Θέλεις να μας πεις πως ξεκίνησαν όλα; Πως άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική και στη συνέχεια ξεχώρισες ως DJ και παραγωγός;
Ημουν 15 ή 16 όταν ένας μεγαλύτερος μου φίλος από το σχολείο με κάλεσε σε ένα club που έπαιζε μουσική. Έτσι πήγα μαζί του και μου φάνηκαν τέλεια όσα βίωσα εκεί μέσα. Βέβαια με ενδιέφερε ήδη η μουσική καθώς ο πατέρας μου, μου έβαζε πολλούς δίσκους να παίζουν όταν ήμουν μικρός. Είχαμε τα πάντα από τους κλασικούς ροκ δίσκους στο σπίτι όπως AC/DC, Queen, Pink Floyd κλπ. Έτσι, αφού πήγα να δω τον φίλο μου να παίζει, άρχισα να αράζω με έναν άλλο φίλο που η οικογένειά του είχε κάποια χρήματα και του είχαν αγοράσει πικάπ και σιντιέρες. Σιγά σιγά προσπαθούσα να μάθω να παίζω μαζί του. Εκεί έφτιαξα την πρώτη μου συλλογή και μυήθηκα στη τέχνη του djing. Μου φαινόταν απίστευτο τότε. Με τον καιρό κατάφερα να αγοράσω διάφορα πικάπ και βινύλια για να κάνω πάρτι για τους φίλους μου και να παίζω σε διάφορα κλαμπ. Τότε δεν έπαιζα techno, αλλά ένα περίεργο μείγμα από hard trance, italo dance και hard house. Γύρω στα 18 ανακάλυψα τη techno και έχασα το μυαλό μου. Αυτό που με είχε συγκλονίσε είναι οτι δεν είχε αρχή ή τέλος. Ενδιαφέρθηκα πολύ για την techno μουσική και πέρασα μερικά χρόνια πηγαίνοντας σε techno πάρτι συνεχώς. Εν τέλει έγινα resident DJ σε ένα κλαμπ, το οποίο όμως έκλεισε λίγο αργότερα. Ωστόσο είχα ήδη αποφασίσει να φύγω για στο Βερολίνο. Όταν πήγα εκεί για πρώτη φορά είπα στον εαυτό μου οτι πρέπει να ξεκινήσεις να παίζεις μουσική εδώ πάση θυσία.
Πόσο χρονών ήσουν τότε;
Γύρω στα 20 με 21. Είχα σπουδάσει ηχοληψία στη Μαδρίτη και πήγα για Erasmus στο Βερολίνο. Κατευθείαν συνειδητοποίησα οτι ήθελα να μείνω εκεί και έκανα ό,τι μπορούσα για να τα καταφέρω. Μέσω του προγράμματος άρχισα να δουλεύω στην παραγωγή και την ηχοληψία, αλλά αυτό που έκανα κυρίως είναι να φορτώνω φορτηγά και να καθαρίζω καλώδια, όλη τη λάντζα με άλλα λόγια. Ευτυχώς με προσέλαβαν μόνιμα και συνέχισα να ζω στο Βερολίνο. Δούλευα εκεί για περίπου δύο-τρία χρόνια μέχρι τα 25 μου και ταυτόχρονα άρχισα να παίζω σε κλαμπ της πόλης. Εκείνη την εποχή πήγαινα πολύ σε ένα δισκοπωλείο και κάποια στιγμή με ρώτησαν αν ήθελα να δουλέψω εκεί, οπότε άλλαξα τη μία δουλειά για την άλλη, και μαζί με τα sets που έπαιζα, τα έβγαζα πέρα. Όπως καταλαβαίνεις επένδυα ό,τι χρήματα έβγαζα σε δίσκους και μουσικό εξοπλισμό.Σιγά σιγά άρχισα να παίζω σε όλο και περισσότερα κλαμπ. Ακόμη περισσότερες χώρες, ακόμη περισσότερα sets και κάπως έτσι βρισκόμαστε εδώ τώρα!
