Σάρωσε ραδιοφωνικά στη χώρα μας με τα άκρως εθιστικά “Chocolate Distance (Hypnotized)” και “Reflections Of A Poem”, κι ας μην ξέρει ακόμα το ελληνικό κοινό βασικά στοιχεία αυτής της καλλιτεχνικής προσωπικότητας που δείχνει σαν να ήρθε από το πουθενά. Ο ίδιος υπογράφει μουσικά στα κοινωνικά δίκτυα ως «οτιδήποτε που κινείται», κι έτσι –με αφορμή τη μίνι περιοδεία του σε Ηράκλειο (θέατρο Τεχνόπολις, την Παρασκευή 16/9), Θεσσαλονίκη (Σάββατο 17/9, στη δεύτερη μέρα του Reworks 2011 στη Βίλκα) και Αθήνα (Θέατρο Ρεματιάς, Κυριακή 18/9)– κινήσαμε να γνωρίσουμε τον Karuan και το πολυπολιτιστικό μουσικό του κουβάρι…
Πριν απ’ όλα θα ήθελα να μας κάνετε μια σύντομη παρουσίαση της ζωής σας, μιας και δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα ή ακόμη και τα βασικά για εσάς. Υπήρξαν κάποιες χαρακτηριστικές διαδρομές του μουσικού σας ταξιδιού;
Γεννήθηκα στη Βιέννη, αλλά οι γονείς μου έχουν καταγωγή από τα βόρεια του Ιράκ. Έτσι, από τη μία ακούγαμε πλούσια κουρδική και αραβική μουσική και από την άλλη ο πατέρας μου διέθετε μια σημαντική συλλογή από Δυτικά ακούσματα –όπως Michael Jackson, Boney M ή Julio Iglesias. Έτσι, μου δόθηκε η ευκαιρία να γευτώ όλα αυτά τα σπουδαία μουσικά στιλ.
Ανατρέχοντας στην παιδική σας ηλικία, ποια ήταν η πρώτη εμπειρία που είχατε με τη μουσική; Ίσως κάποιο τραγούδι που σας τράβηξε την προσοχή;
Η μουσική είχε έναν αξιοσημείωτο ρόλο στην οικογένειά μου κατά τη διάρκεια όλης της νιότης μου. Υπήρχαν στιγμές που μια κασέτα ακουγόταν συνεχώς στον χώρο. Άλλοτε, ο θείος μου έπαιζε το σάζι του μετά από μεγάλα οικογενειακά δείπνα. Το πρώτο κομμάτι που θυμάμαι ότι άκουσα ήταν το “Xhesal” του Mohammed Arif.
Πότε συνειδητοποιήσατε, αλήθεια, ότι επιθυμούσατε να ακολουθήσετε μια μουσική καριέρα;
Νομίζω ήταν στην ηλικία των 5 ή 6 χρόνων, όταν πήγα με τους γονείς μου σε ένα κονσέρτο τού επιφανούς Κούρδου τραγουδιστή και συνθέτη Sivan Perwer. Με άγγιξαν βαθιά οι μελωδίες, η φωνή, η ενέργεια και κυρίως η ικανότητά του να συγκινεί το πλήθος.
Πολλοί κριτικοί τείνουν να περιγράφουν τη μουσική σας ως «urban-oriental soul». Εσείς πώς αντιλαμβάνεστε το μουσικό σας πνεύμα;
Κατανοώ πλήρως την ανάγκη των ανθρώπων να κατηγοριοποιούν τη μουσική, όμως δεν πιστεύω ιδιαίτερα στα είδη. Για να είμαι ειλικρινής, εγώ απλώς κάνω τη δουλειά μου και εύχομαι ο κόσμος να νιώθει κάποια πράγματα για αυτήν.
Έχετε ηχογραφήσει δύο ωραία άλμπουμ, τα Dohuki Ballet και Pop Arif. Κατά τη γνώμη μου παρατηρώντας κανείς αυτές τις δουλειές, συνειδητοποιεί μια εύθραυστη και συνάμα ισορροπημένη μουσική εξέλιξη. Με άλλα λόγια, αυτό που κάποιος ακούει είναι η μεταμόρφωση ενός καλλιτέχνη από την τροχιά της απλής σύνθεσης, σ’ εκείνη ενός ατόφιου τραγουδοποιού. Θα θέλατε να μας δώσετε περαιτέρω στοιχεία για αυτούς τους δίσκους;
Την περίοδο που έφτιαχνα το Dohuki Ballet, ήταν σημαντικό για μένα να παίζω με ποικίλα όργανα. Η ομορφιά της πολλαπλής χρήσης οργάνων είναι ότι δεν χάνεται κανένα συναίσθημα. Συχνά δεν μπορείς να βρεις τα κατάλληλα λόγια ως προς τους στίχους, όμως με τη συνοδεία ενός οργάνου και μιας μελωδίας βρίσκεσαι πολύ κοντά στην αίσθηση της στιγμής. Με τη δεύτερη τώρα δουλειά μου τα πάντα άλλαξαν. Σίγουρα δεν ήθελα να κάνω τα ίδια πράγματα, έτσι πέρασαν 5 χρόνια μέχρι να ολοκληρώσω το Pop Arif. Το ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της δουλειάς είναι ο χώρος που δίνεται στις φωνές. Οι απαιτήσεις είναι επίσης διαφορετικές ως προς την ενορχήστρωση και την όλη προσέγγιση των κομματιών. Αυτομάτως μειώνεται ο αριθμός των οργάνων και στο τέλος εκείνα, μαζί με τις φωνές, πρέπει να ηχούν σαν αδέλφια.
