Ξεκίνησαν πριν περίπου μια δεκαετία αναζητώντας πιθανές μουσικές για ταινίες του βωβού κινηματογράφου, αλλά στην πορεία άρχισαν να φτιάχνουν τα δικά τους έργα, δίνοντάς τους έναν χαρακτήρα «σκοτεινής τζαζ» –όπως δηλώνει και το όνομά τους. Με αφορμή τον επικείμενο ερχομό τους στην Ελλάδα (την ερχόμενη Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου, στο Gagarin), μιλήσαμε με τον Justin «Bong Ra» Kohnen για τον Μουρνάου και τον Λανγκ, για τις βουνοκορφές της Αφρικής και της Ιαπωνίας και φυσικά για την τέχνη των soundtracks…
Μιας και κάποιοι αναγνώστες μας μπορεί να μη σας γνωρίζουν, θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια για τη μουσική των Kilimanjaro Darkjazz Ensemble; Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας, στον μουσικό αλλά και στον εικαστικό τομέα της δουλειάς σας;
Οι Kilimanjaro Darkjazz Ensemble δημιουργήθηκαν το 2000 ως ντουέτο, το οποίο επεξεργαζόταν προϋπάρχουσες βωβές ταινίες και μουσικές, ανασυνθέτοντας ουσιαστικά και τα δύο. Σύντομα όμως, μη μπορώντας να βρούμε την κατάλληλη ηχητική επένδυση για τις ταινίες, ξεκινήσαμε να συνθέτουμε τη δική μας μουσική Καταλάβαμε αμέσως ότι αυτό που θέλαμε να δημιουργήσουμε ήταν ένα είδος σκοτεινής, κινηματογραφικής τζαζ. Έτσι, το 2004 σκεφτήκαμε με τον Gideon να εξελίξουμε το σχήμα και να δημιουργήσουμε ένα συγκρότημα. Σιγά-σιγά βρήκαμε τους κατάλληλους μουσικούς και τους ζητήσαμε να γίνουν μέλη των Kilimanjaro Darkjazz Ensemble. Κατόπιν, γύρω στο 2008, αποφασίσαμε από κοινού ότι θα μας άρεσε να ξεκινούσαμε ένα παράλληλο, αυτοσχεδιαστικό σχήμα, το οποίο θα δούλευε ακριβώς με τον αντίθετο τρόπο. Έτσι, δημιουργήσαμε τους Mount Fuji Doomjazz Corporation, πιο πολύ ως ένα απλό δημιουργικό παράρτημα –χωρίς δηλαδή να σκοπεύουμε να βγάλουμε δίσκο.
Πώς ακριβώς σκεφτόσασταν να επενδύσετε μουσικά εκείνες τις βωβές ταινίες, πριν αρχίσετε να φτιάχνετε δικές σας συνθέσεις;
Ήδη από το 1999, δουλεύαμε μαζί με τον Gideon σε μια εταιρεία πολυμέσων. Αποφασίσαμε έτσι να δημιουργήσουμε μικρά οπτικοακουστικά αποσπάσματα, μιξάροντας βωβές ταινίες με προϋπάρχουσα μουσική. Επεξεργασία κι ενορχήστρωση από την αρχή δηλαδή, σύμφωνα με το γούστο μας. Κι αυτό τελικά οδήγησε στη δημιουργία των Kilimanjaro Darkjazz Ensemble.
Έχετε πει σε παλιότερες συνεντεύξεις σας πως θαυμάζετε τη δουλειά σκηνοθετών του βωβού κινηματογράφου, όπως του F. W. Murnau και του Fritz Lang –η μελέτη των ταινιών τους ήταν εξάλλου κι ένα μέρος των σπουδών σας. Ποιες είναι οι αγαπημένες σας;
Νομίζω πως το Nosferatu είναι, χωρίς αμφιβολία, μία από τις πιο αγαπημένες μας ταινίες.
Έχετε στο μυαλό σας συγκεκριμένους σκηνοθέτες με τους οποίους θα θέλατε να συνεργαστείτε; Ή μια ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα κινηματογραφικό είδος;
Μια συνεργασία με τον David Lynch ή με τους αδερφούς Quay θα μας ενθουσίαζε! Όσον αφορά στο είδος, κάθε ένα είναι και μια ξεχωριστή πρόκληση, πιστεύω.
Ποια η άποψή σας για τα σημερινά soundtrack; Πιστεύετε πως πρόκειται για μια παραγκωνισμένη τέχνη ή ότι ο προσανατολισμός τους χάνεται λόγω του μεγάλου αριθμού των καλλιτεχνών που ασχολούνται με αυτά;
Η πλειονότητα των μουσικών που γράφονται για mainstream ταινίες δεν έχει κάποιο μοναδικό χαρακτηριστικό. Αισθάνεσαι το συναίσθημα να πλησιάζει από μακριά, ακολουθώντας μια προδιαγεγραμμένη πορεία. Εγώ από την άλλη νιώθω πως ανήκω σε μια διαφορετική γενιά, η οποία μεγάλωσε με ταινίες που είχαν soundtracks από συνθέτες σαν τον Morricone. Δεν είναι θέμα καλού και κακού, απλώς προσέγγισης και γούστου.
