Για τη δισκογραφική τους επιστροφή τα έχουμε ξαναπεί εδώ (1). Μετά από 7 χρόνια εκκωφαντικής απουσίας, οι Death In Vegas επανήλθαν εντυπωσιακά, επίκαιρα και ουσιαστικά με το Trans-Love Energies, κερδίζοντας εγκωμιαστικά σχόλια από τον παγκόσμιο μουσικό τύπο και μερικές ψηλές θέσεις στις λίστες με τα καλύτερα του 2011. Κυρίως απέδειξαν ότι υπάρχουν, είναι ζωντανοί και δεν θα παίζουν στο μέλλον μόνο σε ρετρό αφιερώματα. Ο πληθυντικός που χρησιμοποιώ είναι περιττός. Οι Death In Vegas, μέχρι νεωτέρας, είναι ο Richard Fearless: στο περσινό άλμπουμ τα έκανε όλα μόνος του, ακόμα και το σχεδιασμό του artwork. Και τώρα επιστρέφει στην Αθήνα που παραδοσιακά τον (τους) αγαπάει και φρόντιζε να διατηρεί σε περίοπτη θέση στις playlists των μπαρ της τα χιτάκια του παρελθόντος. Λίγες ώρες λοιπόν πριν το μεγάλο σόου στο Λονδίνο, ο Fearless απάντησε στις ερωτήσεις μας, ζητώντας συγγνώμη που δεν μπορούσε να διαθέσει περισσότερο χρόνο λόγω της προετοιμασίας. Και μετά συνέχισε την ευρωπαϊκή του περιοδεία –που μάλιστα θα αποφέρει και live album, ηχογραφημένο στην 02 Academy της Οξφόρδης– με τις εμφανίσεις στη χώρα μας να αναμένονται αυτή την εβδομάδα: την Πέμπτη 10/5 στο Principal στη Θεσσαλονίκη και την Παρασκευή 11/5 στο Fuzz στην Αθήνα...
Τι συνέβη όλα αυτά τα χρόνια, μετά το προηγούμενο άλμπουμ Satan’s Circus; Γιατί σου πήρε τόσο πολύ να γράψεις καινούριο;
Πολλά πράγματα... Μετακόμισα στις Η.Π.Α., ξαναπήγα κολέγιο για να διευρύνω τις σπουδές μου στη φωτογραφία, έφτιαξα μια νέα μπάντα (Black Acid), έκανα παραγωγή σε άλλα συγκροτήματα, δούλεψα λίγο με τους Rolling Stones, στ’ αλήθεια πολλά πράγματα. Βέβαια, το βασικότερο είναι ότι έκανα ένα διάλειμμα από τους Death In Vegas.
Είμαστε λίγο μπερδεμένοι όσον αφορά το τρέχον line-up των Death In Vegas. Είναι πια το δικό σου σόλο πρότζεκτ ή να περιμένουμε στο μέλλον την επιστροφή του Tim Holmes, με τον οποίο είχατε δουλέψει μαζί σε όλα τα προηγούμενα άλμπουμ, εκτός από το ντεμπούτο;
Οι Death In Vegas ήταν πάντοτε η δική μου μπάντα και, όχι, ο Tim δεν βρίσκεται στο line-up πια (σ.σ.: γκέγκε;). Δεν προγραμματίζω το μέλλον του γκρουπ, θα δω πού θα μας πάει κι αυτός ο καινούριος δίσκος... Αν όλα πάνε καλά θα προσπαθήσω να έχουμε μια ηχητική συνέχεια στο επόμενο.
Το πρότζεκτ που ανέφερες, οι Black Acid, τι απέγιναν;
Τελείωσε το μαστεράρισμα του άλμπουμ και είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει.
Πώς ακούγονται;
Οι Black Acid είναι προϊόν αυτής της τρομερά ενεργής art rock σκηνής που έχει ευδοκιμήσει τα τελευταία χρόνια στη Νέα Υόρκη. Μάλιστα, ο αρχικός μας κιθαρίστας ήταν ο Oliver Ackerman των A Place To Bury Strangers (2). Αναγκάστηκε να μας αφήσει, όμως, όταν οι τελευταίοι έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλείς στην Ευρώπη και είχε πια περισσότερες υποχρεώσεις. Χρησιμοποιούμε ακόμα βέβαια τα περίφημα Death By Audio πετάλια του. Μόλις κυκλοφορήσει πάντως ο δίσκος, θα δεις ότι είναι δύσκολο να τον κατατάξεις σε κάποιο συγκεκριμένο είδος.