Αφού κάναμε fast forward στο σήμερα, ας μιλήσουμε για τα DJ sets σου. Είναι χαρακτηριστικό του παιξίματος σου πως προσπαθείς να καλύψεις ένα μεγάλο εύρος ηλεκτρονικών στυλ και ειδών. Πως καταφέρνεις να κρατάς τη συνοχή κατά τη διάρκεια των sets σου; Έχεις κάποιο συγκεκριμένο αφήγημα στο μυαλό σου;
Νομίζω ότι ο DJ πρέπει να επικεντρώνεται στη μουσική ως μία ενιαία ενέργεια και όχι στα διάφορα στυλ μουσικής. Έτσι νομίζω ότι λόγω της κουλτούρας που έμαθα να παίζω δίσκους και του χρόνου που πέρασα στο δισκοπωλείο, βγάζει απόλυτο νόημα για εμένα να ταξιδεύω μέσα από τις εποχές, από τα στυλ, και από διάφορα σημεία ενός εμπλουτισμένου ηχητικού φάσματος. Έτσι, ας πούμε μπορεί να παίξω σκληρά και στη συνέχεια να περάσω σε κάτι πολύ όμορφο, μετά σε κάτι χωρίς απολύτως κανένα groove και αμέσως μετά να επιλέξω κάτι πολύ funky. Όταν λειτουργούν αυτές οι αντιφάσεις όπως τις έχω στο μυαλό μου, είναι που παίζω τα πιο όμορφα sets μου. Φυσικά όλα αυτά εξαρτώνται και από το που και πόση ώρα παίζω. Σε ένα set 2 ωρών πρέπει να κρατάω το κοινό συνεχώς σε εγρήγορση. Ενώ σε sets με μεγαλύτερη διάρκεια, όπως αυτό που θα παίξω στην Αθήνα, μπορώ να περάσω μεθοδικά απ’ όλο το φάσμα των επιλογών και των στυλ μου. Το στοίχημα σε κάθε set μου είναι να βγάζουν νόημα αυτές οι φαινομενικά ασύνδετες αλλαγές για όλους.
Πως επιλέγεις τους δίσκους που παίζεις και από που τους αγοράζεις;
Αγοράζω νέους δίσκους κάθε εβδομάδα από το Hard Wax. Ό,τι αισθάνομαι ότι θα μπορούσε να ταιριάξει σε κάποιο set μου το αγοράζω από εκεί. Επίσης έχω μία πολύ μεγάλη λίστα κομματιών στο Discogs και ανατρέχω εκεί συχνά. Φυσικά μου αρέσει να ψάχνω και σε δισκοπωλεία σε όλο τον κόσμο. Μερικές φορές βρίσκω κάτι που το γνωρίζω και θέλω να έχω, ενώ άλλες φορές αγοράζω κάτι πιο τυχαία γιατί απλώς μου φάνηκε ενδιαφέρον. Αναζητώ και συλλέγω μουσική όλων των στυλ. Και αν μου αρέσει η μουσική ή τη βρίσκω ενδιαφέρουσα, αγοράζω τον δίσκο και ψάνχω τον τρόπο να δω πως μπορεί να χωρέσει σε κάποιο set μου.
Έχεις αφιερώσει πολύ χρόνο τα τελευταία χρόνια στις δεξιότητες σου ως παραγωγός και έχεις κυκλοφορήσει αρκετά κομμάτια. Πώς καταφέρνεις να διατηρήσεις την ισορροπία ανάμεσα στην παραγωγή μουσικής και το djing;
Στην πραγματικότητα αυτή τη στιγμή γίνεται όλο και πιο δύσκολο να φτιάξω μουσική, ακόμη αν και έχω το στούντιο μου εδώ στη Μαδρίτη για να δημιουργήσω. Θυμάμαι ότι υπήρχε μια εποχή που έκανα ένα κομμάτι την ημέρα, ενώ τώρα αυτό δεν είναι εφικτό. Έτσι φτιάχνω κομμάτια με ένα συγκεκριμένο σκοπό στο μυαλό μου. Ξεκινάω με τον τίτλο και λέω «αυτό το κομμάτι μου κάνει γι’ αυτό και θα το το φτιάξω έτσι». Πάντα έφτιαχνα κομμάτια με σκοπό να τα παίζω στα DJ sets μου. Θεωρώ τον εαυτό μου κάτι περισσότερο από έναν παραγωγό, και έτσι η ιδέα μου είναι πάντα να φτιάχνω κομμάτια που θα ταίριαζαν στο σετ μου με κάποιο τρόπο. Αν έχω μια υπέροχη ιδέα και χρειάζομαι κάποιο κομμάτι που δεν μπορώ να το βρω, απλά θα το φτιάξω για μένα! Και φυσικά υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ. Αυτή την περίοδο με ενδιαφέρει πολύ το hip hop και η reggaeton. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον crossover με τη techno που θα ήθελα να δοκιμάσω περισσότερο Επίσης το τελευταίο διάστημα δουλεύω πάνω σε έναν αμιγώς techno δίσκο. Μετά από τόσες pop συνεργασίες, νιώθω ότι ίσως ήρθε η ώρα να επιστρέψω στις techno ρίζες μου..
