Όταν αρχικά οι Disappears συντάχθηκαν σε σώμα το 2008, δεν τους περνούσε από το μυαλό ότι τρία χρόνια αργότερα τα τύμπανά τους θα διαχειριζόταν ο Steve Shelley, με όση επιμέλεια διαχειριζόταν ως τότε και εκείνα των Sonic Youth. Ενόψει της ζωντανής τους εμφάνισης στην Αθήνα (την ερχόμενη Τρίτη, 10 Ιουλίου, στο An Club), ο Brian Case μας είπε λίγα πράγματα για το διαστημικό krautrock στο οποίο αποσκοπεί το συγκρότημά τους, αποδέχθηκε ότι τα δημοσιογραφικά «φώτα» οφείλονται στον Shelley, ενώ αναδείχτηκε βαθιά καλόγουστος, επιλέγοντας ως αγαπημένο του δίσκο το Marquee Moon των Television...
Πώς είναι η ζωή στο Σικάγο;
Το Σικάγο είναι πολύ όμορφο, αγαπώ πολύ αυτό το μέρος. Το καλοκαίρι είναι πολύ διασκεδαστικά εδώ, γιατί οι άνθρωποι είναι έξω συνέχεια, ενώ έχουμε και πολλά πάρκα. Ο χειμώνας στο Σικάγο είναι κρύος και μακρύς, οπότε οι άνθρωποι απολαμβάνουν πολύ τους ζεστούς μήνες.
Ποιες λέξεις θα χρησιμοποιούσατε για να δώσετε μια γενική ιδέα για τον ήχο σας;
Επαναληπτικός, απλός. Προσπαθούμε πολύ να απογυμνώνουμε τα τραγούδια και να τα φέρνουμε στην πιο στοιχειώδη τους μορφή. Εστιάζουμε στο ποια διάθεση θέλουμε να βγάζουν και προσπαθούμε να τη δημιουργήσουμε με τον καλύτερο τρόπο.
Από το Lux στο Guider και τώρα στο Pre Language έχει εξελιχθεί αυτός ο ήχος;
Πιστεύω ότι γινόμαστε όλο και καλύτεροι, ενώ ταυτόχρονα προσεγγίζουμε σιγά-σιγά αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Έχουμε σίγουρα εξελιχθεί ως στιχουργοί και ως συνθέτες. Νομίζω πως όσο περνάει ο καιρός γινόμαστε καλύτεροι στο να είμαστε οι Disappears, αν αυτό βγάζει κάποιο νόημα... Αυτή τη στιγμή μουσικά επικοινωνούμε καλύτερα από ποτέ.
Πιστεύετε ότι η παρουσία του Steve Shelley έφερε περισσότερο στο προσκήνιο τη δουλειά σας;
Ναι, σίγουρα. Νομίζω ότι οι άνθρωποι ήταν πραγματικά περίεργοι να μάθουν γιατί και πώς ο Steve άρχισε να παίζει με ένα συγκρότημα, για το οποίο κανείς δεν είχε ξανακούσει ποτέ τίποτα (γέλια)!
Τι άλλαξε μετά την προσθήκη του Steve Shelley στο συγκρότημα, αναφορικά με τον ήχο και τη δημιουργική σας διαδικασία;
Όχι πολλά πράγματα, είναι η αλήθεια. Ο Steve ταίριαξε εξ αρχής πολύ εύκολα ανάμεσά μας. Έχουμε πολύ καλή χημεία μεταξύ μας –ειδικά εκείνος με τον Damon στη rhythm section.
Ποιοι είναι αλήθεια οι αγαπημένοι σας δίσκοι όλων των εποχών;
Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση! Προσωπικά αγαπώ το Marquee Moon των Television και το Closer των Joy Division. Επίσης μου αρέσει το Evol των Sonic Youth, το Trans Europe Express των Kraftwerk, το Zuma του Neil Young, το Rubber Soul των Beatles και σχεδόν όλοι οι δίσκοι των Pharoah Sanders και Alice Coltrane...
Ποια είναι η μεγαλύτερη φιλοδοξία που έχετε από τους Disappears;
Σίγουρα θα θέλαμε να θεωρείται το συγκρότημα ως εργασία πλήρους απασχόλησης. Είμαστε κοντά σε αυτόν τον στόχο, αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμα. Προσωπικά με ενδιαφέρει να συνεχίσω να είμαι χαρούμενος με την πρόοδο και με τη μουσική. Νιώθω υπέροχα που συμμετέχω στο συγκρότημα και ελπίζω να συνεχίσουμε να εμπνέουμε ο ένας τον άλλον και να περνάμε καλά.
Δουλεύετε καινούργιο υλικό αυτήν την εποχή;
Ναι, έχουμε αρκετό καινούργιο υλικό. Πιθανότατα θα παίξουμε ένα-δυο τραγούδια από αυτά και στη συναυλία στην Αθήνα.
Πού βλέπετε να πηγαίνουν οι Disappears μελλοντικά;
Δεν είμαστε σίγουροι, πάντως προσπαθούμε να εστιάζουμε στη μουσική και να συντηρούμε τον ενθουσιασμό μας γι' αυτό που κάνουμε. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει και δεν μπορούμε να ελέγξουμε και πολλά... Απλά προσπαθούμε να δουλεύουμε πολύ και να είμαστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα.
Τι προσδοκίες έχετε από το ελληνικό κοινό και τι πρέπει να περιμένουμε εμείς από εσάς;
Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να περιμένω! Απ' ό,τι φαίνεται αυτή η περίοδος είναι δύσκολη για την Ελλάδα, οπότε απλά ελπίζω να μπορέσουμε να βοηθήσουμε όσους έρθουν στη συναυλία μας να ξεχαστούν για λίγο. Αναμένουμε επίσης να φάμε φανταστικό φαγητό και να δούμε αρχαία μνημεία. Ίσως να κάνουμε και μια βουτιά;
{youtube}qRGRmIKbbOU{/youtube}
