Ανάμεσα στους εκλεκτούς προσκεκλημένους του Modern Mechanix Festival ΙΙ, το οποίο λαμβάνει χώρα το επόμενο Σάββατο 15 Οκτωβρίου στο Second Skin, θα είναι και οι Γάλλοι Clair Obscur, τελευταίοι εναπομείναντες της χρυσής εποχής του cold wave. Αφορμή λοιπόν για μια συνέντευξη, όπου μας εξηγούν τι είναι το BATTLE σόου, τι τους συνδέει με τους Killing Joke και με τον Σοφοκλή και πόσο αντιπαθούν τον Νικολά Σαρκοζί...
Διαβάζω στην ιστοσελίδα σας ότι στην επικείμενη συναυλία σας στην Αθήνα θα μας παρουσιάσετε το BATTLE σόου. Μπορείτε να μας δώσετε μερικές λεπτομέρειες σχετικά με αυτό;
Το BATTLE είναι ένα είδος επί σκηνής μάχης ανάμεσα στους μουσικούς μίας ροκ μπάντας και ένα είδος φιλμ με ψαράδες σε ώρα δουλειάς. Δεν θα ήθελα να προσθέσω κάτι περισσότερο, διότι δεν θα θέλαμε να πούμε στο κοινό τι πρέπει να παρακολουθήσει και τι πρέπει να καταλάβει. Προτιμούμε να προτάξουμε μια κατάσταση και να αφήσουμε τους θεατές να καταλάβουν, να τη «διαβάσουν» όπως εκείνοι επιθυμούν. Μετά τη συναυλία, μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί κάναμε το συγκεκριμένο σόου, ποιο ήταν το concept και τι είχαμε στο μυαλό μας όταν το δημιουργούσαμε. Αλλά, πρωτίστως, θα θέλαμε το κοινό μας να είναι «παρθένο» όταν έρχεται στις ζωντανές μας εμφανίσεις, όπως άλλωστε κάνουμε κι εμείς: Ποτέ δεν διαβάζουμε το πρόγραμμα προτού παρακολουθήσουμε οτιδήποτε. Το διαβάζουμε μετά. Δεν μας αρέσει να μας δίνουν τις λύσεις.
Σχηματιστήκατε το 1981 στο Creil, σε μια σχετικά σκοτεινή περίοδο για την Ευρώπη. Πιστεύετε ότι σήμερα, λόγω της πολιτικοοικονομικής κατάστασης που επικρατεί, το cold wave και γενικότερα η «σκοτεινή» μουσική είναι περισσότερο προσιτή και προσβάσιμη;
Σήμερα όντως υπάρχουν μερικές ομοιότητες σε σύγκριση με τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Όχι απαραίτητα στην ίδια μορφή, αλλά με αντίστοιχη τραχύτητα. Αυτό, φυσικά, μπορεί να εξηγήσει το ολοένα και αυξανόμενο ενδιαφέρον των ανθρώπων για τη «σκοτεινή» μουσική.
Πώς είναι να βρίσκεσαι στο ίδιο συγκρότημα με τον αδελφό σου όλο αυτό το διάστημα; Νιώθετε σαν τους Gallagher καμιά φορά;
Όχι, δεν νιώθουμε έτσι! Είμαστε αρκετά τυχεροί ώστε να μην έχουμε τόσο τεράστια εγώ, σαν τους αδελφούς Gallagher! (γέλια)
Τι θυμάστε αλήθεια από τη συναυλία σας με μία από τις επιδραστικότερες μπάντες του είδους, τους Killing Joke;
Οι Killing Joke απλά μας αγνόησαν όταν παίξαμε support γι’ αυτούς στο Παρίσι, το 1984. Δεν κούνησαν τους κώλους τους για να μας δουν κι εμείς τους το ανταποδώσαμε αγνοώντας τους. Αυτό βέβαια δεν μας εμποδίζει ν’ απολαμβάνουμε τη μουσική τους.
