Δημιουργός ταυτισμένος με την κινηματογραφική χροιά της μουσικής του, ο Jay-Jay Johanson έχει ήδη διαγράψει 15 χρόνια επιτυχημένης δημιουργικής πορείας. Ενόψει των εμφανίσεών του σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (στο Tiki την Κυριακή 25/11 και στο θέατρο Γαία το Σάββατο 24/11, αντίστοιχα), ο Σουηδός μας είπε δυο λόγια για την ως τώρα δισκογραφική του πορεία, αλλά και για τα μελλοντικά του πλάνα, καθώς και για τον επερχόμενο ένατο δίσκο του...
Στην πορεία από το Whiskey στο Antenna και στο Rush διάφορες αλλαγές έχουν μεσολαβήσει στον ήχο σας. Για ποιον λόγο επιλέγετε να τον διαφοροποιείτε τόσο έντονα από δίσκο σε δίσκο;
Η αλήθεια είναι πως οι τρεις πρώτοι δίσκοι μου γράφτηκαν στο ίδιο στούντιο με τους ίδιους μουσικούς και τα ίδια μηχανήματα, με το sampler σαν κεντρικό εργαλείο. Ύστερα αποφάσισα να φτιάξω έναν ηλεκτρονικό δίσκο κι έτσι προέκυψε το Antenna, ενώ κάποιες από τις ιδέες που απέμειναν από εκεί πέρασαν στο Rush. Στη συνέχεια γύρισα πίσω στο στούντιο όπου είχα γράψει τους τρεις πρώτους δίσκους κι έφτιαξα τα The Long Term Physical Events Are Not Yet Known, Self-Portrait και Spellbound και πάλι μαζί με τους ίδιους μουσικούς, αλλά χωρίς πλέον το sampler. Και νομίζω πως τελικά η πρώτη τριλογία βγήκε πιο σκοτεινή και βαριά, ενώ η τελευταία τριλογία ήταν πιο ελαφριά και οικεία. Πιστεύω πάντως ότι οι δύο τριλογίες είναι βαθιά συνδεδεμένες μεταξύ τους και στηρίζονται στις ίδιες ιδέες και στις ίδιες επιρροές αναφορικά με την παραγωγή. Νιώθω πως είναι κάπως σαν τον τρόπο με τον οποίο δείχνω ο τρόπος που λειτουργώ δισκογραφικά: άλλαξα στυλ μόνο μια φορά (στη φωτογράφηση για το εξώφυλλο του Antenna) και από εκεί και πέρα έχω παραμείνει ίδιος, λίγο πιο γερασμένος βέβαια... Με εξαίρεση βέβαια την εποχή του Spellbound, όταν είχα αφήσει τα μαλλιά και τα γένια μου να μακρύνουν.
Πώς θα περιγράφατε με δικά σας λόγια το Spellbound;
Είναι πιο γυμνός και πιο οικείος αυτός ο δίσκος, αλλά και πιο ήσυχος και ευαίσθητος σε σχέση με τους προηγούμενους. Νομίζω πως είναι ο πιο όμορφος δίσκος μου και ταυτόχρονα ο πιο προσωπικός.
Αν ανατρέξετε στο σύνολο της δισκογραφίας σας, ποιο σημείο της θα αναγνωρίζατε ως το πιο αντιπροσωπευτικό της δημιουργικής σας προσωπικότητας;
Θα έλεγα πως τα Whiskey, Poison, The Long Term Physical Events Are Not Yet Known και Spellbound είναι τα τέσσερα πιο θεμελιώδη έργα της πορείας μου. Αναδεικνύουν τα σημάδια μιας φυσικής εξέλιξης και ωρίμανσης της δουλειάς μου. Και βέβαια αντιπροσωπεύουν απόλυτα το ποιος είμαι και το ποιος ήμουν.
Σαν ακροατής, αν έπρεπε να διαλέξετε ανάμεσα στα μουσικά είδη τα οποία έχετε κατά καιρούς αναμείξει μέσα στους δίσκους σας (trip hop, electroclash, στοιχεία τζαζ, synth pop), ποιο θα λέγατε ότι προτιμάτε;
Σίγουρα το trip hop αποτελεί την αφετηρία μου, αλλά η τζαζ αποτελούσε πάντα –και αποτελεί ακόμα– τη βασική μου επιρροή. Ωστόσο η ποπ μουσική είναι πιθανότατα το μόνο είδος το οποίο καλύπτει όλους τους εναλλακτικούς πειραματισμούς και τις παραγωγές που κατά καιρούς έχω επιχειρήσει.
Υπάρχουν κάποιοι σημερινοί καλλιτέχνες που να σας αρέσουν και θα προτείνατε να ακούσει κανείς;
Ο Flying Lotus και ο Jeremiah Jae είναι φοβεροί. Γενικά ακούω τις δουλειές πολλών νέων καλλιτεχνών, με εξαίρεση τις εποχές που ηχογραφώ κάποιον δίσκο. Τότε δεν ακούω καθόλου μουσική, όπως τώρα.
Σχεδιάζετε δηλαδή την κυκλοφορία κάποιου νέου δίσκου σύντομα;
Ναι, είμαστε σχεδόν έτοιμοι! Ο νέος δίσκος πρόκειται να κυκλοφορήσει μάλλον μέσα στην άνοιξη του 2013, το αργότερα μέσα στο φθινόπωρο.
Υπάρχουν κάποια άλλα μελλοντικά σχέδια για τα οποία μπορούμε να μάθουμε;
Υποθέτω πως θα συνεχίσω να κάνω αυτό που έκανα τα τελευταία 16-17 χρόνια...
Τι προσδοκίες έχετε αναφορικά με τις επερχόμενες εμφανίσεις σας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και τι πρέπει να περιμένει από εσάς το ελληνικό κοινό;
Εμείς θέλουμε να προσφέρουμε μια όσο το δυνατόν πιο δυναμική συναυλία και να περάσουμε καλά. Προσωπικά ανυπομονώ να ξαναβρεθώ στην Ελλάδα που την αγαπώ τόσο πολύ.
{youtube}P8_76uvNGpw{/youtube}