Μπορείς να ταιριάξεις μια λέξη/φράση σε κάθε άλμπουμ των Death In Vegas;
Dead Elvis …….. Απόκτηση επιδεξιότητας (σ.σ.: learning curve, η ακριβής φράση του)
The Contino Sessions …….. Κλειστοφοβικό
Scorpio Rising ………… High
Satan’s Circus …………… Higher
Trans-Love Energies ………. Astral
Θα ήθελα να σταθούμε λίγο στο Satan’s Circus. Σε πείραξαν οι αρνητικές κριτικές του τύπου; Θεωρείς ότι οι κριτικοί δεν το κατάλαβαν ή ήταν ούτως ή άλλως ένα ρισκαδόρικο πείραμα εξαρχής;
Νομίζω ότι ο δίσκος ήταν μπροστά από την εποχή του, αλλά ο τύπος δεν ήταν έτοιμος να προχωρήσει. Τόσες πολλές μπάντες τον αναφέρουν πια ως επιρροή και νομίζω ότι είναι από τις καλύτερες στιγμές στην ιστορία των Death In Vegas.
Να έρθουμε και στον καινούριο... Πώς τα κατάφερες και ακούγεσαι τόσο φρέσκος μετά από τέτοιο διάστημα απουσίας; Ποιο ήταν το δημιουργικό σου κίνητρο;
Πίεσα πολύ τον εαυτό μου για να βγει αυτό το άλμπουμ, αλλά τελικά ήταν πολύ ευχάριστη διαδικασία. Βοήθησαν τα πάντα προσεκτικά αυτιά του κύριου Weatherall (σ.σ.: όχι που δε θα ανακατευόταν ο μεγάλος Andy) αλλά και άφθονες ποσότητες χόρτου, οι οποίες καταναλώθηκαν στην προετοιμασία του, χαχα!
Έχεις αποφασίσει σε ποια πλευρά του dance-rock άξονα γέρνεις τελικά μετά από 15 χρόνια δισκογραφίας;
Όχι και δεν θα το κάνω ποτέ. Γιατί ποτέ δεν είδα αυτές τις δύο πλευρές ως κάτι ξεχωριστό.
Άλλη μια ερώτηση σχετικά με τις αποφάσεις σου: είναι καλύτερο ή χειρότερο να έχεις μεγάλα ονόματα ως guests στα φωνητικά; Στο Trans-Love Energies φάνηκες να μη θες πολλές συμμετοχές, στο παρελθόν έχεις συνεργαστεί με μεγάλες φωνές…
Εξαρτάται από το αν η παρουσία των guests επισκιάζει με κάποιον τρόπο το τελικό αποτέλεσμα του δίσκου. Άρα εξαρτάται από τι είδους δίσκο θες να κάνεις.
Η δική σου απάντηση στην τυπική ερώτηση για τους «5 δίσκους που θα έπαιρνες μαζί σου στο ερημονήσι»;
Kraftwerk, Man Machine
Iggy & The Stooges, Raw Power
Throbbing Gristle, 20 Jazz Funk Greats
Bo Diddley, s/t
Can, Tago Mago
Η τελευταία καλή ταινία που είδες;
Χθες βράδυ είδα μια ενδιαφέρουσα κορεάτικη. Λέγεται The Chaser (3).
Και σήμερα το πρωί με ποιο τραγούδι ξύπνησες;
Με το “Til I Die” των Beach Boys.
Τέλος, ποιο είναι το τρέιλερ των εμφανίσεων σου στην Ελλάδα; Τι να περιμένουμε;
Απόλυτη ηχητική επίθεση.
Σημειώσεις:
(1) www.avopolis.gr/international-album-reviews/40386-trans-love-energies
(2) www.avopolis.gr/international-interviews/1670-a-place-to-bury-strangers
(3) www.imdb.com/title/tt1190539/
{youtube}ExLqMBLyWd8{/youtube}