Τι πιστεύετε ότι έκανε τους Clair Obscur να ξεχωρίσουν από τα υπόλοιπα συγκροτήματα της cold wave σκηνής, γενόμενοι γνωστοί κι έξω από τα γαλλικά σύνορα;
Δεν γνωρίζω αν είμαστε οι μοναδικοί που καταφέραμε να βγούμε έξω από τα σύνορα της Γαλλίας...
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, το συγκρότημα έπεσε σε λήθαργο για κάποιο διάστημα. Ηχογραφήσατε τότε το Clair Obscur 2nd Generation υπό το CO2 moniker, ενώ ο Cristophe επικεντρώθηκε για μερικά χρόνια στο δικό του project, τους Cocoon. Κρίθηκε απαραίτητο ένα τέτοιο διάλειμμα για την ανανέωση του γκρουπ;
Δεν ήταν επιλογή μας... Συνέβη επειδή οι Γάλλοι διοργανωτές δεν απαντούσαν καν, όταν τους προτείναμε να παίξουμε στις συναυλίες. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ήταν αδύνατον για μας να βρούμε οπουδήποτε για να παίξουμε. Ήμασταν πολύ θλιμμένοι και πήραμε έτσι τη μοναδική δυνατή απόφαση, να σταματήσουμε δηλαδή τη μπάντα. Δεν υπήρξε καμιά απολύτως ένταση μεταξύ μας, ήμασταν πάντα χαρούμενοι όποτε παίζαμε ζωντανά μαζί. Αλλά οι περισσότεροι ντόπιοι διοργανωτές σχεδόν πάντα ήταν αρνητικοί. Ακόμα και σήμερα, αισθανόμαστε ότι το κοινό του εξωτερικού δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον στους Clair Obscur.
Φανταστείτε ότι μοιράζεστε το ίδιο τραπέζι με τον Νικολά Σαρκοζί κι έχετε την ευκαιρία να συζητήσετε για λίγο μαζί του. Τι θα του λέγατε;
Αυτό είναι ένα απόλυτα φανταστικό σενάριο... Γιατί ποιο το νόημα στο να συνομιλήσεις μ’ έναν γκάνγκστερ;
Πώς έτυχε να γράψετε μουσική για τη δραματική παράσταση της Αντιγόνης του Σοφοκλή; Θαυμάζετε τους αρχαίους Έλληνες;
Δεν είμαστε θαυμαστές κανενός, όμως μας άρεσαν και εξακολουθούν να μας αρέσουν οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι. Επίσης, μας αρέσουν οι τραγωδίες του Σοφοκλή –ακόμα κι αν πιστεύουμε ότι είναι αδύνατον να τις μεταφέρεις επί σκηνής. Προσωπικά, πολλά χρόνια πριν αγαπούσα πολύ το θέατρο –αλλά σήμερα δεν μου αρέσει και δεν το παρακολουθώ πια. Νομίζω ότι έχει σταματήσει να εξελίσσεται. Είναι νεκρό, παρά το γεγονός ότι τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων είναι γεμάτα ζωή. Από το ξεκίνημά μας θέλαμε να δημιουργήσουμε μουσική για άλλους (παραγωγούς δραματικών παραστάσεων, χορογράφους κτλ.). Όταν λοιπόν με προσκάλεσαν για να γράψω ένα μουσικό έργο για τη συγκεκριμένη δραματική παράσταση, ένα από τα όνειρά μου έγινε πραγματικότητα!
Αυτήν την περίοδο είστε ντουέτο. Τι θα γίνει με το μπάσο;
Αυτό έχει να κάνει με τα λεφτά. Τις περισσότερες φορές μας καλούν για να παίξουμε μικροί, παθιασμένοι διοργανωτές, οι οποίοι δεν δύνανται να καλύψουν τα εισιτήρια σε παραπάνω από τρία άτομα. Αυτός είναι ο λόγος που οι Clair Obscur έχουν γίνει ντουέτο (καμιά φορά τρίο, με την Dorota Kleszcz στη δεύτερη κιθάρα).
Οι τελευταίες λέξεις ανήκουν σ’ εσάς…
Δεν θα επιθυμούσα να έχω την τελευταία λέξη!