Αναφορικά με τις δουλειές σας, θέλω να παραδεχτώ ότι πάντα θαύμαζα τους καλλιτέχνες με ανοιχτούς ηχητικούς ορίζοντες, στοιχείο έντονο και στην περίπτωσή σας. Πόσο σημαντικό είναι για εσάς το έναυσμα του πειραματισμού;
Πραγματικά λατρεύω τον μουσικό πειραματισμό! Αυτή είναι εξάλλου και η διασκεδαστική πλευρά του θέματος… Είναι εκείνη η στιγμή που οι ιδέες παίρνουν σάρκα και οστά, μακριά από τις όποιες ανησυχίες της ενορχήστρωσης ή της μίξης. Στον ορίζοντα κυριαρχούν μόνο εγώ, η κιθάρα μου, τα κίμπορντς και τα ντραμς. Βέβαια δεν εννοώ ότι η προηγούμενη «παρασκευαστική» διαδικασία ενέχει μικρότερο ενδιαφέρον ή αξία, όμως, από την πλευρά ενός μουσικού, αυτό είναι το πιο σημαντικό κομμάτι.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για εσάς ή την πενταμελή παρέα σας;
Ποτέ δεν κάνουμε κάτι ίδιο. Κάθε παράσταση είναι διαφορετική. Το όμορφο πράγμα τού να είσαι σε μία μπάντα ανοικτών μουσικών προσανατολισμών με σπουδαίους καλλιτέχνες και φίλους, είναι αυτό ακριβώς!
Παράλληλα με τους προσωπικούς σας δίσκους έχετε συνθέσει soundtracks ποικίλων ταινιών και ντοκιμαντέρ. Φτάσατε, μάλιστα, στο τελευταίο λεπτό πριν τα Όσκαρ με τη θαυμάσια μουσική της ταινίας For A Moment Freedom του πολυβραβευμένου Ιρανού σκηνοθέτη Arash Riahi. Πόσο διαφορετικό, δύσκολο ή και προκλητικό είναι να συνθέτεις για τον κινηματογράφο αναλογικά με τις δικές σας δουλειές;
Η διαδικασία της σύνθεσης ενός θέματος για το σινεμά δεν αφορά τόσο στον ίδιο σου τον εαυτό όσο στην ταινία και στον σκηνοθέτη. Οφείλεις δηλαδή να δίνεις δικά σου στοιχεία και την ίδια στιγμή να διαθέτεις καλή αίσθηση του χρόνου και της δραματουργίας. Το αίτιο και το αιτιατό που θεωρείται «σωστό» στη μουσική αποτελεί πάντα ένα ωραίο πράγμα, όμως αυτό δεν αποτελεί πυρήνα στην ποπ. Στο τέλος καταλήγω πάντως να αγαπώ και τους δύο τρόπους εργασίας και να μαθαίνω και από τις δύο διαδικασίες.
Ας μιλήσουμε λίγο και για φρέσκες μουσικές τάσεις. Διακρίνετε κάποιο φως στο μουσικό μας λαβύρινθο; Ίσως κάποια ελπιδοφόρα πρόσωπα; Κάποιο άλμπουμ που απολαύσατε με την ψυχή σας;
Υπάρχουν πολλά νέα ταλέντα στη Βιέννη και είναι πραγματικά ωραίο να συναντάς καλλιτέχνες όπως οι Dorian Concept ή JSBL, οι οποίοι αναγνωρίζονται ολοένα σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι όλοι τους καλά παιδιά και σίγουρα είναι σημαντικό να εμπνέεσαι από φρέσκους τρόπους μουσικής δημιουργίας. Την ίδια στιγμή χάρηκα πολύ –αποτέλεσε αληθινή έμπνευση για εμένα– για τη γνωριμία με τον Κούρδο αστέρα Haval Ibrahim στο Dohuk. Δειπνήσαμε και μετά παίξαμε παρέα. Είναι τρομερά ταλαντούχος, σπουδαίος τύπος και δουλεύει με μουσικές επιρροές της Δύσης όπως κι εγώ με αντίστοιχες της κουρδικής παράδοσης.
Και από νέα ταλέντα ας περάσουμε σε μύθους. Έχετε καλλιτεχνικά είδωλα, ανεκπλήρωτα όνειρα ή συνεργασίες;
Είμαι μεγάλος θαυμαστής τού Ron Sexsmith. Είναι φοβερός ερμηνευτής και τραγουδοποιός, έτσι μια τέτοια συνεργασία θα αποτελούσε αξιόλογη εμπειρία για εμένα.
Μιας και επισκέπτεσθε πρώτη φορά τη χώρα μας, τι σκέφτεστε να μας παρουσιάσετε στις τρεις συναυλίες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κρήτη;
Ανυπομονούμε με όλη μας την καρδιά να παίξουμε στην Ελλάδα! Φυσικά θα ακούσετε πολλά κομμάτια από την τελευταία μου δουλειά Pop Arif, όμως δεμ θα λείπουν νέα τραγούδια, όπως και κάποιες εκπλήξεις!
