Οι Nadja είναι οι Aidan Baker και Leah Buckareff, ένα ντουέτο από τον Καναδά που πιθανώς να έχει τετραγωνίσει τον κύκλο, φέρνοντας πιο κοντά τη dream pop με το sludge metal. Στο περιθώριο της τράμπας τους από δισκογραφική σε δισκογραφική, περιοδεύουν και θα βρεθούν στην Αθήνα μαζί με τους Yassa (την επόμενη Τετάρτη 9/11, στο 6 D.O.G.S.) –αφορμή κατάλληλη για να αναζητήσουμε τον Aidan Baker για μια κουβέντα...
Κάνατε μαθήματα πιάνου και φλάουτου από νεανική ηλικία. Πιστεύετε ότι είναι απαραίτητο να έχει λάβει κάποιος κλασική μουσική παιδεία για να εξελιχθεί σε έγκριτο μουσικό;
Σίγουρα η εκπαίδευση είναι ωφέλιμη σε έναν βαθμό, αλλά δεν τη θεωρώ απαραίτητη. Αρκετοί σπουδαίοι μουσικοί δεν έχουν λάβει κάποιου είδους εκπαίδευση. Άλλοι πάλι μουσικοί εξασκούνται πολύ, αλλά η μουσική που παίζουν –παρότι είναι επαγγελματικού επιπέδου– συχνά ακούγεται άψυχη και ανέμπνευστη. Σε τελική ανάλυση, η μουσική έκφραση είναι θέμα του εκάστοτε ατόμου και των κινήτρων και παρορμήσεων που βρίσκονται πίσω από την ανάγκη του να εκφραστεί.
Οι Nadja είναι ένα πρότζεκτ απόλυτα συνδεδεμένο με την προηγούμενη και παράλληλη σόλο δραστηριότητά σας;
Ουσιαστικά οι Nadja είναι μια αναστροφή ως προς τη σόλο δραστηριότητά μου! Παρεμφερής όμως αναστροφή, όσον αφορά στη δομή και στη μεθοδολογία, κινούμενη προς βαρύτερους και πιο θορυβώδεις ήχους. Ίδια μέσα δηλαδή, αλλά διαφορετικοί τρόποι έκφρασης.
Σε ένα γενικό πλάνο, οι Nadja προσεγγίζουν περισσότερο μέταλ ακροατήρια. Παρ’ όλα αυτά, κάτω από το σκληρό doom/ambient/drone περίβλημα, στις συνθέσεις σας μπορεί κανείς να εντοπίσει μέχρι και στοιχεία που θυμίζουν μελωδικά σχήματα όπως π.χ. οι My Bloody Valentine. Τι προσπαθείτε να φτιάξετε συνδυάζοντας διαφορετικές μουσικές κατευθύνσεις;
Η απόπειρα να συνδυάσουμε πολλά διαφορετικά μουσικά είδη δεν είναι συνειδητή. Πρόκειται για έναν συνδυασμό που προέκυψε κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του ήχου μας και καταλήξαμε σε αυτόν ενστικτωδώς και οργανικά. Σίγουρα η ιδέα μιας τέτοιας αντιπαράθεσης στοιχείων είναι ενσωματωμένη στον ήχο και στην αισθητική μας κι αυτό είναι κάτι που καθρεφτίζεται στον συνδυασμό της μέταλ σκληράδας και της shoegaze ομορφιάς.
Με ποιον τρόπο είναι εφικτό να εισάγει κανείς τον όρο «dreamsludge» στη μουσική ταξινόμηση; Ποια μουσική τεχνική μπορεί να φέρει κοντά το μέταλ με τη space rock ή τη dream pop αισθητική;
Δεν θυμάμαι ακριβώς ποιος αποκάλεσε πρώτος τη μουσική μας έτσι, αλλά μας φάνηκε διασκεδαστικός και κατάλληλος όρος για να περιγράψει αυτό που παίζουμε! Ως περιγραφή, νομίζω ότι είναι πολύ ακριβής: γιατί δημιουργούμε μουσική με αργές sludge δομές, οι οποίες περικλείουν ονειρικούς, στοχαστικούς ήχους. Προσεγγίζουμε δε αυτό το αποτέλεσμα γράφοντας τραγούδια που πατάνε σε μια μέταλ δομή, ενώ απλώνουμε πάνω από αυτήν τη δομική βάση ήχους και τεχνικές τυπικές ενός πιο πειραματικού ή shoegaze ήχου.