Υπάρχουν πάντα εικόνες στο μυαλό σας κατά τη διάρκεια της συνθετικής διαδικασίας ή θα μπορούσε η μουσική σας να λειτουργήσει και χωρίς αυτές; Και πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν οι εικόνες κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας σας, στη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης εμπειρίας για το κοινό σας;
Θεωρώ πως η μουσική μας στέκεται και μόνη της, χωρίς την εικαστική βοήθεια. Ίσως γιατί η ίδια εμπεριέχει την ψευδαίσθηση εικόνων. Κι αυτό είναι κάτι πάνω στο οποίο δουλεύουμε αρκετά κατά τη διάρκεια της σύνθεσης.
Πόσο διαφέρουν οι διαδικασίες σύνθεσης και ηχογράφησης όταν λειτουργείτε ως Kilimanjaro Darkjazz Ensemble και ως Mount Fuji Doomjazz Corporation;
Η διαφορά, για μας, είναι ξεκάθαρη και απλή: η μουσική των Kilimanjaro Darkjazz Ensemble είναι «γραμμική», οργανωμένη στο στούντιο. Σε αντίθεση με αυτή των Mount Fuji Doomjazz Corporation, που είναι απόλυτα αυτοσχεδιαστική κι ελεύθερη.
Πώς προέκυψαν αλήθεια αυτά τα δύο ονόματα; Είναι προφανές ότι έχετε μια ιδιαίτερη αδυναμία στις βουνοκορφές!
Διαλέξαμε το Κιλιμάντζαρο για τη μυστηριώδη αύρα που το περιβάλλει. Η γεωγραφική τοποθεσία, αλλά ακόμη και ο φωνητικός τρόπος εκφοράς του ονόματος, ήταν δύο ακόμη λόγοι. Και μιας και βαφτίσαμε το πρώτο σχήμα με το όνομα ενός βουνού, αποφασίσαμε να κάνουμε το ίδιο και με το side-project μας, ώστε να είναι εμφανής η σύνδεση ανάμεσά τους. Διαλέξαμε το βουνό Φούτζι, αλλά για να είμαι ειλικρινής θα μπορούσαμε να είχαμε διαλέξει μια οποιαδήποτε βουνοκορφή του κόσμου.
Είστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα των τελευταίων άλμπουμ σας με τα δύο αυτά σχήματα;
Ναι, είμαστε ικανοποιημένοι!
Πόσο δύσκολο είναι να ντύνεστε κάθε βράδυ μια διαφορετική περσόνα, μία για κάθε σχήμα σας;
Καθόλου δύσκολο! Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ανεβούμε στη σκηνή. Από εκεί και πέρα όλα λειτουργούν τελείως φυσικά κι αυθόρμητα.
Οι σκάλες στο εξώφυλλο του τελευταίου σας δίσκου ως Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, From The Stairwell, οδηγούν στο σκοτάδι. Η σκοτεινή, μελαγχολική και καταθλιπτική διάθεση είναι η μόνη που διακατέχει τη μουσική σας; Θα σας ενέπνεε το ίδιο κι ένα πιο ηλιόλουστο περιβάλλον;
Οι Kilimanjaro Darkjazz Ensemble είναι απλώς ένα μουσικό σχήμα, ανάμεσα σε πολλά άλλα. Κάθε μέλος έχει παράλληλα και το δικό του project. Ίσως πάντως στους Kilimanjaro Darkjazz Ensemble να αρέσει πράγματι περισσότερο η μελαγχολία και η μαυρίλα... Είναι μια φυσική μουσική διεργασία.
Τι αποτελεί για σας έναυσμα για δημιουργία αυτή τη στιγμή (εκτός από τον κινηματογράφο);
Αυτή η συνέντευξη!
Πού προσανατολίζονται οι επόμενες δουλειές σας; Σχεδιάζετε νέες ηχογραφήσεις, κάποιο soundtrack ή ακόμη και τη δική σας ταινία;
Έχουμε έτοιμο ένα νέο δίσκο με τους Mount Fuji Doomjazz Corporation, ο οποίος θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2012. Τα σχέδια για καινούργιο δίσκο με τους Kilimanjaro Darkjazz Ensemble βρίσκονται σε πολύ πρώιμο στάδιο: δεν σκοπεύουμε να κυκλοφορήσουμε κάτι πριν το 2013.
Σας ευχαριστώ πολύ. Θα σας δούμε στην Αθήνα.
Ευχαριστούμε!
