Η αμφίθυμη μπάντα από το Μπρούκλιν είναι σε μεγάλα κέφια, και πιο δραστήρια από ποτέ. Το New Moon –η τέταρτη δισκογραφική δουλειά τους– κυκλοφόρησε στις αρχές του μήνα και κυμαίνεται μεταξύ πανκ και κάντρι. Ως αυθεντικά «παιδιά της πόλης», με σχιζοφρενικές ωστόσο τάσεις, και με αφορμή την επερχόμενη εμφάνισή τους στο An Club την επόμενη Κυριακή στις 31 Μαρτίου, απάντησαν σε κάποιες ερωτήσεις μας...
Πώς νιώθετε που ο καινούριος σας δίσκος μόλις κυκλοφόρησε; Η εταιρία σας, Sacred Bones, τον περιγράφει ως την «πιο έντονα προσωπική και επουσιώδη στιγμή σας». Ισχύει;
Είμαστε κατενθουσιασμένοι που το New Moon κυκλοφόρησε επιτέλους! Περιμένουμε αυτή τη στιγμή εδώ κι έναν χρόνο. Τώρα που έφτασε μας είναι δύσκολο να μην παρεκτραπούμε, δεδομένης της «επουσιώδους» προσωπικότητάς μας.
Κάθε νέο σας άλμπουμ εναλλάσσεται από το προηγούμενο. Το κάνετε συνειδητά αυτό, ή η μετεξέλιξη συμβαίνει αυθόρμητα καθώς προχωράτε;
Γίνεται τελείως αυθόρμητα. Προσπαθούμε όσο το δυνατόν να μην κάνουμε τίποτα προμελετημένο.
Η ευρωπαϊκή σας περιοδεία λήγει στις 31 Μαρτίου, με την εμφάνισή σας στο An Club. Περάσατε καλά την τελευταία φορά που εμφανιστήκατε εκεί, γι’ αυτό ξαναέρχεστε τόσο σύντομα;
Εγώ τότε δεν ακολούθησα το υπόλοιπο γκρουπ. Εκ των υστέρων όμως μου είπανε ότι ήταν τέλεια. Έχω να πάω στην Αθήνα απ’ τα 15 μου –θυμάμαι ήμουνα στη φάση που ξεκινούσα να πίνω ουίσκι στα σοβαρά. Ανυπομονώ να έρθω!
Τότε δεν ήτανε (το Φεβρουάριο του '12) που είχατε παίξει μαζί με τους Acid Baby Jesus και τους Ruined Families; Είχατε καλή συνεργασία, τι σου μεταφέρθηκε;
Τα παιδιά μου είπανε ότι ήτανε γαμώ τα τυπάκια, ειδικά οι Acid Baby Jesus.
Παρακολουθείτε την πολιτική επικαιρότητα στην Ελλάδα; Έχετε κάτι να πείτε πάνω σ’ αυτό;
Δεν γνωρίζω αρκετά πάνω στην παγκόσμια οικονομία και την πολιτική στην Ελλάδα για να κάνω κάποιο ενδιαφέρον σχόλιο. Αλλά ελπίζω όλα να πάνε καλά! Θα προσπαθήσουμε να πείσουμε τους Γερμανούς να σας λυπηθούνε λίγο…
Σύμφωνα με το βιογραφικό σας υπάρχουν τουλάχιστον άλλα επτά συγκροτήματα με το όνομα The Men. Δεν λέω, ωραίο είναι, αλλά δεν σας κάνει τη ζωή λίγο δύσκολη; Για παράδειγμα, πρέπει κανείς να ξέρει ακριβώς τι αναζητά όταν σας ψάχνει σε μηχανή αναζήτησης για να μη βρει τους λάθος Men.
Σκεφτήκαμε πάρα πολύ το όνομα που θα επιλέξουμε, καταναλώσαμε απίστευτη ενέργεια. Περίεργο που καταλήξαμε σε αυτό, ε;
Τα τελευταία δύο χρόνια το κοινό σας έχει εκτοξευθεί, παρ’ ολ’ αυτά διατηρείτε χαμηλό προφίλ από άποψη κοινωνικής δικτύωσης. Το κάνετε ηθελημένα;
Εντελώς.
Τι τρέχει με το εξώφυλλο του New Moon; Μήπως είναι λίγο πιο «λουλουδιαστό» απ’ όσο θα έπρεπε;
Μήπως είσαι λίγο περίεργη;
Το "Without A Face" είναι το αγαπημένο μου κομμάτι του δίσκου. Τι κρύβεται πίσω του;
Ευχαριστούμε! Το τραγούδι έχει να κάνει με την ανεξήγητη ανασφάλεια και τον φόβο που αντιμετωπίζει κανείς καθώς ενηλικιώνεται. Θα βρεις τα πάντα μέσα του: φίλους οι οποίοι έχουν «φύγει», εθισμό στα ναρκωτικά, την 9/11… Όλα αυτά.
