίγεται ένα εντελώς διαφορετικό εγκεφαλικό πεδίο μέσω της συνεργασίας μου με τον Rafael. Η παρουσία του οποίου, επιπλέον, με βοηθά στο να εκχωρώ σημαντικό μέρος του ελέγχου στο τελικό αποτέλεσμα κάτι που –πίστεψέ με– μου είναι γενικά πολύ δύσκολο.
Υπάρχει διασύνδεση μεταξύ Yearling και Twin Peaks;
Υπάρχει, ναι. Ζούμε κοντά στην τοποθεσία όπου γυρίστηκε το Twin Peaks. Μία φορά, μάλιστα, έμεινα και στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου είχε μείνει και ο Dale Cooper!
Πόσο εύκολα αναπαριστάτε τον ήχο που φτιάχνετε στο στούντιο, όταν παίζετε λάιβ;
Δεν είναι εύκολο... Γι' αυτό και όσες συναυλίες έχουμε δώσει μέχρι τώρα ήταν σε σημαντικό βαθμό απογυμνωμένες, συγκριτικά με ό,τι ακούει κανείς στους δίσκους μας –εγώ παίρνω συνήθως την κιθάρα και τα φωνητικά, ενώ ο Rafael παίζει επίσης κιθάρα και αναλαμβάνει τις ενορχηστρώσεις, μέσω λάπτοπ κι ενός σωρού γκάτζετ. Έχουμε επίσης πιάνο, στο οποίο κάθεται είτε ο Martyn Heyne, είτε ο φίλος μας Kelly Wyse όταν εκείνος δεν μπορεί. Εντάξει, μερικά τραγούδια προσαρμόζονται ευκολότερα σε μια ζωντανή συνθήκη, τα πιο φρέσκα μας πάντως τώρα προσπαθούμε να τα ενορχηστρώσουμε καταλλήλως. Και μείναμε πολύ πίσω με την πρόσφατη κλοπή όλου του στούντιο εξοπλισμού του Rafael: μας κόστισε ιδιαίτερα το χάσιμο των hard drives, όπου βρισκόταν ο βασικός κορμός όσων συνθέσεων αποτέλεσαν το νέο μας άλμπουμ.
Δεύτερη φορά σερί, βλέπουμε ένα εξώφυλλο με την υπογραφή του Sean Curtis Patrick. Θα πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε ως κάτι σαν το τρίτο μέλος των Orcas;
Λίγο-πολύ, ναι! Όλοι μας κατανοούμε τη σημασία που έχει σήμερα η οπτική ταυτότητα μιας μπάντας και ο Sean έφτιαξε για μας μια καταπληκτική εικόνα. Κατά τη γνώμη μου, πέτυχε την απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στο χειροπιαστό και στο ασαφές. Είναι λοιπόν πάντα η πρώτη μας επιλογή όταν χρειαζόμαστε γραφιστικά ή δουλειά σε επίπεδο βίντεο. Μάλιστα, αυτές τις μέρες δουλεύει και πάνω σε ένα δικό μου πρότζεκτ, για το οποίο όμως δεν μπορώ ακόμα να αποκαλύψω πολλά.
Ας μιλήσουμε τότε για το πρόσφατο παρελθόν: υπάρχει μια ασάφεια για το πώς ακριβώς συστήθηκαν οι Orcas. Δημιουργηθήκατε ειδικά για εκείνη τη διασκευή στο "Until Then" των Broadcast και δέσατε; Ή ως τότε είχατε ήδη αποφασίσει πως θέλατε να συνεργαστείτε;
Το είχαμε αποφασίσει, δουλεύαμε μάλιστα ήδη έναν χρόνο μαζί όταν πληροφορηθήκαμε τον θάνατο της Trish Keenan. Απλά ίσως, από εκείνο το σημείο κι έπειτα, να δουλέψαμε με περισσότερες δομές· ως τότε φτιάχναμε δηλαδή μόνο ινστρουμένταλ και όλα ήταν καθαρά αυτοσχεδιαστικά. Ήμασταν θαυμαστές της Trish από παλιά και στεναχωρηθήκαμε πολύ όταν έφυγε τόσο απότομα. Για μας η συμμετοχή σε ένα tribute προς τιμήν της ήταν απλά το σωστό πράγμα που έπρεπε να κάνουμε. Και απέναντί της μα και απέναντι στην επιρροή που μας είχε ασκήσει.
Αλήθεια, τι αντιπροσωπεύει το όνομά σας; Είναι κι αυτό ένας φόρος τιμής –στα ομώνυμα, αρχοντικά θαλάσσια ζώα; Ή συμβολίζει την περιοχή του βορειοδυτικού Ειρηνικού από την οποία και προέρχεστε;
Η σωστή απάντηση είναι «και τα δύο»! Αποτίνει φόρο τιμής σ' αυτά τα πράγματι αρχοντικά θαλάσσια πλάσματα, αλλά είναι ταυτόχρονα κι ένα ακρώνυμο το οποίο εκπροσωπεί το Oregon, την Cascadia και το Seattle: καθώς εγώ ζούσα στο Πόρτλαντ όταν ξεκινήσαμε τους Orcas, τα βουνά Cascade δημιουργούσαν έναν γεωγραφικό σύνδεσμο μεταξύ των δύο πόλεων της ευρύτερης περιοχής.
Τι περιλαμβάνει για σένα προσωπικά η συνέχεια, Tom; Πώς βλέπεις να κυλάει το καλοκαίρι του '14;
Τελείωσα πρόσφατα έναν δίσκο σε συνεργασία με τον Kyle Bobby Dunn –ευελπιστώ ότι θα κυκλοφορήσει πριν τελειώσει η χρονιά. Και υπάρχει και το πρότζεκτ που σου ανέφερα πιο πάνω, εντελώς προσωπικό αυτή τη φορά. Αν όλα πάνε καλά, θα βγει στις αρχές του 2015.
{youtube}mPKCLJLLLpk{/youtube}
