Michaelgir: «Please check your Skype and accept contact for interview in 8 minutes». Σε ακριβώς οκτώ λεπτά δεχόμαστε ευχαρίστως με τον Στυλιανό Τζιρίτα (με τον οποίον αναλάβαμε από κοινού τη συνέντευξη), πέφτοντας πάνω στον... Samuel Beckett και σε αυτόβουλο bandwidth που μας αφήνει άνευ εικόνας. Και οι μικρές εκπλήξεις συνεχίζονται καθώς συζητάμε μ' έναν προσηνή και ευγενέστατο Michael Gira, κάμποσο πριν αυτός κατεβάσει τους Κύκνους της μετά The Seer εποχής στα μέρη μας (την επόμενη Πέμπτη 16/5 στο Mylos Club της Θεσσαλονίκης και την Παρασκευή 17/5 στο Fuzz, Αθήνα)...
Σκοπεύαμε να πιάσουμε τη σχέση σας με τη λογοτεχνία στην πορεία, ωστόσο ανοίγοντας το Skype αντικρίζουμε στο προφίλ σας φωτογραφία του Samuel Beckett. Τι διαβάζετε αυτόν τον καιρό;
Λογοτεχνία, ιστορία, ποίηση. Τελευταία έχω πιάσει το Iron Curtain (σ.σ.: πιθανότατα το Iron Curtain: The Crushing of Eastern Europe, 1945-1956 της Anne Applebaum). Η μάχη του Στάλινγκραντ με αφήνει άναυδο. Μιλάμε για ένα κομβικό σημείο της ιστορίας, στο οποίο συμπυκνώνεται όλος ο πόνος, η αυτοθυσία και η ματαιότητα.
Είναι η βία στην ανθρώπινη φύση;
Ξέρεις, ο πατέρας ήταν ένας απ' αυτούς που κατέβηκαν στη Νορμανδία. Η απάντηση είναι ναι. Μάλλον ναι δηλαδή, δεν είμαι φιλόσοφος… Δεν την καταλαβαίνω τη γλώσσα των φιλοσόφων γι' αυτό και δεν τους διαβάζω. Ναι λοιπόν, αν και νομίζω πως την ίδια στιγμή υπάρχει και μια αντίρροπη δύναμη. Όχι ντε και καλά στα απόλυτα πλαίσια του καλού και του κακού, μάλλον κάτι σαν κοσμικό παλαντζάρισμα.
Μιλάτε με θρησκευτικούς όρους...
Μα η μουσική είναι ενός τύπου θρησκευτική εξάσκηση...
Και ο Θεός ποιος είναι;
(γέλια) φοβάμαι πως θα πρέπει να ρωτήσετε τον Δαλάι Λάμα...
Όχι τον Πάπα;
Και πάλι φοβάμαι πως ο Δαλάι Λάμα είναι πιο αρμόδιος ν' απαντήσει. Δυστυχώς για τον Πάπα...
Μετακινείστε καμιά φορά προς τα όρια του occult ή του μυστικισμού; Η μουσική σας, άλλωστε, διαθέτει έντονες τελετουργικές ιδιότητες...
Μπα, δεν με ενδιαφέρουν αυτά… Έχω κάτι φίλους που ασχολούνται, μέχρις εκεί. Εκείνο που με αφορά είναι η ατομική έκφραση και η δημιουργική ανεξαρτησία, τα οποία δεν συνάδουν με τέτοιου τύπου στανταρισμένες συνταγές.
Σας ενοχλεί ακόμα η χρήση των κινητών κατά τη διάρκεια ενός σόου;
Έχω βαρεθεί να γκρινιάζω… Αυτή η πρακτική χαλάει την εμπειρία για όλους μας. Άσε που τα βίντεο τα οποία ανεβαίνουν έπειτα στο ίντερνετ αναπαριστούν μια φτωχή εκδοχή της πραγματικότητας που –εν τέλει– καταντά ψεύδος. Με πιάνει καμιά φορά και τα λέω ακόμα, αλλά άκρη δεν βγαίνει...
Με το The Seer μονάχα να καταλαμβάνει ένα δίωρο χωροχρόνου, τι θα παίξετε στην Αθήνα;
Το ομώνυμο τραγούδι θα παίξουμε, το οποίο θα μεταλλάσσεται σε δύο άλλα του άλμπουμ. Κατά τα λοιπά, νέο υλικό.
Πώς βιώνετε την έννοια του χρόνου στην αρτίστικη ζωή σας, κι αν θέλετε και στην προσωπική σας;
Το κόλπο είναι να αποδέχεσαι ότι ο θάνατος περιμένει πάντα στη γωνία: είναι πάντα εκεί, έτοιμος να αναλάβει. Το αποδέχεσαι και η καθημερινότητά σου γίνεται αυτομάτως πιο επείγουσα, πιο έντονη, πιο γεμάτη. Ποτέ δεν ξέρεις αν το έχεις πετύχει, ωστόσο αυτός είναι ο δρόμος...
Αυτή η συνεχής ανάγκη για ανανέωση παράγει κι ενός τύπου φθορά;
Θα βαριόμουν αφόρητα μια ροκ μπάντα σταθερού τύπου, θα βαριόμουν επίσης κι έναν ήχο αντίστοιχης λογικής. Αυτός είναι ένα τρόπος να κρατάς τα πράματα επείγοντα και ζωντανά.
Κάπως έτσι εχάθη και το περίφημο λαγουδάκι που συνόδευσε τις κυκλοφορίες για μια περίοδο...
Θέλετε να σας χαλάσω την ιστορία;
Παρακαλούμε...
Το 'χε φτιάξει ένα φίλος, γραφίστας στο επάγγελμα. Προφανώς μου άρεσε η αντίθεση της εικόνας του με το κόνσεπτ της μπάντας. Μου άρεσε και η σταθερή παρουσία του, με το περιβάλλον ν' αλλάζει κάθε φορά. Τόσο πεζό...
Και το εξώφυλλο του The Seer;
Παρομοίως, το έφτιαξε φίλος σε διάφορες εκδοχές. Θυμάμαι πως το βάλαμε επειδή κάτι μου έκανε αυτή η οδοντοστοιχία.
Κι αυτή η οδοντοστοιχία με το περιεχόμενό της, σας χάρισαν έπειτα από δεκαετίες ένα παγκόσμιο ενδιαφέρον πολύ πέραν των ορίων του παραδοσιακού σας κοινού…
Και λοιπόν; Δεν με αφορά. Συνέβη με το The Seer, όμως ο επόμενος δίσκος σ’ αυτό το πλαίσιο μπορεί να αποδειχθεί πλήρης αποτυχία. Και πάλι δεν θα με ενδιαφέρει.
Δεν λαμβάνετε υπ’ όψιν το feedback ούτε στο ελάχιστο;
Όχι, καθόλου. Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να νερώσεις τη δημιουργικότητα και κατ' επέκταση τη δημιουργική εμπειρία.
Σας ευχαριστούμε πολύ για την τιμή.
Κι εγώ σας ευχαριστώ...
{youtube}tyX7vc0k5_k{/youtube}