Υπάρχει συνολικά κάποια φιλοσοφία στη μουσική σας –και συγκεκριμένα στον καινούριο σας δίσκο;
Όταν σκέφτεσαι πολύ… Την έχεις πατήσει.
Έχετε δηλώσει ότι επιλέξατε να ηχογραφήσετε το άλμπουμ στο Big Indian, στα όρη Catskill, εξ αιτίας της προδιάθεσης που έχει η περιοχή για κάποια ενδεχόμενη «ουράνια παρέμβαση». Πώς επηρέασε τελικά το περιβάλλον τη διαδικασία της σύνθεσης και της ηχογράφησης;
Μείναμε απομονωμένοι σε εκείνη την πλευρά του βουνού για δύο εβδομάδες. Τα πράγματα αγρίεψαν κάποια στιγμή.
Σε γενικές γραμμές η ακρόαση του New Moon φανερώνει μεγαλύτερη συνοχή στον ήχο σας συγκριτικά με προηγούμενες δουλειές σας. Μήπως αυτό σημαίνει ότι έχετε βρει τελικά τον «πρoσωπικό» σας, χαρακτηριστικό ήχο; Ή σκοπεύετε να συνεχίσετε τους πειραματισμούς;
Εγώ πάλι πιστεύω ότι οι προηγούμενοι δίσκοι μας είχαν πολύ τεκμηριωμένο ήχο! Κατά την άποψή μου είχαμε πάντα έναν φυσικό, προσωπικό ήχο, και ανυπομονούμε να συνεχίσουμε να τον μοιραζόμαστε μαζί σας για πολύ καιρό ακόμα από 'δω και πέρα.
Εντοπίζω επίσης μια εμφανή διακύμανση διάθεσης στο New Moon: το δεύτερο μισό είναι πιο πανκ και δυνατό από το πρώτο, με μεγάλη διαφορά. Δεν θέλετε να φανείτε συναισθηματικοί, αλλά κατά βάθος είστε, έτσι δεν είναι;
Πάντα ήμασταν πολύ συναισθηματικοί!
Μερικές από τις επιρροές σας (μουσικές και μη);
John Coltrane, Sonny Sharrock, Gregory Corso, George Harrison, Leonard Cohen.
Ο ήχος σας είναι σαφώς επιθετικός. Αντικατοπτρίζει τη διάθεσή σας; Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που σας παροτρύνει να εκφράσετε την οργή σας;
Οι καθυστερήσεις στο μετρό της Νέας Υόρκης είναι από μόνος του ένας πολύ καλός λόγος για μια μικρή έκρηξη οργής.
Πώς ξεκινήσατε σαν μπάντα; Γνωριζόσασταν από παλιά; Έχετε παίξει μαζί στο παρελθόν σε άλλα συγκροτήματα;
Αυτή είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία! Αλλά δεν χαίρεσαι που είμαστε εδώ που είμαστε τώρα;
Πρόσφατα παίξατε στο ίδιο φεστιβάλ με τον Ty Segall, τους Strange Boys και τους White Fence. Πώς ήταν ως εμπειρία; Έχετε κοινά στοιχεία με τους προαναφερθέντες;
Περάσαμε πολύ καλά σ’ αυτήν την εμφάνιση. Είχαμε μόλις επιστρέψει από την ηχογράφηση στα βόρεια, οπότε διαθέταμε άπειρο υλικό να μοιραστούμε. Επιπλέον ήταν πολύ ενδιαφέρον γιατί ήταν η πρώτη φορά που παίζαμε στο Webster Hall, ένα πολύ σημαντικό συναυλιακό χώρο στη Νέα Υόρκη! Κατά τα άλλα συμπαθώ πολύ τους White Fence –αν και δεν νομίζω ότι έχουμε πάρα πολλά κοινά.
Πέρσι ανοίξατε τη συναυλία του Lee Ranaldo στο Λονδίνο. Πιστεύετε ότι το γεγονός αυτό ανέδειξε τη φήμη σας;
Θεωρώ ότι η φήμη μας είναι αυτή που είναι και δεν θα επηρεαστεί απλά επειδή παίξαμε μαζί με κάποιον. Πάντως η εμπειρία ήταν τέλεια, το συγκρότημα του Lee είναι απίστευτο.
Θα θέλατε να μας προτείνετε μερικά καινούρια συγκροτήματα;
Έχεις ακούσει τους Teen; Έχω κολλήσει μαζί τους. Η Carolina είναι όλα τα λεφτά! Επίσης τσέκαρε τους Destruction Unit, τους Pampers, τους Vaz, τους Co La, τους Rocket Launcher, τους Sleepies και τους Nude Beach.
{youtube}4MKGz5c8p2M{/youtube}