Πιστεύετε ότι είναι η διαρκής ενασχόλησή σας με την μουσική που σας προσδίδει την ικανότητα να εξετάζετε σε βάθος και να αναμειγνύετε τα παραπάνω αντικρουόμενα είδη μουσικής με τρόπο ο οποίος δεν συναντιέται πολύ συχνά;
Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι μουσικοί που καταπιάνονται με τέτοιου τύπου συνθέσεις, είναι ωστόσο αλήθεια ότι ο ήχος μας έχει διαμορφωθεί έτσι ύστερα από μια διαδικασία χρόνων, κατά την οποία αφομοιώσαμε την εμπειρία της ακρόασης και της ζωντανής εμφάνισης. Μπορώ να πω ότι η διαδικασία αυτή υπήρξε πολύ διαισθητική, οπότε η λέξη «εξέταση» ίσως να μην έχει εφαρμογή εδώ. Η μουσική μας δημιουργία στηρίζεται πάντως σε μια διανοητική διεργασία.
Χρησιμοποιείτε επίσης στα τραγούδια σας επαναληπτικά kraut στοιχεία. Τι πιστεύετε ότι έχει προσφέρει το kraut rock από τότε που πρωτοεμφανίστηκε;
Νομίζω ότι το kraut rock νομιμοποίησε τη χρήση της επαναληπτικότητας στην ποπ μουσική συνδυάζοντας στοιχεία από την τζαζ και την avant-garde κλασική μουσική, στην προσπάθειά του να δημιουργήσει μια νέα προσέγγιση της ροκ μουσικής. Μια προσέγγιση της οποίας το εστιακό σημείο δεν βρισκόταν σε ένα ρεφρέν ή σε μια πιασάρικη εναλλαγή συγχορδιών.
Από το 2003 μέχρι σήμερα μετράτε έναν σημαντικό αριθμό ηχογραφήσεων σε διάφορες δισκογραφικές εταιρείες. Γιατί επιλέξατε να πηγαίνετε από τη μία δισκογραφική στην άλλη;
Η μετακίνηση από εταιρεία σε εταιρεία μου επιτρέπει να εξερευνώ διαφορετικά στυλ μουσικής σε έναν βαθμό και πιθανώς μου επιτρέπει και να αποκτώ πρόσβαση και έκθεση σε διαφορετικού τύπου ακροατές –που μπορεί να ακολουθούν τις κυκλοφορίες μιας δισκογραφικής, ενώ μιας άλλης όχι. Μάλιστα, σκοπεύω να συνεχίσω να αναζητώ οποιαδήποτε δισκογραφική εταιρεία προτίθεται να ασχοληθεί με τη μουσική μου.
Τι ακριβώς κάνετε με τους Monday Morning Singers;
Έγραψα ένα κομμάτι γι' αυτούς πριν λίγα χρόνια. Μία σύνθεση για ηλεκτρική κιθάρα και τέσσερις γυναικείες φωνές.
Αυτήν τη στιγμή δουλεύετε πάνω σε κάποιο υλικό που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα;
Βεβαίως! Ετοιμάζω έναν σόλο δίσκο που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2012 από τη Robotic Empire και θα λέγεται The Spectrum Of Distraction. Ο δίσκος θα περιλαμβάνει συμμετοχές από 18 διαφορετικούς ντράμερ και είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να παίζεται στο shuffle. Μέσα στην επόμενη χρονιά οι Nadja θα κυκλοφορήσουν σε βινύλιο μια διπλή συλλογή τραγουδιών τα οποία είχαν βγει παλιότερα από την Important Records. Επίσης, τώρα δουλεύουμε πάνω σε ένα καινούργιο άλμπουμ, το δεύτερό μας με άνθρωπο στα τύμπανα αντί για drum machine.
Θα παίξετε στην Ελλάδα σύντομα και το line-up της βραδιάς περιλαμβάνει τους Nadja σαν κύριο μέρος, ενώ εσείς ατομικά θα ανοίξετε τη συναυλία. Ποιες είναι οι διαφορετικές πλευρές του Aidan Baker που μπορούν να εκφραστούν ύστερα από μισή ώρα διάλειμμα;
Οι δύο πλευρές μοιράζονται την ένταση. Οι Nadja έχουν να κάνουν περισσότερο με μια ηχητική καταβύθιση/εξάχνωση, ενώ το προσωπικό μου υλικό είναι πιο ήσυχο και λιτό. Προσπαθεί πιο πολύ να πλησιάσει τον ακροατή, παρά να τον θάψει στον θόρυβο...