Ήθελα να σε ρωτήσω σχετικά, γιατί πολλές τάσεις της δεκαετίας του 1990 όπως η hardgroove techno, η acid techno και το trance έχουν κάνει δυναμική επιστροφή στο dancefloor. Νιώθεις ότι απελευθερώνεσαι ή ότι μερικές φορές όλα αυτά τα στυλ και τα είδη σε περιορίζουν; Πώς προσπαθείς να κινηθείς ανάμεσα τους;
Το βρίσκω εκπληκτικό αυτό που συμβαίνει. Θυμάμαι όταν άρχισα να παίζω διαφορετικά στυλ techno στα sets μου, μερικοί άνθρωποι ξενέρωναν πολύ. Δεν ήταν τόσο ευχάριστο για τα πλήθη γενικά, επειδή έρχονταν για να ακούσουν πολύ συγκεκριμένα είδη techno, κάτι που δεν ισχύει πλέον. Μπορείς να παίξεις ό,τι θέλεις και νομίζω ότι αυτό για έναν DJ είναι φοβερά απελευθερωτικό, το ότι μπορείς να εκφραστείς πραγματικά με διαφορετικά στυλ και ήχους. Το να ελίσσομαι ανάμεσα σε διαφορετικές υφές, αισθητικές, τέμπο και είδη ηλεκτρονικής μουσικής, με κέντρο βάρος τη techno, είναι αυτό που απολαμβάνω να κάνω περισσότερο. Πλέον το κοινό είναι πιο ανοιχτόμυαλο και δεκτικό στο διαφορετικό. Το dancefloor έχει γίνει πιο δημοκρατικό αν θες κι αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι απευθύνεται σε περισσότερο κοινό, όχι μόνο στους πιουρίστες και τους ελιτιστές που παραμένουν προσκολλημένοι σε συγκεκριμένα γούστα.
Ακριβώς όμως επειδή το rave έχει επανέλθει ως ένα μαζικό lifestyle ίσως χάνει μέρος του αυθεντικού του χαρακτήρα. Εσύ πως διατηρείς ακλόνητη την underground ιδεολογία σου σε αυτή την πραγματικότητα;
Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό πως εξακολουθώ να παίζω μουσική που αγαπώ. Και στη μορφή (βινύλια) που μου αρέσει να παίζω. Όσο περισσότερους ανθρώπους μπορώ να προσεγγίσω με αυτή τόσο το καλύτερο. Σίγουρα κάτι θυσιάζεις για να ανέβεις πχ μπορεί κάποτε να έπαιζα 10 περίεργα κομμάτια στη σειρά, και τώρα ίσως παίξω δύο ή τρία. Αλλά νομίζω το να φτάσει η μουσική μου σε περισσότερο κόσμο είναι πιο σημαντικό από το να παίζω συνεχώς «δύσκολα» tracks για λίγους, φροντίζοντας βέβαια πάντα να διατηρώ την αισθητική μου. Με αυτό τον τρόπο αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να ενδιαφερθούν περισσότερο για τη rave σκηνή. Και κάπως έτσι αναπτύσσουμε μια μεγαλύτερη σκηνή κάτι που στο τέλος και με το σωστό χειρισμό μπορεί να αποδειχθεί καλό για όλους που ανήκουν σε αυτή. Θεωρώ πάντως ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που ακόμα κι αν έπαιζα τώρα πέντε πειραματικά ή πιο απαιτητικά κομμάτια, ο κόσμος θα το αποδεχόταν αυτό επειδή, όπως είπαμε και πριν, έχει γίνει πιο δεκτικός σε νέα ακούσματα εφόσον του σερβιριστούν με τον κατάλληλο τρόπο. Εξαρτάται φυσικά κάθε φορά και από τη συνθήκη, σε ποιο club παίζεις, σε ποιο μέρος του κόσμου, ποιο είναι το υπόλοιπο line-up κτλ Και φυσικά όλα γίνονται καλύτερα με τη σωστή μίξη. Αλλιώς είναι να ακούς τα κομμάτια στο σπίτι σου ή έξω περπατώντας, απ’ότι σε ένα club με φοβερό ηχοσύστημα μιξαρισμένα με έναν ανατρεπτικό τρόπο. Αυτή είναι η μαγεία του μιξαρίσματος.
