Άνθρωπος που ζει και δραστηριοποιείται μέσα στα clubs, ο Anthony Collins έρχεται στις 22 Σεπτεμβρίου στη φετινή εκδοχή του ενTechno για να μας κάνει να χορέψουμε και να αφήσουμε ποσότητα ιδρώτα στην πίστα. Εκτός όμως από της «νύχτας τα καμώματα», για τα οποία έχει πολλά να θυμηθεί και να αναφέρει, μας μιλάει και για την ίδρυση της δικής του δισκογραφικής εταιρείας, τις δουλειές που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει καθώς και για το ποιους καλλιτέχνες ακούει όταν κάθεται στο σαλόνι του για να χαλαρώσει από το νυχτοκάματο...
Πες μας μερικά πράγματα για τη δισκογραφική σου εταιρεία, Scissor & Thread, αλλά και για το πρόσφατο παρακλάδι της, τη Natural History...
Ήθελα να δημιουργήσω τη δική μου εταιρεία εδώ και χρόνια αλλά ποτέ δεν είχα βρει την ακριβή κατεύθυνσή της. Δεν ήθελα, για παράδειγμα, να ανοίξω άλλο ένα techno house label, ήθελα να έχω ξεκάθαρο ηχητικό όραμα προτού ξεκινήσω καθώς και μια ταυτότητα. Όσο για το θυγατρικό label, ήταν μια φυσική εξέλιξη γιατί έχω ακόμα ισχυρούς δεσμούς με τον κόσμο του clubbing και χρειαζόμουν έτσι μια διέξοδο και για αυτήν την κατεύθυνση, μιας και η Scissor & Thread τείνει πιο πολύ στην indie και εκλεκτική πλευρά των μουσικών πραγμάτων.
Όταν παίζεις σαν DJ προτιμάς να «χτυπάς» το κοινό με ένα banger από την αρχή ή να κάνεις ατμοσφαιρική είσοδο; Πώς χτίζεται το σετ από εκεί και έπειτα;
Μου αρέσει να ξεκινάω με deep διαθέσεις και να ορίζω τον ρυθμό της υπόλοιπης εμφάνισης μέσα από αυτό. Παίζω πάντα πολύ μεγάλα σε διάρκεια σετ, μιας και μου βγαίνει φυσικά κάτι τέτοιο.
Ανάφερέ μας 3 καλλιτέχνες που χρησιμοποιείς συχνά όταν παίζεις σε κάποιο club και άλλους 3 τους οποίους απολαμβάνεις να ακούς στο σαλόνι σου...
Για το club θα έλεγα τους Kerry Chandler, Soulphiction και Soul Capsule ενώ για το σαλόνι τους Gry, XX και We Are Knights.
Πιστεύεις πως υπάρχει πράγματι η ανάγκη για τόσα υποείδη στην ηλεκτρονική μουσική; Ή είναι στο χέρι ενός καλού DJ να καταφέρει να τα μπλέξει αποτελεσματικά μέσα στο σετ του;
Υποθέτω ότι χρειάζονται, ως ένα μέσο για να μπορεί το κοινό να καταλάβει πιο εύκολα τι πρεσβεύει ο κάθε καλλιτέχνης. Από εκεί και πέρα, ως προς το κομμάτι του DJing, εγώ προσωπικά δεν δείχνω και τόσο μεγάλη προσοχή στα είδη. Αν μου αρέσει ένα κομμάτι και ταιριάζει στο σετ μου, θα το παίξω χωρίς δεύτερη σκέψη.
Κυκλοφόρησες το ΕΡ σου Exhibit A τον Μάιο. Υπάρχει στα πλάνα σου κάποιο άλμπουμ ή προτιμάς περισσότερο τις πιο μικρές σε διάρκεια και σύντομες, σε χρονική διαφορά μεταξύ τους, κυκλοφορίες;
Έχω το επόμενο ΕΡ έτοιμο για κυκλοφορία τον Οκτώβριο ενώ ένα άλμπουμ είναι στα πλάνα να κυκλοφορήσει μέσα στο επόμενο έτος (με το project μου Frank & Tony, τον Frank Harris κι εμένα δηλαδή).
Μιας και είσαι Γάλλος, θεωρείς ότι η clubbing σκηνή της χώρας σου είναι υποτιμημένη σε σχέση με εκείνες της Αγγλίας και της Γερμανίας;
Για πολλά χρόνια ίσχυε αυτό. Όμως τα τελευταία 3 χρόνια τα πράγματα έχουν προχωρήσει πολύ στο Παρίσι και υπάρχει πλέον οργασμός από events. Κάθε Σαββατοκύριακο τα πράγματα είναι ξέφρενα με πολλά και γεμάτα underground line-ups.
Υπάρχει κάποιο φεστιβάλ ή μεγάλο club στο οποίο θα ήθελες να έχεις παίξει αλλά δεν τα έχεις καταφέρει μέχρι στιγμής;
Από τα club θα έλεγα το Robert Johnson, ενώ από τα φεστιβάλ το DEMF. Ελπίζω πάντως να πραγματοποιήσω και τις δύο ευχές μου στο μέλλον!
Ποια είναι η καλύτερη ανάμνηση που έχεις από μια νύχτα ως DJ;
Μου έχουν μείνει τόσες μαγικές αναμνήσεις, αυτή είναι άλλωστε και η ομορφιά της δουλειάς μου, ό,τι με κρατάει σε εγρήγορση! Μια βραδιά συγκεκριμένα θυμάμαι ότι είχαμε ένα showcase για τη Scissor & Thread στο Marcy Hotel της Νέας Υόρκης. Όλοι οι «δικοί» μας άνθρωποι ήταν εκεί –ο Francis Harris, ο Jordan Lieb, οι No Regular Play. Ήταν πολύ συναισθηματική βραδιά με υπέροχα vibes να γεμίζουν τον χώρο.
{youtube}f-W7k_-SRbI{/youtube}
