.
Δεν είναι πολλοί όσοι θα εγκαταλείπανε ένα συγκρότημα με ανοδική πορεία για να ξεκινήσουν κάτι αποκλειστικά δικό τους, από την αρχή. Αλλά ο Nicolas Fromageau έκανε ακριβώς αυτό όταν στο μεσοδιάστημα μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου δίσκου των M83 άφησε τον Anthony Gonzales μόνο του στο τιμόνι του σχήματος. Τώρα –αρκετά χρόνια μετά– δίνει το άλμπουμ του 2012 στους Yeti Lane και μας μιλάει για τη σχέση με τον πρώην συνεργάτη του, για τη σημαντικότητα των Slowdive στο καθορισμό του μουσικού του γούστου, αλλά και για το επερχόμενο άλμπουμ με τους Team Ghost. Όλα αυτά με αφορμή την έλευση του σχήματος στην Αθήνα για το φετινό Plissken Festival (το επόμενο Σάββατο, 12 Μαΐου, στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»)...
Σχεδόν 2 χρόνια έχουν περάσει από τη κυκλοφορία του EP You Never Did Anything Wrong To Me και ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να δούμε άλμπουμ από μεριάς σας. Υπάρχει τελικά κάτι στα σκαριά;
Κυκλοφορήσαμε ένα ακόμα ΕΡ πέρυσι και μόλις τελειώσαμε τις ηχογραφήσεις του πρώτου ολοκληρωμένου δίσκου μας. Θα κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του χρόνου ή τουλάχιστον έτσι ελπίζουμε!
Τελευταία έχεις αναμιχθεί τελευταία αρκετά με remixes σε άλλους καλλιτέχνες. Ακολουθείς διαφορετική δημιουργική οδό όταν παρεμβαίνεις σε τραγούδια άλλων; Και πώς τα διαχειρίζεσαι; Με μικροαλλαγές πάνω στην αρχική μελωδία ή με το να φτιάχνεις κάτι τελείως διαφορετικό από το πρωτότυπο;
Τα remixes είναι πραγματική απόλαυση. Σου επιτρέπουν να δοκιμάζεις διαφορετικούς ήχους και να είσαι γενικά πιο ελεύθερος. Συνήθως κρατάμε τα φωνητικά και προσπαθούμε να φτιάξουμε μια εντελώς καινούργια μουσική από πίσω. Πολλές φορές εκπλήσσομαι κι εγώ ο ίδιος από το τελικό αποτέλεσμα.
Πρόσφατα έκανες κι ένα remix στο “Midnight City” των M83. Ποια είναι τα συναισθήματα σου απέναντι στον πρώην συνοδοιπόρο σου, Anthony Gonzalez; Και πώς σου φαίνεται η μουσική του εξέλιξη από την εποχή του Dead Cities, Red Seas & Lost Ghosts, που ήταν και το τελευταίο σου άλμπουμ με το συγκρότημα;
Είμαι μεγάλος φαν της μουσικής του Anthony, με προσωπικό αγαπημένο μου το Before The Dawn Heals Us από τη δισκογραφία του. Το τελευταίο του άλμπουμ είναι επίσης εξαιρετικό. Έχει καταφέρει πλέον να εντάξει τα ραδιοφωνικά hits μέσα στον δικό του μουσικό κόσμο.
Ο κόσμος έρχεται και σου μιλάει βλέποντας «εκείνον τον τύπο που έπαιζε στους M83» ή η φήμη των Team Ghost έχει αρχίσει να το αλλάζει αυτό;
Εξαρτάται... Στην Αγγλία οι Team Ghost έχουν αποκτήσει ένα κοινό, οπότε αρκετοί έχουν γίνει φανς χωρίς να ξέρουν το μουσικό μου παρελθόν. Στη Γαλλία πάλι είμαι ακόμα ο «πρώην Μ83», αλλά ελπίζω το επερχόμενο άλμπουμ μας να το αλλάξει αυτό.
Θα πρέπει να περιμένουμε έναν πιο ωμό κιθαριστικό ήχο στην επερχόμενη συναυλία σας στο Plissken Festival; Ή χρησιμοποιείτε τα ηλεκτρονικά στοιχεία εξίσου και στα lives σας;
Ηχούμε σίγουρα πιο «σκληροί» στις συναυλίες μας, καθώς παίζουμε με 3 κιθαρίστες. Χρησιμοποιούμε βέβαια και πλήκτρα, προσπαθούμε όμως να τα περιορίζουμε χάριν του πιο ωμού κιθαριστικού ήχου στον οποίο αναφέρθηκες.
Πώς επηρέασε αλήθεια το shoegaze τη μουσική σου ταυτότητα; Αν έπρεπε να φτιάξεις ένα προσωπικό top-5 του είδους, τι θα έβαζες;
Το shoegaze το αγαπώ από τότε που ήμουν έφηβος ακόμα, αν και άκουγα και άλλα μουσικά είδη. Σημαίνει πολλά για μένα και το θεωρώ σημαντικό γιατί μπορεί κανείς να βρει συναρπαστικές μελωδίες εντός των πλαισίων του. Όσο για το top-5, αυτό θα πήγαινε κάπως έτσι: Slowdive, Slowdive, Slowdive, Slowdive και Slowdive!
Και στο παρόν; Ποιοι καλλιτέχνες σε έχουν εντυπωσιάσει τελευταία με τη μουσική τους, τόσο ώστε να προσπαθήσεις να πάρεις στοιχεία από κομμάτια τους για τη δική σου μουσική;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν ακούω πολλή καινούργια μουσική. Είμαι επηρεασμένος από τις μπάντες που άκουγα ως παιδί. Τελευταία ακούω λοιπόν πολύ ambient και krautrock καθώς και... Ramones! Από πιο σύγχρονα, μου αρέσει πολύ το τελευταίο άλμπουμ των Yeti Lane, The Echo Show. Για μένα ίσως να είναι το άλμπουμ της χρονιάς.
Ποια συναυλία της οποίας αποτέλεσες μέρος –είτε ως Team Ghost, είτε ως M83– σου έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη και γιατί;
Η πρώτη μας συναυλία ως Μ83, κάπου στον γαλλικό νότο. Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα, είχαμε περάσει υπέροχα και μοιραστήκαμε τη σκηνή με τον Fad Gadget, ο οποίος έγινε ο ήρωας μου όταν τον είδα εν δράσει. Μου αρέσουν πολύ τα φιλικά φεστιβάλ που περιλαμβάνουν πολλά ποτά, ωραίο κόσμο και καλό φαγητό. Για αυτό και είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα έρθουμε να παίξουμε στην Αθήνα!
{youtube}kB5_PHvYFiE{/youtube}