Η Γερμανία προχώρησε σε περικοπές των πολιτιστικών κονδυλίων, ενώ στη Γεωργία εκλέχθηκε μία φιλορωσική κυβέρνηση. Πως πιστεύεις ότι αυτές οι αποφάσεις επηρεάζουν την rave κοινότητα; Σε ρωτάω γιατί είσαι resident DJ σε clubs στο Βερολίνο και τη Τιφλίδα..
Έχω μία κάπως αμφιλεγόμενη άποψη σχετικά με αυτό, αλλά πιστεύω ότι όσο λιγότερη ανάμειξη έχουν οι κυβερνήσεις με την ηλεκτρονική σκηνή τόσο το καλύτερο. Ας πούμε στη Νότια Αμερική το επίπεδο των rave parties είναι απίστευτο ενώ υπάρχει πραγματικά μηδενικό ενδιαφέρον από τα κόμματα. Είναι ωραίο που μπορούμε να έχουμε οργανισμούς που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση, αλλά ποιο είναι το κόστος πραγματικά γι’ όλο αυτό; Ένας εξευγενισμός, μία πολιτιστική εξομάλυνση ίσως, που δεν ταιριάζει στο αληθινό πνεύμα της σκηνής.
Η κατάσταση στη Γεωργία είναι διαφορετική. Υπάρχει μια αυταρχική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή. Τα πράγματα ήταν πάντα περίπλοκα εκεί. Αλλά νομίζω ότι αυτό κάνει το μέρος τόσο ξεχωριστό γιατί η rave κουλτούρα εκεί είναι πραγματικά ένα κοινωνικό κίνημα, ένα καταφύγιο για ανθρώπους που μπορούν να εκφραστούν αληθινά και να είναι ο εαυτός τους. Νομίζω λοιπόν ότι είναι μια πολύ διαφορετική κατάσταση σε σχέση με τη γερμανική σκηνή που είναι μία ανεπτυγμένη βιομηχανία. Αλλά ισχύει το ίδιο και στις δύο περιπτώσεις με διαφορετικό τρόπο: όσο το λιγότερο μπλέκονται οι αρχές τόσο το καλύτερο.
Μπορεί το dancefloor να είναι ακόμα ένας τόπος ελευθερίας και ουτοπίας;
Θέλω να το πιστεύω. Σε ορισμένα μέρη η απόδειξη υπάρχει. Τα πάρτι στην Ουκρανία σε εποχές πολέμου μετατρέπονται σε τόπους έκλυσης ενέργειας και εσωτερικής απελευθέρωσης. Τα πάρτι στην Τιφλίδα είναι εξίσου ανεπανάληπτα. Η χορευτική πίστα είναι ένα μέρος όπου όλοι είναι ίσοι και δεν έχουν σημασία οι καταβολές σου. Όλοι αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον με πολύ σεβασμό και αγάπη. Και νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο να το αλλάξεις αυτό γιατί είναι ριζωμένο στο DNA της rave κουλτούρας.
Πως νιώθεις που θα παίξεις στην Αθήνα λίγο πριν το τέλος της χρονιάς;
Ανυπομονώ πολύ για αυτό. Ήταν να παίξω στη Τιφλίδα μετά από καιρό και μάζευα πολλούς δίσκους για την περίσταση, αλλά λόγω των όσο έχουν συμβεί το set ακυρώθηκε. Επομένως τώρα όλη η ενέργεια και η προσοχή μου είναι επικεντρωμένη στην Αθήνα γιατί νιώθω πως είναι ένα πολύ ξεχωριστό μέρος σε σχέση με την υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη! Ανυπομονώ να παίξω όλους αυτούς τους νέους δίσκους που έχω αγοράσει και να γιορτάσουμε τη ζωή λίγο πριν το τέλος τους έτους!
Ο Héctor Oaks έρχεται στο Ωδείο Αθηνών για ένα Κυριακάτικο απογευματινό 5ωρο DJ set στο τελευταίο EDEN party του 2024. Περισσότερα εδώ.
